Ο Kip Thorne προσαρμόζει τις θεωρίες του για τον χωροχρόνο, τις μαύρες τρύπες και τις σκουληκότρυπες στο σενάριο Χολιγουντιανής ταινίας επιστημονικής φαντασίας.
Οι συζητήσεις για τις σκουληκότρυπες και η δυνατότητα να τις διασχίσουμε πραγματοποιώντας ταξίδι στο χρόνο θα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη από τις 7 Νοεμβρίου του 2014, όταν θα κυκλοφορήσει η ταινία επιστημονικής φαντασίας με τίτλο «Interstellar», βασισμένη στην έρευνα του θεωρητικού φυσικού .
Σκηνοθέτης της ταινίας θα είναι ο Christopher Nolan, ο οποίος σκηνοθέτησε τις 3 ταινίες της σειράς ταινιών του Μπάτμαν – η μια από αυτές, “Ο Σκοτεινός Ιππότης”, υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες εισπρακτικές επιτυχίες όλων των εποχών.
Με πρωταγωνιστές τους ηθοποιούς Matthew McConaughey, Anne Hathaway, Jessica Chastain και Michael Caine θα δημιουργήσει «ένα ηρωικό ταξίδι στα πιο απομακρυσμένα σύνορα της επιστημονικής γνώσης μας».
Όμως, το πραγματικό αστέρι της ταινίας, θα είναι Kip Thorne. Ο 73-χρονος επιστήμονας είναι γνωστός για την τεράστια συνεισφορά του στην θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Η ταινία θα βασίζεται σε μια από τις μεγάλες ιδέες του Thorne – σχετικά με τις σκουληκότρυπες και την δυνατότητα να ταξιδέψει κανείς διαμέσου αυτών στον χωρόχρονο.
Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που ο Kip Thorne εμπλέκεται (έμμεσα έστω …) με σενάριο κινηματογραφικής ταινίας.
Πρόκειται για την ταινία του 1997, «Contact», με σκηνοθέτη τον Robert Zemeckis και πρωταγωνίστρια την Jodie Foster.
Το σενάριο αυτής της ταινίας, βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Carl Sagan.
Όταν λοιπόν ο Carl Sagan έγραφε το βιβλίο του (1984) θέλοντας να είναι όσο το δυνατόν επιστημονικά ακριβέστερος, ζήτησε τη βοήθεια του Kip Thorne.
O ίδιος ο Kip Thorne περιγράφει στο βιβλίο του “Μαύρες Τρύπες και Στρεβλώσεις του Χρόνου”:
«… Το μυθιστόρημα ήταν ευχάριστο, αλλά ο Carl τα είχε μπλέξει λιγάκι. Είχε βάλει την ηρωίδα του Eleanor Arroway να καταδύεται σε μια μαύρη τρύπα κοντά στη Γη, να ταξιδεύει στον υπερχώρο, όπως φαίνεται στο σχήμα και να αναδύεται, μια ώρα αργότερα, κοντά στον αστέρα Βέγα, σε απόσταση 26 ετών φωτός από τη Γη.
Ο Carl, όντας μη ειδικός στη σχετικότητα, δεν γνώριζε τις συνέπειες των μικρών διαταραχών.
Είναι αδύνατο να ταξιδέψει κανείς μέσω του υπερχώρου από το κέντρο μιας μαύρης τρύπας, σε ένα άλλο μέρος του σύμπαντός μας.
Κάθε μαύρη τρύπα βομβαρδίζεται διαρκώς από πολύ μικρής έντασης ηλεκτρομαγνητικές διακυμάνσεις κενού και πολύ μικρές ποσότητες ακτινοβολίας.
Όμως, το πραγματικό αστέρι της ταινίας, θα είναι Kip Thorne. Ο 73-χρονος επιστήμονας είναι γνωστός για την τεράστια συνεισφορά του στην θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Η ταινία θα βασίζεται σε μια από τις μεγάλες ιδέες του Thorne – σχετικά με τις σκουληκότρυπες και την δυνατότητα να ταξιδέψει κανείς διαμέσου αυτών στον χωρόχρονο.
Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που ο Kip Thorne εμπλέκεται (έμμεσα έστω …) με σενάριο κινηματογραφικής ταινίας.
Πρόκειται για την ταινία του 1997, «Contact», με σκηνοθέτη τον Robert Zemeckis και πρωταγωνίστρια την Jodie Foster.
Το σενάριο αυτής της ταινίας, βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Carl Sagan.
Όταν λοιπόν ο Carl Sagan έγραφε το βιβλίο του (1984) θέλοντας να είναι όσο το δυνατόν επιστημονικά ακριβέστερος, ζήτησε τη βοήθεια του Kip Thorne.
O ίδιος ο Kip Thorne περιγράφει στο βιβλίο του “Μαύρες Τρύπες και Στρεβλώσεις του Χρόνου”:
«… Το μυθιστόρημα ήταν ευχάριστο, αλλά ο Carl τα είχε μπλέξει λιγάκι. Είχε βάλει την ηρωίδα του Eleanor Arroway να καταδύεται σε μια μαύρη τρύπα κοντά στη Γη, να ταξιδεύει στον υπερχώρο, όπως φαίνεται στο σχήμα και να αναδύεται, μια ώρα αργότερα, κοντά στον αστέρα Βέγα, σε απόσταση 26 ετών φωτός από τη Γη.
Ο Carl, όντας μη ειδικός στη σχετικότητα, δεν γνώριζε τις συνέπειες των μικρών διαταραχών.
Είναι αδύνατο να ταξιδέψει κανείς μέσω του υπερχώρου από το κέντρο μιας μαύρης τρύπας, σε ένα άλλο μέρος του σύμπαντός μας.
Κάθε μαύρη τρύπα βομβαρδίζεται διαρκώς από πολύ μικρής έντασης ηλεκτρομαγνητικές διακυμάνσεις κενού και πολύ μικρές ποσότητες ακτινοβολίας.
Καθώς αυτές οι διακυμάνσεις και οι ακτινοβολία πέφτουν μέσα στην τρύπα, επιταχύνονται εξαιτίας της βαρύτητάς της, αποκτώντας τεράστια ενέργεια. Στη συνέχεια, πέφτοντας σαν βροχή, καταστρέφουν κάθε “μικρό κλειστό σύμπαν” ή “σήραγγα” ή οποιοδήποτε άλλο μέσο με το οποίο θα αποπειραθεί κανείς να ξεκινήσει το ταξίδι του στον υπερχώρο.
Οι υπολογισμοί ήταν κατηγορηματικοί: κάθε μεταφορικό μέσο που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για ταξίδι στον υπερχώρο διαλύεται από την καταστροφική “βροχή” προτού ξεκινήσει. Έπρεπε να γίνουν κάποιες αλλαγές στο μυθιστόρημα του Carl.
Στην επιστροφή μας από τη Σάντα Κρουζ, κάπου δυτικά από το Φρέζνο και ενώ διασχίζουμε τον αυτοκινητόδρομο 5, μου ήρθε μια ξαφνική ιδέα. Θα μπορούσε ίσως ο Carl να αντικαταστήσει στο μυθιστόρημά του τη μαύρη τρύπα με μια σκουληκότρυπα μέσα στον υπερχώρο (…)
Καμιά όμως από τις σκουληκότρυπες που είχαν βρεθεί θεωρητικά μέχρι τότε – πριν από το ταξίδι μου στη Σάντα Κρουζ το 1985 – δεν ταίριαζε στο μυθιστόρημα του Carl Sagan, επειδή καμιά τους δεν μπορούσε να διασχίσει κάποιος με ασφάλεια…».
Έτσι το μυθιστόρημα του Carl Sagan προκάλεσε την επιστημονική περιέργεια του Kip Thorne, o οποίος με τη βοήθεια του μεταπτυχιακού του φοιτητή Mike Morris, άρχισε να διερευνά το πρόβλημα στα σοβαρά.
Στην επιστροφή μας από τη Σάντα Κρουζ, κάπου δυτικά από το Φρέζνο και ενώ διασχίζουμε τον αυτοκινητόδρομο 5, μου ήρθε μια ξαφνική ιδέα. Θα μπορούσε ίσως ο Carl να αντικαταστήσει στο μυθιστόρημά του τη μαύρη τρύπα με μια σκουληκότρυπα μέσα στον υπερχώρο (…)
Καμιά όμως από τις σκουληκότρυπες που είχαν βρεθεί θεωρητικά μέχρι τότε – πριν από το ταξίδι μου στη Σάντα Κρουζ το 1985 – δεν ταίριαζε στο μυθιστόρημα του Carl Sagan, επειδή καμιά τους δεν μπορούσε να διασχίσει κάποιος με ασφάλεια…».
Έτσι το μυθιστόρημα του Carl Sagan προκάλεσε την επιστημονική περιέργεια του Kip Thorne, o οποίος με τη βοήθεια του μεταπτυχιακού του φοιτητή Mike Morris, άρχισε να διερευνά το πρόβλημα στα σοβαρά.
Μια από τις συνθήκες που ήθελε να επιβάλλει ο Thorn στην διαπερατή σκουληκότρυπά του ήταν να μην είναι δυνατή η γρήγορη αποκοπή της, όπως συμβαίνει με την γέφυρα Einstein – Rosen ή το κλείσιμό της μόλις επιχειρήσουμε να την διασχίσουμε, όπως συμβαίνει με την ιδιομορφία Kerr.
Προκειμένου να διατηρηθεί ανοικτός ο λαιμός της σκουληκότρυπας χρειαζόταν εξωτερική βοήθεια από μια άγνωστη μορφή ύλης την οποία ο Thorne ονόμασε εξωτική ύλη (καμιά σχέση με την αντιύλη). Kαι πράγματι τι άλλο θα μπορούσε να είναι ύλη με αρνητική μάζα!
Ο Thorne είχε γράψει ήδη στον Carl Sagan εξηγώντας πως:
« … η ηρωίδα του δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει μαύρες τρύπες για να πραγματοποιεί ταχύτατα διαστρικά ταξίδια. Αντί αυτού του πρότεινα να βάλει την ηρωίδα του να χρησιμοποιεί σκουληκότρυπες, ενώ παράλληλα κάποιο άλλο πρόσωπο του μυθιστορήματος να ανακαλύπτει ότι μπορεί πράγματι να υπάρχει εξωτική ύλη η οποία θα κρατά ανοικτές τις σκουληκότρυπες. Ο Carl δέχθηκε ευχαρίστως την πρότασή μου και την υιοθέτησε στην τελική μορφή του μυθιστορήματός του που είχε τίτλο Contact….»
« … η ηρωίδα του δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει μαύρες τρύπες για να πραγματοποιεί ταχύτατα διαστρικά ταξίδια. Αντί αυτού του πρότεινα να βάλει την ηρωίδα του να χρησιμοποιεί σκουληκότρυπες, ενώ παράλληλα κάποιο άλλο πρόσωπο του μυθιστορήματος να ανακαλύπτει ότι μπορεί πράγματι να υπάρχει εξωτική ύλη η οποία θα κρατά ανοικτές τις σκουληκότρυπες. Ο Carl δέχθηκε ευχαρίστως την πρότασή μου και την υιοθέτησε στην τελική μορφή του μυθιστορήματός του που είχε τίτλο Contact….»
Σκηνή από την ταινία “Contact”. H Jodie Foster, ως Eleanor Arroway, διασχίζει μια σκουληκότρυπα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου