«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Διαβάτη, δεν υπάρχει δρόμος... το δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας... (Αντόνιο Ματσάδο)







Περπατώντας τον φτιάχνεις το δρόμο και μόλις γυρίσεις το βλέμμα πίσω βλέπεις το μονοπάτι που ποτέ δε θα ξαναπατήσεις. Διαβάτη, δεν υπάρχει δρόμος, μόνο ίχνη στη θάλασσα.

22 Φεβρουαρίου του 1939 πεθαίνει εξόριστος ο Ισπανός ποιητής Αντόνιο Ματσάδο (γεν. 26 Ιουλίου 1875 στη Σεβίλη), ο οποίος μας έδωσε τον στίχο αυτό με τον «διαβάτη», ανάμεσα σε άλλα πολύ ιδιαίτερα ποιήματα. Ποιητής της περίφημης «γενιάς του ‘98», συνέδεσε το έργο του με την άνθιση του μοντερνισμού στην Ισπανία κι έφυγε κυνηγημένος στα χρόνια του Ισπανικού Εμφυλίου προς τη Γαλλία, όπου και πέθανε λίγο καιρό αφότου πήγε.


Επειδή οι ποιητές μιλούν με τους στίχους τους και δεν χρειάζονται άλλη παρουσίαση… παρακάτω ολόκληρο το ποίημα Caminante no hay camino, σε μετάφραση Βασίλη Λαλιώτη.


Όλα περνούν κι όλα μένουν,

αλλά δικό μας είναι το να περνάμε

να περνάμε κάνοντας δρόμους,

δρόμους πάνω στη θάλασσα.

Ποτέ δεν κυνήγησα τη δόξα,

ούτε ν’ αφήσω στη μνήμη

των ανθρώπων το τραγούδι μου.

Εγώ αγαπώ τους ανεπαίσθητους κόσμους,

τους αβαρείς και αβρούς,

σαν σαπουνόφουσκες.

Μ’ αρέσει να τους βλέπω να ζωγραφίζονται

από ήλιο και πορφύρα, να πετάνε

κάτω από το γαλανό ουρανό, να πάλλουν

κι αμέσως να σπάνε…

Ποτέ δεν κυνήγησα τη δόξα…

Διαβάτη, τα ίχνη σου είναι

μόνο ο δρόμος και τίποτε άλλο

Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος,

ο δρόμος γίνεται βαδίζοντας…

Βαδίζοντας γίνεται ο δρόμος

και γυρίζοντας το βλέμμα πίσω

φαίνεται το μονοπάτι

που ποτέ δε θα ξαναπατήσεις

Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος

μόνο απόνερα στη θάλασσα.


Να σημειώσουμε ότι το ποίημα αυτό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη φωνή και το τραγούδι του Joan Manuel Serrat, ο οποίος το ερμήνευσε μοναδικά προσθέτοντας και κάποιους δικούς του στίχους, οι οποίοι αναφέρονται στον μεγάλο Ισπανό ποιητή.





[Πριν λίγο καιρό σ’ αυτό τον τόπο

όπου τα δάση ντύνονται με αγκάθια

ακούστηκε η φωνή ενός ποιητή να κραυγάζει

“Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος,

γίνεται δρόμος βαδίζοντας”

Χτύπο το χτύπο στίχο το στίχο.

Πέθανε ο ποιητής μακριά από τον τόπο του.

Τον σκεπάζει η σκόνη μια γείτονας χώρας.

Μακραίνοντας τον είδαν να κλαίει:

“Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος

γίνεται δρόμος βαδίζοντας…”

Χτύπο το χτύπο στίχο το στίχο.

Όταν ο σπίνος δεν μπορεί να κελαηδήσει,

όταν ο ποιητής είναι ένας περιπλανώμενος,

όταν σε τίποτα δεν μας βοηθάει η προσευχή

Διαβάτη δεν υπάρχει δρόμος

γίνεται δρόμος βαδίζοντας.

Χτύπο το χτύπο, στίχο το στίχο

Χτύπο το χτύπο, στίχο το στίχο

Χτύπο το χτύπο, στίχο το στίχο


Διαβάστε περισσότερα... »

Καθαρή Δευτέρα, μια ημέρα τελετουργική


Δείτε ακόμη εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ



Ημέρα κάθαρσης για όλους τους ανθρώπους, τα ζώα, τη φύση, όλοι μας οδηγούμαστε σε ένα μυητικό στάδιο εξέλιξης και μην ξεχνάμε πως μέσα από κάθε μύηση συμβαίνει πάντα κάθαρση. Μύηση είναι ένα βήμα ανάπτυξης, αλλαγής και εξέλιξης του εαυτού μας, ένα βήμα εσωτερικό, μια ανακάλυψη ενός σημείου μέσα μας.

Σύμφωνα με το έθιμο της Καθαρής Δευτέρας πετάμε τον χαρταετό, ο οποίος συμβολίζει τον άνθρωπο και η ουρά του την ψυχή. Με το πέταγμα είναι σαν να ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό ώσπου να συναντήσει τον Θεό. Εκεί συναντά την εσωτερική του ισορροπία.

Κάθαρση για εμένα σημαίνει πως έχω την πρόθεση να βουτήξω στο σκοτάδι μου, να ανασύρω τα σκουπίδια που έχουν συσσωρευτεί μέσα μου και να απαλλάξω τον εαυτό μου από κάθε τι άχρηστο, που αφορά το σώμα, τον νου, τα συναισθήματα μου, την ψυχή μου. Όταν για εμένα ξεκίνησε να γίνεται συνειδητά, ήταν ο τρόπος, το μέσο δηλαδή που άνοιξε ο δρόμος της αυτογνωσίας. Μέσα από την Κάθαρση έγινα ενεργός παρατηρητής του εαυτού μου. Αυτό λειτούργησε καταλυτικά και προς όλο το σύστημα γύρω μου. 

Βέβαια νιώθω ευλογία γιατί μέσα στα πρώτα πνευματικά μου βήματα ήρθα σε άμεση επαφή με την ενέργεια της Εσωτερικής Κάθαρσης η οποία μου δίδαξε τον ίδιο μου τον εαυτό, μου έδειξε τις αδυναμίες μου, τους φόβους μου, τη σκοτεινότητα του εαυτού μου, αλλά και τα ταλέντα μου, τις δυναμικές μου, την εσωτερική μου γνώση και τον Θεό μέσα μου. Έτσι καθώς ανακαλύπτουμε ένα-ένα τα πεδία του εαυτού μας ανοίγουμε την αντίληψη μας, διευρύνουμε το πνεύμα μας. Μέσα από την Κάθαρση μπορούμε να αγγίξουμε την αλήθεια μας.

Σας μεταφέρω κάποιες συμβουλές κάθαρσης του εαυτού μας, σε όλα τα επίπεδα μέσα στην καθημερινότητα.




1. Όταν ο εαυτός μας διανύει ένα στάδιο κάθαρσης είναι απαραίτητο να τον αγκαλιάζουμε με αγάπη, να δείχνουμε κατανόηση και υπομονή, ώστε να του δώσουμε χρόνο και χώρο να το διαχειριστεί με αποδοχή, χωρίς πίεση και κριτική.

2. Η επαφή με τη γη, τη θάλασσα, γενικότερα με τη φύση αποφορτίζει το σώμα από εντάσεις και συγχρόνως το ενδυναμώνει, με την συλλογή ενέργειας μέσα από έναν φυσικό τρόπο.

3. Οι συναισθηματικές φορτίσεις όπως ο θυμός αλλά και οποιαδήποτε άλλα συναισθήματα, είναι απαραίτητο να τα εκφράζουμε, τη στιγμή που τα νιώθουμε, με σεβασμό προς τον εαυτό μας και τους άλλους. Εάν δεν το κάνουμε συσσωρεύεται μέσα μας ενέργεια, που τις περισσότερες φορές εκδηλώνεται με ασθένειες στην ψυχή και στο σώμα μας. Στην συναισθηματική εκτόνωση και αποφόρτιση βοηθά το γέλιο και το κλάμα.

4. Όσον αφορά την κάθαρση του νου, εννοούμε πως καθαρίζουμε κάθε αρνητική σκέψη, πεποίθηση και προγραμματισμό που έχουμε εντυπώσει εμείς οι ίδιοι ή έχουμε επιτρέψει να μας μεταδώσουν εξωγενείς παράγοντες. Στην καθημερινότητά μας λειτουργούμε με 90% από το υποσυνείδητο που σημαίνει πως όλα όσα ζούμε και δημιουργούμε είναι βάση των σκέψεων, των συναισθημάτων, των προγραμμάτων και των πεποιθήσεων μας είτε είναι δικά μας είτε του συλλογικού. Γι αυτό χρειάζεται να είμαστε συνεχώς σε μια εγρήγορση και να παρατηρούμε τι σκεφτόμαστε και πόσο το χρειαζόμαστε αυτό που σκεφτόμαστε. Όλες αυτές τις αρνητικές σκέψεις μπορούμε να τις ακυρώνουμε και στη θέση τους να τοποθετούμε τις αντίθετες θετικές. Καθώς το κάνουμε αυτό συνεχώς εκπαιδεύουμε το νου μας, να μην επηρεάζεται από σκέψεις του συλλογικού και κυρίως να μην επιτρέπει να εγκατασταθούν και να κυριαρχούν.

5. Στο φυσικό μας σώμα απαλλάσσουμε τον εαυτό μας από τοξίνες που παίρνουμε από τις τροφές, τα ποτά, το τσιγάρο αλλά και το περιβάλλον γύρω μας. Ίσως η καλύτερη και η πιο υγιεινή τροφή, είναι η αλκαλική διατροφή, η οποία διατηρεί το αίμα μας σε αλκαλικό ph, με αποτέλεσμα να μην δημιουργούνται συνθήκες για ασθένειες. Το σώμα μας έχει ανάγκη από εκγύμναση για να διατηρούμε όλα τα όργανα, τους μυς, τα οστά, το κυκλοφορικό και όλα τα συστήματά μας σε αρμονία και ευεξία. Ιδανικά είναι να επιλέγουμε ασκήσεις που συνάδουν με το πνεύμα και τη ψυχή μας όπως γιόγκα, Τάι Τσι, Τσι Κονγκ …κ.α.

6. Ένας υπέροχος τρόπος κάθαρσης του σώματος είναι η εφίδρωση που μπορεί να γίνει με την άσκηση, με την σάουνα σε συνδυασμό με το νερό. Ο Ιπποκράτης έλεγε: “Δώστε μου την δύναμη να δημιουργήσω έναν πυρετό και μπορώ να θεραπεύσω κάθε αρρώστια “. Ένας συνδυασμός ζεστού ατμού, με την άκρως θεραπευτική δύναμη του νερού, των αλάτων, των κρυστάλλων και των βοτάνων οδηγούν το σώμα σε βαθιά σωματική και συναισθηματική κάθαρση. Είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο στο νευρικό και στο μυϊκό σύστημα, προσφέρει αναζωογόνηση και τόνωση σε όλα τα επίπεδα. Επίσης ένα θεραπευτικό μασάζ βοηθάει το σώμα να αποβάλει τοξίνες και μπλοκαρίσματα.

7. Όπως καθαρίζουμε σε υλικό επίπεδο καθημερινά το σπίτι, χώρο εργασίας μας… Έτσι χρειάζεται και να φροντίζουμε την ενέργεια που περιβάλει όλους τους χώρους που ζούμε. Μπορούμε να καίμε πολύ συχνά φασκόμηλο με δάφνη και λιβάνι ώστε να καθαρίζουμε τις ενέργειες που υπάρχουν μπλοκαρισμένες στον χώρο μας. Αλλά και να βράζουμε φασκόμηλο και με το νερό να καθαρίζουμε το πάτωμα, τις ντουλάπες με τα ρούχα μας, τα συρτάρια, τα ντουλάπια… και γενικότερα τους χώρους μας. Είναι υπέροχο το πόση καθαρότητα μετά υπάρχει!



Θεωρώ πως χρειάζεται να δούμε τον εαυτό μας και τις ανάγκες του ολιστικά για να μπορούμε, να έχουμε αποτελέσματα μέσα στην καθημερινή μας ζωή. 

Όλοι μας στοιβάζουμε άχρηστες ενέργειες γύρω μας, οι οποίες μας απομακρύνουν από την πραγματική ουσία του εαυτού μας. Η ενέργεια της κάθαρσης, ανοίγει τον δρόμο στην ψυχή ώστε να ολοκληρώσει το έργο της πάνω στη γη. Η Καθαρή Δευτέρα εκτός από όλα όσα γνωρίζουμε μέχρι τώρα (γιορτή Κούλουμα, χαρταετό, φαγητό, χορό και τραγούδι) είναι και μια εξαιρετική ημέρα για να κάνουμε έναν διαλογισμό κάθαρσης του εαυτού μας, να δηλώσουμε την πρόθεση να απελευθερώσουμε και να μετουσιώσουμε μέσα μας, ενέργειες που έχουν ολοκληρώσει τον σκοπό τους. Να συνδεθούμε με την πηγή της δημιουργίας του Θεού και να στείλουμε στο φως κάθε τι που μας βαραίνει και είναι πλέον άχρηστο ως προς την εξέλιξή μας. 

Κάθε φορά που καθαρίζουμε και ένα πεδίο του εαυτού μας, αυτόματα καθαρίζουμε και το πεδίο της γης, μιας και είμαστε ένα μαζί της. Άρα η εργασία μας από ατομική γίνεται συλλογική και αυτό είναι υπέροχο. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη της φροντίδας της ψυχής μας και του φυσικού μας σώματος με αγάπη, γινόμαστε οι καλύτεροι συνεργάτες του πλανήτη γη που μας φιλοξενεί. 

Διαβάστε περισσότερα... »

Αρχή Σοφίας η των Ονομάτων Επίσκεψις (Αντισθένης)



Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική γλώσσα. 

Η Αρχαία Ελληνική Γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο "χ" ή "ψ" όπως όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.

H αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται). Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολο τους ήταν 33 όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς. 

Ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον ή Τετράγαμμα) η οποία στα λατινικά έγινε swstika και οι Ναζί το έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα. Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.
Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το Δίγαμμα (F), Κόππα (Q), Στίγμα (S'), Σαμπί (ϡ). 

Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:

1. ομιλών
2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)
3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)

-Το πρώτο είναι η ομιλία

-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω

-Το τρίτο είναι το διάστημα, ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς - Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους).

Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).

Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:
1. Αριθμοί (μαθηματικά)
2. Σχήματα (Γεωμετρία)
3. Μουσική (Αρμονία)
4. Αστρονομία

Oι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλην όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.

Tip 1: Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.

Tip 2: ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών

Άρα μιλάμε μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος. 

Η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Η/Υ λόγω της μαθηματικότητας και μουσικότητας όχι μόνο του Αλφαβήτου-λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών που γεννώνται π.χ. η λέξη ΘΕΣΙΣ γίνεται: συνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις, υπόΘεσις, εκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις κτλ κτλ αν τώρα αυτές τις λέξεις τις μεταφράσουμε στα Αγγλικά είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους.

Το ότι δεν γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι εν έτη 900 πριν την αρχή της χριστιανικής χρονολόγησης, ο Όμηρος ήδη έχει στην διάθεση του 6.500.000 πρωτογενής λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα & ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική Γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.

ΑΝ συγκρίνουμε τώρα π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% είναι Ελληνικές, όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα η οποία έχει βάθος στον χρόνο 100.000 χρόνια πριν, 500.000 χρόνια πριν; Ποιος ξέρει... 

Όμως η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητα της η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη.

Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι η Δημιουργία χρησιμοποιεί μαθηματικά, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την πηγή (root-0/1). Επίσης και τα ίδια τα μαθηματικά δεν έχουν υπάρξει πουθενά αλλού όπως μπορείτε να διαβάσετε στο παρακάτω άρθρο κάνοντας κλικ ΕΔΩ

Πριν όμως από το "Κρύπτον" υπάρχει το "Σημαίνον", δηλαδή η σύνδεση των λέξεων με τις έννοιες αυτών. Είπαμε νωρίτερα ότι οι ξένες διάλεκτοι ορίστηκαν κατόπιν συμφωνίας, δηλαδή κάποιοι συμφώνησαν ότι το τάδε αντικείμενο θα το ονομάσουν "Χ", κάτι που κάνει τις γλώσσες στείρες, άρα δεν μπορούν να γεννήσουν νέες λέξεις, άρα δεν υπάρχει μαθηματικότητα, άρα δεν δύναται να περιγράψουν νέες έννοιες που υπάρχουν στην φύση, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος εφόσον δεν μπορεί να περιγράψει μέσω των νέων λέξεων καινούριες έννοιες μένει στο σκοτάδι, έτσι οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν γεννούν νέους εν αντιθέσει με όσους χρησιμοποιούν την Ελληνική.

Πως θα μπορούσε π.χ. ο Άγγλος ή ο Γάλλος ή ο Χ, Υ με μια λέξη που έχει 10 έννοιες να περιγράψει με ακρίβεια άρα και σαφήνεια μια βαθύτερη έννοια; Πόσο μάλλον τις πολλαπλές πλευρές αυτής; Δεν μπορεί. Να λοιπόν το γιατί όλα ξεκίνησαν εδώ. Το Σημαίνον λοιπόν είναι η σύνδεση του σήματος με το σημαινόμενο, δηλαδή η ίδια η λέξη είναι δημιουργημένη με τέτοιο τρόπο που περιγράφει την έννοια που εσωκλείνει μέσα της.

Παράδειγμα: η ονοματοδοσία της λέξεως ΚΑΡΥΟΝ (Καρύδι) προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσης (όπως όλες οι λέξεις), δηλαδή όταν δυο κερασφόρα ζώα (Κριοί, τράγοι κτλ) τρα.κάρ.ουν με τα κέρ.ατα τους ακούγεται το "κρακ" ή "καρ", ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα "κέρας" (κέρατο) το κέρας έδωσε το όνομα κράτα ή κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το Κάρυον (μικρό κεφάλι). Το Κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το εσωτερικό του με εγκέφαλο.

Το Υ είναι η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω) όπου υπάρχει το Υ υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα) δηλαδή θηλυκώνει κάτι, η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνεται) μέσα στην γη.

Το μουσικό - αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικο - μαθηματικές λέξεις οι οποίες περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρηση της φύσεως δηλαδή της Δημιουργίας, αλλά η ερώτηση είναι πόσες χιλιετίες μπορεί να χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί αυτό το τέλειο μαθηματικό σύμπλεγμα που τα γράμματα είναι αριθμοί και συνάμα μουσικοί τόνοι και οι λέξεις δηλαδή το σύνολο των αριθμών και των μουσικών τόνων κρύβουν μέσα τους εκτός από σύνθετες μουσικές αρμονίες, έννοιες οι οποίες δεν είναι καθόλου τυχαίες αλλά κατόπιν εκτενέστατης παρατηρήσεως της φύσης;

Ας αναλύσουμε γραμματικά την λέξη "ΕΡΩΣ"
Ε= Εκπορευόμενη Δύναμις (του φωτός)
Ρ= Ροή πρωτίστως Φωτοενεργειών, υστέρως δε πάσα άλλη ροή
Ω= Ο πλανήτης - γήινο πεδίο
Σ= Το εσωτερικόν θεώμενον

Η λέξη Ε+Ρ+Ω+Σ είναι η Ροή της δύναμης του φωτός (ζωής-γνώσης) από το σύμΠΑΝ προς το γήινο πεδίο και μέσα στο Άδυτον του εαυτού μας.

Στην θεογονία του Ησιόδου ο ΈΡΩΣ είναι μια από τις 3 αρχές (Χάος, Γαία, Έρως). Το φως εσωκλείει την γνώση, την ζωή, το κάλλος, την ομορφιά, την γαλήνη, την ευτυχία, την αγαθότητα, την αγάπη, την αρμονία κ.α.. 

Έρως δεν είναι μόνο αυτό που υπάρχει μεταξύ ενός Άνδρα και μιας Γυναίκας εφόσον ΧΑΟΣ ΓΑΙΑ ΕΡΩΣ προϋπάρχουν του ανθρώπου. ΕΡΩΣ υπάρχει μεταξύ του σύμπαντος προς την γαία, της αρμονίας της φύσης π.χ. βροχή και βλάστηση, ακόμα σε συνδυασμό και με το ανθρώπινο στοιχείο, π.χ. ενός ανθρώπου και ενός όμορφου απογεύματος ή ηλιοβασιλέματος, γενικότερα κάθε τι που προσφέρει αρμονία άρα και ευδαιμονία.

Μια πτυχή του Έρωτος είναι και αυτή η αρμονία μεταξύ ανδρός και γυναικός η οποία αποφέρει την ιερή γέννεση. Η αρμονία αυτή πηγάζει από την δυαδικότητα του 0/1, Αρσενικού (1) και του Θηλυκού (ο). Το 0/0 ή 1/1 δεν γεννά, διότι είναι συμπαντική δυσαρμονία. Η λέξη λοιπόν "Έρως" δεν σημαίνει κάτι αφροδισιακό (σεξουαλικό) αλλά μια ανώτερη πνευματική κατάσταση, μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η λέξη Ιερέας προέρχεται από εκεί.

Ευλόγως λοιπόν ο Αντισθένης μας υπενθυμίζει "ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ Η ΤΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ" .


Διαβάστε περισσότερα... »

Εάν δεν μιλάτε Αγγλικά, διαβάστε το παρακάτω… αγγλικό κείμενο!



Ξέρεις ελληνικά; Τότε ξέρεις και αγγλικά! Το παρακάτω άρθρο είχε δημοσιευτεί πριν από καιρό σε βρετανικό περιοδικό τέχνης (;) Αξίζει το κόπο να το διαβάσεις…!

“The genesis of classical drama was not symptomatic. Aneuphoria of charismatic and talented protagonists showed fantastic scenes of historic episodes. The prologue, the theme and the epilogue, comprised the trilogy of drama while synthesis, analysis and synopsis characterized the phraseology of the text. The syntax and phraseology used by scholars, academicians and philosophers in their rhetoric, had many grammatical idioms and idiosyncrasies.

The protagonists periodically used pseudonyms. Anonymity was a syndrome that characterized the theatrical atmosphere.

The panoramic fantasy, the mystique, the melody, the aesthetics, the use of the cosmetic epithets are characteristics of drama.

Eventhrough the theaters were physically gigantic, there was noneed for microphones because the architecture and the acoustics would echo isometrically and crystal – clear. Many epistomologists of physics, aerodynamics, acoustics, electronics, electromagnetics can not analyze – explain the ideal and isometric acoustics of Hellenic theaters even today.

There were many categories of drama: classical drama, melodrama, satiric, epic, comedy, etc. The syndrome of xenophobia or dyslexia was overcome by the pathos of the actors who practiced methodically and emphatically. Acrobatics were also eup3horic. There was a plethora of anecdotal themes, with which the acrobats would electrify the ecstatic audience with scenes from mythical and historical episodes.

Some theatric episodes were characterized as scandalous and blasphemous. Pornography, bigamy, hemophilia, nymphomania, polyandry, polygamy and heterosexuality were dramatized in a pedagogical way so the mysticism about them would not cause phobia or anathema or taken as anomaly but through logic, dialogue and analysis skepticism and the pathetic or cryptic mystery behind them would be dispelled.

It is historically and chronologically proven that theater emphasized pedagogy, idealism and harmony. Paradoxically it also energized patriotism a phenomenon that symbolized ethnically character and phenomenal heroism.

Αλήθεια… Υπάρχει κανείς που δεν κατάλαβε τι έλεγε το παραπάνω άρθρο;

Διαβάστε περισσότερα... »

"Δούρειος", όπως δρῦς: Ετυμολογία


Δρῦς είναι η βελανιδιά
Από την ρίζα της λέξεως αυτής προκύπτουν:
οι Δρυάδες και Αμαδρυάδες νύμφες, οι νεράιδες των δασών. 

Δρυάς


οι Δρυίδες, αρχαίοι Κέλτες.
οι Δρύοπες, πανάρχαιοι Έλληνες, απόγονοι των Πελασγών (Δρύοψονομαζόταν και ένας εκ των υιών του Απόλλωνος).

ο δρυμός, το δάσος.
ο δρυοκολάπτης (δρῦς + κολάπτω: σκαλίζω).

Η ίδια ρίζα όμως μας δίνει και την λέξη δούρειος (δουράτεος), δηλαδή "ξύλινος". Γι' αυτό ονομάστηκε και Δούρειος ἵππος αυτός του Τρωικού πολέμου, δηλαδή "ξύλινο άλογο".


Δούρειος ίππος

Ένα από τα αρχαία ελληνικά μουσικά όργανα ήταν και η πανδουρίς, την οποία μάλιστα έπαιζαν περισσότερο οι γυναίκες. Η ονομασία της σημαίνει "αυτή που είναι ολόκληρη από ξύλο" (πᾶν + δοῦρας).


Γυναίκα της αρχαίας Ελλάδος που παίζει πανδουρίδα


Από το ίδιο θέμα προκύπτει και η λέξη δόρυ, δηλαδή το "φτιαγμένο από ξύλο".

Αυτός που έφερε το δόρυ και προστάτευε τον βασιλιά στην μάχη γυρνώντας συνεχώς τριγύρω του, ονομαζόταν δορυφόρος (δόρυ + φέρω). Κατ' επέκταση, ονομάστηκαν έτσι και οι δορυφόροι των πλανητών, καθώς κάνουν την ίδια κίνηση.


Οι δορυφόροι του πλανήτη Δία: Ιώ - Ευρώπη - Γανυμήδης - Καλλιστώ


Ελένη Ωρείθυια Κουλιζάκη
Διαβάστε περισσότερα... »