«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014

Η πραγματική ζωή αρχίζει, εκεί που σταματάει η βολεμένη καθημερινότητα!





Ρουτίνα (ουσιαστικό/θηλυκό): η μονότονη και άχαρη απασχόληση, η επανάληψη κατά τον ίδιο πάντα τρόπο.

Και αυτή ακριβώς η επανάληψη, αυτές ακριβώς οι στερεότυπες, δίχως πνευματική συνείδηση, πράξεις μας, κινήσεις μας, ζωές μας – δυστυχώς – είναι αυτές που καταφέρνουν και ρουφάνε τα χρώματα, τις γεύσεις και τις μυρωδιές απ' την ζωή μας.

Και είναι ουσιαστικό, ουσιαστικό πρόβλημα της ζωή μας, και πλήττει τις σχέσεις θηλυκών και αρσενικών.

Ζούμε σε μια εποχή που τα πάντα τρέχουν, εμείς τρέχουμε προσπαθώντας να προλάβουμε. Προσπαθώντας να πετύχουμε. Ζούμε σε μια εποχή που η καθημερινότητα μας, έχει γίνει δύσκολη, ένας συνεχές αγώνας επιβίωσης. Ολόκληρες οι μέρες μας είναι μια συνεχής προσπάθεια.

Και έρχεται η στιγμή που επιστρέφουμε στο σπίτι μας, στον ολόδικο μας χώρο, και εκεί μας περιμένει ο ολόδικος μας άνθρωπος, ο οποίος έχει δώσει με την σειρά του και αυτός την δική του ολοήμερη προσπάθεια.

Μοιραζόμαστε με αυτόν τον άνθρωπο την καθημερινότητα μας, την ζωή μας. Αυτήν που επιλέξαμε ως κοινή. Το μοίρασμα, αυτό, της καθημερινότητας είναι άρρηκτα δεμένο με την έννοια της οικειότητας.

Η οικειότητα είναι η αίσθηση του γνώριμου, του οικείου, είναι αυτή η αίσθηση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε δύο ανθρώπους με κοινή πορεία, αμοιβαία συναισθήματα. Δημιουργείται μέσα στο πέρασμα του χρόνου, μέσα από το μοίρασμα στιγμών και εμπειριών. Είναι αυτή που μας δένει με τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας και είναι αυτή που φτιάχνει τα “δικά μας” καθημερινά “μυστικά” και “κώδικες”.

Τι γίνεται όμως όταν αυτή η τόσο αναγκαία για την επιβίωση της σχέσης, οικειότητα, μετατρέπεται, μεταφορφώνεται σε ρουτίνα; Ή μάλλον, τι γίνεται όταν ΕΜΕΙΣ της επιτρέπουμε να μετατραπεί σε ρουτίνα;

Ο άνθρωπος ενστικτωδώς αναζητά, επιδιώκει την ασφάλεια, τη σιγουριά. Έχει την ανάγκη από την φύση του να ανήκει κάπου, να μοιράζεται την ζωή του με κάποιον. Είναι ον που αποζητά την συντροφικότητα περισσότερο από την μοναξιά. Και το αντίθετο της μοναξιάς δεν είναι η συντροφικότητα, αλλά η οικειότητα.

Δυστυχώς όμως, πάντα κάνει το λάθος να την συγχέει με το βόλεμα, να την οδηγεί σε μια βαρετή, ανιαρή ρουτίνα. Η δίχως συνείδηση σιγουριά, συχνά μετατρέπεται σε αδράνεια και μοιραία σε αδιαφορία και αποξένωση. Αφηνόμαστε, με δικαιολογία την οικειότητα, και παύουμε να προσπαθούμε για την υγιή διατήρηση της. Και τελικά μόνο οι ανασφαλείς έχουν ανάγκη από μια τέτοια ασφάλεια και σιγουριά.

Μια σχέση για να διατηρήσει την λειτουργικότητα της, για να συνεχίσει να μας καλύπτει και να μας ενθουσιάζει, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως δεδομένη κατάσταση. Ο άνθρωπος που έχουμε δίπλα μας δεν έχει κάποιο αιώνιο συμβόλαιο που τον υποχρεώνει να μείνει μαζί μας, ακόμα και αν εμείς δεν τον καλύπτουμε. Οι σχέσεις για να συνεχίσουν να “ζούνε” και όχι απλά να επιβιώνουν χρειάζονται συνεχές επαναπροσδιορισμό.

Και όσο τρομακτικό και κουραστικό μοιάζει αυτό, αν το καλοσκεφτούμε, σε όλους τους άλλους τομείς της ζωής μας το κάνουμε αδιαμαρτύρητα. Στη δουλειά μας, καθημερινά, οφείλουμε να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας, να είμαστε παραγωγικοί, για να συνεχίσουμε να έχουμε τη δουλειά αυτή. 

Γιατί λοιπόν στις σχέσεις μας τείνουμε να γινόμαστε οκνηροί και “βολεμένοι”; Και σαφώς και δεν πρέπει να δούμε την σχέση ως υποχρέωση, όπως την δουλειά μας, αλλά της αξίζει να “δουλέψουμε” για την ύπαρξη της.

Και όπως στη δουλειά μας, όταν νιώθουμε πως έχουμε κουραστεί, παίρνουμε άδεια, για να ξεκουραστούμε και να κάνουμε πράγματα για τον εαυτό μας, το ίδιο θα έπρεπε να γίνεται και στις σχέσεις. Η σχέση έχει την ανάγκη ανανέωσης. Έχει την ανάγκη να δοκιμάζει καινούργια πράγματα, για να μην χάνεται το μυστήριο, για να αναταράσσονται τα λιμνάζοντα νερά.

Όλοι μας έχουμε κάπου – κάπου την ανάγκη για μια βουτιά στην “ελευθερία” και στο καινούργιο, μετά από την οποία, η “ρουτίνα” θα μας φανεί υπέροχη. Μέσα σε μια σχέση δεν πρέπει να νιώθουμε σκλάβοι, με μια αίσθηση ανικανοποίητου. Πρέπει πρώτα να νιώθουμε γεμάτοι και ικανοποιημένοι, συνειδητοποιημένοι, εμείς οι ίδιοι με τον εαυτό μας. Διαφορετικά δεν θα μπορέσουμε να νιώσουμε έτσι με κανέναν άλλο.

Και επειδή οι αληθινές αγάπες, οι υγιείς σχέσεις, δεν είναι αυτές που επιβιώνουν και δεν οδηγούνται σε χωρισμό, αλλά αυτές που αντέχουν στη μακροχρόνια οικειότητα, και επειδή η οικειότητα είναι τόσο όμορφη, όσο το μοίρασμα και συντροφικότητα, χρειάζεται κοινή φροντίδα, δημιουργικότητα, εκπλήξεις. 

Και από τις δύο πλευρές. Στο χέρι μας είναι να μην βουλιάξουμε σε ρουτίνα, που θα μας κάνει να νιώθουμε συμβιβασμένοι και δυστυχείς. 

Δεν πρέπει ούτε μια μέρα, ούτε μια στιγμή να αφεθούμε και να αντιμετωπίσουμε τον άνθρωπο δίπλα μας ως δεδομένο. Αυτή θα είναι η αρχή της ρουτίνας μας…

Κύλησαν γρήγορα σε μια οικειότητα, απ' την οποία ποτέ δεν ανέκαμψαν…“ 

(“They slipped briskly into an intimacy from which they never recovered.”)

-F. Scott Fitzgerald, This Side of Paradise

…ας προσπαθήσουμε να κάνουμε την οικειότητα, ένα αίσθημα απ'το οποίο δεν θα χρειάζεται να ανακάμψουμε, ούτε και θα θέλουμε.


Διαβάστε περισσότερα... »

Κυριακή 6 Ιουλίου 2014

Πράγματα που αξίζει να θυμάστε, όταν όλα πάνε στραβά...






Τις δύσκολες στιγμές που θα έχετε μεγαλύτερη ανάγκη να αποκτήσετε ξανά κίνητρο στη ζωή σας, να θυμάστε τα εξής:

1. Ο πόνος αποτελεί τρόπο εξέλιξης.
Μερικές φορές η ζωή μπορεί να σας κλείνει κάποιες πόρτες διότι έχει έρθει η ώρα να προχωρήσετε μπροστά. Αυτό είναι κάτι θετικό, επειδή πιθανόν να μην πηγαίνατε παρακάτω, εκτός κι αν οι περιστάσεις σας ανάγκαζαν να το κάνετε. Όταν περνάτε δύσκολα, θυμηθείτε ότι ο πόνος δεν έρχεται χωρίς λόγο. Αφήστε πίσω σας ότι σας έκανε κακό, αλλά μην ξεχάσετε ποτέ τι σας δίδαξε. 


Το γεγονός ότι αντιμετωπίζετε δυσκολίες, δεν σημαίνει ότι έχετε αποτύχει. Κάθε επιτυχία απαιτεί να δώσετε έναν αγώνα. Το καλό πράγμα αργεί, γι’ αυτό να έχετε υπομονή και να παραμείνετε αισιόδοξοι και στο τέλος θα γίνουν όλα, απλώς ίσως όχι αμέσως. 

Να θυμάστε ότι υπάρχουν δύο είδη πόνου: ο πόνος που σας πληγώνει και ο πόνος που σας αλλάζει. Όταν, αντί να αντιστέκεστε, δέχεστε τη ζωή όπως είναι, και τα δύο είδη μπορούν να σας βοηθήσουν να εξελιχτείτε.

2. Τα πάντα στη ζωή είναι προσωρινά.
Κάθε φορά που βρέχει, η βροχή ύστερα από λίγο σταματά. Κάθε φορά που πληγωνόμαστε, οι πληγές θα επουλωθούν. Μετά το σκοτάδι υπάρχει πάντα φως – αυτό πρέπει να το θυμόμαστε κάθε μέρα, αλλά συχνά το ξεχνάμε και νομίζουμε ότι η νύχτα θα διαρκέσει για πάντα. 

Κάτι τέτοιο όμως δεν πρόκειται να συμβεί, διότι τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Έτσι λοιπόν, αν τα πράγματα σήμερα είναι καλά απολαύστε το, γιατί ούτε αυτό δεν θα διαρκέσει για πάντα. 

Αν τα πράγματα είναι άσχημα, μην στενοχωριέστε γιατί οι δυσκολίες είναι προσωρινές. Το γεγονός ότι έχετε προβλήματα αυτή τη στιγμή ή κάτι σας απασχολεί, δεν σημαίνει ότι δεν μπορείτε να χαμογελάτε. 

Κάθε στιγμή που περνά σας δίνει μια νέα αρχή και ένα νέο τέλος. Κάθε δευτερόλεπτο κερδίζετε μια δεύτερη ευκαιρία. Απλώς πρέπει να δέχεστε ό,τι σας προσφέρεται και να κάνετε το καλύτερο που μπορείτε (διαβάστε το βιβλίο που έγινε μπεστ σέλερ με τίτλο «Η τελευταία διάλεξη» του Randy Pausch).

3. Η στενοχώρια και η γκρίνια δεν αλλάζουν τίποτα.
Όσοι διαμαρτύρονται περισσότερο, καταφέρνουν τα λιγότερα. Είναι πάντα προτιμότερο να προσπαθείτε να κάνετε κάτι σπουδαίο και να αποτύχετε, παρά να μην κάνετε τίποτα και να πετύχετε. Αν δεν πετύχετε, δεν χάνετε τίποτα. 

Χαμένοι είστε όταν δεν κάνετε τίποτα αλλά παραπονιέστε γι’ αυτό. Αν πιστεύετε σε κάτι, συνεχίστε να προσπαθείτε. Μην αφήνετε τις σκιές του παρελθόντος να μαυρίσουν το παράθυρο που ανοίγεται στο μέλλον σας. 

Αν ξοδεύετε το σήμερα γκρινιάζοντας για το χθες, δεν θα κάνετε το αύριο πιο φωτεινό. Αντί γι’ αυτό αντιδράστε κι αφήστε όσα έχετε μάθει να σας βοηθήσουν να βελτιώσετε τον τρόπο που ζείτε. 

Κάντε αλλαγές και μην κοιτάξετε πίσω ποτέ. Ανεξαρτήτως από το τι μπορεί να συμβεί μακροπρόθεσμα, να θυμάστε ότι η αληθινή ευτυχία έρχεται μόνο όταν σταματήσετε να διαμαρτύρεστε για τα προβλήματά σας και αρχίσετε να νιώθετε ευγνώμονες για όλα τα προβλήματα που δεν έχετε.

4. Τα σημάδια από τις πληγές σας είναι τα σύμβολα της δύναμής σας.
Ποτέ να μην ντρέπεστε για τα σημάδια που σας άφησε η ζωή. Μια ουλή σημαίνει ότι το πρόβλημα έφυγε και η πληγή έκλεισε. 

Σημαίνει ότι νικήσατε τον πόνο, πήρατε ένα μάθημα, γίνατε πιο δυνατοί και προχωρήσατε μπροστά. Μια ουλή είναι η μόνιμη επιβεβαίωση της νίκης σας και πρέπει να είστε υπερήφανοι. Μην την αφήνετε να σας κρατήσει όμηρο και να σας γεμίσει τη ζωή με φόβο.

Δεν μπορείτε να εξαφανίσετε τα σημάδια, αλλά μπορείτε να αλλάξετε τον τρόπο αντίληψής σας. Μπορείτε να αρχίσετε να τα βλέπετε ως ένδειξη δύναμης και όχι πόνου. O Πέρσης ποιητής και δάσκαλος θεολογίας και δικαίου Jalaluddin Rumi είπε κάποτε ότι η πληγή είναι το μέρος απ’ όπου μπαίνει το φως. Τίποτα δεν μας φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια. 

Μέσα από τις δοκιμασίες αναδείχτηκαν οι δυνατότερες ψυχές. Οι πιο ισχυροί χαρακτήρες σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο σφραγίστηκαν με σημάδια. Δείτε τα ως μια ένδειξη ότι πετύχατε, επιζήσατε και έχετε αυτά τα σημάδια να το αποδεικνύουν! Είναι μια ευκαιρία να γίνετε ακόμα πιο δυνατοί.

5. Κάθε μικρός αγώνας είναι ένα βήμα μπροστά.
Στη ζωή υπομονή δεν σημαίνει αναμονή. Είναι η ικανότητα να διατηρήσετε μια σωστή στάση ζωής ενώ κοπιάζετε αδιάκοπα για να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας γνωρίζοντας ότι η προσπάθεια αξίζει τον κόπο. Έτσι, αν έχετε αποφασίσει να προσπαθήσετε, αφιερώστε χρόνο και φτάστε μέχρι το τέλος. 

Διαφορετικά, δεν έχει νόημα να ξεκινήσετε. Αυτό σημαίνει ότι ίσως χρειαστεί να αλλάξετε τις ισορροπίες και τις ανέσεις σας για ένα διάστημα και ίσως ακόμη και τον τρόπο σκέψης σας σε κάποιες περιπτώσεις.

Μπορεί ακόμα να χρειαστεί να σταματήσετε να τρώτε ή να κοιμάστε όπως είχατε συνηθίσει στο παρελθόν κι αυτή η κατάσταση να διαρκέσει για εβδομάδες. Σημαίνει ότι πρέπει να υπερβείτε τα όριά σας και να βρίσκεστε συνεχώς σε εγρήγορση. 

Σημαίνει ότι ίσως πρέπει να θυσιάσετε τις προσωπικές σας σχέσεις, να δεχτείτε λοιδορίες από τους συναδέλφους σας, ακόμα και να περάσετε πολύ χρόνο μόνοι σας. Η απομόνωση όμως είναι ένα δώρο που κάνει τα σπουδαία πράγματα να γίνουν αληθινά. 

Σας δίνει τον χώρο που χρειάζεστε για να δράσετε. Όλα τα υπόλοιπα είναι μια δοκιμασία για την αποφασιστικότητα και τη θέλησή σας.

Αν θέλετε κάτι πραγματικά, μπορείτε να το κάνετε παρά τις αποτυχίες, την απόρριψη και τις συνθήκες. Κάθε βήμα μπροστά θα σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα από οτιδήποτε άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Θα συνειδητοποιήσετε ότι ο αγώνας δεν είναι κάτι που βρίσκεται στον δρόμο σας, είναι ο δρόμος αυτός καθαυτός.

Αξίζει όμως τον κόπο, γι’ αυτό αν σκοπεύετε να προσπαθήσετε φτάστε μέχρι το τέλος της διαδρομής. Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο…δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να γνωρίζουμε τι σημαίνει να είσαι ζωντανός (από το βιβλίο «1.000 μικρά πράγματα που οι ευτυχισμένοι, επιτυχημένοι άνθρωποι κάνουν διαφορετικά», κεφάλαιο «Στόχος και επιτυχία», 1,000 Little Things Happy, Successful People Do Differently).

6. Η αρνητικότητα των άλλων ανθρώπων δεν είναι δικό σας πρόβλημα.
Όταν περιβάλλεστε από αρνητικότητα, εσείς να παραμείνετε θετικοί. Όταν οι άλλοι προσπαθούν να σας αποθαρρύνουν, χαμογελάστε. 

Είναι ένας εύκολος τρόπος για να διατηρήσετε τον ενθουσιασμό και την προσήλωσή σας. Όταν οι άνθρωποι γύρω σας φέρονται άσχημα, παραμείνετε ο εαυτός σας. Μην αφήσετε ποτέ τη δυσαρέσκεια κάποιου να αλλάξει αυτό που είστε. Μην παίρνετε τα πράγματα πολύ προσωπικά, ακόμα κι αν έτσι φαίνονται. 

Σπάνια η αιτία που οι άνθρωποι κάνουν πράγματα είστε εσείς. Η πραγματική αιτία συνήθως βρίσκεται σε αυτούς. Πάνω απ’ όλα, μην αλλάξετε ποτέ μόνο και μόνο για να εντυπωσιάσετε κάποιον που σας λέει ότι δεν είστε αρκετά καλοί. Αλλάξτε γιατί έτσι θα γίνετε καλύτεροι άνθρωποι με πιο φωτεινό μέλλον. Οι άνθρωποι θα κάνουν κριτική ανεξαρτήτως από το τι πράξετε ή πόσο καλά θα το πράξετε. 

Να ενδιαφερθείτε για τον εαυτό σας πρώτα, προτού ενδιαφερθείτε για το τι σκέφτονται οι άλλοι. Αν πιστεύετε πολύ σε κάτι, μην φοβηθείτε να αγωνιστείτε γι’ αυτό. Η μεγαλύτερη δύναμη πηγάζει όταν υπερνικάτε αυτό που οι άλλοι θεωρούν αδύνατο. Η αλήθεια είναι ότι ζούμε μονάχα μία φορά. Έτσι είναι τα πράγματα. Γι’ αυτό, κάντε ό,τι σας δίνει χαρά και συναναστραφείτε με ανθρώπους που σας κάνουν να χαμογελάτε συχνά.

7. Αυτό που είναι 'γραφτό' να γίνει, θα γίνει.
Η αληθινή δύναμη έρχεται όταν υπάρχουν πολλοί λόγοι για να κλάψετε και να διαμαρτυρηθείτε, αλλά εσείς προτιμάτε να χαμογελάσετε και να εκτιμήσετε τη ζωή σας. Υπάρχουν κρυμμένες ευλογίες σε κάθε αγώνα που έχετε να αντιμετωπίσετε, αλλά θα πρέπει να ανοίξετε την καρδιά και το μυαλό σας για να τις δείτε.

Δεν γίνεται να αναγκάσετε τα πράγματα να συμβούν βασανίζοντας τον εαυτό σας προσπαθώντας ξανά και ξανά. Κάποια στιγμή θα πρέπει να αφήσετε τις καταστάσεις να κυλήσουν μόνες τους και να συμβεί αυτό που είναι γραφτό. 

Τελικά, αγαπώ τη ζωή μου σημαίνει εμπιστεύομαι τη διαίσθησή μου, αρπάζω τις ευκαιρίες, χάνω και βρίσκω την ευτυχία, φυλάω τις αναμνήσεις μου και μαθαίνω από τις εμπειρίες μου. Είναι ένα μακρύ ταξίδι και πρέπει να σταματήσετε να ανησυχείτε, να αναρωτιέστε και να αμφιβάλλετε σε κάθε σας βήμα. Χαμογελάστε όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, ζήστε συνειδητά την κάθε στιγμή και απολαύστε τη ζωή σας όπως κι αν έρχεται. 

Μπορεί να μην φτάσετε ακριβώς εκεί που σκοπεύατε να πάτε, αλλά τελικά θα φτάσετε εκεί όπου θα έπρεπε να είστε (διαβάστε περισσότερα στο βιβλίο «Για μια νέα ζωή», A New Earth).

8. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να συνεχίσετε να προσπαθείτε.
Μην φοβάστε να κάνετε ξανά κάποια πράγματα – να προσπαθήσετε ξανά, να αγαπήσετε, να ζήσετε και να ονειρευτείτε. 

Μην αφήσετε ένα σκληρό μάθημα που σας έδωσε η ζωή να σκληρύνει και την καρδιά σας. Τα καλύτερα μαθήματα συχνά έρχονται μέσα από τις χειρότερες στιγμές και από τα χειρότερα λάθη. Υπάρχουν στιγμές που οτιδήποτε που θα μπορούσε να πάει στραβά όντως πηγαίνει στραβά και εσείς νιώθετε ότι θα κολλήσετε σε αυτό το αδιέξοδο για πάντα. Αυτό όμως δεν πρόκειται να συμβεί. 

Όταν φτάσετε σε σημείο να θέλετε να εγκαταλείψτε την προσπάθεια, να θυμάστε ότι συχνά τα πράγματα πρέπει να στραβώσουν πριν γίνουν έτσι όπως πρέπει. Μερικές φορές πρέπει να περάσετε τα χειρότερα για να βρείτε τα καλύτερα. Η ζωή είναι σκληρή, είναι αλήθεια, εσείς όμως είστε πιο σκληροί. Βρείτε τη δύναμη να γελάτε κάθε μέρα. 

Βρείτε το θάρρος να αισθάνεστε διαφορετικά, αλλά όμορφα. Ψάξτε μέσα στην καρδιά σας και κάντε τους άλλους να χαμογελούν κι αυτοί. 

Μην αγχώνεστε για πράγματα που δεν μπορείτε να αλλάξετε. 

Ζήστε απλά και δώστε αγάπη απλόχερα, μιλήστε με ειλικρίνεια, εργαστείτε με όρεξη. 

Και ακόμα κι αν αποτύχετε κάπου, συνεχίστε να προσπαθείτε και να εξελίσσεστε.



Διαβάστε περισσότερα... »

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Οι λόγοι που δεν θα κάνεις κάτι πραγματικά εξαιρετικό, στη ζωή σου



Ναι, καλά με άκουσες… Σε σένα μιλάω… Σε ξεμπροστιάζω.Σε κοιτάω στα μάτια, (εντάξει, όχι ακριβώς αφού μάλλον διαβάζεις αυτό το άρθρο, αλλά μεταφορικά, σκίζω μία κυκλωπική τρύπα στο πρόσωπό σου αυτή τη στιγμή) και σου λέω ότι δεν έχεις καμιά ελπίδα.

Σου λέω ότι αν μπορείς να διαβάσεις αυτό το άρθρο, να δεις αυτήν τη λίστα και να μην πεις ότι αφορά εσένα, τότε πρέπει να ανησυχήσεις λιγάκι.

Για την ακρίβεια, πρέπει να ανησυχήσεις πολύ. Πρέπει να παρατήσεις τα πάντα και να αμφισβητήσεις αμέσως την ύπαρξή σου στη Γη. Πρέπει να βρεις έναν καθρέπτη, να κοιτάξεις τον εαυτό σου στα μάτια, να σηκώσεις το χέρι σου και να χαστουκίσεις το πρόσωπό σου.

Κατάλαβες; Τώρα επανάλαβε μέχρι να συνέλθεις και συνέχισε το διάβασμα όταν είσαι έτοιμος.

Μιλάω για το πανεπιστήμιο της ζωής, φίλε!
Δε μιλάω για: διάβασε πολύ, διασκέδασε λίγο, αποφοίτησε με άριστα.

Ούτε μιλάω για: τεμπέλιασε, κοπάνα την από το μάθημα, κάπνισε χόρτο, πιες και γλέντα αλλά πάρε πτυχίο και απέκτησε ικανότητες που νομίζεις ότι σου δίνει το χαρτί των μερικών χιλιάδων ευρώ.

Αυτό που λέω είναι, βγες απ’ το σπίτι, κουνήσου, και κάνε πράγματα!
Φύγε από το σπίτι της μάνας σου, παραιτήσου απ’ τη δουλειά, πες στα πάντα «άντε γαμήσου» και κάνε κάτι.

Για ικανότητες που αναπτύσσεις στον πραγματικό κόσμο, έξω από τη φούσκα της γονεϊκής προστασίας ή τον ιδεολογικό δογματισμό που διατρέχει το εκπαιδευτικό σύστημα.

Ικανότητες που μπορεί ο καθένας να αποκτήσει, αρκεί να διατίθεται να πληρώσει το τίμημα. Ικανότητες που ταχέως πλησιάζουν την εξαφάνιση.

Μιλάω για ικανότητες οι οποίες δεν μπορούν να διδαχτούν σε μια αίθουσα ή από ένα βιβλίο. Ικανότητες που μαθαίνεις μόνο ενεργώντας. Σαν να μαθαίνεις να πετάς, αφού πηδήξεις στον γκρεμό.

Ικανότητες που μπορούν να αναπτυχθούν μόνο όταν βρεις τον πραγματικό σου εαυτό. Όταν βάζεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο ή όταν ρισκάρεις την αποτυχία.


Ικανότητες τέτοιες μπορείς να αναπτύξεις, όταν είσαι διατεθειμένος να ριψοκινδυνέψεις τα πάντα για να κάνεις ένα υπέροχο πράγμα.

Ικανότητες που, μέχρι τώρα, νόμιζες πως έχεις.

Βασικά, αυτό που προσπαθώ να σου πω είναι ότι, στο παιχνίδι που λέμε ζωή, δεν έχεις καμία ελπίδα…





Επειδή δεν έχεις αποτύχει αρκετά
Γιατί είσαι επαναπαυμένος στη μετριότητά σου. Γιατί επέλεξες να μην προσπαθήσεις.

Γιατί σου είναι πιο εύκολο να λες ότι θα μάθεις εκείνη τη γλώσσα (προγραμματισμού;) από το να κάτσεις να τη μάθεις.
Επειδή νομίζεις ότι όλα είναι πολύ δύσκολα ή πολύπλοκα, οπότε λες «αυτό θα το αφήσω για άλλους» ή ίσως ότι θα το κάνεις «αύριο»!

Επειδή μισείς τη δουλειά σου, αλλά δεν ψάχνεις καινούργια. Επειδή είναι εύκολο να απορρίψεις την απόρριψη.

Επειδή ενώ κάθεσαι αραχτός χωρίς να προσπαθείς, εγώ είμαι εκεί έξω προσπαθώντας να αποτύχω, προκαλώντας τον εαυτό μου, μαθαίνοντας καινούργια πράγματα και αποτυγχάνοντας όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Γιατί ενώ αποτυγχάνω, μαθαίνω, και προσαρμόζομαι για να έχω το μονοπάτι συνεχώς μπροστά μου. Όπως η διαδικασία πυράκτωσης του ατσαλιού, πέρασα από τη φωτιά και σφυρηλατήθηκα. Σφυρηλατήθηκα στο σχήμα ενός σπαθιού με γυαλισμένες άκρες και μια κοφτερή λεπίδα που θα σε κόψει στα δύο, αν δεν είσαι εξίσου σκληρός.


Επειδή σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι για σένα
Επειδή πρέπει να προσαρμοστείς.Επειδή πιστεύεις ότι το να είσαι διαφορετικός είναι cool, μόνο όταν είσαι διαφορετικός με τον ίδιο τρόπο που είναι και οι άλλοι.

Επειδή φοβάσαι να αποδεχτείς τον πραγματικό σου εαυτό, μην τυχόν σε παρεξηγήσουν. Νομίζεις ότι επειδή εσύ κρίνεις τους άλλους, άρα και οι άλλοι με τη σειρά τους θα κρίνουν εσένα.

Επειδή νοιάζεσαι πιο πολύ για αυτά που έχεις παρά για αυτά που έχεις κάνει.Επειδή ενώ εσύ ξοδεύεις λεφτά σε ρούχα, αυτοκίνητα, ακριβά γεύματα και νυχτερινές εξόδους, εγώ επενδύω στον εαυτό μου. Και ενώ εσύ προσπαθείς να προσαρμοστείς στον κόσμο εγώ θα προσπαθώ να προσαρμόσω τον κόσμο σε μένα.

Επειδή εγώ θα εγκαταλείψω αψήφιστα όλες τις ανασφάλειές μου και θα εκθέσω τον πραγματικό εαυτό μου στον κόσμο. Θα αποκτήσω ανοσία στη γνώμη σου και θα σταθώ γυμνός σε μια πληθώρα ιδεών. Αναπαυτικά, γιατί θα ξέρω ότι ενώ εσύ παντρεύτηκες το κοινότυπο, εγώ εξερεύνησα το εξαιρετικό.

Επειδή νομίζεις
 ότι είσαι πιο έξυπνος από ότι είσαι
Επειδή έκανες ότι έκαναν και οι άλλοι. Σπούδασες ό,τι σπούδασαν και διάβασες ό,τι διάβασαν.Επειδή έμαθες ό,τι έπρεπε να μάθεις για να πετύχεις στις δικές τους εξετάσεις και νομίζεις ότι αυτό σε κάνει έξυπνο.

Επειδή νομίζεις ότι η μάθηση είναι κάτι που γίνεται μόνο στο σχολείο.

Επειδή ενώ έλειπες στο Πανεπιστήμιο, εγώ σπούδαζα τη ζωή. Επειδή αντί να μαθαίνω για τον κόσμο από μια αίθουσα βγήκα έξω και έμαθα ζώντας.

Επειδή ξέρω περισσότερα από οποιοδήποτε χαρτί θα κρεμάσεις στον τοίχο σου. Επειδή εξυπνάδα δεν είναι αυτά που μαθαίνεις, είναι ο τρόπος που ζεις.

Επειδή μπορεί να μην έχω πτυχίο αλλά σε προκαλώ να βρεις ένα θέμα, για το οποίο δεν θα μπορέσω να μιλήσω με ευκρίνεια.

Επειδή θα μπορούσα να περάσω τις εξετάσεις σου, αν έπρεπε, αλλά εσύ δεν θα άντεχες ούτε μια στιγμή στα τεστ που μου έβαλε η ζωή. Τεστ που δεν βαθμολογούνται στατιστικά ή ποσοστιαία, αλλά μόνο με μία συνθήκη: την επιβίωση!





Επειδή δεν διαβάζεις
Επειδή διαβάζεις μόνο αυτά που πρέπει και τίποτα άλλο.

Επειδή νομίζεις ότι η ιστορία είναι βαρετή και η φιλοσοφία βλακείες.


Επειδή θα προτιμούσες να κάτσεις και να δεις ριάλιτι ή MTV, αντί να εξερευνήσεις κάτι καινούργιο, αντί να βουτήξεις στο μυαλό ενός άλλου ανθρώπου για να καταλάβεις καλύτερα τον κόσμο γύρω σου.

Επειδή αρνείσαι να αναγνωρίσεις ότι όλη η δύναμη του κόσμου βρίσκεται στα λόγια αυτών που έζησαν πριν από μας. Ότι όλα όσα επιθυμείς μπορούν να αποκτηθούν αν ψάξεις στην πληθώρα των λέξεων που είναι διαθέσιμες σε μας, τώρα πιο πολύ από ποτέ άλλοτε.
Επειδή μάλλον δεν διαβάζεις αυτό το κείμενο, ακόμα κι αν ξέρεις ότι θα ‘πρεπε.

Επειδή αυτοί που το διαβάζουν, τα ξέρουν ήδη αυτά.
Επειδή μπορείς να οδηγήσεις ένα άλογο στην πηγή, αλλά δεν μπορείς να το αναγκάσεις να πιει νερό.



Επειδή σου λείπει η περιέργεια
Επειδή μαθαίνεις τις ειδήσεις από τα μέλη-αντίγραφα των ελεγχόμενων από το κράτος ΜΜΕ.

Επειδή είσαι απρόθυμος να κάνεις την απλή ερώτηση… «Κι αν είναι όλα ψέματα;», και να δεχτείς την πιθανότητα ότι ίσως και να είναι. Ότι ίσως τα ΜΜΕ να ενεργούν υπό τη διαταγή: να σου αποσπούν την προσοχή.

Επειδή με αποκαλείς ξερόλα, αλλά αρνείσαι να παραδεχτείς ότι είσαι αδαής.

Επειδή διψάω για γνώση, για οποιουδήποτε είδους γνώση.


Επειδή, ενώ εσύ περνάς την ώρα σου παίζοντας Angry Birds και Fruit Ninja, εγώ διαβάζω για την θεωρία των υπερχορδών και την κβαντική μηχανική.

Επειδή, ενώ σπαταλάς τον χρόνο σου βλέποντας τον Σουλεϊμάν εγώ μαθαίνω να μοντάρω βίντεο, να ανεβάζω ιστοσελίδες και να σχεδιάζω app για το κινητό σου.

Επειδή, αν ερχόμασταν αντιμέτωποι σε διάλογο, θα σε διέλυα. Θα έβαζα στόχο να αντικρούσω το δικό μου επιχείρημα, από κάθε πλευρά, για να καταλάβω όλα όσα θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις εναντίον μου.

Επειδή θα αφοσιωνόμουν στο να καταλάβω και τις δυο μεριές της συζήτησης σε τέτοια έκταση που θα μπορούσα να επιχειρηματολογώ στη θέση σου και να κερδίσω, ακόμα και αφού σου χαρίσω μια ήττα στην ίδια διαμάχη.





Επειδή δεν κάνεις αρκετές ερωτήσεις
Επειδή δεν αμφισβητείς την εξουσία.

Επειδή δεν αμφισβητείς τον εαυτό σου.
Επειδή δεν καταλαβαίνεις τη δύναμη της καλώς νοούμενης αμφισβήτησης στη ζωή, της γόνιμης διαφωνίας και της υπεράσπισης αυτού που ξέρεις ότι είναι σωστό μπροστά σε κάποιον που σου λέει το αντίθετο. Ανίκανος να αμφισβητήσεις την πραγματικότητα, κολλημένος σε μια αυτοεπιβαλλόμενη στρατηγική επιβίωσης μέσα σε μια τυποποιημένη, πλαστή μονοτονία.

Επειδή ξέρω ότι θα μου δώσεις όλες τις πληροφορίες που χρειάζομαι για να σε καταστρέψω, αν σε αφήσω απλώς να μιλήσεις.

Επειδή μελετάω τις ανθρώπινες συμπεριφορές και εσύ αγνοείς τους πάντες εκτός από τον εαυτό σου.

Επειδή παρακολουθώ το πώς λες αυτά που λες με την ίδια προσοχή που ακούω αυτά που λες. Και λες πάρα πολλά!

Επειδή η δύναμη αποκτιέται, όχι με το να ξερνάς την άγνοιά σου σαν μια ανίατη περίπτωση λογοδιάρροιας, αλλά με το να κατασκευάζεις κατάλληλα τα συμφραζόμενα για τις ερωτήσεις σου.

Επειδή μελετάω τον συλλογισμό του επιχειρήματός σου και το διαλύω στη βάση του, πριν καν να έχεις την ευκαιρία να παρουσιάσεις τις ιδέες σου.


Επειδή δεν μπορείς να αντέξεις την αλήθεια
Επειδή αρνείσαι να παραδεχτείς ότι δεν ξέρεις αυτά που δεν ξέρεις.Επειδή δεν υπάρχει κανένα άρθρο που θα επανορθώσει τη ζημιά από τον χρόνο που έχεις σπαταλήσει.

Επειδή, ακόμα κι αν σου έλεγα ότι αύριο όλα θα ήταν διαφορετικά, θα περίμενες μέχρι τότε για να κάνεις κάτι γι’ αυτό.

Επειδή, ακόμα κι αν νομίζεις το αντίθετο, έχω επίγνωση του περιβάλλοντός μου.

Επειδή νομίζεις ότι δεν σε έχω δει, αφού δεν σε αναγνωρίζω.


Επειδή είσαι ψωνισμένος με την πάρτη σου, και έχεις άγνοια για τον περίγυρό σου. Μακαρίως αδαής για την πραγματικότητα που βρίσκεται τόσο κοντά σου, που αν έβγαζες τη γλώσσα σου θα ένιωθες τη γεύση της και θα συνειδητοποιούσες πόσο θελκτική είναι η αλήθεια.
Επειδή θα εθιζόσουν αμέσως. Επιτέλους, θα καταλάβαινες την ανικανότητά σου να καταλάβεις, και τότε θα το διέκρινες, τότε θα ήξερες ότι το μόνο που σε κρατάει από το να κάνεις κάτι πραγματικά εξαιρετικό, είσαι εσύ.




«Το να ακολουθείς το μονοπάτι που άλλοι άνοιξαν πριν από σένα είναι μια λογική πρακτική, άρα η πρόοδος γίνεται από παράλογους ανθρώπους.» 
Διαβάστε περισσότερα... »