Φάρμακα με συνταγή από την Οδύσσεια του Ομήρου

ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΣ «ΘΗΣΑΥΡΟΣ»

Διαθέτουμε ως χώρα το 40% των φαρμακευτικών φυτών της Ευρώπης. Και όμως, δεν παράγουμε ούτε εξάγουμε κανένα φυτικό σκεύασμα.

Η μόνη παραγωγή αφορά αρωματικά φυτά, αλλά γίνεται σε μικρή κλίμακα (0,05% της καλλιεργήσιμης έκτασης). Με 700 ιθαγενή φυτά, η Ελλάδα έχει τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης και θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει σε μία αγορά που γνωρίζει μεγάλη αύξηση.

Παρά την πλούσια και γνωστή από την εποχή του Ιπποκράτη χλωρίδα, η χώρα μας δεν περιλαμβάνεται καν στον ευρωπαϊκό χάρτη εξαγωγής φαρμακευτικών φυτών με... συνταγή από την Οδύσσεια.

Τα παραπάνω αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων, χθες σε ημερίδα που διοργάνωσαν ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ) και το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, με θέμα «Τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά ως μοχλός αέναης ανάπτυξης της χώρας».

Ο πρόεδρος του Οργανισμού, κ. Δημήτρης Λιντζέρης, υπογράμμισε ότι η ανάπτυξη της χώρας θα μπορούσε να στηριχθεί στα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει, μεταξύ των οποίων και η σύνδεση της επιστημονικής έρευνας με τους καρπούς της γης.

Η χώρα μας -είπε- έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την παρασκευή φυτικών εκχυλισμάτων με φυτικές προδιαγραφές, φαρμάκων φυτικής προέλευσης, καλλυντικών και συμπληρωμάτων διατροφής.

Σύμφωνα με τον κ. Λιντζέρη, ο ΕΟΦ στοχεύει στην ενδυνάμωση των ερευνητικών προγραμμάτων και στη διασφάλιση της συνεργασίας δημόσιων και ιδιωτικών φορέων. Στοχεύει, επίσης, να αναδείξει τη χρησιμότητα των προϊόντων αυτών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Οι ομιλητές της ημερίδας έκαναν λόγο για μία χαμένη επενδυτική ευκαιρία από την πλευρά της Ελλάδας, με δεδομένο ότι τα φαρμακευτικά φυτά έχουν ζήτηση σε αναδυόμενες και μεγάλες αγορές, όπως η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία.

Τον εθνικό μας θησαυρό, όμως, εκμεταλλεύονται τρίτες χώρες. Ανέφεραν χαρακτηριστικά ότι η αστυνομία συνέλαβε πρόσφατα ομάδα Αλβανών στα βουνά της Ηπείρου και κατάσχεσε 4,5 τόνους τσάι του βουνού.

Ο πρόεδρος του ΕΟΦ τόνισε ότι η Αλβανία είναι η τρίτη ευρωπαϊκή χώρα σε εξαγωγές φαρμακευτικών φυτών, μετά τη Γερμανία και τη Βουλγαρία. Την ίδια ώρα, η χώρα μας, με την πλουσιότερη χλωρίδα φαρμακευτικών φυτών, δεν περιλαμβάνεται στον συγκεκριμένο χάρτη.

Φυτικές θεραπείες

Οι φυτικές θεραπείες είναι επιστημονικά αποδεκτές και σήμερα: 

Οι εθνικές αρχές της Κόστα Ρίκα συνήψαν συμφωνία με πολυεθνική φαρμακευτική εταιρεία, με σκοπό την εκμετάλλευση του φυτικού της πλούτου.

Οι αρμόδιες αρχές της Ινδίας εκδίδουν σε ετήσια βάση δύο τόμους του «Εθνικού Συνταγολογίου», στον δεύτερο τόμο του οποίου γίνεται εκτενής αναφορά στα σκευάσματα του Ιπποκράτη και του Γαληνού. Με βάση τις αναφορές σε αρχαία ελληνικά κείμενα, φαρμακευτική εταιρεία ερευνά την πιθανότητα παρασκευής φαρμάκου κατά της νόσου Αλτσχάιμερ.

Μιλώντας στην ημερίδα, ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Πάρις Κουκουλόπουλος ανέφερε ότι το νέο θεσμικό πλαίσιο δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία εθνικού καταλόγου αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών. 

Τόνισε, δε, ότι οι δράσεις της νέας αγροτικής πολιτικής αποτελούν «διαβατήριο» για μεγάλη ανάπτυξη του εν λόγω κλάδου.

Ο πρόεδρος του ΕΟΦ εξέφρασε την εκτίμηση ότι η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να αναπτύξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την παραγωγική δραστηριότητα. Εχει την ευκαιρία να αποτελέσει μία από τις βασικές χώρες παραγωγής πρώτης ύλης, καταλαμβάνοντας σημαντικό μερίδιο στην αγορά.

Έρευνες για τα φάρμακα των αρχαίων

Μεγάλη πολυεθνική φαρμακοβιομηχανία έχει χρηματοδοτήσει έρευνες στο κείμενο της Οδύσσειας, με θέμα τον εντοπισμό φυτικών σκευασμάτων, ενώ οι Ινδοί κάνουν πειράματα, προκειμένου να διαπιστώσουν ποια φάρμακα του Ιπποκράτη είναι αξιοποιήσιμα σήμερα.

Στις ραψωδίες του Ομήρου υπάρχουν αναφορές σε ανδροφόρα, δηλαδή δηλητηριώδη βότανα, για οδυνήφατα φάρμακα, δηλαδή παυσίπονα, και λυγρά, δηλαδή επιβλαβή φάρμακα που επιδρούσαν στον ψυχισμό.

Η Κίρκη χρησιμοποιούσε λυγρά φάρμακα, ενώ ο Ερμής φέρεται να έδωσε τον Οδυσσέα μώλυ, ως αντίδοτο στα λυγρά. Το μώλυ περιείχε μάλλον είδος κρεμμυδιού, σκόρδου, μανδραγόρα και τουλίπα. Θεωρείται ως αντιχολινεργικό αντίδοτο, το οποίο αντιμετωπίζει δηλητηρίαση από αλκαλοειδή.

Στην Οδύσσεια αναφέρεται, επίσης, το νηπενθές, το οποίο χαρακτηρίζεται ως κατευναστικό και παυσίλυπο. Προκαλούσε, προφανώς, αύξηση της σεροτονίνης.

Οι αρχαίοι Έλληνες, με βάση το πείραμα, την παρατήρηση, με κριτικό πνεύμα και επιστημονική θεώρηση, έθεσαν τη βάση των επιστημών.

Ο Ιπποκράτης

Επί των ημερών του Ιπποκράτη η Ιατρική και η Θεραπευτική παύουν να είναι θεοκρατικές. Απομακρύνονται από τη μαγεία και τη δεισιδαιμονία και αποκτούν υπόσταση ανεξάρτητης επιστήμης. Στο έργο του Ιπποκράτη αριθμούνται 336 φάρμακα.

Οι αρμόδιες αρχές της Ινδίας εκδίδουν σε ετήσια βάση δύο τόμους του «Εθνικού Συνταγολογίου», στον δεύτερο τόμο του οποίου γίνεται εκτενής αναφορά στα σκευάσματα του Ιπποκράτη και του Γαληνού. Με βάση τις αναφορές σε αρχαία ελληνικά κείμενα, φαρμακευτική εταιρεία ερευνά την πιθανότητα παρασκευής φαρμάκου κατά της νόσου Αλτσχάιμερ.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ

πηγή-arxaia-ellinika

Διαβάστε περισσότερα... »

Η φάβα της Αμοργού (με βιβλιογραφία - links)

Semina Pisum sativi (Φάβα Αμοργού)
Δρόγη, προερχόμενη 
απο τα σπέρματα καλλιεργητικής ποικιλίας 
 του φυτού (ταξινομικής μονάδας) 
 Pisum sativum L., 
της οικογένειας  των Ψυχανθών (Leguminosae)

"κλίκ" επάνω στην εικόνα, για μεγέθυνση

πηγή-floraamorgina

"κλίκ" επάνω στις εικόνες για μεγέθυνση

Κείμενο: Νίκος Νικητίδης (Αμοργός)

Φωτογραφίες: Γιάννης Φ. Γαβαλάς (Ηρακλειά)

Οι Ίωνες έφυγαν από την Αιγιαλεία και αποίκισαν τη Μικρά Ασία και νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Ίωνες από τη Σάμο πήγαν γύρω στον 8ο π.Χ. αιώνα στην Αμοργό και ίδρυσαν την Αιγιάλη, στην ανατολικότερη περιοχή του νησιού. Σήμερα η Αιγιάλη διατηρεί το αρχαίο της όνομα, αν και στη ντοπιολαλιά είναι ελαφρώς παρεφθαρμένο σε «Γιάλη». Το όνομά της προέρχεται από τη λέξη «αιγιαλός», που σημαίνει την ομαλή παραλία από άμμο ή βότσαλα.

Και πράγματι, η Αιγιάλη διαθέτει έναν εκτεταμένο αιγιαλό, δηλαδή μια μεγάλη αμμουδιά. Τα ονόματα αιγιαλός, Αιγιαλεία, Αιγιάλη Αιγαίο προέρχονται από την λέξη αιξ-αιγός, που, ανάλογα, σημαίνει το κύμα ή την αίγα (κατσίκα). Ο αιγιαλός είναι, επομένως, η παραλία που σκάει ομαλά το κύμα.
Στην αρχαιότητα μέχρι και πριν λίγες δεκαετίες ο αιγιαλός αποτελούσε και το λιμάνι για τα ξύλινα πλοία, που τον χειμώνα τα τραβούσαν έξω. 

Οι οικισμοί ήταν πιο ψηλά. Όπως η Αιγιάλη απλοποιήθηκε σε Γιάλη, έτσι και ο αιγιαλός έγινε γιαλός στο νησιώτικο ιδίωμα. Σήμερα ο γιαλός της Αιγιάλης κατοικείται, μετά και τη ραγδαία τουριστική του ανάπτυξη, και μετονομάστηκε σε Όρμο επί το τουριστικότερο. 

Οι κάτοικοι των χωριών που είναι χτισμένα στο βουνό συνεχίζουν να λένε «πάω στον γιαλό». Και οι ηλικιωμένοι κάτοικοι της Χώρας της Αμοργού συνεχίζουν να λένε «κατεβαίνω στον γιαλό», όταν αναφέρονται στο λιμάνι των Καταπόλων. Θυμηθείτε και τους στίχους του νησιώτικου τραγουδιού: «στο ΄πα και στο ξαναλέω, στον γιαλό μην κατεβείς».

Λεπτομέρειες θα πείτε, αλλά από κάτι τέτοιες λεπτομέρειες διαπιστώνουμε τη συνέχεια που υπήρχε στις παραδοσιακές κοινωνίες από την αρχαιότητα μέχρι πριν λίγα χρόνια. Στην Αιγιάλη διατηρείται μέχρι σήμερα η αρχαία καλλιέργεια ενός οσπρίου, που μας δείχνει αυτή τη συνέχεια. Ας δούμε την ιστορία της.

Ο Τουρνεφόρ

Το φθινόπωρο του 1700 ο διάσημος στην εποχή του Γάλλος βοτανικός Πιτόν ντε Τουρνεφόρ, στο πλαίσιο ενός εξερευνητικού του ταξιδιού στο Αιγαίο που χρηματοδοτούσε ο βασιλιάς της Γαλλίας, επισκέφθηκε την Αμοργό και τα νησιά της. Πήγε πρώτα στη Δονούσα, που την βρήκε να κατοικείται από 5-6 βοσκούς. 

Στη συνέχεια αποβιβάστηκε στην Αμοργό, που την είδε να είναι καλά καλλιεργημένη κι από εκεί κατευθύνθηκε στα κοντινά νησιά Κέρο, Σχινούσα και Ηρακλειά, που ήταν ακατοίκητα και ανήκαν στη Μονή Χοζοβιώτισσας της Αμοργού. Στη Σχινούσα βρήκε τα χαλάσματα ενός οικισμού και στην Ηρακλειά δυο καλόγερους που φρόντιζαν 2-3 κοπάδια κατσίκια.

Μετά τη δημιουργία του ελληνικού κράτους (1832), πολλά μοναστηριακά κτήματα σταδιακά άρχισαν να απαλλοτριώνονται και να δίνονται σε ακτήμονες. Έτσι έγινε και με τα νησιά που κατείχε η Μονή Χοζοβώτισσας, τα οποία άρχισαν να κατοικούνται από το 1850 και μετά από αμοργιανές οικογένειες, που συνέχισαν τις συνήθειες του μητρικού νησιού. 

Στις διατροφικές τους συνήθειες, εξέχουσα θέση κατείχε το κατσούνι, από το οποίο παρασκευάζεται η περίφημη αμοργιανή φάβα και η οποία στην ντοπιολαλιά είναι περιέργως γένους ουδετέρου (το φάβα). 

Προχώρησαν όμως και σε δικές τους δημιουργίες, όπως είναι η τρομερή αλιευτική παράδοση στο Κουφονήσι και ο Αρακλειανός μουσικός σκοπός στην Ηρακλειά. 

Σήμερα η Αμοργός και τα μικρότερα νησιά, που συνθέτουν τις Μικρές Κυκλάδες, αποτελούν ανερχόμενους τουριστικούς παραδείσους, με ευεργετικά αποτελέσματα στο εισόδημα των κατοίκων. Δεν ήταν όμως έτσι τα πράγματα μέχρι πριν 30-40 χρόνια. Η ζωή ήταν δύσκολη και στην καθημερινή διατροφή κυριαρχούσε «το φάβα». Με την πλούσια ποσότητα πρωτεΐνης, που είχε, αντικαθιστούσε το κρέας.

Εξαιρετική ποιότητα

Το 1884, δηλαδή στην πρώτη περίοδο του αποικισμού Δονούσας, Κουφονησιού, Σχινούσας και Ηρακλειάς από αμοργιανές οικογένειες, εκδόθηκε μία εθνολογική έρευνα για την Αμοργό του σπουδαίου στην εποχή του ερευνητή Αντωνίου Μηλιαράκη. 

Για την διατροφή των Αμοργιανών, ο Μηλιαράκης γράφει ότι το κύριο φαγητό τους ήταν το κατσούνι «φημιζόμενον επί τη εξαιρέτω αυτού ποιότητι». 

Από το κατσούνι έκαναν «το φάβα», που, όπως διευκρινίζει ο Μηλαριάκης, πρόκειται για τρόπο μαγειρέματος, γιατί φάβα έκαναν και από άλλα όσπρια. 

«Ως προς την τροφή, οι Αμοργιανοί ζουν λιτά, όπως όλοι οι νησιώτες, αλλά αυτό που τους διακρίνει είναι ότι για κύρια τροφή χρησιμοποιούν τα όσπρια και ιδίως το κατσούνι. Κάθε οικογένεια φροντίζει να έχει κατσούνι για όλο τον χρόνο. Είναι δε το όσπριο αυτό εξαίρετο στην γεύση και σ’ αυτό συντελεί και το άριστο εγχώριο ελαιόλαδο. Πριν αποθηκεύσουν το κατσούνι (όπως και τη φακή) το τρίβουν στις παλάμες με λάδι, γιατί πιστεύουν ότι έτσι διατηρείται καλύτερα και δεν μαμουνιάζει», γράφει ο Μηλιαράκης και διευκρινίζει ότι κρέας έτρωγαν συνήθως στις γιορτές. 

Έτσι το πλούσιο σε πρωτεΐνη και ιχνοστοιχεία κατσούνι αποτελούσε στις Μικρές Κυκλάδες το κρέας των φτωχών.
Κατσούνι ονομάζεται σε πολλά νησιά του Αιγαίου ένα είδος μαχαιριού ή δρεπανιού, που έχει σχήμα ημισελήνου. Πιθανότατα από αυτό το αγροτικό εργαλείο θερισμού πήρε το όνομά του και το φυτό, από το οποίο παράγεται η αμοργιανή φάβα. 

«Κατσούνι» είναι και το όνομα πολλών παραλιών σε νησιά του Αιγαίου (Ρόδος, Σαντορίνη, Ψαρά), που έχουν παρόμοιο ημισεληνοειδές σχήμα.

Ψυχανθές

Χλωριδικά το κατσούνι ανήκει στην μεγάλη οικογένεια των ψυχανθών, που περιλαμβάνει τη φακή, τα φασόλια, τα ρεβύθια κ.α. 

Μέχρι το 2008, πιστευόταν ότι το κατσούνι αποτελούσε μια ποικιλία του λαθουριού (Lathyrus clymenum). 

Όμως μία έρευνα του Εργαστηρίου Φαρμακογνωσίας και Χημείας Φυσικών Προϊόντων της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών υποστηρίζει ότι το κατσούνι αποτελεί μια ποικιλία του αρακά (Pisum sativum). 

Η δημιουργία αυτής της σπάνιας ποικιλίας είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας επιλογής και εξέλιξης (από την προϊστορική ήδη εποχή) που συνέβη και συνεχίζεται μόνο στην Αμοργό και από το 1850 σε Δονούσα, Σχινούσα και Ηρακλειά.

Για να υπάρχει καλή σοδειά, χρειάζεται την εποχή της σποράς «να ρίξει δυο τρία καλά νερά και να γίνει το χωράφι λάσπη», υποστηρίζει ο Μιχάλης Οικονομίδης από τα Θολάρια της Αιγιάλης. 

Κι αυτό χρειάζεται, γιατί το κατσούνι έχει πολύ σκληρούς σπόρους που το λασπώδες έδαφος τούς κάνει να μαλακώσουν και να φυτρώσουν μαζικά. Αλλά και την άνοιξη, όταν δένουν οι καρποί, χρειάζεται «ένα καλό νερό» για καλή συγκομιδή.

Στην Ηρακλειά

Στην Ηρακλειά, οι περισσότεροι κάτοικοι προέρχονται από την Αιγιάλη της Αμοργού και ειδικότερα από τα Θολάρια, όπως άλλωστε φαίνεται και από τους πολλούς Γαβαλάδες που ζουν στο όμορφο αυτό νησί. Ο Νίκος Γαβαλάς συνεχίζει στην Ηρακλειά την παραδοσιακή παραγωγή του κατσουνιού σε όλα της τα στάδια. 

Στις αρχές του καλοκαιριού θερίζει τα χωράφια και στη συνέχεια λιχνίζει στο πέτρινο αλώνι για να πάρει τον καρπό. Αργότερα οι νοικοκυρές, όπως η Φανή Γαβαλά, θα σπάσουν το κατσούνι στον χειρόμυλο, που παραμένει ο ίδιος από την εποχή των κυκλαδικών ειδωλίων μέχρι σήμερα. 

Το σπασμένο κατσούνι θα καθαριστεί από τα φλούδια κι άλλα ξένα στοιχεία και θα είναι έτοιμο να αποδώσει «το φάβα» με την μοναδική γεύση, τα πλούσια ιχνοστοιχεία και τις φαρμακευτικές ιδιότητες, που αναπτύχθηκαν σε διημερίδα που οργάνωσε στην Αμοργό η Ελληνική Εταιρία Εθνοφαρμακολογίας.

Ο μακροβιότερος δημοτικός άρχοντας της Ελλάδας, ο επί 20ετία κοινοτάρχης Ηρακλειάς και μακαρίτης πλέον Φάνης Γαβαλάς με πληροφόρησε ότι το καθάρισμα του σπασμένου κατσουνιού γίνεται με τον «τουμπανά», που έχει το σχήμα του κόσκινου και δερμάτινη βάση. Χρησιμεύει στο τουμπάρισμα του καρπού, δηλαδή στο τίναγμα ψηλά και το ξεχώρισμα (με τη βοήθεια της βαρύτητας) του καρπού από το ελαφρύ φλούδι, που μετά απομακρύνεται με ένα φύσημα ή με το χέρι. 

Χρησιμοποιείται επίσης και το «γυροκόσκινο», το οποίο διαχωρίζει τον καρπό από τους σπόρους του παράσιτου «κολλιτσάνος» (Emex spinosa). 

Στην Αμοργό, σε όλη την ιστορική της διαδρομή, και μέχρι πριν λίγα χρόνια στη Δονούσα, το Κουφονήσι, τη Σχινούσα και της Ηρακλειά η βάση της διατροφής του κόσμου ήταν το κατσούνι, «το κρέας των φτωχών». 

Σήμερα το κατσούνι αποτελεί ένα εκλεκτό βιολογικό προϊόν και πωλείται τρεις φορές ακριβότερα από το κρέας.

πηγή-floraamorgina

πηγή

πηγή

πηγή

πηγή
 (η οικογένεια του φυτού αναφέρεται στην βιβλιογραφία ως Leguminosae ή Fabaceae)

πηγή

πηγή

πηγή

πηγή

πηγή

Αμοργιανό Φάβα ή Μαέρεμα

ΥΛΙΚΑ

1 ποτήρι νερού αμοργιανό φάβα

4 ποτήρια νερό

1/2 φλιτζάνι λάδι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Πλένω καλά το φάβα σε ένα λεκανάκι γεμάτο με νερό και μετά το σουρώνω σε ένα λεπτό σουρωτήρι. Το ρίχνω σε μια κατσαρόλα και προσθέτω κρύο νερό ίσα-ίσα να το σκεπάσει. Βράζω σε χαμηλή φωτιά για μία ώρα περίπου. Κατά το βράσιμο αφαιρώ με μια τρυπητή κουτάλα τον αφρό που σχηματίζεται.

Μετά το βράσιμο κατεβάζω την κατσαρόλα από τη φωτιά και ρίχνω πάνω στο φάβα μισό φλιτζάνι λάδι. Ανακατεύω καλά με μια ξύλινη κουτάλα μέχρι το μείγμα να γίνει ομοιογενές.

Το φάβα σερβίρεται ζεστό ή κρύο και ο καθένας προσθέτει στο πιάτο του όσο λάδι θέλει. Τρώγεται σκέτο ή με ψωμί και συνδυάζεται με άλλα φαγητά και ορεκτικά. Στην Αμοργό, το φάβα σερβίρεται σε όλα τα εστιατόρια και τα ταβερνάκια.

Πηγή: Παραδοσιακές Συνταγές Aμοργού (www.aegiali.gr)

Από φάβα γίνεται και ένα άλλο αμοργιανό πιάτο: οι φαβατοκεφτέδες. 

Γίνονται όπως οι τοματοκεφτέδες, παρέα με πολλούς άλλους «ψευδοκεφτέδες», που παίρνουν ιδιαίτερη γεύση από τα θαυματουργά βότανα της αμοργιανής γης.

Πηγή: Αμοργιανό Εδεσματολόγιο (www.kykladesnews.gr)

πηγή-users.sch.gr

"κλίκ" επάνω στην εικόνα, για μεγέθυνση

πηγή-aegiali.gr

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΕΔΩ:

-http://aegiali.gr/%CE%B7-%CF%86%CE%AC%CE%B2%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%BF%CF%8D/

-http://www.ethnopharmacology.gr/images/stories/ekdiloseis/2009_06/leonardos.pdf

-http://www.ethnopharmacology.gr/images/stories/ekdiloseis/2009_06/maggioros.pdf

-http://www.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23310&subid=2&pubid=63293280

-http://www.ethnopharmacology.gr/images/stories/ekdiloseis/2009_06/aligiannis.pdf

-http://www.ethnopharmacology.gr/images/stories/ekdiloseis/2009_06/roussos.pdf

-http://origin2.ethnos.gr/entheta.asp?catid=23310&subid=2&pubid=63293280

-http://www.pandespani.com/syntages/tris-beloudines-faves-mystiko/

-http://kallistorwntas.blogspot.gr/2011/10/blog-post_31.html
-http://naturagr.weebly.com/uploads/1/1/6/3/11638441/fysh_3a.pdf
-http://www.anthorama.gr/lachanokipos/arakas.htm
-http://www.topikopoiisi.com/omicroniotakappaomicron-gammaepsilonomegarhogamma943alpha/85
-http://dspace.aua.gr/xmlui/bitstream/handle/10329/4206/Kioleoglou_V.pdf?sequence=1
-http://www.nrcs.usda.gov/Internet/FSE_PLANTMATERIALS/publications/wapmcpg11190.pdf
-http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20540145
-https://www.thieme-connect.com/products/ejournals/abstract/10.1055/s-0031-1282629
-http://www.banglajol.info/index.php/ICPJ/article/viewFile/13192/9489
-http://worldwidescience.org/topicpages/p/pisum+sativum+seeds.html

Διαβάστε περισσότερα... »

Τα πρακτικά γιατροσόφια, σε ποικίλες χώρες του κόσμου

Πώς θα αντιδρούσατε αν κάποιος σας πρότεινε να πιείτε ζεστή μπίρα, για να απαλλαγείτε από τον βήχα, να χρησιμοποιήσετε ένα παγάκι για να «κοπεί μαχαίρι» ο επίμονος λόξιγκας ή να περπατάτε ξυπόλυτοι, για να αποκτήσετε όμορφα πόδια;

Μπορεί να μοιάζουν εντελώς παράδοξα, ωστόσο για κάποιους λαούς αποτελούν πολύτιμα πρακτικά γιατροσόφια, που ανέπτυξε η παραδοσιακή ιατρική σε όλο τον κόσμο. 

Για το αν είναι όντως αποτελεσματικά ή αν μπορούν τουλάχιστον να ερμηνευθούν με βάση τις σημερινές γνώσεις, εμείς κάναμε μια μικρή έρευνα και να τι ανακαλύψαμε.

ΝΟΡΒΗΓΙΑ

Παγάκια για τον λόξιγκα

Οι κάτοικοί της έχουν βρει το γιατρικό για τον λόξιγκα. Για να τον σταματήσουν, παίρνουν λίγο χιόνι ή ένα παγάκι και το ακουμπούν στον λαιμό τους, στο σημείο που ονομάζουμε «μήλο του Αδάμ».

Έχει αποτέλεσμα; 

Πολλές φορές έχει, ισχυρίζονται οι ειδικοί. Ο λόξιγκας είναι η έντονη σύσπαση του διαφράγματος. Ο πάγος, όπως και ένα σωρό άλλα τεχνάσματα (π.χ. το απότομο ξάφνιασμα ή η συνήθεια να πίνουμε χωρίς ανάσα ένα ποτήρι νερό), έχουν ως στόχο να διακόψουν τον άξονα επικοινωνίας ανάμεσα στονεγκέφαλο και το διάφραγμα. Στο σημείο όπου βρίσκεται το «μήλο του Αδάμ» περνούν νεύρα που καταλήγουν στοδιάφραγμα.

ΡΩΣΙΑ

Ζεστή μπίρα για τον βήχα

Οι Ρώσοι, όταν κρυολογούν, συνηθίζουν το βράδυ πριν κοιμηθούν να πίνουν ένα ποτήρι ζεστή μπίρα.

Έχει αποτέλεσμα;

Ως ζεστό ρόφημα, η μπίρα προκαλεί υπεραιμία στον λαιμό και έτσι κινητοποιούνται αμέσως οι μηχανισμοί άμυνας του οργανισμού στη συγκεκριμένη περιοχή και καταπολεμούνται ευκολότερα οι τοπικές λοιμώξεις. 

Το κακό με τη ζεστή μπίρα είναι ότι έχει δυσάρεστη γεύση.

ΚΕΝΥΑ

Ξυπόλυτο περπάτημα για όμορφα πόδια

Οι Κενυάτες είναι μαθημένοι να τρέχουν ξυπόλυτοι, τακτική που φαίνεται ότι αυξάνει τις αθλητικές επιδόσεις τους, δεδομένου ότι θεωρούνται οι καλύτεροι δρομείς παγκοσμίως, στις μεγάλες αποστάσεις.

Έχει αποτέλεσμα;

Τις ώρες που είμαστε στο σπίτι, μπορούμε να περπατάμε χωρίς παπούτσια. Το ξυπόλυτο περπάτημα δυναμώνει τα πέλματα και προλαμβάνει την εμφάνιση της πλατυποδίας. Εμείς όμως που δεν είμαστε μαθημένοι, ας μην το επιχειρήσουμε έξω στον δρόμο, καθώς ενέχει κινδύνους.

ΧΑΒΑΗ

Ανανάς για τους κάλους

Οι κάτοικοι των νησιών της Χαβάης συνηθίζουν να τοποθετούν ένα κομμάτι από τον φλοιό του ανανά, επάνω στους κάλους.

Έχει αποτέλεσμα;

Ο ανανάς έχει ήπιες απολεπιστικές ιδιότητες και αντισηπτική δράση, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται στα σημεία που το δέρμα είναι σκληρό.

ΑΦΡΙΚΗ

Εσπεριδοειδή για τα μικρόβια

Οι Αφρικανοί δείχνουν ιδιαίτερη προτίμηση στα εσπεριδοειδή τους, που μοιάζουν με τα μεσογειακά λεμόνια, γιατί πιστεύουν ότι καθαρίζουν τον λαιμό, το στομάχι και το έντερο από τα μικρόβια.

Έχει αποτέλεσμα;

Φαίνεται πως έχει βάση αυτό, καθώς το λεμόνι έχει μικροβιοκτόνες, αντιοξειδωτικές και στυπτικές ιδιότητες, που μετριάζουν τις φλεγμονές, διαλύοντας τον πληθυσμό των μικροβίων. 

Οι ειδικοί τονίζουν ότι τα εσπεριδοειδή αποτελούν ασπίδα για την υγεία των καπνιστών, των οποίων ο βλεννογόνος της μύτης, του ρινοφάρυγγα και του στόματος, δεν λειτουργεί ιδιαίτερα αποτελεσματικά κατά των λοιμώξεων.

ΙΣΠΑΝΙΑ

Σιέστα για γερή καρδιά

Ο κόσμος να χαλάσει οι Ισπανοί δεν χάνουν με τίποτα τη μεσημεριανή ανάπαυση. Σε πείσμα των ωραρίων και των καθημερινών υποχρεώσεών τους, τηρούν ευλαβικά τη σιέστα, καθώς πιστεύουν ότι προσφέρει τριπλό καλό: ξεκουράζει την καρδιά, ωφελεί τα πόδια και προφυλάσσει από τη γρίπη.

Έχει αποτέλεσμα;

Έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά ότι η μεσημεριανή ξεκούραση ρίχνει την αρτηριακή πίεση και επομένως προστατεύει έμμεσα την καρδιά. Όσον αφορά τα πόδια, έχει διαπιστωθεί ότι οι Ισπανοί μαζί με τους Ιταλούς, έχουν τα πιο υγιή άκρα σε όλη την Ευρώπη, ρεκόρ, που ως έναν σημαντικό βαθμό, σχετίζεται με την ανάπαυση που προσφέρουν στα πόδια τους. 

Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει με την προστασία από τη γρίπη, δεν έχει αποδειχθεί κάποια άμεση σχέση, ωστόσο πιστεύεται πως το γεγονός ότι η ανάπαυση μειώνει τις πιέσεις σε όλα τα όργανα του σώματος, συμβάλλει ώστε η λειτουργία του ανοσοποιητικού μας, να παραμένει στα ύψη.

ΓΑΛΛΙΑ

Τσένταρ για υγιή δόντια

Οι κάτοικοί της λατρεύουν το τυρί τσένταρ, όχι μόνο για τη γεύση του, αλλά και για την προστασία των δοντιών τους.

Έχει αποτέλεσμα;

Το τυρί τσένταρ περιέχει ουσίες που ενισχύουν την αδαμαντίνη των δοντιών και εξουδετερώνουν τη δράση της οδοντικής μικροβιακής πλάκας. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως πρέπει να αντικαταστήσουμε τη συστηματική στοματική υγιεινή και την τακτική επίσκεψη στον οδοντίατρο, με την κατανάλωση κίτρινων τυριών.

ΙΤΑΛΙΑ

Καμφορά για τους μυϊκούς πόνους

Οι γείτονες Ιταλοί, για να ανακουφιστούν από το πιάσιμο και τους μυϊκούς πόνους, συνηθίζουν να κάνουν εντριβές σε όλο το σώμα, αναμειγνύοντας ίσα μέρη καμφοράς και ελαιόλαδου.
Έχει αποτέλεσμα;

Είναι γνωστό ότι η εντριβή και το μασάζ, κάνουν καλό στο σώμα: τονώνουν την κυκλοφορία του αίματος, ενώ οι μαλάξεις στα σημεία που είμαστε πιασμένοι ανακουφίζουν αρκετά από τον πόνο. 

Η καμφορά είναι ουσία που προέρχεται από τον φλοιό του ασιατικού καμφορόδεντρου. Το ελαιόλαδο δεν προσθέτει πολλά στην εντριβή, αλλά μειώνει το «κάψιμο» από την καμφορά. Είναι γιατροσόφι που κάνουμε και στην Ελλάδα χρησιμοποιώντας ίσα μέρη οινοπνεύματος και καμφοράς.

ΣΙΚΕΛΙΑ

Λεμόνι για την αφηρημάδα

Οι Σικελοί θεωρούν το λεμόνι αντίδοτο στην πνευματική κόπωση και την ελλειμματική προσοχή.

Έχει αποτέλεσμα;

Οι ειδικοί λένε ότι οι έντονες μυρωδιές προκαλούν διέγερση του ιππόκαμπου, του κέντρο του εγκεφάλου που ελέγχει τόσο την αίσθηση της όσφρησης, όσο και την ικανότητα της συγκέντρωσης. 

Μυρίζοντας, λοιπόν, ένα λεμόνι, τα αιθέρια έλαια του οποίου έχουν έντονη μυρωδιά, μπορούμε να βελτιώσουμε τη συγκέντρωσή μας.

ΚΙΝΑ

Κινήσεις με τα χέρια για τον πονοκέφαλο

Οι Κινέζοι, για να αντιμετωπίσουν τον πονοκέφαλο, κάνουν… 'μαγικά' με τα χέρια τους. Για την ακρίβεια, τα κουνούν γρήγορα και κυκλικά και στη συνέχεια, όπως είναι ακόμη ζεστά από την κίνηση, τα ακουμπούν στους κροτάφους ή στο σημείο όπου αισθάνονται τον πόνο και κάνουν ελαφρύ μασάζ.

Έχει αποτέλεσμα;

Αυτή η κίνηση μεταφέρει το αίμα στα χέρια και έτσι αποσυμφορούνται τα αγγεία του υπόλοιπου σώματος και φυσικά του κεφαλιού. Στη συνέχεια, η εφαρμογή των ζεστών χεριών στο κεφάλι προκαλεί τη διαστολή των εγκεφαλικών αγγείων. Πρόκειται για μια συνήθεια που, ανεξαρτήτως του αν αποδεικνύεται πάντα επιτυχημένη, είναι ακίνδυνη για την υγεία.

ΙΑΠΩΝΙΑ

Σούσι για γερά μαλλιά

Φαλακρό Ιάπωνα δύσκολα βλέπει κανείς. Οι ίδιοι περηφανεύονται ότι δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα τριχόπτωσης, επειδή τρώνε σούσι.

Έχει αποτέλεσμα;

Τα ωμά ψάρια, τα θαλασσινά και τα φύκια, τα οποία έχουν περίοπτη θέση στην ιαπωνική κουζίνα, είναι πολύ θρεπτικά για τα μαλλιά, λόγω του ιωδίου που περιέχουν. 

Ωστόσο, χρειάζεται προσοχή με την κατανάλωσή τους, γιατί οι υπερβολικές ποσότητες πρόσληψης ιωδίου, μπορεί να προκαλέσουν διαταραχές στον θυρεοειδή.

ΚΟΡΕΑ

Πιέσεις στα αφτιά για αδυνάτισμα

Για να μην υποκύψουν στους διατροφικούς πειρασμούς τις περιόδους που κάνουν δίαιτα, οι Κορεάτες πιέζουν ελαφρά για 1-2΄ το αφτί τους, στο σημείο που λέγεται «τράγος» (βρίσκεται πάνω από τον λοβό).

Έχει αποτέλεσμα;

Σύμφωνα με τους ειδικούς που ασχολούνται με τον βελονισμό, η συνήθεια αυτή μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Το αίσθημα της πείνας ελέγχεται από διάφορα κέντρα του σώματος και ένα από αυτά βρίσκεται στο αφτί.

πηγή-krasodad

Διαβάστε περισσότερα... »

Ενδεικτικές δρόγες - φαρμακευτικά φυτά, για την γρίπη και το συνάχι

΄κλίκ΄ επάνω στις εικόνες, για μεγέθυνση  

πηγή

Αφέψημα για κρυολόγημα και γρίπη

Υλικά

πηγή

πηγή

• 25gr απεξηραμένα φύλλα φασκόμηλου - Σάλβιας 

       (=Salvia officinalis L.)

• 750ml νερό (βρύσης)
• Μέλι ανθέων (της αρεσκείας μας)
• Χυμός ενός λεμονιού

• Πιπέρι Cayenne (Cayenne pepper extract, απο απεξηραμένους καρπούς του φυτού Capsicum annuum L.) 

πηγή

Μέθοδος παρασκευής

Βράζουμε (αφέψημα, 80-85 βαθμοί Κελσίου) τα απεξηραμένα φύλλα του φασκόμηλου (25 γραμμάρια), μαζί (εντός) 750ml νερού, μέχρι το νερό, λόγω εξατμίσεως, να φθάσει στο μισό (περί τα 375ml). Αφήνεται το μείγμα νερού και δρόγης να κρυώσει (θερμοκρασία δωματίου). 

Στην συνέχεια, φιλτράρουμε και πιέζουμε (πρεσάρουμε) την φυτική δρόγη, για να λάβουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ποσότητα υγρού αφεψήματος. Το ληφθέν με αυτό τον τρόπο αφέψημα, το ξαναθερμαίνουμε (80-85 βαθμοί) και μετά [αφού κρυώσει (περί τους 60 οC) - άλλοι το χρησιμοποιούν στην θερμοκρασία βρασμού], προσθέτουμε φρέσκο μέλι ανθέων της αρεσκείας μας.  

Μετά προσθέτουμε τον χυμό ενός λεμονιού και μια πρέζα πιπέρι Cayenne.

Είναι έτοιμο για χρήση. Χρησιμοποιείται αμέσως (συνίσταται) ή το διατηρούμε στο ψυγείο, για μελλοντική χρήση (για λίγες ημέρες), άν και είναι καλύτερα να χρησιμοποιείται αμέσως όταν παρασκευάζεται.

(Σημειωθήτω ότι σε γενικές γραμμές, το νερό μέσα στο οποίο βρίσκεται το μέλι θα πρέπει να έχει θερμοκρασία γύρω στους 55 οC, να αποφεύγεται δε θερμοκρασία πάνω από 60 οC ή κατ΄άλλους 42 oC, διότι καταστρέφονται τα συστατικά του. 

Όμως δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς την θερμοκρασία. Οράτε εδώ κι εδώ).

Τρόπος χρησιμοποιήσεως - λήψεως

Ζεσταίνουμε (80-85 βαθμοί Κελσίου) 250ml νερό. Μετά απο ολιγόλεπτη αναμονή, σε αυτό προσθέτουμε 15ml αφέψημα, που παρασκευάσθηκε, όπως έχει περιγραφεί πιο πάνω. Το μείγμα, λαμβάνεται εφάπαξ, αρκετές φορές ημερησίως, στην αρχή όμως των μολύνσεων-ενοχλήσεων του λαιμού και των ανωτέρω αναπνευστικών οδών!

Διαβάστε περισσότερα... »