Ο δρόμος προς την Ιθάκη είναι ένας δρόμος ανηφορικός, δύσκολος, γεμάτος εμπόδια, προβλήματα και άγχος.
Ο δρόμος αυτός όμως είναι η καθημερινότητα της ζωής μας. Μέσα σε αυτήν έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες, την προσαρμογή μας στις συνεχείς αλλαγές του περιβάλλοντος μας και στις προκλήσεις που θα προκύψουν. Η Ιθάκη μας ποια είναι όμως; Μπορεί να είναι διαφορετική και ξεχωριστή για τον καθένα από εμάς. Εντούτοις υπάρχει ένα κοινό σημείο και αυτό δεν είναι άλλο από την ευτυχία μας.
Η ευτυχία είναι η επίτευξη του στόχου μας στο διάβα αυτού του ανηφορικού δρόμου. Δεν είναι εύκολος αυτός στόχος αλλά και ούτε ακατόρθωτος. Μπορούμε να τον φτάσουμε αρκεί να είμαστε χαρούμενοι, ειλικρινείς, να έχουμε θετική σκέψη και το πιο σημαντικό στις δυσκολίες να μη τα παρατάμε.
Μόνο έτσι μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στο «κυκεώνα» των προβλημάτων μας. Η δικιά μας Ιθάκη μας περιμένει αρκεί να προσπαθήσουμε, να μην φοβηθούμε, να πορευτούμε στο άγνωστο μέλλον με θέληση και να παλέψουμε την κάθε μέρα που έρχεται και είναι διαφορετική.
Παραθέτω ένα κομμάτι από το ποίημα Ιθάκη του Κ.Π Καβάφη:
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει