Δεν είσαι άνθρωπος...!!!

Δεν είσαι άνθρωπος όταν λες πως είσαι εσύ πιο σημαντικός από τους άλλους.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν καταστρέφεις ότι σου έχει δώσει ζωή.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν το θυμό σου και την κακία σου την ξεσπάς σε παιδιά, ζώα και ανήμπορους ανθρώπους.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν θυσιάζεις στοιχειώδεις ελευθερίες για λίγη ασφάλεια.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν δεν σέβεσαι τον πλανήτη που σε φιλοξενεί.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν είσαι δούλος του χρήματος.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν γελάς και χλευάζεις τον πόνο του άλλου.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν προσποιείσαι τον άνθρωπο για ίδιον όφελος.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν νοιάζεσαι μονάχα για τον εαυτούλη σου.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν πιστεύεις πως δεν έχεις ευθύνη για αυτά που γίνονται γύρω σου.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν εξολοθρεύεις ότι δεν σου είναι ωφέλιμο με κάποιον τρόπο.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν σκοτώνεις σε όνομα ενός ανώτερου θεού.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν ενώ μπορείς να βοηθήσεις επιλέγεις να μένεις αμέτοχος.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν ασκείς κριτική σε όλα χωρίς να κάνεις κάτι για αυτό.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν δεν θυσιάζεις κάποιες πολυτέλειες της ζωής σου για να έχουν συνάνθρωποι σου τα στοιχειώδη για να ζήσουν.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν έχεις ξεχάσει την ουσία του Ευχαριστώ, του Παρακαλώ και της Συγγνώμης.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν η συναισθησία σου σταματά στην οικογένεια σου ή στον εαυτό σου.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν αδυνατείς να συγχωρέσεις και αναζητάς πάντα την εκδίκηση.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν σε όλη σου την ζωή κοιτάς πως να κρατάς τα προσχήματα.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν μισείς τα παιδιά και τα ζώα.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν μειώνεις τους άλλους για να νιώσεις εσύ καλά.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν το θάρρος σου το μετουσιώνεις σε θράσος.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν υποκρίνεσαι σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής σου.

Δεν είσαι άνθρωποςόταν βρίσκεις συμφέρον στην συμφορά του άλλου.

Δεν είσαι άνθρωπος όταν βάζεις τα προνόμια πάνω από τις αρχές σου.

Δεν είσαι άνθρωπος, μην προσπαθείς να ξεγελάσεις τον εαυτό σου…

Δεν είσαι άνθρωπος… ΤΕΡΑΣ είσαι…

Το Κλειδί της Σκέψης –www.tokleidi.com

http://www.tokleidi.com

πηγή-lovepeaceangelhapiness

Διαβάστε περισσότερα... »

Εκείνοι οι όμορφοι άνθρωποι με τις άσχημες ψυχές…

Γι’αυτό να τα προσέχεις…

Στην πορεία σου άνθρωπε σε τούτη τη ζωή, άλλοτε στα σκοτάδια κι άλλοτε στα φωτεινά της, θα γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους.

Άλλοι θα είναι όμορφοι κι άλλοι άσχημοι.

Όχι, δεν πρόκειται για εκείνη τη φθαρτή από το χρόνο ομορφιά, εκείνη που μαρτυρούν τα μάτια.

Είναι η ομορφιά του μέσα.

Εκείνη που κρύβεται στα εσώψυχα και διαμορφώνει το ήθος και ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα και ο ψυχισμός.

Τέτοιους ανθρώπους πρέπει να ψάχνεις.

Όμορφους από μέσα.

Ανθρώπους που θα σε νοιαστούν, θα σε προστρέξουν, θα σε υπολογίσουν.

Ανθρώπους ανυστερόβουλους κι ανυπόκριτους… Αφτιασίδωτους…

Μη σταθείς σε στραβοχυμένα χαρακτηριστικά, μην κάνεις το λάθος να κρίνεις το είδωλό τους.

Γιατί ο καθρέφτης... κάνει και λάθη!

Κι αυτά τα λάθη στην κρίση μπορούν να σε φορτώσουν πληγές.

Γιατί ένα όμορφο πρόσωπο, δεν προϋποθέτει και μια όμορφη ψυχή.

Βλέπεις πλατιά χαμόγελα και κρύβουν πίσω τους καλοακονισμένα δόντια.

Ακούς μεγάλα λόγια αλλά δε διαβάζεις πίσω από τις λέξεις τις απειλές.

Λόγια φουσκωμένα ψέματα. Λόγια γεμάτα δεύτερες σκέψεις κι αμαρτίες.

Δόκανα στημένα για τα γυμνά σου πόδια.

Παγίδες που σε πληγιάζουν, σε γονατίζουν.

Είναι εκείνοι οι όμορφοι άνθρωποι,

 με τις άσχημες ψυχές.

Θα σε ξεγελάσουν, θα σε προδώσουν, θα σε αφαιμάξουν.

Και την ίδια ώρα που θα σε έχουν και θα σε πατούν, έτσι όμορφα θα σου χαμογελούν…

Απόφυγέ τους και προτίμησε τους άλλους.

Εκείνους τους ταπεινούς,

που δε θα σε εντυπωσιάσουν.

Δε θα υποκριθούν πως είναι άλλοι, δε θα κάνουν βαθιές υποκλίσεις για να νιώσεις σημαντικός.

Είναι οι άνθρωποι που μπορεί να μη θέλουν τα μάτια σου να τους ρίξουν δεύτερη ματιά. Μπορεί να ξεβολεύουν την αισθητική σου. Μα όχι και την καρδιά σου.

Γιατί με αυτή πρέπει να τους κρίνεις και να ανοίξεις τη ζωή σου να τους μπάσεις μέσα.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν να πουν ψέματα. Είναι το πρόσωπό τους που βροντοφωνάζει την αλήθεια, είναι τα μάτια τους που καθρεφτίζουν την ειλικρίνεια.

Αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν να σταθούν, ξέρουν να φερθούν, ξέρουν να διεκδικήσουν δίχως να αδικήσουν.

Μπορεί τα λόγια τους να σε πονέσουν, αλλά θα είναι για το καλό σου.

Μπορεί οι πράξεις τους να σε ξενίσουν, αλλά θα είναι για καλό κι αυτές.

Γιατί αυτοί οι άνθρωποι γεννήθηκαν για να ξορκίζουν το κακό των άλλων, με την καλοσύνη της ψυχής τους.

Γεννήθηκαν για το σωστό και το δίκαιο.

Μα πάνω από όλα γεννήθηκαν για να θυμίσουν σε όλους μας πως είναι να είσαι άνθρωπος.

Ψάξε τους. Κράτα τους. Αγάπησέ τους.

Εμπιστεύσου την καρδιά σου.

Αυτή σίγουρα δεν πρόκειται να κάνει λάθος.

Για τα μάτια, όμως, μην παίρνεις κι όρκο…

Γι’αυτό να τα προσέχεις…

Της Στεύης Τσούτση

diaforetiko

πηγή-tampouloukia.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

Τι εστίν Άνθρωπος;

πηγή

ΤΙ ΕΣΤΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ;

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι το εκλεκτό πλάσμα του ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ. Υπάρχει ΑΝΘΡΩΠΟΣ στην εποχή μας; Ναι, βέβαια και υπάρχει, όταν σαν ΥΠΑΡΞΗ διακρίνεται για την σωματική, πνευματική, ψυχική τελειότητα και υπεροχή, ανάμεσα στο σύνολο των όντων του πλανήτη. 

Η λέξη ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι σύνθετη και αποτελείται απ’ την πρόθεση ΑΝΩ και το ρήμα ΘΡΩΣΚΩ, που σημαίνει υψώνομαι προς τα πάνω. Δηλαδή ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ δημιουργήθηκε για έναν υπαρξιακό λόγο και για έναν ΑΝΩΤΕΡΟ σκοπό. Ο Άνθρωπος για να διεκδικεί τηνΥΠΑΡΞΗ του στον Πλανήτη, πρέπει να ακολουθεί πιστά, τον σωστό δρόμο του πεπρωμένου του. Κι αυτόν για να τον ανακαλύψει, πρέπει να ατενίζει με ευγνωμοσύνη προς το ΣΥΜΠΑΝ, εκεί από όπου προέρχεται η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ του.

Ο άνθρωπος είναι προικισμένος με πολλά ψυχικά και πνευματικάΧΑΡΙΣΜΑΤΑ, με τα οποία ξεχωρίζει απ’ όλα τα άλλα είδη-ζωικά ή φυτικά- της Μητέρας ΦΥΣΗΣ. Διαθέτει τον Έναρθρο λόγο, την Αντίληψη, την Λογική και την Συνείδηση. Είναι πλασμένος για να αναζητά το καλύτερο, το υψηλό, το ιδεατό. Είναι κοινωνικό ον που επιζητά την αλλαγή, την εξέλιξη. Ιδού μερικές από τις διανοητικές λειτουργίες του.

ΑΝΤΙΛΗΨΗ είναι φιλοσοφικός όρος και σημαίνει την αντίθεση δύο εννοιών ή δύο ιδεών. Είναι δε η πολλαπλή νοητική ενέργεια, με την οποία η συνείδηση επεξεργάζεται τα δεδομένα των αισθήσεων, τα διευκρινίζει κι αναφέρει τις εντυπώσεις της σε ορισμένο αντικείμενο, που το ξεχωρίζει από τον εαυτό της, σαν κάτι αυθυπόστατο. Η αντίληψη είναι σπουδαία λειτουργία, γιατί μέσω της αντιληπτικής διαδικασίας αναγνωρίζεται, αξιολογείται και μεταβάλλεται το περιβάλλον. Η σημασία της φαίνεται από τις συνέπειες που υπάρχουν, όταν αυτή δεν λειτουργεί σωστά. 

ΑΙΣΘΗΣΗ είναι η ικανότητα του ανθρώπου να αποκτά Αντίληψη της αντικειμενικής πραγματικότητας, αφού βέβαια ενεργοποιήθηκαν τα αισθητήρια όργανα. Οι αισθήσεις είναι οι εικόνες του εξωτερικού κόσμου.

ΒΟΥΛΗΣΗ είναι η ικανότητα του ανθρώπου να υποτάσσεται στον σκοπό που επέλεξε και την πραγματοποίησή του με όλες τις δυνάμεις του. 

ΓΝΩΜΗ είναι η προσωπική άποψη ή αντίληψη πάνω σε διάφορα ζητήματα, που αφορούν το σύνολο των ανθρώπινων εκδηλώσεων.

ΓΝΩΣΗ είναι η έγκυρη αντίληψη του ανθρώπου, για τα στοιχεία και τις μορφές του αντικειμένου, που καλείται να εξετάσει.

ΔΙΑΝΟΗΣΗ-ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ είναι το κοινωνικό στρώμα που διακρίνεται για την πνευματική εργασία του και την διάδοση του πολιτισμού. Παράγουν ανεξάρτητη σκέψη που ωθεί προς την εξέλιξη.

ΛΟΓΟΣ Είναι ό,τι περισσότερο από κάθε άλλο γνώρισμα χαρακτηρίζει τον άνθρωπο και τον ξεχωρίζει στο ζωικό βασίλειο. 

ΛΟΓΙΚΗ είναι η λειτουργία της νόησης, η οποία εξετάζει τα προϊόντα της σκέψης κι έχει στόχο την αναζήτηση της Αλήθειας.

ΝΟΗΣΗ: Είναι η δυνατότητα του μυαλού να διαχειρίζεται τα δεδομένα των αισθήσεων και να διαμορφώνει τις έννοιες, τις κρίσεις, τους συλλογισμούς, φτάνοντας στην γνώση της φυσικής και της κοινωνικής πραγματικότητας. 

ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ είναι η ιδιότητα του ανθρώπου, να διατυπώνει κρίσεις για την ηθική βαρύτητα των ατομικών σκέψεων και πράξεων.

ΙΔΙΟΦΥΪΑ είναι η ξεχωριστή, η ιδιαίτερη εκδήλωση των δημιουργικών δυνάμεων των ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ Δ Ι Ε Ρ Γ Α Σ Ι Ω Ν.

ΜΑΙΡΗ ΚΑΡΑ

πηγή-nagrafeikaneis

πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »

Η ετυμολογία της λέξεως "Άνθρωπος", κατά τον (Έσω-)Σωκράτην

Η Ελληνική γλώσσα, είναι η μόνη εννοιολογική γλώσσα της γης, δηλαδή η μόνη γλώσσα στην οποίαν το σημαίνον (όνομα) εμπεριέχει απολύτως και άνευ παρερμηνείας το σημαινόμενον (νόημα). 

Το ότι δίδονται σήμερα διά κάθε λέξιν της Ελληνικής καθομιλουμένης διάφορες ερμηνείες, αυτό είναι απόδειξις της απωλείας της σοφίας, η οποία ενυπάρχει στην γλώσσα μας, από τους σημερινούς χρήστες αυτής, δηλαδή από εμάς τους σημερινούς Έλληνες.

Όμως, σχετικά με το θέμα αυτό, υπάρχει ένας πραγματικός θησαυρός της Ελληνικής Γραμματείας, τον οποίον θα πρέπει όλοι οι Έλληνες να τον μελετήσουν. Είναι ο Πλατωνικός διάλογος «ΚΡΑΤΥΛΟΣ», ο οποίος αναφέρεται ακριβώς στην ιστορία, φιλοσοφία και ετυμολογία των ονομάτων της Ελληνικής γλώσσας. Ειδικά όσοι διακατέχονται από τον ετυμολογικόν της γλώσσας μας οίστρον, θα πρέπει απαραιτήτως να αναγνώσουν προσεκτικά τον εν λόγω διάλογο.

Περί του ονόματος «άνθρωπος», δίδεται από τον Σωκράτη στον «ΚΡΑΤΥΛΟ» η ακόλουθος ετυμολογική ερμηνεία (την παραθέτω εδώ σε μετάφρασι):

[……ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Νομίζω ότι και το όνομα των ανθρώπων, μία από αυτές τις αλλοιώσεις υπέστη, καθώς και αυτό έγινε όνομα, ενώ πριν ήταν έκφρασις. Με την αφαίρεσιν του γράμματος Άλφα και με την μεταβολήν του τόνου της λήγουσας από οξύτερο σε βαρύτερο.

ΕΡΜΟΓΕΝΗΣ: Τι εννοείς ;

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Ιδού τι εννοώ: Το όνομα «άνθρωπος» σημαίνει ότι τα μεν άλλα ζώα, τίποτε από όσα βλέπουν δεν μελετούν, δεν συλλογίζονται και δεν αναθρούν… τίποτε ήτοι δεν παρατηρούν με προσοχή… ο δε άνθρωπος άπαξ και δεί κάτι – άπαξ δηλαδή και«όπωπε» κάτι – και αναθρεί και συλλογίζεται ό,τι όπωπε. 

Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι ο άνθρωπος σωστά ονομάστηκε «άνθρωπος», διότι είναι το μοναδικό ζώον, το οποίον «αναθρεί ά όπωπε», παρατηρεί δηλαδή με μεγάλη προσοχή ό,τι έχει δεί….].

Βλέπουμε λοιπόν ότι ο σοφότερος των ανθρώπων Σωκράτης, μεταφέροντας μέσα από τον συγκεκριμένον διάλογον την πανάρχαια γνώσιν της Ελληνικής ονοματοθετήσεως διά την συγκεκριμένην λέξιν, δίδει την πληροφορίαν ότι η λέξις «άνθρωπος» στην πρωτογένεσιν της ήταν περιφραστικός επιθετικός προσδιορισμός του όντος, το οποίον διέφερε από τα ζώα βασικά ως προς τον τρόπον με τον οποίον χρησιμοποιούσε τον νούν του και ως προς τις διανοητικές του ικανότητες.

Έτσι ο περιφραστικός επιθετικός προσδιορισμός «αναθρών ά οπωπε», συνεπτύχθη μονολεκτικά σε «ανάθρωπος», και εν συνεχεία με την αφαίρεση του γράμματος «α»μεταξύ των φθόγγων «ν» και «θ» και της μεταφοράς του τόνου στην πρώτην συλλαβήν της λέξεως, διεμορφώθη η λέξις «άνθρωπος»!

Εδώ θα πρέπει να τονισθή ότι η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική, η οποία χαρακτηρίζει τον άνθρωπο σύμφωνα με τις διανοητικές του ικανότητες. 

Όλες οι άλλες λατινογενείς διάλεκτοι, χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο μόνον με την υλικήν του υπόστασιν, την χοϊκήν, την χωμάτινη (homo, human, home, κ.λ.π.).

Να είναι άραγε τυχαίον αυτό, διότι και ο ορισμός αυτός από Ελληνικήν λέξιν έχει ληφθή, ή μήπως η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική, η οποία αναδεικνύει την προτεραιότητα στην οποίαν πρέπει να επικεντρώνεται η προσοχή του ανθρώπου;!

πηγή-master-lista

Διαβάστε περισσότερα... »

Ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι

Διαπιστώνω τις τελευταίες μέρες έναν άλλον – ακόμα έναν – κρυμμένο κόσμο, που η ανάδυσή του είναι για άλλη μια φορά αποκαλυπτική.

Πίσω από το φαίνεσθαι, τα μεγάλα λόγια και τις «θετικές» ανταλλαγές, κρύβεται ένας αδιόρατος φόβος που επηρεάζει «επικίνδυνα» όποιους δεσμεύει.

Ο φόβος των ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων! 

Είναι καλά κρυμμένη φοβία, δεν φαίνεται πουθενά στην επιφάνεια. Δεν αποκαλύπτεται εύκολα. Αλλά είναι τεράστια σκεπτομορφή, που δημιουργεί πραγματικότητες και δηλητηριάζει τις καρδιές των ανθρώπων, χωρίς να το αντιλαμβάνονται. 

Δεν είναι πολλοί οι ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι. Δεν τους αντιλαμβανόμαστε καν, εκτός κι αν γίνουμε ένας από αυτούς. Όμως είναι προκλητικοί, άφοβοι και ανατρεπτικοί γιατί τολμούν να αμφισβητήσουν τους πάντες και τα πάντα, χωρίς καμία εξαίρεση… ξεκινώντας από τις δικές τους ιδέες, και επεκτείνοντας την άνεσή τους αυτή σε όλα όσα συναντούν στο δρόμο τους. 

Δεν εξαγοράζονται, δεν επηρεάζονται και δεν προγραμματίζονται. Δεν έχουν «τιμή» πάνω από το κεφάλι τους, έχοντας επιτύχει την ειρήνη με τον «διάβολο» μέσα τους. Ακολουθούν πιστά τον δρόμο της αποκάλυψης της αλήθειας, ακόμα κι όταν διαπιστώνουν πως οι ίδιοι έχουν πάρει «λάθος» στροφή. 

Είναι έτοιμοι, ανά πάσα στιγμή, είτε να αλλάξουν δρόμο είτε να ακολουθήσουν τον ίδιο, ακόμα κι αν είναι οι μοναδικοί που πορεύονται σε αυτόν. 

Συχνά βρίσκονται μόνοι γιατί λίγοι γύρω τους αντέχουν τόση αλήθεια ή είναι έτοιμοι να απαλλαγούν από ψευδαισθήσεις, όσο ελκυστικές κι αν φαίνονται προσωρινά. Πάνω απ’ όλα είναι πιστοί στον εαυτό τους, υπηρετώντας την ελευθερία του πνεύματος που γνωρίζουν ότι είναι η πρώτη κατάκτηση, η απαραίτητη προϋπόθεση προς την αποκάλυψη της αλήθειας και την συνένωση όλων των κομματιών τους (και του κόσμου τους). 

Σίγουρα δεν κατακτούν κοινωνικές δομές, θέσεις, φήμη, γιατί απειλούν μόνιμα την ψεύτικη σταθερότητα και την εγωιστική κατάκτηση της γνώσης προς όφελος των προσωρινών απολαβών της. Προτού αποδεχτούν θα απορρίψουν, προτού ακολουθήσουν θ’ αμφισβητήσουν. Προτού δημιουργήσουν θα γκρεμίσουν. Την συμμόρφωση, την υποστήριξη της εικόνας τους, δεν τα γνωρίζουν.

Όμως είναι αποφασισμένοι να σπάσουν κάθε όριο, να γκρεμίσουν κάθε πέπλο, να διαλύσουν κάθε ψευδαίσθηση... με όποιο προσωπικό κόστος. 

Και παραμένουν η δύσκολη πρόκληση στη ζωή μας...

Χριστιάνα Σοφία

πηγή-synthesieautou

Διαβάστε περισσότερα... »

Eξανθρωπισμός της επιστήμης ή εξορθολογισμός του ανθρώπου;

Tις προάλλες είχαμε μία συζήτηση και τέθηκε το ερώτημα «εξανθρωπισμός της επιστήμης ή εξορθολογισμός του ανθρώπου;». 

Τα τελευταία χρόνια όλος ο αγώνας του ανθρώπου για την «βελτίωση» της ζωής του μέσα από μία σειρά από ενέργειες όπως κατάκτηση του διαστήματος, αποκρυπτογράφηση του DNA, εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και της φύσης στο έπακρο, μέσα υποτίθεται από ένα τρόπο σκέψης που διδασκόμαστε χαρακτηριστικά στη θεωρία των παιγνίων, του να λειτουργείς δηλαδή ορθολογικά, με άλλα λόγια να πράξεις έτσι ώστε να μεγιστοποιήσεις το κέρδος ή να ελαχιστοποιήσεις την ζημιά σου, οδήγησε στον παραλογισμό της εποχής του σήμερα, με όλες τις ηθικές, διαχρονικές και ανθρώπινες αξίες να έχουν υποκατασταθεί από την απόλαυση της ύλης.

Έχουμε ξεχάσει πως ο αγώνας του ανθρώπου για την κατάκτηση της γνώσεως, με τον διαλογισμό, την οξυδερκή παρατήρηση, τη διαίσθηση και την έρευνα, θα πρέπει να ανοίγει συνεχώς νέους ορίζοντες και φωτίζει τον Νου.

Οι κλασικοί Έλληνες φιλόσοφοι είχαν αναπτύξει σε ύψιστο βαθμό τον θεωρητικό στοχασμό, αλλά ασχολήθηκαν εμπεριστατωμένα και με την πρακτική εφαρμογή τού επιστημονικού λόγου - με τον Αρχιμήδη και τους διαδόχους του για παράδειγμα - ώστε στους καιρούς μας να εξελιχθεί σε αναπόσπαστο μέλος της επιστήμης και να κυριαρχήσει στην οικουμένη όλη ως τεχνολογία.

Επιστήμη, βέβαια, και τεχνολογία δεν ταυτίζονται, διότι η επιστήμη παραμένει προσηλωμένη στην όλο και πιο βαθιά κατάκτηση της γνώσεως, ενώ η τεχνολογία έχει ως επιδίωξη την αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσεως σε μέσον για την υπηρέτηση των τρεχουσών, πρακτικών αναγκών του ανθρώπου. H επιστήμη αναπτύσσεται συνήθως σε σχέση με τις πρακτικές ανάγκες των ανθρώπων, ακολουθεί όμως βασικά την εξέλιξη μιας κοινωνίας και αντικατοπτρίζει το συγκεκριμένο πνευματικό και ηθικό της επίπεδο.

Ο υλιστικός ευδαιμονισμός, που κυριαρχεί στα προηγμένα οικονομικώς κράτη σήμερα σε συνδυασμό με τα αξιοθαύμαστα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα, που πολλαπλασιάζονται ραγδαίως, δεν αφήνει στον άνθρωπο τον αναγκαίο χρόνο για να ασχοληθεί, σοβαρά και επίμονα, με τον εσωτερικό του εαυτό, ώστε να επιτύχει όχι μόνο τη διανοητική του συγκρότηση, αλλά και την ηθική ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του ως Ανθρώπου. 

Σήμερα, «ο άνθρωπος βουβαίνεται προς τα μέσα και θαυμάζει προς τα έξω».

H τεχνολογία, που βελτίωσε σημαντικά τις συνθήκες της ζωής μας, βοήθησε ή εμπόδισε τον άνθρωπο να γίνει περισσότερο Ανθρωπος; Τα ευγενή ιδεώδη του ανθρωπισμού, διασύρθηκαν και καταρρακωθήκαν στις ημέρες μας.

Ο μηχανοποιημένος και κατακερματισμένος χαρακτήρας της εργασίας στις τεχνοκρατικές κοινωνίες σήμερα έχει ως αποτέλεσμα την αποξένωση του ανθρώπου-δημιουργού από τα δημιουργήματά του. 

H σύγχυση πραγματικών και πλασματικών αναγκών, η πνιγηρή εντατικοποίηση του ρυθμού της ζωής στις μεγαλουπόλεις, η εσωτερική μοναξιά, το άγχος και η αγωνία αλλοτριώνουν βαθύτατα και παρεμποδίζουν την πνευματική ολοκλήρωση των ανθρώπων ως Ανθρώπων αυθεντικών. Ετσι πλήττεται βαριά ο Ανθρωπισμός και δημιουργείται μια ηθική, ιδεολογική και τελικά υπαρξιακή σύγχυση του όντος.

Και βέβαια, η τάση της προσκολλήσεως στην ύλη και η αυξανόμενη πνευματική αδράνεια, σε συνδυασμό με την απίσχνανση της βουλήσεως για βαθύτερο στοχασμό του μυστηρίου του ανθρώπου, οφείλονται στην κυριαρχία του ορθολογισμού και στην τυφλή πρακτικότητα του σύγχρονου υλιστικού πολιτισμού.

Μέσα στο κλίμα αυτό ζει, μεγαλώνει και εργάζεται ο σύγχρονος επιστήμονας, με αποτέλεσμα το έργο του να εντάσσεται επιτακτικά στις γενικότερες αυτές τάσεις της εποχής ενώ θα πρέπει να τον απασχολήσει και πρόβλημα της ηθικής ευθύνης, αξιώνοντας την άμεση, υπεύθυνη αντιμετώπισή του.

Ο επιστήμονας βαρύνεται με ποικιλόμορφη ευθύνη για τη γνώση που κατά κάποιον τρόπο παράγει και οφείλει να προβλέπει οποιοδήποτε πιθανό κίνδυνο που θα μπορούσε να προέλθει από τη χρήση της - ή την κατάχρησή της - στο μέλλον για τον άνθρωπο και για την οικουμένη. Πρέπει να αποφασίζει με άγρυπνη συνείδηση και υπευθυνότητα εάν τα αποτελέσματα των ερευνών του πρέπει τελικά να εφαρμοσθούν. 

Κάθε επιστημονικό επίτευγμα ίσως θα πρέπει να εξετάζεται όχι μόνο ως γνωστική ή υλική κατάκτηση, αλλά και για το αν θα αποβεί ευεργετικό ή επιζήμιο, ή και καταστρεπτικό, για την ύπαρξη του ανθρώπου. Τον έλεγχο αυτό δεν μπορεί ή δεν επιτρέπεται να επιβάλλει στη συνειδητή ελευθερία του επιστήμονα παρά μόνον η συναίσθηση της ανθρώπινης και της κοινωνικής του ευθύνης.

Δυστυχώς, όμως, οι αποφάσεις για τη χρησιμοποίηση από τη σύγχρονη τεχνολογία επιστημονικών γνώσεων και ανακαλύψεων δεν ανήκουν πάντοτε στην απόφαση ή στη σύμφωνη γνώμη εκείνων που τις ανακάλυψαν, ούτε οι πολλαπλές συνέπειες από τη χρήση τους έχουν όσο και όπως θα άρμοζε υπολογισθεί. 

Ο Oppenheimer για παράδειγμα, όταν πληροφορήθηκε την καταστροφή της Χιροσίμα, ένιωσε βαριές τύψεις συνειδήσεως, διότι είχε τόσο αποφασιστικά συμβάλει στη διάσπαση του ατόμου, που βέβαια δόξασε και την επιστήμη και το όνομά του, αλλά διέσπασε και το ιερό κύρος του Ανθρώπου, προσφέροντάς του τη φονικότερη δύναμη. Και αργότερα, ο Χάιντεγκερ, όταν πληροφορήθηκε την άλωση του γενετικού μυστηρίου του ανθρώπου, είπε πως «τώρα μόνο ένας Θεός μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα».

Ο τελικός σκοπός της επιστήμης τελικά μάλλον θα πρέπει να είναι ο εξανθρωπισμός της ζωής και ως σκοπός της ζωής ο εξανθρωπισμός της επιστήμης, ώστε να υπηρετείται ο Ανθρωπος. 

Διότι μόνο με τον απόλυτο σεβασμό προς τον Άνθρωπο μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ο υλισμός και ο υπέρμετρος ευδαιμονισμός που κυριαρχεί και ορίζει την εποχή μας.. Ο επιστήμονας οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι πάνω από όλα βρίσκεται, αμετάθετος και αναντικατάστατος, ο Ανθρωπος. Και όπως, πολύ εύστοχα, όρισε ο Καντ: «ο άνθρωπος δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ποτέ ως μέσον, για κάποιο σκοπό, αλλά να θεωρείται αυτός, ο ίδιος, ο τελικός σκοπός».

Για να παραμείνουν όμως οι στόχοι της επιστήμης ανθρωποκεντρικοί, κρίνεται απολύτως αναγκαίος ο επανακαθορισμός τους από «προσωπικότητες με υψηλά ηθικά ιδανικά», κατά τον Αϊνστάιν, δηλαδή από έντιμους, υψηλόφρονες, συνεπείς και ανιδιοτελείς, διορατικούς, ειλικρινείς και αντικειμενικούς ανθρώπους-επιστήμονες.

Και για τον μεγάλο και κρίσιμο αυτό σκοπό, κρίνεται απαραίτητη η ανθρωπιστική τους συγκρότηση και καλλιέργεια, η βαθιά γνώση του δικαίου και του ηθικού τους καθήκοντος καθώς και μια ανεπτυγμένη κοινωνική συνείδηση ηθικής και αλληλεγγύης. 

Διότι η επιστήμη πρέπει να αποσκοπεί στην βελτίωση των συνθηκών της ζωής του ανθρώπου σε όλες τις εκφάνσεις της, τη μετάδοση της γνώσεως, την καταπολέμηση της αμάθειας και των προλήψεων, την ολόπλευρη καλλιέργεια σε βάθος του ανθρώπου, με κατάληξη τον σταθερό φωτισμό της συνειδήσεώς του, τη φροντίδα για το περιβάλλον, τη διασφάλιση της ειρήνης του κόσμου, της δικαιοσύνης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σε συνδυασμό με τον δραστικό περιορισμό της δυστυχίας, οπουδήποτε γης.

Κρίνεται λοιπόν επιτακτική η ανάγκη της συνδρομής του ανθρωπισμού ως του υψίστου σκοπού της επιστήμης. Διότι η ορθή λειτουργία μιας ανθρώπινης κοινωνίας κορυφώνεται στον βαθύ εξανθρωπισμό του ανθρώπου, στην ηθική ολοκλήρωση των μελών της.

Σήμερα, ο άνθρωπος υποβιβάζεται και γίνεται αντικείμενο, αριθμός, με τις οι ανάγκες και τα ιδανικά του να πωλούνται και αγοράζονται, και θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τον κίνδυνο και να αντιδράσουμε αποτελεσματικά, δαμάζοντας την τεχνοκρατία, μεταλλάσσοντας αποφασιστικά το υλιστικό υπόβαθρο της κοινωνίας και αποκαθιστώντας τον ανθρωπισμό ως απαραίτητη αξίωση του ανθρωπίνου όντος για κάθε εποχή.

Θα πρέπει να θέσουμε τον συνεχή εξανθρωπισμό του ανθρώπου ως ύψιστο σκοπό μας. 

Διαφορετικά, η ζωή μας θα καταντήσει ένας διαρκής εφιάλτης...

πηγή-nekthl

Διαβάστε περισσότερα... »

Το σύμπαν, ως ένα ενιαίο σύνθετο ζωντανό πλάσμα - Πλωτίνος

'Μια αρχή πρέπει να κάνει το σύμπαν ένα ενιαίο σύνθετο ζωντανό πλάσμα, ένα και μοναδικό, αποτελούμενο από τα πάντα, και όπως στο κάθε πλάσμα τα μέρη του έχουν αναλάβει το καθένα και ένα ξεχωριστό έργο, έτσι και τα μέρη του παντός, το καθένα ξεχωριστά από τα άλλα, έχουν να επιτελέσουν το ξεχωριστό τους έργο, και μάλιστα αυτό έχει για το όλον ακόμα περισσότερη εφαρμογή απ' ό,τι για τα μέρη, στον βαθμό που τα μέρη του δεν είναι απλώς μέρη αλλά σύνολα και σπουδαιότερα από τα μέρη του επί μέρους πράγματος'....

Πλωτίνος

πηγή-xletsos-basilhs

Διαβάστε περισσότερα... »

Ο άνθρωπος, βλέπει τα εξωτερικά. Ο Θεός, την καρδιά!

πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »

Βασική λειτουργία ενός πολύπλοκου συστήματος

Δρ Αχιλλέας Ευθυμιόπουλος 

Ο Dooley (1997), παρουσίασε τα βασικά στοιχεία λειτουργίας ενός πολύπλοκου και προσαρμοστικού συστήματος.

Το βασικό δομικό στοιχείο του συστήματος είναι ο πράκτορας ή γνωστικός πράκτορας, π.χ. ένα κύτταρο, ένας εργαζόμενος, ένας αγοραστής, ένας πωλητής κλπ.

Τα χαρακτηριστικά, οι ικανότητες και οι ρόλοι ενός πράκτορα είναι τα εξής (McDaniel, 2001):

ο πράκτορας επεξεργάζεται περιεχόμενο και σημεία με αποτέλεσμα να διαμορφώνεται με κάποιο τρόπο και να αντιδρά όταν η διαμόρφωση αυτή αλλάζει.

Οι πράκτορες έχουν την ικανότητα να ανταλλάσσουν περιεχόμενο και σημεία (επικοινωνία) μεταξύ τους και με το περιβάλλον τους και να ρυθμίζουν τη συμπεριφορά τους σε συνάρτηση με το περιεχόμενο και τα σημεία που επεξεργάζονται.

Οι πράκτορες συνεχώς δρουν και αντιδρούν σ’ ότι κάνουν οι υπόλοιποι πράκτορες. Βρίσκονται δηλαδή σε μία κατάσταση συνεχούς διαμόρφωσης που ονομάζεται ομοιοδυναμική.

Κάθε πράκτορας είναι διαφορετικός από τους υπόλοιπους και μπορεί να έχει στο σύστημα ένα ή περισσότερους ρόλους.

Η ποικιλία των πρακτόρων οδηγεί την αλλαγή, την καινοτομία και την προσαρμοστικότητα τους.

Κανένας από τους πράκτορες δεν μπορεί να κατανοήσει το σύστημα στην Ολότητά του, μπορεί μόνο να διαθέτει διαφορετικό περιεχόμενο και σημεία από το σύστημα.

Το πολύπλοκο και προσαρμοστικό σύστημα συνεχώς αξιολογεί και αναδιανέμει τους πράκτορες όσο αυξάνεται η εμπειρία του. Η αναδιανομή οδηγεί στην καλύτερη προσαρμογή του συστήματος.

Ο πράκτορας είναι μία ημί-αυτόνομη μονάδα που μέσα από την συνεχή του εξέλιξη προσπαθεί να προσαρμοστεί με βέλτιστο τρόπο και το καταφέρνουν με το σαρώνουν το εσωτερικό περιβάλλον (τους άλλους πράκτορες) και το εξωτερικό περιβάλλον και διαμορφώνουν σχήματα ή πρότυπα ερμηνείας και δράσης.

πηγή-et-in-arcadia-ego8.webnode.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

Ο Άνθρωπος, ως σύστημα. Η αέναη μεταβλητότητα του ανθρώπου

Δρ Αχιλλέας Ευθυμιόπουλος

Εφαρμόζοντας τη συστημική περιγραφή στο ανθρώπινο ον, καταλήγουμε στα εξής συμπεράσματα: 

Το ανθρώπινο ον είναι ένα σύστημα:

i. Αυτόνομο, υπό την έννοια ότι εμπλέκεται σε λειτουργίες με κατευθυντικότητα σε τελικό σκοπό για την αυτοδιατήρησή του.

ii. Θερμοδυναμικά ανοιχτό, υπό την έννοια ότι ανταλλάσσει ύλη και ενέργεια με το περιβάλλον.

iii. Οργανωσιακά κλειστό, υπο την έννοια ότι αντιδρά σε κάθε εξωτερική παρέμβαση/διακύμανση σύμφωνα με τη δική του οργανωσιακή κλειστότητα.

iv. Μια δυναμική οντότητα διότι για μία δεδομένη είσοδο [ερέθισμα], παρατηρούνται διαφορετικές έξοδοι. Κατά συνέπεια, αν ένας επιθυμεί να προβλέψει την αντίδραση ενός οργανισμού για μία καθορισμένη είσοδο [ερέθισμα] χρειάζεται κάποια επιπρόσθετη πληροφορία. 

Προφανώς και δεν είναι δυνατόν να υπολογίσουμε με ακρίβεια τις στιγμιαίες τιμές όλων των μεταβλητών του ανθρωπίνου σώματος. 

Ακόμα και αν μπορούσαμε να καθορίσουμε το σύνολο αυτών των μεταβλητών που είναι αναρίθμητες, ακόμα και αν καταφέρναμε να τις μετρήσουμε στιγμιαία, σε dt η μέτρησή μας θα ήταν άχρηστη, διότι το υπό μελέτη σύστημα [ο ανθρώπινος οργανισμός] θα είχε αμετάκλητα μεταβληθεί. 

Έχουμε άρα ένα σύστημα το οποίο διαρκώς αλλάζει καταστάσεις, οι δε νέες καταστάσεις είναι πάντοτε διαφορετικές από τις προηγούμενες [παρόλη τη φαινομενική σταθερότητα λόγω ομοιόστασης ποτέ ένας ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να βρεθεί στην ίδια ακριβώς κατάσταση με κάποια προηγούμενη χρονική στιγμή].

v. Πολύπλοκο: Η ποικιλία ως μέγεθος, είναι πολύ σημαντική στην μοντελοποίησή μας. 

Σύμφωνα με τον ορισμό της υγείας παρατηρούμε ότι:

'τα συστήματα υψηλής ποικιλίας είναι πιο 'ελεύθερα', έχουν δηλαδή τη δυνατότητα να επιλέξουν από έναν μεγάλο αριθμό καταστάσεων, που με την επιλεκτική τους ενεργοποίηση θα εξηπηρετήσουν την διατήρηση της αυτονομίας του συστήματος"

vi. Αυτο-αναφερόμενο: είναι αυτό-αναφερόμενο (self-referential) υπό την έννοια ότι παραπέμπει, αναφέρει και συσχετίζει τις λειτουργίες του στον εαυτό του. Η αυτό-αναφορικότητα του πηγάζει από την λειτουργία ελέγχου του κώδικά του, στην προκειμένη περίπτωση μάλλον το γεννετικό υλικό. 

Είναι αυτό-αναφερόμενο από την στιγμή που οποιαδήποτε αλλαγή στα δομικά και λειτουργικά του στοιχεία θα έχουν ως αποτέλεσμα την αλλαγή της ταυτότητάς του και κατά συνέπεια των ιδιοτήτων του. Κατά αυτό τον τρόπο, το ανθρώπινο σώμα αντιστέκεται στις διάφορες αλλαγές ή μετατροπές που μπορεί να υποστεί. Η ιδιότητα αυτή της αυτο-αναφοράς έχει στενή σχέση με την ιδιότητα του ελέγχου και της διατήρησης των ρυθμιστικών βρόγχων. Έτσι, το ανθρώπινο σώμα, μέσω ενός πολύπλοκου δικτύου ρυθμιστικών βρόγχων και μηχανισμών ελέγχου, φέρνει το εσωτερικό και το εξωτερικό του περιβάλλον στην κατάσταση που θεωρεί ως επιθυμητή για να εξηπηρετήσει το σκοπό του.

vii. Ιεραρχικά δομημένο: υπό την έννοια ότι υπάρχει ιεράρχηση μεταξύ των υποσυστημάτων του οργανισμού, τόσο ως προς τη δομή και τη λειτουργία, όσο και ως προς το σκοπό.

πηγή-et-in-arcadia-ego8.webnode.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

Η ετυμολογικές προσεγγίσεις των λέξεων «Έλλην», «Άνθρωπος», «Ανδρομέδα»

πηγή

Το παρακάτω άρθρο αποτελεί συρραφή αποσπασμάτων παλαιότερων άρθρων, η χημική ένωση των οποίων δίνει μια νέα και ακόμα πιο ενδιαφέρουσα διάσταση.

Θ’ αποδείξουμε ότι: Οι λέξεις «Έλλην» και «άνθρωπος» έχουν αρχετυπικά την ίδια ακριβώς σημασία. Θ’ αποδείξουμε επίσης ότι οι φέροντες τις ιδιότητες «Έλλην» και «άνθρωπος», έλκουν την καταγωγή τους από την Ανδρομέδα. Θ’ αποδείξουμε ακόμα ότι η λέξη «Έλλην» δεν έχει σχέση με τον τόπο που κατοικεί κάποιος, δεν έχει καμία σχέση με το κράτος του οποίου είναι πολίτης. 

Οι λέξεις «Έλλην» και «άνθρωπος» είναι έννοιες ισότιμες της λέξης «θεός», είναι δε υπεράνω των εννοιών που στις μέρες μας είναι αποδεκτές ως δηλωτικές της φυλής, του έθνους, του λαού, εν τέλει του κράτους. Η προσέγγισή μας είναι καθαρά ετυμολογική. Τίποτε άλλο.

Η συνέχεια, εδώ

Διαβάστε περισσότερα... »

Για ποιό πράγμα καυχάσθε ω άνθρωποι;

Μπροστά στον θάνατο οι άνθρωποι είναι αδύνα­μοι σαν τα κουνούπια, σαν τα πετραδάκια.

Για ποιό πράγμα καυχάσθε ω άνθρωποι; 

Για τον πλούτο, την ε­πιστήμη, την φιλοσοφία και την κουλτούρα; Όλα αυ­τά είναι σκύβαλα - συ και εγώ δούλοι του θανάτου! Κάθε άνθρωπος είναι δούλος του φόβου, δούλος του θανάτου.

Μπορεί να γίνει άνθρωπος σε αυτό τον κό­σμο με χαρά;

Όχι δεν μπορεί.

Ό άνθρωπος πού θα α­ντικρίσει σοβαρά τον εαυτό του και με σοβαρότητα θα κοιτάξει τον θάνατο σαν τον έσχατο σταθμό αυτής της ζωής, αυτός ο άνθρωπος δεν έχει χαρά σε αυτό τον κόσμο, δεν υπάρχει γι' αυτόν καμιά απόλαυση ε­δώ.

Όλες οι απολαύσεις είναι ένα ψέμα, εάν ο θάνα­τος αποτελεί για μένα και για σένα τον τελευταίο σταθμό αυτού του κόσμου.

Ποιος εισήγαγε τον θάνατο σε αυτό τον κόσμο; Ποιος άλλος από την αμαρτία; στον άνθρωπο ανήκει δυστυχώς, αυτός ο γεμάτος ντροπή ρόλος αυτής της ζωής, της εισαγωγής δηλ. της αμαρτίας και του θανά­του και του διαβόλου σε αυτό τον κόσμο.

Δεν το έ­πραξαν αυτό μήτε οι τίγρεις μήτε οι αλεπούδες, το έ­πραξε ο άνθρωπος. Γι' αυτό και ο άνθρωπος είναι πλάσμα ντροπιασμένο μπροστά σε όλα τα ζώα και ό­λα τα φυτά και όλα τα πετούμενα.

Πρέπει να ντρέπε­ται ο άνθρωπος και να εκλιπαρεί για συγνώμη από το κάθε πουλί για το ότι αυτός είναι πού έφερε τον θάνα­το στον κόσμο αυτό, έφερε τον θάνατο και στα που­λιά και στα ζώα και στα φυτά. 

Τα πάντα φθείρονται και αποθνήσκουν. Μέχρι πότε όμως;

Μέχρι την ανά­σταση των νεκρών, όταν ο Κύριος θα κρίνει τον κό­σμο και, στη θέση της παλαιάς γης, θα δώση καινή γη, όταν όλα θα γίνουν αθάνατα επάνω της.

Αυτό εί­ναι κάτι πού εμείς δεν μπορούμε μα ούτε και ξέρουμε να το συλλάβουμε, αλλά αυτό είναι η καλή είδηση του Κυρίου και Χριστού μας.

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς

ΕΚΛΟΓΑΙ ΑΠΟ ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΑΣΚΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ

Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη Θεσσαλονίκη

πηγή-inpantanassis

Διαβάστε περισσότερα... »

Ζώα με ανθρώπινες συμπεριφορές

Οι άνθρωποι θεωρούμε τους εαυτούς μας ξεχωριστά όντα που κατέχουν ειδική θέση στο ζωικό βασίλειο. Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται έχουμε πολύ περισσότερα κοινά με τα υπόλοιπα ζώα. Μερικοί από τους καλύτερους παραλληλισμούς συνηθειών ανθρώπων και ζώων που προκαλούν έκπληξη με το πόσο μας μοιάζουν πραγματικά.

Αυτιά σαν του Γρύλου

Οι άνθρωποι έχουν πολύπλοκα αυτιά, για να μεταφράζουν τα ηχητικά κύματα σε μηχανικές δονήσεις, που το μυαλό μας μπορεί να επεξεργαστεί. Ωστόσο το ίδιο κάνουν και οι γρύλοι. 

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science, τα αυτιά του γρύλου είναι τοποθετημένα πολύ παρόμοια με τα ανθρώπινα αυτιά και έχουν ακουστικά τύμπανα και σύστημα που συλλαμβάνει τις δονήσεις καθώς και μία κύστη με υγρό όπου αισθητήρια κύτταρα περιμένουν να μεταφέρουν πληροφορίες στο νευρικό σύστημα. 

Τα αυτιά του γρύλλου είναι λίγο πιο απλά από τα δικά μας, αλλά μπορούν επίσης να ακούσουν και ήχους πολύ πάνω από το ανθρώπινο φάσμα.

Ομιλία σαν του Ελέφαντα

Οι άνθρωποι δεν έχουν το μονοπώλιο στην ομιλία, αυτό είναι γνωστό. Κάτι που όμως δεν γνωρίζουν πολλοί, είναι ότι ακόμη και οι ελέφαντες μπορούν να αναπαράγουν τους ίδιους ήχους με εμάς. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ένας ασιατικός ελέφαντας που ζει σε ζωολογικό κήπο της Νότιας Κορέας έχει μάθει να μιμείται ανθρώπινες λέξεις. 

Ο ελέφαντας μπορεί να πει «γεια», «καλό», «όχι», «κάτσε» και «ξάπλωσε». Ωστόσο δεν φαίνεται να γνωρίζει τι σημαίνουν αυτά που λέει. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορεί να έχουν πάρει τους ήχους, επειδή ήταν ο μόνος ελέφαντας σε ζωολογικό κήπο για πολλά χρόνια κι έτσι θεώρησε τους ανθρώπους οικογένεια του.

Γκριμάτσες σαν του ποντικιού

Ολοι κάνουμε περίεργες γκριμάτσες όταν αηδιάζουμε ή πονάμε. Το ίδιο και τα ποντίκια. Το 2010, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο McGill και το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά διαπίστωσαν ότι όταν τα ποντίκια υποβάλλονται σε μέτριο πόνο κάνουν μορφασμούς ακριβώς όπως οι άνθρωποι. 

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την εξάλειψη της περιττής ταλαιπωρίας των ζώων εργαστηρίου, επιτρέποντας στους ερευνητές να γνωρίζουν πότε κάτι πονάει τα τρωκτικά.

Παραμιλητό όπως των δελφινιών

Τα δελφίνια παραμιλούν το βράδυ, σύμφωνα με Γάλλους ερευνητές που έχουν καταγράψεο τα θαλάσσια θηλαστικά να βγάζουν περίεργους ήχους σαν τραγούδι φάλαινας αργά το βράδυ. 

Τα πέντε δελφίνια, τα οποία ζουν σε ένα θαλάσσιο πάρκο στη Γαλλία, έχουν ακούσει τα τραγούδια της φάλαινας μόνο σε ηχογραφήσεις που έπαιζαν κατά τη διάρκεια της ημέρας στο ενυδρείο τους. Αλλά τη νύχτα, τα δελφίνια φαίνεται να μιμούνται τις ηχογραφήσεις κατά τις περιόδους ανάπαυσης, μια πιθανή μορφή παραμιλητού.

Κίνηση όπως του αστερία

Μπορεί να φαίνεται παράλογο, ένα πλάσμα που δεν διαθέτει καν κεντρικό νευρικό σύστημα να κινείται με παρόμοια λογική όπως οι άνθρωποι, ωστόσο αποδεικνύεται επιστημονικά. Οι εύθραυστοι αστερίες έχουν ακτινική συμμετρία, που σημαίνει ότι το σώμα τους μπορεί να χωριστεί σε αντίστοιχα και ισοδύναμα μέρη, τραβώντας μία νοερή γραμμή από τα άκρα τους μέσω του κεντρικού τους άξονα. 

Οι άνθρωποι και τα άλλα θηλαστικά έχουν αμφίπλευρη συμμετρία. Το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, τα ζώα με ακτινική συμμετρία κινούνται λίγο ή κινεούνται πάνω και κάτω, όπως μια μέδουσα μέσα στο νερό. Οι εύθραυστοι αστερίες, ωστόσο, κυριολεκτικά περπατούν προς τα εμπρός, κάθετα προς τον άξονα του σώματός τους - μια ικανότητα που συνήθως έχουν μόνο τα πλάσματα με αμφίλευρη συμμετρία, όπως οι άνθρωποι.

Τζογάροντας όπως τα περιστέρια

Οι τζογαδόροι στο Λας Βέγκας, έχουν κάτι κοινό με τα περιστέρια του Συντάγματος. Στην πραγματικότητα, τα περιστέρια παίζουν τυχερά παιχνίδια ακριβώς όπως οι ά νθρωποι, «τζογάροντας» για ένα μεγάλο κέρδος. 

Οταν δίνεται μια επιλογή, τα περιστέρια θα πατήσουν το κουμπί που τους δίνει μια μεγάλη ανταμοιβή μία στο τόσο και όχι ένα που προσφέρει μια μικρή ανταμοιβή σε τακτά χρονικά διαστήματα. Οι άνθρωποι, ομοίως, δελεάζονται από την ιδέα της μεγάλης ανταμοιβής, χωρίς να υπολογίζουν συχνά τις πιθανότητες απόκτησής της,


Πηγή

πηγή-planitikos.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

Η αλληγορία της νίκης του ανθρώπου...

ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ! 

Guercino 1615 Pinacoteca Civica - Il Guercino CENTO ΙΤΑΛΙΑ

Ο δρόμος μιας ανθρώπινης ζωής περνά μέσα από την Γνώση και όλες τις πλευρές της και αξιώνεται από την ένωση την σύνδεση τους.

Η γνωριμία του ανθρώπου με τον εαυτό του, είναι ένα μακρύ ταξίδι και δύσκολο και Κίκονες, Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες θα συναντήσει πολλούς

Όμως είναι και η κορυφαία πράξη του ανθρώπου.

Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ!

Χωρίς αυτή δεν υπάρχει ζωή. 

Δεν υπάρχει λύτρωση.

ΚΛΕΙΩ ΑΡΤΕΜΙΔΟΥ 

πηγή-parea2012

Διαβάστε περισσότερα... »

Τελικὰ ὑπάρχει ἐλπίδα!

Η κύρα Ντίνα μένει σε ένα δυάρι στο Παγκράτι. Είναι συνταξιούχος κι όπως όλοι οι συνταξιούχοι τα βγάζει δύσκολα πέρα. Ενοίκιο, λογαριασμοί, φάρμακα κι ό,τι μένει της αρκεί για να είναι αξιοπρεπής. 

Ο γιος έφυγε πριν από τέσσερα χρόνια στο εξωτερικό για μια δουλειά εποχική και δεν ξαναγύρισε. 

«Μάνα , θα μείνω» της είπε μια μέρα στο τηλέφωνο. «Η δουλειά στο εστιατόριο μπορεί να είναι αυτό που ονειρεύομαι, αλλά δεν θα είμαι άνεργος». 

Αργότερα, γνώρισε και μια κοπέλα, ελληνίδα δεύτερης γενιάς και ετοίμασε το δικό του σπιτικό.

Η κύρα Ντίνα δεν παραπονιέται. Μιλάνε στο τηλέφωνο και της αρκεί που είναι καλά. 

«Να σου στέλνω χρήματα» της λέει . «Έχω γιόκα μου» του απαντά «κράτησέ τα για να φτιάξεις το σπιτικό σου».

Σήμερα η κύρα Ντίνα είχε σηκωθεί από τα χαράματα. Πήγε στην εκκλησία και μετά γύρισε σπίτι και κοιτούσε τις σακούλες. Έπρεπε να σκεφτεί πως κάνει πραγματικότητα αυτό που μέρες είχε σχεδιάσει.

Όταν έφτασα στο πατρικό μου στο Παγκράτι, κατά τις 12 το μεσημέρι, με είδε από το μπαλκόνι. 

«Έλα λίγο που σε θέλω», μου φώναξε.

«Καλημέρα κυρά Ντίνα», της είπα, μπαίνοντας στο σπιτικό της. Την ήξερα από μικρή.

«’Θέλω μια μεγάλη χάρη»’ μου είπε και τα μάτια της έλαμπαν. 

Μου έδωσε τέσσερις σακούλες γεμάτες με σοκολατένια αυγά, τσουρέκια, μπισκότα, γάλατα, διάφορα άλλα είδη και κρέας. 

«Τι είναι αυτά;», την ρώτησα με απορία. 

«Θα πας στο ισόγειο και θα χτυπήσεις το κουδούνι, θα τα δώσεις και θα φύγεις χωρίς να πεις ποιος τα δίνει. Αν σε ρωτήσουν, πες τα έχεις από έρανο στο ράδιο», με συμβούλεψε.

Απόρησα. «Γιατί κύρα Ντίνα δεν τα πας εσύ;» την ρώτησα. «Δεν θέλω να τους φέρω σε δύσκολη θέση και να νοιώθουν υποχρεωμένοι» μου απάντησε. «Μετά μπορεί να νοιώσουν άσχημα, και να νοιώσουν ότι πρέπει να με καλέσουν στο γιορτινό τραπέζι. Εσύ δεν μένεις εδώ, δεν θα νιώσουν το ίδιο».

Την κοίταξα και μου ήρθε να βάλω τα κλάματα. Την αγκάλιασα και την φίλησα. 

«Θα κάνω ό,τι μου είπες».

Πήγα στο διαμέρισμα του ισογείου. Άνοιξε ένα αγοράκι γύρω στα πέντε. Η οικογένεια που ζει στο ισόγειο έχει δυο παιδιά,ένα αγόρι κι ένα κορίτσι.

Οι γονείς είναι άνεργοι εδώ και ένα χρόνο. Τα βγάζουν δύσκολα αλλά φροντίζουν να είναι αξιοπρεπείς και ποτέ δε δημιουργούν προβλήματα.

Το αγοράκι με κοίταξε με απορία.

«Δώστα στη μαμά σου, μικρέ» του είπα κι έφυγα χωρίς άλλες εξηγήσεις.

Όλη μέρα η κίνηση της κύρα Ντίνας ήταν στο μυαλό μου.

Αλήθεια, πόση σύνταξη να λαμβάνει σκεφτόμουν; Κι όμως από το υστέρημά της πρόσφερε και αυτό έχει αξία.

Τελικά υπάρχει ελπίδα. 

Γιατί οι ήρωες ζουν ανάμεσά μας.

Γιῶτα Χουλιάρα

πηγή-filonoi.gr

Διαβάστε περισσότερα... »