«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΟΤΣΑΡΤ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΟΤΣΑΡΤ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Η μουσική του Μότσαρτ, θεραπεύει ασθενείς σε μετεγχειρητικό στάδιο




Τις θεραπευτικές ιδιότητες της μουσικής του Μότσαρτ σε ασθενείς που βρίσκονται σε μετεγχειρητικό στάδιο επιβεβαίωσε ένας 30χρονος Αμερικανός χειρουργός, ο οποίος υποστηρίζει ότι οι νότες του Αυστριακού συνθέτη επισπεύδουν την έκκριση της αυξητικής ορμόνης που έχει καταπραϋντική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό.

Στα 30 του χρόνια, ο Κλαύδιος Κόνραντ είναι ένας ταλαντούχος χειρουργός που εργάζεται στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Εκτός από τις σπουδές του στην Ιατρική, έχει αποκτήσει διδακτορικά διπλώματα στη βιολογία των βλαστικών κυττάρων και στη φιλοσοφία της μουσικής. Ο νεαρός επιστήμονας ήδη από τα πέντε του χρόνια μάθαινε να παίζει πιάνο και τη συνήθειά του αυτή δεν την αποχωρίστηκε ούτε και μέσα στο χειρουργείο.

Μιλώντας προς την εφημερίδα «Τhe Νew Υork Τimes» παραδέχεται ότι, όπως και άλλοι συνάδελφοί του, χειρουργεί πιο αποτελεσματικά όταν ακούει μουσική. Λέει μάλιστα πως αν δεν παίξει πιάνο για μερικές μέρες, τότε τα χέρια του δεν είναι τόσο ευαίσθητα όταν πιάνουν το σώμα του ασθενούς. Δεν αλληλεπιδρούν με τους ιστούς του ανθρώπου που βρίσκεται στο χειρουργικό τραπέζι και δεν «διαβάζουν» τα όσα οι ιστοί θέλουν να μεταφέρουν προς τα έξω.


Η μία όψη και η άλλη
Το γεγονός όμως ότι οι νότες του πενταγράμμου μπορούν και διευκολύνουν ορισμένους γιατρούς στο έργο τους αποτελεί τη μία όψη του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με την επίδραση της ίδιας της μουσικής στη μετεγχειρητική κατάσταση των ασθενών, ακόμη και στην ίασή τους από διάφορες παθήσεις. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει αυτό τον συσχετισμό. Αλλά προς το παρόν δεν έχουν αποκτήσει ξεκάθαρη εικόνα για τον τρόπο που επιδρούν οι νότες στον ανθρώπινο οργανισμό. 

Ο Κόνραντ ωστόσο πραγματοποίησε μια καινοτόμο μελέτη και υποστήριξε ότι η μουσική του Μότσαρτ, κατά έναν παράδοξο τρόπο, αξιοποιεί τις δυνατότητες της αυξητικής ορμόνης στον άνθρωπο και τις μετατρέπει σε θεραπευτικό εργαλείο!


Ευεργετική επίδραση
Ο κοινός παρονομαστής δεκάδων ερευνών είναι ότι η μουσική απαλύνει τον πόνο. Επιφέρει ξεκούραση, μειώνει την αρτηριακή πίεση, ρυθμίζει την καρδιακή λειτουργία, ελέγχει τις ορμόνες του στρες. Στις έρευνες αυτές ήρθε να προστεθεί η πραγματεία του 30χρονου χειρουργού, ο οποίος, έχοντας σπουδάσει μουσική στο πανεπιστήμιο του Μονάχου, ανέλυσε τη δομή των έργων του Μότσαρτ και προσδιόρισε τον καταπραϋντικό της ρόλο σε ασθενείς που βρίσκονται σε μετεγχειρητικό στάδιο.


Τι έδειξε το πείραμα
Ο Κόνραντ με τους συνεργάτες του διαπίστωσε μια αναπάντεχη αντίδραση που είχαν στο άκουσμα της μουσικής ορισμένοι καταπονημένοι ασθενείς. Τα επίπεδα της αυξητικής ορμόνης που βρίσκεται στην υπόφυση (η οποία είναι ένας αδένας του εγκεφάλου) παρουσίασαν μια αιφνίδια αύξηση. Η αυξητική ορμόνη είναι γνωστό ότι παίζει καθοριστικό ρόλο στη θεραπεία. Δρα καταπραϋντικά. Οι ασθενείς που έλαβαν μέρος στην έρευνα ήταν 10 και παρακολουθούνταν εντατικά ύστερα από χειρουργική επέμβαση στην οποία είχαν υποβληθεί. Οι πέντε από αυτούς φόρεσαν ακουστικά για μία ώρα και άκουγαν απαλή μουσική του Μότσαρτ. Οι υπόλοιποι δεν άκουγαν τίποτα.

Οι πέντε ασθενείς με τα ακουστικά σύντομα παρουσίασαν αναμενόμενες αντιδράσεις όπως ήταν η μειωμένη αρτηριακή πίεση και οι καρδιακοί ρυθμοί. Επίσης παρουσίασαν πτώση κατά 20% των ποσοτήτων δύο σημαντικών ορμονών του στρες όπως της επινεφρίνης και της ιντερλευκίνης 6. Η έκπληξη όμως για τους ειδικούς ήταν η απότομη αύξηση κατά 50% της αυξητικής ορμόνης. Σύμφωνα με τον Κ. Κόνραντ, ο παράγοντας έκλυσης της αυξητικής ορμόνης, που είναι ένας χημικός αγγελιαφόρος ο οποίος καλεί την ορμόνη να δράσει, φάνηκε πως μείωσε τη δραστηριότητα της ιντερλευκίνης 6.

Αυτό σημαίνει, όπως λέει ο ίδιος, ότι η αυξητική ορμόνη από μόνη της ενδεχομένως περιορίζει τα επίπεδα της ιντερλευκίνης 6 και της επινεφρίνης οι οποίες παράγουν φλεγμονή, που με τη σειρά της προκαλεί πόνο, αυξάνει την αρτηριακή πίεση και τους ρυθμούς της καρδιάς.


Με μουσικοθεραπεία εναντίον του πόνου και του στρες

ΜΕΧΡΙ τις αρχές του 20ού αιώνα, οι επιστήμονες δεν είχαν παρατηρήσει ούτε μελετήσει συστηματικά τις επιδράσεις της μουσικής σε παραμέτρους της λειτουργίας του ανθρώπινου σώματος. Μόλις το 1950 δημιουργήθηκε η Αμερικανική Εταιρεία Μουσικοθεραπείας προκειμένου να μελετήσει την κλινική εφαρμογή και έρευνα της μουσικοθεραπείας. Σύμφωνα με τον κ. Θ. Ταμπάκη, από το Νεογνολογικό Τμήμα του Γ.Π. Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, την τελευταία δεκαετία, με την πρόοδο της μαγνητικής τομογραφίας και την εμφάνιση της τομογραφίας εκπομπών ποζιτρονίων, έχει γίνει δυνατή η εξονυχιστική μελέτη των επιδράσεων της μουσικής στον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Τα συμπεράσματα έχουν κινητοποιήσει πολλούς κλινικούς ιατρούς σε διάφορες ειδικότητες, που χρησιμοποιούν τη μουσική ως συμπληρωματικό θεραπευτικό μέσο. Στόχοι και εφαρμογές της μουσικοθεραπείας στην Ιατρική είναι η αντιμετώπιση του πόνου, η αντιμετώπιση του ψυχοσωματικού στρες, η βοήθεια της μητέρας στον τοκετό, η χρήση στις μονάδες πρόωρων νεογνών, η βοήθεια στη μετεγχειρητική ανάρρωση, η ανακουφιστική θεραπεία καρκινοπαθών, οι εφαρμογές σε μονάδες εντατικής θεραπείας καρδιοπαθών, οι εφαρμογές στη νόσο Αλτσχάιμερ, η αντιμετώπιση της κατάθλιψης, η βελτίωση της επικοινωνίας ψυχιατρικών ασθενών και πολλές άλλες εφαρμογές.

Διαβάστε περισσότερα... »

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Το πρόγραμμα που ακολουθούσαν διάσημες προσωπικότητες και τους οδήγησε στην κορυφή





Συνταγή για την επιτυχία δεν υπάρχει.

Μπορεί να γίνεις ένας παγκοσμίου φήμης, κλασικός συνθέτης δουλεύοντας οκτώ ώρες την ημέρα, μπορεί όμως να το καταφέρεις αφιερώνοντας το πολύ ένα τριωράκι.

Τουλάχιστον αυτό αποδεικνύει ο εντελώς διαφορετικός τρόπος που μοίραζαν το χρόνο τους μέσα στην ημέρα, διάσημες προσωπικότητες όπως ο Μπετόβεν, ο Τσαϊκόσφσκι, ο Δαρβίνος και ο Φρόιντ.



Mότσαρτ


Όπως φαίνεται από το παρακάτω διάγραμμα, το πρόγραμμα του Μότσαρτ ήταν αρκετά εξισορροπημένο, αφού ο συνθέτης μοίραζε το χρόνο του στη δουλειά του, αλλά φρόντιζε την κοινωνική του ζωή στην οποία αφιέρωνε αρκετό χρόνο, ενώ σπαταλούσε και χρόνο για τον εαυτό του. Ξυπνούσε καθημερινά στις έξι το πρωί, αφού είχε κοιμηθεί για πέντε ώρες περίπου, αφιέρωνε μια ώρα στον εαυτό του και ξεκινούσε τη σύνθεση.

Ύστερα από δύο ώρες δουλειάς, παρέδιδε επί τέσσερις ώρες μαθήματα και στη συνέχεια σπαταλούσε τέσσερις ώρες σε κοινωνικές δραστηριότητες. Αν δεν είχε προγραμματισμένο κάποιο κονσέρτο, συνήθως, από τις 17:00 έως τις 21:00 συνέθετε, στη συνέχεια... φλέρταρε με τη γυναίκα του και λίγο πριν κοιμηθεί, γύρω στη μία τη νύχτα βυθιζόταν ξανά στις παρτιτούρες του.



Φρόυντ

Ο Φρόυντ ξυπνούσε κάθε μέρα στις επτά το πρωί, σπαταλούσε μια ώρα -όπως και ο Μότσαρτ- για τον εαυτό του, προκειμένου να πάρει με την άνεσή του το πρωινό του και ξεκινούσε για το γραφείο του όπου έμενε για περίπου τέσσερις ώρες. Από τις 12 έως τη 1 είχε μια ώρα κενή για τον εαυτό του, στη συνέχεια πήγαινε για φαγητό και αμέσως μετά περπατούσε στους δρόμους της Βιέννης για περίπου μια ώρα.

Ακολούθως επέστρεφε στο γραφείο του όπου ασχολούνταν με τους ασθενείς του ως αργά το βράδυ, γύρω στις εννιά, όταν σταματούσε για να παίξει χαρτιά ή να περπατήσει με τη γυναίκα του ή την κόρη του. Λίγο πριν πέσει για ύπνο, από τις 10:30 έως τη 01:00, ασχολούνταν με τη συγγραφή των άρθρων του που φιλοξενούνταν σε εφημερίδες.


Τσαρλς Ντίκενς

Ο Τσαρλς Ντίκενς αφιέρωνε το πολύ πέντε ώρες την ημέρα στη συγγραφή και όλες τις υπόλοιπες σε βόλτες, κοινωνικές επαφές και στον... εαυτό του.Κοιμόταν νωρίς, γύρω στις 12 τη νύχτα, μέχρι τις 7 το πρωί. Αφού χουζούρευε επί μια ώρα, έτρωγε το πρωινό του και ξεκινούσε τη συγγραφή.

Στη συνέχεια περπατούσε επί ώρες στο Λονδίνο ή έκανε βόλτες στην εξοχή για τουλάχιστον τρεις ώρες, είχε μια ώρα... κενή και από εκεί και πέρα και μέχρι να πάει ξανά για ύπνο αφιέρωνε το χρόνο του στους φίλους του και την οικογένειά του.



Κάρολος Δαρβίνος

Ο Κάρολος Δαρβίνος δούλευε το πολύ τρεις ώρες την ημέρα και σπαταλούσε τον υπόλοιπο χρόνο του σε κοινωνικές υποχρεώσεις και επαφές. Μόλις ξυπνούσε το πρωί, γύρω στις επτά και αφού είχε κοιμηθεί τουλάχιστον επτά ώρες, πήγαινε κατευθείαν για περπάτημα.

Στη συνέχεια έτρωγε πρωινό και ξεκινούσε τη δουλειά του. Ενδιάμεσα διέκοπτε για να διαβάσει την προσωπική του αλληλογραφία ακούγοντας την σύζυγό του να διαβάζει γράμματα που είχε στείλει η οικογένειά του.

Αφού τελείωνε τη δουλειά του, έβγαζε βόλτα τον σκύλο του, πήγαινε για φαγητό και στη συνέχεια σπαταλούσε το χρόνο του διαβάζοντας εφημερίδες και γράφοντας γράμματα. Το πρόγραμμα του Κάρολου Δαρβίνου είχε και σιέστα γύρω στη μία. Μόλις σηκωνόταν έβγαινε βόλτα για τρίτη φορά μέσα στην ημέρα και μόλις γυρνούσε δούλευε για λίγο ακόμη.

Ακολούθως ξεκουραζόταν μην κάνοντας απολύτως τίποτα και στη συνέχεια άκουγε την γυναίκα του να του διαβάζει κάποια αγαπημένη της νουβέλα. Από το πρόγραμμα δεν έλειπε και το τάβλι. Συμπαίχτριά του η γυναίκα του Εμμα. Λίγο πριν πέσει στο κρεβάτι όπου πριν κλείσει τα μάτια του προχωρούσε την έρευνά του, διάβαζε κάποιο επιστημονικό βιβλίο.



Τσαϊκόφσκι

Μετά από έναν οχτάωρο ύπνο, ο συνθέτης απολάμβανε το πρωινό του το οποίο περιελάμβανε τσάι... τσιγάρα και ανάγνωση της βίβλου ή κάποιου φιλοσοφικού βιβλίου. Ακολούθως περπατούσε και μόλις επέστρεφε άρχιζε τη σύνθεση. Όχι, βέβαια, για περισσότερο από δύο ώρες.

Σειρά είχε το γεύμα του και ο περίπατος ο οποίος κρατούσε τουλάχιστον δυο ώρες. Από το πρόγραμμά του δεν έλειπε μια ματιά στις εφημερίδες. Μάλιστα, ο συνθέτης έδειχνε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα επιστημονικά άρθρα τα οποία διάβαζε μανιωδών. Συνήθως το απόγευμα ασχολούνταν με τις νότες του για δυο ακόμη ώρες, ενώ τουλάχιστον πέντε ώρες τις αφιέρωνε σε κοινωνικές επαφές.



Μπετόβεν

Από τους συνθέτες των οποίων το καθημερινό πρόγραμμα αναλύεται, ο Μπετόβεν είναι αυτός που σπαταλούσε τον περισσότερο χρόνο στην τέχνη του. Μετά από έναν οκτάωρο ύπνο και αφού έπινε τον καφέ του τον οποίο έφτιαχνε ο ίδιος, ιδιαίτερα σχολαστικά, ασχολούνταν για οκτώ ώρες με τη σύνθεση.

Ακολούθως έτρωγε με τη γυναίκα του, πήγαινε για περπάτημα και σπαταλούσε όλον τον υπόλοιπο χρόνο του σε κοινωνικές επαφές.


Διαβάστε περισσότερα... »

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Πώς η μουσική του Μότσαρτ, βοηθάει τα μωρά!


Ο Μότσαρτ επιδρά θετικά στα βρέφη. Καλά διαβάσατε!


Ο Μότσαρτ και συγκεκριμένα η μουσική του, ασκεί μια απίστευτη επίδραση στα βρέφη και κυρίως στα νεογνά και έχει θετική δράση στην ανάπτυξη τους. 

Μάλιστα σε πολλά μαιευτήρια στο εξωτερικό,
στη μονάδα με τα πρόωρα μωρά, βάζουν συνέχεια να παίζει μουσική Μότσαρτ με εκπληκτικά αποτελέσματα για την υγεία των μωρών.


Διαβάστε τι ακριβώς συμβαίνει...

Η πιο πρόσφατη έρευνα, έγινε από γιατρούς του νοσοκομείου Ιχίλοφ στο Ισραήλ.

Ένας γιατρός
που άκουγε mp3 συνθέσεις του Μότσαρτ στα ακουστικά του, μπήκε να εξετάσει ένα ανήσυχο νεογέννητο στη θερμοκοιτίδα.

Ο γιατρός έβγαλε τα ακουστικά, αλλά η μουσική συνέχιζε να παίζει. Καθώς εξέταζε το μωρό, διαπίστωσε ότι όχι μόνο ηρεμούσε, αλλά ύστερα από λίγο θέλησε και να τραφεί. Το τυχαίο αυτό γεγονός ήταν η σπίθα για τους γιατρούς να αρχίζουν να ερευνούν το θέμα.

Ο δρ Ντροντ Μαντέλ
και η ομάδα του ασχολήθηκαν με πρόωρα μωρά που είχαν γεννηθεί μέχρι και 6 βδομάδες νωρίτερα. Μέσα στα αυτάκια ή τις θερμοκοιτίδες τοποθετήθηκαν ειδικά ακουστικά που έπαιζαν συνέχεια Μότσαρτ αλλά και Μπαχ.

Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα νεογνά όταν άκουγαν Μότσαρτ, άλλαζε θετικά ο μεταβολισμός τους κάθε μισή ώρα κατά 9,7%, έτρωγαν πιο εύκολα, και είχαν πολύ καλή διάθεση. 


Όταν η μουσική ήταν συνθέσεις του Μπαχ, ο ρυθμός του μεταβολισμού, έπεφτε στο 4,5%, ενώ όταν δεν άκουγαν καμία μελωδία στη θερμοκοιτίδα ο μεταβολισμός τους δεν άλλαζε καθόλου.

Όπως τόνισε ο ίδιος ο γιατρός:
η μουσική του Μότσαρτ βοηθάει απίστευτα τα πρόωρα νεογνά να αυξήσουν το βάρος τους με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Το βλέπαμε και δεν το πιστεύαμε. Το αποτέλεσμα είναι σαφέστατα θετικό και ήδη στις θερμοκοιτίδες, έχουμε τοποθετήσει μικρά ηχεία που παίζουν συνέχεια Μότσαρτ”.

Πάντως, τα οφέλη της μουσικής του Μότσαρτ,
δεν ισχύουν μόνο για τα νεογέννητα. Μια άλλη μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ έχει πρόσφατα αποκαλύψει ότι ακούγοντας Μότσαρτ μπορεί να έχει θετική επίδραση στους χρόνους αντίδρασης των ανθρώπων, ανεξάρτητα από την ηλικία.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι ο Μότσαρτ ξεκινάει πάντα ήρεμα και ήσυχα και επιταχύνει. Στην ομάδα που μελέτησαν οι συμμετέχοντες που άκουγαν Μότσαρτ, έφερναν εις πέρας την ίδια εργασία γρηγορότερα από εκείνους που δεν άκουγαν.

Διαβάστε περισσότερα... »