Διασχίζοντας το Όνειρο

Η ελευθερία έρχεται με κόστος. Κανένας δεν θέλει να πληρώσει το τίμημα με συνειδητή βούληση και ευθύνη, κι έτσι το πληρώνουν ανάποδα: για να παραμένουν σκλαβωμένοι.

Η απαλλαγή από το τίμημα δεν είναι επιλογή, κανείς δεν εξαιρείται. Ούτε να κρυφτούμε μπορούμε από τη Δικαιοσύνη που διέπει τους κόσμους και εμείς ακόμα ανακαλύπτουμε, κατανοώντας τις παρανοήσεις μας (που είναι πάρα πολλές).

Μπορεί να κολυμπάμε στις ψευδαισθήσεις προσωρινά, μπορεί να βαυκαλιζόμαστε, είτε για την κουτοπονηριά μας, είτε για την υποτιθέμενη αρετή στον συμβιβασμό των κοινωνικών προσταγών μας, όμως ο χρόνος κάνει κύκλους και δεν αντιλαμβανόμαστε πως περνάμε από τα ίδια σημεία.

Γιατί όλα είναι αλληλένδετα, κι ας χάσαμε την ικανότητα να συνδέουμε. Ας εμπιστευτήκαμε να διχάζουμε, να απομονώνουμε, να κομματιάζουμε τον εαυτό μας. Οι δικές μας αντιλήψεις του κόσμου, αποτελούν ζωντανά ονειρέματα, πολύ πειστικά για την ακεραιότητα και την αλήθεια τους. Ταυτισμένοι και εξαρτημένοι, αδυνατούμε να αντιληφθούμε οτιδήποτε πέρα από ό,τι έχουμε ήδη καταχωρήσει, πιστέψει, υιοθετήσει...είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, δεν έχει σημασία.

Η ζωή μας όλη, πόνοι και χαρές είναι αφορμές για να βοηθήσουν στις διασυνδέσεις: να καταλάβουμε, ν' αποδεσμεύσουμε, να ενώσουμε, να κάνουμε πιο ανάλαφρο το πέρασμά μας, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ουσίας μας: της σημαντικότητας ΚΑΙ ασημαντότητάς μας.

Τίποτα απ' όλα αυτά όμως δεν βγάζει νόημα, ενόσω εξακολουθούμε να πορευόμαστε με τον υφιστάμενο προγραμματισμό μας, όποιος κι αν είμαστε, ό,τι άλλο κι αν έχουμε καταφέρει. 

Τα βάρη που μας κρατάνε εξαρτημένους από τον υλικό κόσμο είναι πολλά, τα περισσότερα από αυτά αόρατα κι ας θεριεύουν οι προσπάθειες "αποκάλυψής" τους.

Γιατί δεν αποκαλύπτονται απ' έξω, από άλλους, ούτε από οποιαδήποτε ποσότητα πληροφοριών κι αν συλλέξουμε. Θα εξακολουθήσει να είναι αόρατο το κελί της φυλακής μας, γιατί απλούστατα ΕΜΕΙΣ το κρατάμε κρυφό από τη συνείδησή μας, συνεχίζοντας την πλάνη μας.

Η σοφία είναι αυτή που βλέπει καθαρά, όλα τα δυαδικά και αντίθετα, χωρίς φόβο, χωρίς απειλή, χωρίς την ανάγκη να κοιτάξει αλλού, να πείσει, να πολεμήσει με συνηθισμένους τρόπους που ουσιαστικά ενισχύουν ό,τι οι ίδιοι διαχωρίζουμε.

Η σοφία είναι πέρα από κάθε περιγραφή, πέρα από κάθε ομολογία, πέρα από κάθε αποσπασματική λεκτικοποίηση, κάποιου τμήματος της αλήθειας που είναι αδύνατον να χωρέσει στην περιοριστική αντίληψή μας. Κατανοεί και συμπονεί, μα συμμετέχει επιλεκτικά και μόνο εφόσον υπάρχει Λόγος καθαρός.

Η ενασχόληση με τον καθένα, το κάθε Άτομο/Άνθρωπο που επιλέγει να συνειδητοποιήσει βιωματικά την πλάνη, που αναλαμβάνει το κόστος της ελευθερίας του, αξίζει και είναι έργο...δεν μπορεί να ορίζεται από επιφανειακές ανάγκες απαλλαγής από τον πόνο, θεραπείας κάποιας αρρώστιας κλπ, αν και αυτά αποτελούν τις αφορμές που έχουμε ακόμα ανάγκη για να εστιάσουμε την προσοχή μας. Όμως οι συνδέσεις είναι βαθύτερες και τις επιλέγουμε σε επίπεδο Εαυτού.

Και η κοινωνία, η "κατάντια του κόσμου", η αδικία που μαστίζει όλους τους τομείς της ζωής μας είναι έργο δικό μας, θετικό ή αν θέλεις, επιλεγμένο, για να αναλάβουμε κάποια στιγμή την ευθύνη μας...τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ ευθύνη, ατομικά, συνειδητά, με θάρρος και πειθαρχία στο ξύπνημά μας, αλλάζοντας μια μια τις επιλογές μας!

Χριστιάνα Σοφία

πηγή-synthesieautou

Διαβάστε περισσότερα... »

Τα φυτά μιλάνε σαν τα ζώα, όταν βρίσκονται σε κίνδυνο!

Όλοι όσοι αποφεύγουν την κατανάλωση κρέατος και προτιμούν τη χορτοφαγία ως πιο ηθική, περιβαλλοντικά βιώσιμη και υγιεινή διατροφική επιλογή θα πρέπει να γνωρίζουν ότι και τα φυτά έχουν νοημοσύνη.

Μάλιστα, ερευνητές του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας στην Αυστραλία, απέδειξαν για πρώτη φορά ότι όταν τα φυτά εκπέμπουν σήματα αντίστοιχα με αυτά των ζώων όταν υπόκεινται πιέσεις ή διατρέχουν κίνδυνο.

Παρότι λοιπόν δεν διαθέτουν νευρικό σύστημα, τα φυτά ανταποκρίνονται στο περιβάλλον με ένα αντίστοιχο μείγμα χημικών και ηλεκτρικών σημάτων, μολονότι αυτό συμβαίνει μέσω ενός ειδικού μηχανισμού.

Η ερευνητική ομάδα εξέτασε το σιτάρι, το αμπέλι, το ρύζι και το κριθάρι και ανακάλυψε ότι όλα αυτά τα φυτά αντέδρασαν με τον ίδιο τρόπο στα όξινα εδάφη, τις πλημμύρες, τους καύσωνες και τις ξηρασίες.

Ο επικεφαλής της μελέτης Μάθιου Γκίλιχαμ εξηγεί ότι τα φυτά χρησιμοποιούν το γάμμα-αμινοβουτυρικό οξύ (GABA) για να ρυθμίσουν τα ηλεκτρικά σήματα που ελέγχουν την ανάπτυξή τους.

“Πρόκειται για μια ομοιότητα ανάμεσα στα φυτά και τα ζώα που δεν γνωρίζαμε ότι υπήρχε”, πρόσθεσε.

“Γνωρίζαμε για καιρό ότι ο ζωικός νευροδιαβιβαστής GABA παράγεται από φυτά υπό πίεση, για παράδειγμα όταν έρχονται αντιμέτωπα με ξηρασίες, αλατότητα, ιούς, όξινα εδάφη ή ακραίες θερμοκρασίες” προσθέτει ο Γκίλιχαμ.

Η κατανόηση του μηχανισμού μπορεί να επιτρέψει στους επιστήμονες να μεταβάλλουν τον τρόπο που τα φυτά αντιδρούν στις εξωτερικές πιέσεις και έτσι να αυξήσουν κατακόρυφα την αποδοτικότητα των καλλιεργειών.

Η ανακάλυψη μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη και στην ιατρική έρευνα καθώς η ομοιότητα ανάμεσα σε ζώα και φυτά ίσως αποκαλύψει τους λόγους που ορισμένες φαρμακευτικές ουσίες που προέρχονται από φυτικούς οργανισμούς, όπως ηρεμιστικές και ουσίες καταστολής της επιληψίας, λειτουργούν στους ανθρώπους. Τα φάρμακα αντιδρούν με τις πρωτεΐνες στο σύστημα GABA, τόσο στα φυτά όσο και στα ζώα.

“Μπορεί τα φυτά να μοιάζουν διαφορετικά, αλλά είναι εντυπωσιακό ότι χρησιμοποιούν τους ίδιους διαβιβαστές”, λέει ο Γκίλιχαμ.

ΠΗΓΗ: econews.gr

πηγή-real.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

Η μυστηριώδης κβαντική διεμπλοκή είναι γεγονός

πηγή

Το μελλοντικό Νόμπελ Φυσικής, ίσως, δοθεί στους πρωτεργάτες ενός πρωτοποριακού τεστ, το οποίο επιβεβαίωσε, με μεγαλύτερη σιγουριά από κάθε άλλη φορά, ότι η κβαντική διεμπλοκή (ή κβαντικός εναγκαλισμός), δηλαδή η αυτόματη «επικοινωνία» και αλληλεπίδραση δύο αντικειμένων εξ αποστάσεως, συνιστά αναπόσπαστο συστατικό του κβαντικού κόσμου.

πηγή

Πρόκειται για ένα κακό νέο για τους χάκερς, καθώς η μελλοντική κβαντική κρυπτογράφηση θα είναι απείρως δυσκολότερη να «σπάσει» (και θα απαιτεί διδακτορικό στην κβαντομηχανική…).

Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον Ronald Hanson του ολλανδικού Πανεπιστημίου Ντελφτ, έκαναν σχετική προδημοσίευση στον επιστημονικό διαδικτυακό τόπο arXiv, σύμφωνα με το Nature, ενώ εκκρεμεί η επίσημη δημοσίευση σε επιστημονικό περιοδικό με κριτές.

Για «ιστορική στιγμή» έκανε λόγο ο κβαντικός φυσικός Νικολά Γκεζέν του Πανεπιστημίου της Γενεύης. Για «πραγματικά μεγαλοφυές και όμορφο πείραμα» μίλησε ο κορυφαίος κβαντικός φυσικός Άντον Τσάϊλινγκερ του Πανεπιστημίου της Βιένης.

Ο κβαντικός φυσικός Μάθιου Λάϊφερ του καναδικού Ινστιτούτου «Περίμετρος» του Οντάριο, δήλωσε ότι δεν θα εκπλησσόταν, αν τα επόμενα χρόνια κάποιος από τους ερευνητές, μαζί με άλλους παλαιότερους συναδέλφους του, έπαιρνε το Νόμπελ Φυσικής. Είχαν προηγηθεί άλλα σχετικά πειράματα, αλλά το νέο πείραμα στην Ολλανδία κλείνει τα «παραθυράκια» αμφιβολίας που εκείνα είχαν αφήσει.

Στην κβαντομηχανική, τα αντικείμενα μπορούν να βρίσκονται ταυτόχρονα σε πολλές διαφορετικές καταστάσεις (π.χ. ένα σωματίδιο σε δύο σημεία). Μόνο όταν γίνεται η κατάλληλη μέτρηση από τον επιστήμονα, το αντικείμενο «κατασταλάζει» σε μία δεδομένη κατάσταση.

Επιπλέον όμως -και αυτό είναι ακόμη πιο παράδοξο- οι ιδιότητες δύο μακρινών αντικειμένων, τα οποία απέχουν χιλιόμετρα μεταξύ τους, «διεμπλέκονται» ή «εναγκαλίζονται», με αποτέλεσμα όταν μετριέται κάποια ιδιότητα του ενός αντικειμένου, τότε η αντίστοιχη ιδιότητα του άλλου παίρνει την ίδια τιμή, δηλαδή μεταπίπτει ακριβώς στην ίδια κατάσταση με το πρώτο, παρ’ όλη την απόσταση μεταξύ τους.

Αυτή η συμπεριφορά (λες και υπάρχει ένα «φάντασμα» στην ύλη) εκνεύριζε τον Αϊνστάιν, καθώς φαίνεται να παραβιάζει τον -υποτίθεται απαραβίαστο- συμπαντικό κανόνα ότι τίποτε δεν μπορεί να ταξιδέψει ταχύτερα από το φως. 

Στη δεκαετία του ’60, πρώτος ο Ιρλανδός φυσικός Τζον Μπελ πρότεινε ένα πείραμα για να επιβεβαιωθεί η κβαντική διεμπλοκή και να διαψευσθεί ο Αϊνστάιν, οριστικά.

Το πρώτο σχετικό τεστ έγινε το 1981 από τον Αλέν Ασπέκτ (πιθανότατο υποψήφιο για μελλοντικό Νόμπελ) στο Ινστιτούτο Οπτικής στο Παλεζό της Γαλλίας. Αρκετά ακόμη πειράματα έλαβαν χώρα στα επόμενα χρόνια, αλλά κάθε φορά έμενε κάποια αμφιβολία. Όμως το νέο τεστ – που αφορούσε την κβαντική διεμπλοκή ζευγαριών ηλεκτρονίων και φωτονίων – φαίνεται πως κλείνει, πλέον, για τα καλά κάθε προηγούμενο κενό.

«Το πείραμα στο Ντελφτ αποτελεί την οριστική απόδειξη ότι η κβαντική κρυπτογραφία μπορεί να είναι απεριόριστα ασφαλής», δήλωσε ο Τσάϊλινγκερ. Όμως, στην πράξη, η εφαρμογή αναμένεται να είναι αρκετά δύσκολη.

ΑΠΕ

πηγή-physics4u

Διαβάστε περισσότερα... »

Πως αντιμετωπίζουμε τα πάθη

Μικρή Φιλοκαλία της καρδιάς

Τρεις είναι οι καταστάσεις των ανθρώπων. 

Ο ένας αφήνει ελεύθερο το πάθος του να εκδηλώνεται, ο άλλος δεν το αφήνει να εκδηλωθεί, και ο τρίτος το ξεριζώνει.

Αυτός που το αφήνει να εκδηλωθεί, ενεργεί όπως του υπαγορεύει το πάθος, σαν αυτό να ήταν δικαίωμά του.

Αυτός που δεν επιτρέπει στο πάθος να εκδηλωθεί, ούτε το αφήνει ελεύθερο ούτε και το κόβει, αντίθετα το εξετάζει και το ξεπερνάει τη δύσκολη στιγμή, αλλά δεν παύει να το έχει.

Και αυτός που ξεριζώνει το πάθος είναι όποιος αγωνίζεται και κάνει τα αντίθετα από αυτά που του υπαγορεύει το πάθος του.

Και οι τρεις αυτές καταστάσεις έχουν πολύ πλάτος. Να τί εννοώ. Σε ποιο πάθος θέλετε να αναφερθούμε και να το εξετάσουμε; 

Θέλετε να πούμε για την υπερηφάνεια; 

Να πούμε για τις επιπόλαιες ερωτικές σχέσεις; 

Ή για την έπαρση, επειδή πέφτουμε συχνά σ’ αυτή; 

Από έπαρση δε σηκώνει κανείς μια κουβέντα από τον αδελφό του. Μπορεί κάποιος να ακούσει μια κουβέντα και να ταραχθεί και να πει πέντε κουβέντες ή και δέκα για τη μια που άκουσε. Μετά μαλώνει και ταράζει τον άλλο. Και, όταν τελειώσει ο καβγάς, συνεχίζει να κάνει κακές σκέψεις για τον άνθρωπο που του είπε αυτή την κουβέντα και τη θυμάται με εμπάθεια και λυπάται που δεν του είπε ακόμα περισσότερα.

Ετοιμάζει μάλιστα μέσα του λόγια ακόμα χειρότερα να πει στον άλλο, και όλο σκέφτεται: «Γιατί να μην του πω αυτό; Μπορώ να του πω και το άλλο». Και είναι συνέχεια θυμωμένος. Να μια κατάσταση. 

Εδώ το κακό έχει γίνει συνήθεια. Ο Θεός να μας φυλάξει από τέτοια κατάσταση. Αυτή η κατάσταση οδηγεί στην κόλαση. Γιατί κάθε αμαρτία που δεν διορθώνεται μας οδηγεί στον εσωτερικό θάνατο. 

Αλλά κι αν ακόμα θελήσει ένας τέτοιος άνθρωπος να μετανοήσει,δεν μπορεί μόνος του να νικήσει το πάθος του, παρά μόνο αν έχει τη βοήθεια πνευματικών οδηγών, όπως είπαν οι Πατέρες της Εκκλησίας. Γι’ αυτό σας λέω πάντα, να φροντίσετε να κόψετε τα πάθη σας πριν σας γίνουν συνήθεια.

Αββάς Δωρόθεος

---------------------------------------------------------

«Όταν χαλιναγωγείς τα πάθη σου, αναπαύεις τον άλλον, ακόμα και χωρίς να κάνεις τίποτα. Γιατί δεν τον ταράζεις».

Π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος

«Δεν μπορεί να ζούμε για να τρώμε. Δεν μπορεί να σκοτώνουμε ό,τι αγαθό της ψυχής μας. Δίχως ψυχή , δίχως αγαθότητα θα κυκλοφορούσε σακάτηδες και θα μολύνουμε με την αρρώστια μας και τους άλλους, αλληλομισούμενοι και αλληλοδικαζόμενοι»

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

--------------------------------------------------------------

Πηγή: «Μικρή Φιλοκαλία της καρδιάς»

Μια ανθολογία πατερικών κειμένων,

με παραθέματα σύγχρονων θεολόγων και

διδακτικές οδηγίες για το μαθητικό κοινό

Ελένη Κονδύλα Εκδόσεις ΑΚΡΙΤΑΣ

Β΄ΕΚΔΟΣΗ 

πηγή-theomitoros

Διαβάστε περισσότερα... »

Τα τρία δακτυλίδια (Χόρχε Μπουκάϊ)

Εκείνος ο ακούραστος ταξιδιώτης, επιστήμονας, εξερευνητής και μυστικιστής, έφτασε σχεδόν χωρίς να το καταλάβει σε μια κάπως μυστηριώδη σπηλιά, κρυμμένη πίσω από έναν καταρράκτη, καταμεσής σε μια ζούγκλα, όπου κανείς δεν είχε πατήσει το πόδι του.

Όταν μπήκε, ο άνεμος που φυσούσε ακουγόταν σαν μια μουσική που τον καλούσε να προχωρήσει μέσα. Και ήταν κάτι περισσότερο από μια αίσθηση, γιατί όταν έφτασε στο κέντρο της σπηλιάς, είδε μπροστά στα μάτια του ιερογλυφικά σκαλισμένα στο βράχο.

Ο εξερευνητής κατάφερε να αποκωδικοποιήσει το μήνυμα με λίγη προσπάθεια. 

Έλεγε:

Καλωσόρισες, μυστηριώδη Ταξιδιώτη. Εδώ είναι ο κρυφός Ναός της Θεάς Ximelia. Η Θεά έχει ένα δώρο να σου προσφέρει. Προχώρησε και θα βρεις ένα μπαούλο. Επάνω του θα δεις το αποτύπωμα απ’ το χέρι της θεάς. Βάλε την παλάμη σου στο αποτύπωμά της, Κι αν πραγματικά το αξίζεις, το βραβείο θα γίνει δικό σου.

Ο ταξιδιώτης προχώρησε άφοβα, ώσπου βρήκε το μπαούλο και με σιγουριά ακούμπησε την παλάμη του στο αποτύπωμα. Ακούστηκε ένα τρίξιμο παλιών μηχανισμών και το καπάκι της κιβωτού άνοιξε μπροστά στα μάτια του.

Μια φωνή —άγνωστο από πού έβγαινε—, του μίλησε στη γλώσσα του:

«Ω, άγνωστε ταξιδιώτη. Είσαι ο εκλεκτός. Το βραβείο της Ximelia είναι δικό σου. Όπως βλέπεις, μέσα στην κιβωτό υπάρχουν τρία δαχτυλίδια. Το κάθε ένα έχει μια θαυματουργή δύναμη και το κάθε ένα, αν χρησιμοποιηθεί, εξουδετερώνει τη δύναμη των άλλων δύο. Πρέπει εσύ να διαλέξεις...»

Ο ταξιδιώτης κοίταξε τα τρία δαχτυλίδια που είχε μπροστά του. Το κάθε ένα είχε μια τεράστια χρωματιστή πέτρα δεμένη με χρυσάφι και πλατίνα.

«Το κόκκινο δαχτυλίδι» συνέχισε η φωνή, «θα σου χαρίσει την αιώνια νεότητα, με παντοτινό έρωτα και σεξουαλικότητα. Όποια σε βλέπει θα πέφτει στα πόδια σου, αν το θέλεις, και δεν θα προλαβαίνεις ν’ απολαμβάνεις την ηδονή, που θα την έχεις άπειρη. Δεν θα ζήσεις ποτέ τα γηρατειά, ούτε καμία ασθένεια, εκτός κι αν εσύ το θελήσεις... 

Το κίτρινο δαχτυλίδι θα σου χαρίσει άπειρα πλούτη και οποιοδήποτε γήινο αγαθό επιθυμείς. Θα έχεις όσα χρήματα ποθείς, τα πιο ακριβά κοσμήματα και όποιο πολύτιμο αντικείμενο θελήσεις, αρκεί να το ζητήσεις... 

Και τέλος, το γαλάζιο δαχτυλίδι μπορεί να σου προσφέρει άπειρη σοφία και γνώσεις. Όλη η αλήθεια του κόσμου θα σου αποκαλυφθεί μονομιάς και δεν θα υπάρχει πια καμία εσφαλμένη σκέψη στο νου σου, ούτε κανένα πέπλο που να σκιάζει τη διαύγεια της σκέψης σου. Αν το επιλέξεις, θα μάθεις τα πάντα για τον εαυτό σου, για όλα και για όλους...»

Ο ταξιδιώτης κοιτούσε μαγεμένος τα δαχτυλίδια.

«Πρόσεξε, όμως, ταξιδιώτη» κατέληξε η φωνή, «διότι, όταν τελικά επιλέξεις το δαχτυλίδι σου και το φορέσεις, αυτό αμέσως θα σου δώσει ό,τι ζήτησες, όμως, τα άλλα δύο θα χαθούν για πάντα. Διάλεξε σωστά, αγαπητέ ξένε, και γύρνα στην πόλη σου με την επιλογή σου...»

Με δυνατή φωνή, λες και μπορούσε η θεά να τον ακούσει, ο ταξιδιώτης είπε:

«Δε χρειάζεται να σκεφτώ καθόλου. Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό για μένα από τη σοφία...»

Και παίρνοντας το γαλάζιο δαχτυλίδι, το φόρεσε στο μεσαίο δάχτυλο του αριστερού του χεριού.

Ξάφνου, μια αχλή ουράνιου καπνού τον τυλίγει, νιώθει το δαχτυλίδι να γίνεται ένα με το δάχτυλό του και βλέπει τ’ άλλα δυο να χάνονται. Το μπαούλο και η σπηλιά εξαφανίζονται κι αυτά, κι ο ταξιδιώτης μένει όρθιος πάνω στο γυμνό βράχο, κάτω από το φως του ήλιου.

Νιώθει ξαφνικά τη σοφία να πλημμυρίζει κάθε κύτταρο του κορμιού του, και μια σκέψη —η πρώτη σκέψη για την οποία μπορούσε να είναι βέβαιος ότι ήταν απολύτως σωστή—, γεννιέται στο μυαλό του.

Τότε, ο ταξιδιώτης χτυπά το μέτωπό του δυνατά και λέει: «Έπρεπε να είχα διαλέξει τα λεφτά!!!»

Από το βιβλίο του Jorge Bucai: "Από την Άγνοια στη Σοφία"

πηγή: antikleidi.com

Διαβάστε περισσότερα... »

Η μουσική του Μότσαρτ, θεραπεύει ασθενείς σε μετεγχειρητικό στάδιο

Τις θεραπευτικές ιδιότητες της μουσικής του Μότσαρτ σε ασθενείς που βρίσκονται σε μετεγχειρητικό στάδιο επιβεβαίωσε ένας 30χρονος Αμερικανός χειρουργός, ο οποίος υποστηρίζει ότι οι νότες του Αυστριακού συνθέτη επισπεύδουν την έκκριση της αυξητικής ορμόνης που έχει καταπραϋντική επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό.

Στα 30 του χρόνια, ο Κλαύδιος Κόνραντ είναι ένας ταλαντούχος χειρουργός που εργάζεται στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Εκτός από τις σπουδές του στην Ιατρική, έχει αποκτήσει διδακτορικά διπλώματα στη βιολογία των βλαστικών κυττάρων και στη φιλοσοφία της μουσικής. Ο νεαρός επιστήμονας ήδη από τα πέντε του χρόνια μάθαινε να παίζει πιάνο και τη συνήθειά του αυτή δεν την αποχωρίστηκε ούτε και μέσα στο χειρουργείο.

Μιλώντας προς την εφημερίδα «Τhe Νew Υork Τimes» παραδέχεται ότι, όπως και άλλοι συνάδελφοί του, χειρουργεί πιο αποτελεσματικά όταν ακούει μουσική. Λέει μάλιστα πως αν δεν παίξει πιάνο για μερικές μέρες, τότε τα χέρια του δεν είναι τόσο ευαίσθητα όταν πιάνουν το σώμα του ασθενούς. Δεν αλληλεπιδρούν με τους ιστούς του ανθρώπου που βρίσκεται στο χειρουργικό τραπέζι και δεν «διαβάζουν» τα όσα οι ιστοί θέλουν να μεταφέρουν προς τα έξω.

Η μία όψη και η άλλη

Το γεγονός όμως ότι οι νότες του πενταγράμμου μπορούν και διευκολύνουν ορισμένους γιατρούς στο έργο τους αποτελεί τη μία όψη του νομίσματος. Η άλλη έχει να κάνει με την επίδραση της ίδιας της μουσικής στη μετεγχειρητική κατάσταση των ασθενών, ακόμη και στην ίασή τους από διάφορες παθήσεις. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει αυτό τον συσχετισμό. Αλλά προς το παρόν δεν έχουν αποκτήσει ξεκάθαρη εικόνα για τον τρόπο που επιδρούν οι νότες στον ανθρώπινο οργανισμό. 

Ο Κόνραντ ωστόσο πραγματοποίησε μια καινοτόμο μελέτη και υποστήριξε ότι η μουσική του Μότσαρτ, κατά έναν παράδοξο τρόπο, αξιοποιεί τις δυνατότητες της αυξητικής ορμόνης στον άνθρωπο και τις μετατρέπει σε θεραπευτικό εργαλείο!

Ευεργετική επίδραση

Ο κοινός παρονομαστής δεκάδων ερευνών είναι ότι η μουσική απαλύνει τον πόνο. Επιφέρει ξεκούραση, μειώνει την αρτηριακή πίεση, ρυθμίζει την καρδιακή λειτουργία, ελέγχει τις ορμόνες του στρες. Στις έρευνες αυτές ήρθε να προστεθεί η πραγματεία του 30χρονου χειρουργού, ο οποίος, έχοντας σπουδάσει μουσική στο πανεπιστήμιο του Μονάχου, ανέλυσε τη δομή των έργων του Μότσαρτ και προσδιόρισε τον καταπραϋντικό της ρόλο σε ασθενείς που βρίσκονται σε μετεγχειρητικό στάδιο.

Τι έδειξε το πείραμα

Ο Κόνραντ με τους συνεργάτες του διαπίστωσε μια αναπάντεχη αντίδραση που είχαν στο άκουσμα της μουσικής ορισμένοι καταπονημένοι ασθενείς. Τα επίπεδα της αυξητικής ορμόνης που βρίσκεται στην υπόφυση (η οποία είναι ένας αδένας του εγκεφάλου) παρουσίασαν μια αιφνίδια αύξηση. Η αυξητική ορμόνη είναι γνωστό ότι παίζει καθοριστικό ρόλο στη θεραπεία. Δρα καταπραϋντικά. Οι ασθενείς που έλαβαν μέρος στην έρευνα ήταν 10 και παρακολουθούνταν εντατικά ύστερα από χειρουργική επέμβαση στην οποία είχαν υποβληθεί. Οι πέντε από αυτούς φόρεσαν ακουστικά για μία ώρα και άκουγαν απαλή μουσική του Μότσαρτ. Οι υπόλοιποι δεν άκουγαν τίποτα.

Οι πέντε ασθενείς με τα ακουστικά σύντομα παρουσίασαν αναμενόμενες αντιδράσεις όπως ήταν η μειωμένη αρτηριακή πίεση και οι καρδιακοί ρυθμοί. Επίσης παρουσίασαν πτώση κατά 20% των ποσοτήτων δύο σημαντικών ορμονών του στρες όπως της επινεφρίνης και της ιντερλευκίνης 6. Η έκπληξη όμως για τους ειδικούς ήταν η απότομη αύξηση κατά 50% της αυξητικής ορμόνης. Σύμφωνα με τον Κ. Κόνραντ, ο παράγοντας έκλυσης της αυξητικής ορμόνης, που είναι ένας χημικός αγγελιαφόρος ο οποίος καλεί την ορμόνη να δράσει, φάνηκε πως μείωσε τη δραστηριότητα της ιντερλευκίνης 6.

Αυτό σημαίνει, όπως λέει ο ίδιος, ότι η αυξητική ορμόνη από μόνη της ενδεχομένως περιορίζει τα επίπεδα της ιντερλευκίνης 6 και της επινεφρίνης οι οποίες παράγουν φλεγμονή, που με τη σειρά της προκαλεί πόνο, αυξάνει την αρτηριακή πίεση και τους ρυθμούς της καρδιάς.

Με μουσικοθεραπεία εναντίον του πόνου και του στρες

ΜΕΧΡΙ τις αρχές του 20ού αιώνα, οι επιστήμονες δεν είχαν παρατηρήσει ούτε μελετήσει συστηματικά τις επιδράσεις της μουσικής σε παραμέτρους της λειτουργίας του ανθρώπινου σώματος. Μόλις το 1950 δημιουργήθηκε η Αμερικανική Εταιρεία Μουσικοθεραπείας προκειμένου να μελετήσει την κλινική εφαρμογή και έρευνα της μουσικοθεραπείας. Σύμφωνα με τον κ. Θ. Ταμπάκη, από το Νεογνολογικό Τμήμα του Γ.Π. Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης, την τελευταία δεκαετία, με την πρόοδο της μαγνητικής τομογραφίας και την εμφάνιση της τομογραφίας εκπομπών ποζιτρονίων, έχει γίνει δυνατή η εξονυχιστική μελέτη των επιδράσεων της μουσικής στον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Τα συμπεράσματα έχουν κινητοποιήσει πολλούς κλινικούς ιατρούς σε διάφορες ειδικότητες, που χρησιμοποιούν τη μουσική ως συμπληρωματικό θεραπευτικό μέσο. Στόχοι και εφαρμογές της μουσικοθεραπείας στην Ιατρική είναι η αντιμετώπιση του πόνου, η αντιμετώπιση του ψυχοσωματικού στρες, η βοήθεια της μητέρας στον τοκετό, η χρήση στις μονάδες πρόωρων νεογνών, η βοήθεια στη μετεγχειρητική ανάρρωση, η ανακουφιστική θεραπεία καρκινοπαθών, οι εφαρμογές σε μονάδες εντατικής θεραπείας καρδιοπαθών, οι εφαρμογές στη νόσο Αλτσχάιμερ, η αντιμετώπιση της κατάθλιψης, η βελτίωση της επικοινωνίας ψυχιατρικών ασθενών και πολλές άλλες εφαρμογές.

πηγή-enallaktikidrasi

Διαβάστε περισσότερα... »

Τα πάντα εισίν εν, εν παντί (Ερμής ο Τρισμέγιστος)

«Μία μόνο είναι η άυλη Ύπαρξη, πριν από την πεπροικισμένη με" Νου" ζωή. Πάντοτε υπήρχε ο λαμπερός Νους της Ύπαρξης, και τίποτε άλλο δεν ήταν παρά η καθαυτή έννοιά του, πάντοτε μέσα σε αυτό, πάντοτε η κατανόησή του. Η ύλη και τα πνεύματα περιέχονται σε αυτό.

Μακριά από την Ύπαρξη αυτήν δεν υπάρχει ούτε θεός, ούτε δαίμονας ούτε κάποια άλλη ουσία. Γιατί σε όλα αυτά είναι ένας ο κύριος και θεός και όλα βρίσκονται υπό αυτόν και σε αυτόν ανήκουν…

Τα πάντα εισίν εν, εν παντί, και εν τούτω ευρίσκεται ολόκληρον εν πάσι τοις πράγμασι. Τούτον όπερ ολόκληρον εν παντί υπάρχει».

Ερμής ο Τρισμέγιστος

πηγή- mythagogia

ΧΛΕΤΣΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Διαβάστε περισσότερα... »