Στα Ρουμάνικα 'Drac' σημαίνει 'διάβολος, δράκος'. Το άρθρο στην ρουμάνικη γλώσσα, μπαίνει στο τέλος της λέξεως. Εδώ η λέξη 'Drac', είναι στην ονομαστική ενικού αριθμού και λαμβάνει κατάληξη "ul", δηλαδή οι ελληνικές λέξεις 'ο διάβολος', 'ο δράκος' στην ρουμάνικη γλώσσα γράφονται: 'Dracul' (=ντράκουλ).
Και ακόμη 'Dragon' = 'δράκος'.
Επίσης, στα ρουμάνικα, η σχεδόν ομόηχη λέξη 'Drag',
σημαίνει έρωτας, αγάπη, αγαπητός, αγαπημένος.
Και στην περίπτωση του Vlad Tepes (του αποκαλούμενου: Κόμη Δράκουλα), δεν υπάρχει ομοφωνία απόψεων. Για μια πληρέστερη και ενδελεχέστερη μελέτη, συμβουλευθείτε τις παρατιθέμενες παραπομπές.
==========================================================
Η ιστορία του Δράκουλα , έχει εμπνεύσει πολλές ιστορίες τρόμου σε όλο τον κόσμο και αποτελεί τη δημοφιλέστερη μεταμφίεση για το Χάλοουιν και αγαπημένο θέμα για πολλά θρίλερ. Ελάχιστοι ωστόσο γνωρίζουν ποιος πραγματικά ήταν ο Κόμης Δράκουλας και γιατί έχει συνδεθεί με τους βρικόλακες και τα πλάσματα της νύχτας.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Βλαντ Ντρακούλ ο Τρίτος, Πρίγκιπας της Βλαχίας και κατά κόσμον γνωστός ως «Βλαντ ο Παλουκωτής», λόγω των απάνθρωπων μεθόδων που χρησιμοποιούσε στους αιχμαλώτους του.
Ο Βλαντ γεννήθηκε το 1431 στην Τρανσυλβανία, μια ορεινή περιοχή στη σύγχρονη Ρουμανία. Ο πατέρας του ήταν ο Βλαντ Ντρακούλ ο Δεύτερος, ηγεμόνας της Βλαχίας, του πριγκιπάτου που βρίσκεται στα νότια της Τρανσυλβανίας. Το προσωνύμιο Ντρακούλ (Dragul) που σημαίνει 'δράκος', του δόθηκε μετά την ένταξη του στο Τάγμα του Δράκου, ένα χριστιανικό στρατιωτικό τάγμα που υποστήριζε τον ιερό Ρωμαίο αυτοκράτορα.
Καθώς βρισκόταν ανάμεσα στη χριστιανική Ευρώπη και στα μουσουλμανικά εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Τρανσυλβανία και η Βλαχία ήταν συχνά σκηνικό αιματηρών μαχών.
Όταν ο Βλάντ ο Δεύτερος II κλήθηκε σε μια διπλωματική συνάντηση το 1442 με το σουλτάνο Μουράτ Β ', έφερε τους νεαρού γιους του Βλάντ Τρίτο και Ραντού μαζί του. Ωστόσο, η συνάντηση ήταν στην πραγματικότητα μια παγίδα: οι τρεις συνελήφθησαν και κρατήθηκαν ως όμηροι.
Ο Βλάντ ο Δεύτερος ωστόσο, απελευθερώθηκε υπό την προϋπόθεση ότι θα αφήσει τους γιους του πίσω. Εκεί οι δύο νέοι παρακολούθησαν τις πρακτικές βασανιστηρίων και εκτελέσεων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και είναι πιθανό εκεί να ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την πρακτική του «παλουκώματος»
Η υπόλοιπη οικογένειά του Βλάντ, ωστόσο δεν είχε καλύτερη τύχη: ο πατέρας του εκδιώχθηκε ως ηγεμόνας της Βλαχίας από τους τοπικούς πολέμαρχους (βογιάρους ) και σκοτώθηκε στους βάλτους κοντά στο Μπαλτένι, της Βλαχίας , το 1447, ενώ ο μεγαλύτερος αδελφός του Βλάντ ο Μιρτσέα, βασανίστηκε , τυφλώθηκε και θάφτηκε ζωντανός .
Αυτά τα γεγονότα μετέτρεψαν τον Βλάντ σε ένα αδίστακτο δολοφόνο και μόλις Vlad απελευθερώθηκε από την οθωμανική αιχμαλωσία λίγο μετά το θάνατο της οικογένειάς του , η βασιλεία του αίματος άρχισε.
Το 1453 , η πόλη της Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών, που απειλούσαν όλη την Ευρώπη με εισβολή. Ο Βλαντ ανέλαβε να υπερασπιστεί τη Βλαχία από την εισβολή και το 1456 η μάχη του για να προστατεύσει την πατρίδα του ήταν νικηφόρα: Ο μύθος υποστηρίζει ότι αποκεφάλισε προσωπικά τον αντίπαλό του, Βλαντισλαβ τον Δεύτερο σε μία μάχη σώμα με σώμα.
Πλέον κυβερνήτης του πριγκιπάτου της Βλαχίας, ο Βλαντ είχε στα χέρια του μία χώρα σε καταστροφική κατάσταση εξαιτίας της συνεχούς πολέμου και την εσωτερικής διαμάχης που προκλήθηκε από αντιμαχόμενους βογιάρους . Για να εδραιώσει την εξουσία , ο Βλαντ κάλεσε εκατοντάδες από αυτούς σε ένα συμπόσιο το οποίο κατέληξε σε λουτρό αίματος με τους Βογιάρους παλουκωμένους σε ξύλα στην αυλή.
Το παλούκωμα εξελίχθηκε σε αγαπημένη πρακτική για τον Βλαντ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, όταν είχε συνάντηση με διπλωματικούς απεσταλμένους των Οθωμανών το 1459, οι διπλωμάτες αρνήθηκαν να βγάλουν τα καπέλα τους, αναφέροντας ότι είναι θρησκευτικό έθιμο. Επαινώντας τους για θρησκευτική ευλάβεια τους, ο Βλαντ τους βεβαίωσε ότι τα καπέλα τους θα παραμείνει για πάντα στο κεφάλι τους και τελικά τους παλούκωσε αφήνοντας τα καπέλα καρφωμένα στα κρανία τους.
Οι νίκες του Βλάντ εναντίον των Οθωμανών γιορτάστηκαν σε όλη την Βλαχία, την Τρανσυλβανία και την υπόλοιπη Ευρώπη ενώ εντυπωσιάστηκε ακόμη και ο πάπας Πίος Β. Ωστόσο ο Βλαντ απέκτησε επίσης μια πολύ πιο σκοτεινή φήμη: Σύμφωνα με το θρύλο, ο ίδιος φέρεται να δείπνησε σε δάσος έχοντας γύρω του τους ηττημένους ζωντανούς ακόμα καρφωμένους στα παλούκια.
Δεν είναι γνωστό, εάν οι ιστορίες ότι βούταγε το ψωμί του στο αίμα των θυμάτων του (!), είναι αλήθεια, αλλά οι ιστορίες σχετικά με τον απερίγραπτο σαδισμό του, είναι γνωστές σε όλη την Ευρώπη.
Συνολικά, ο Βλαντ εκτιμάται ότι σκότωσε περίπου 80.000 ανθρώπους, με διάφορα μέσα!
Αυτό περιλαμβάνει περίπου 20.000 άνθρωποι που παλουκώθηκαν και στήθηκαν έξω από την πόλη της Ταργκοβίστα. Το θέαμα ήταν τόσο αποκρουστικό, ώστε ο Οθωμανός Σουλτάνος Μωάμεθ Β΄, αναγκάστηκε να υποχωρήσει.
Το 1476, οδεύοντας προς μια ακόμη μάχη με τους Οθωμανούς, ο Βλάντ και μια μικρή εμπροσθοφυλακή από στρατιώτες έπεσαν σε ενέδρα και ο πρίγκιπας σκοτώθηκε και αποκεφαλίστηκε, ενώ το κεφάλι του παραδόθηκε στον Μωάμεθ Β΄, στην Κωνσταντινούπολη.
Τελικά ο Κόμης Δράκουλας υπήρξε ή ήταν ένας πλασματικός χαρακτήρας;
Η ιστορία του Δράκουλα μπορεί στην πραγματικότητα να είναι φανταστική, αλλά κάποτε ένας Δράκουλας υπήρξε. Προφανώς εννοούμε τον Βλάντ Γ΄ Τσέπες. Τον άνθρωπο που έγινε διάσημος για τους φρικτούς τρόπους που διάλεγε για να σκοτώνει τους Οθωμανούς αντιπάλους του.
Ένα κακό και φαύλο άνθρωπό, αλλά για την πλειοψηφία των Ρουμάνων έναν εθνικό ήρωα.
Ένα κακό και φαύλο άνθρωπό, αλλά για την πλειοψηφία των Ρουμάνων έναν εθνικό ήρωα.
Κυβέρνησε τη Βλαχία, όπου υψώνονται τα Καρπάθια Όρη κι έζησε από το 1431 ως το 1476. Το παρωνύμιο «Τσέπες» προέρχεται από τον ανασκολοπισμό που εφάρμοζε στους Οθωμανούς εχθρούς του.
Κληρονόμησε τον τίτλο του Τάγματος του Δράκου που παραχωρήθηκε στον πατέρα του από τον βασιλέα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας Σιγισμούνδο. Έμβλημά του υπήρξε ο δράκος κρεμασμένος από έναν σταυρό.
Ο Βλαντ Γ΄ επονομάστηκε Δράκουλας (Drac-ul)...
Το όνομα του Βλάντ, έγινε θρύλος και σε συνδυασμό με το περίφημο κάστρο Μπράν που μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν το σπίτι του, τροφοδότησε την πένα του Μπραμ Στόκερ, ο οποίος δημιούργησε τον αιμοδιψή χαρακτήρα «Δράκουλα».
Τελικά όπως αποδείχθηκε η πραγματική κατοικία του Βλάντ Ντράκουλα, ήταν το απομονωμένο κάστρο Ποϊενάρισε μια δύσβατη ορεινή περιοχή της Βλαχίας.
Σύμφωνα με τον θρύλο, ο πρίγκιπας Βλαντ αιχμαλώτισε τους κατοίκους μιας γειτονικής εχθρικής πόλης και τους ανάγκασε να χτίσουν το κάστρο Ποϊενάρι για λογαριασμό του. Λόγω του μεγέθους και της θέσης του, το κάστρο ήταν πολύ δύσκολο να κατακτηθεί.
Το σίγουρο είναι ότι στα χρόνια του Βλάντ, επεκτάθηκε και χρησιμοποιήθηκε ως μόνιμη βάση του βλάχου ηγεμόνα, σε αντίθεση με το Μπραν, που φέρεται να ήταν προσωρινό ορμητήριο του για επιδρομές στην Τρανσυλβανία, αλλά και το (ανακαινισμένο) κάστρο Χουνιάντ, όπου φέρεται να φυλακίστηκε για επτά χρόνια, μετά την εκθρόνιση του το 1462.
Το κάστρο από το 1476, μετά το θάνατο του ηγεμόνα Βλάντ, εγκαταλείφθηκε και το 1888 μια κατολίσθηση έριξε ένα τμήμα του στον παρακείμενο Arges ποταμό. Παρ “όλα αυτά, το κάστρο χάρη σε μια ελαφρά επισκευή διατηρεί ακόμη τα τείχη και τους πύργους του.
Το κάστρο από το 1476, μετά το θάνατο του ηγεμόνα Βλάντ, εγκαταλείφθηκε και το 1888 μια κατολίσθηση έριξε ένα τμήμα του στον παρακείμενο Arges ποταμό. Παρ “όλα αυτά, το κάστρο χάρη σε μια ελαφρά επισκευή διατηρεί ακόμη τα τείχη και τους πύργους του.
Πάντως για να φτάσει ο επισκέπτης είναι πολύ κουραστικό, γιατί πρέπει να ανέβει με τσιμεντένια σκαλοπάτια στα 1.480 μέτρα. Αξίζει όμως τον κόπο γιατί η θέα από τη βουνοκορφή είναι μοναδική με βαθιά φαράγγια ολόγυρα, γρανιτένιους βράχους και ειδυλλιακές λίμνες.
Όσο για το μέχρι πρότινος σπίτι του Βλάντ, το κάστρο Μπραν χτίστηκε το 1212 και βρίσκεται στην πόλη Μπρασόφ της Ρουμανίας. Αποτελεί πόλο έλξης για δεκάδες τουρίστες καθημερινά και σύμφωνα με το περιοδικό Forbes αποτελεί το δεύτερο πιο ακριβό ακίνητο προς πώληση στον κόσμο.
Το κάστρο είχε αρχικά χτιστεί από ιππότες ως οχυρό, αλλά τον 15ο αιώνα πέρασε στην κατοχή του πρίγκιπα Βλαντ Τσέπες. Το 1947 τo κομμουνιστικό καθεστώς κατάσχεσε το κάστρο από τη βασιλική οικογένεια και το μετέτρεψε σε μουσείο το 1957.
Όσο για το μέχρι πρότινος σπίτι του Βλάντ, το κάστρο Μπραν χτίστηκε το 1212 και βρίσκεται στην πόλη Μπρασόφ της Ρουμανίας. Αποτελεί πόλο έλξης για δεκάδες τουρίστες καθημερινά και σύμφωνα με το περιοδικό Forbes αποτελεί το δεύτερο πιο ακριβό ακίνητο προς πώληση στον κόσμο.
Το κάστρο είχε αρχικά χτιστεί από ιππότες ως οχυρό, αλλά τον 15ο αιώνα πέρασε στην κατοχή του πρίγκιπα Βλαντ Τσέπες. Το 1947 τo κομμουνιστικό καθεστώς κατάσχεσε το κάστρο από τη βασιλική οικογένεια και το μετέτρεψε σε μουσείο το 1957.
Το ρουμανικό κράτος έδωσε πίσω το κάστρο στην οικογένεια των Αψβούργων το 2006, αφού συμφωνήθηκε να συνεχίσει να λειτουργεί ως μουσείο για την επόμενη τριετία.
Ο σημερινός ιδιοκτήτης του κάστρου Ντομινίκ των Αψβούργων (εγγονός της βασίλισσας Μαρίας της Ρουμανίας) στις αρχές Ιουλίου αποφάσισε την πώληση του ακινήτου και επέλεξε την αμερικανική μεσιτική εταιρία Baytree Capital Associates για να βοηθήσει στη διαδικασία.
Ο σημερινός ιδιοκτήτης του κάστρου Ντομινίκ των Αψβούργων (εγγονός της βασίλισσας Μαρίας της Ρουμανίας) στις αρχές Ιουλίου αποφάσισε την πώληση του ακινήτου και επέλεξε την αμερικανική μεσιτική εταιρία Baytree Capital Associates για να βοηθήσει στη διαδικασία.
πηγή-dinfo.gr (προσαρμογή)
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΕΔΩ:
-
