Ευχίδας. Ο δρομέας που έδωσε την ζωή του για να φέρει το ιερό πυρ των Δελφών στις Πλαταιές

Καλοκαίρι του 479 π.Χ. και η Μάχη των Πλαταιών μόλις έχει τελειώσει. Οι Έλληνες για μια φορά ακόμα κατάφεραν να αναχαιτίσουν τους Πέρσες εισβολείς. 

Οι εναπομείναντες Πέρσες παίρνουν την άγουσα για την επιστροφή αφήνοντας πίσω τους ερειπωμένους Ναούς, καμένα Ιερά Άλση και κατεστραμμένους Βωμούς.

Οι Έλληνες με κοινό ψήφισμα αποφασίζουν για πενήντα χρόνια να μην τα αναστηλώσουν ώστε οι επόμενες γενιές να μην ξεχάσουν την βαρβαρότητα τους… 

Οι Πλαταιείς όμως πρέπει να εξαγνίσουν την Πόλη από το μίασμα που άφησαν πίσω τους οι βάρβαροι. έχουν μολύνει το πυρ που έκαιγε στον βωμό της. Το μίασμα θα φέρει κακοτυχία, λιμούς, δεινά.

Οι τελετές δεν θα έχουν αποτέλεσμα, οι θεοί θα αποστρέψουν το προστατευτικό βλέμμα τους από την ακάθαρτη Πόλη. Θα παραμείνει κατακτημένη και χωρίς τους βαρβάρους. 

Οι Πλαταιείς πολίτες θεωρούν ότι ο τόπος τους μολύνθηκε από την παρουσία των βαρβάρων εισβολέων και συμφωνούν στο ότι το άσβεστο πυρ της πόλης θα πρέπει να αντικατασταθεί με νέο από τους Δελφούς.

Οι άρχοντες της Πόλεως καλούν αμέσως μετά την μάχη τον οπλίτη-ημεροδρόμο Ευχίδα. Δεν υπάρχει ούτε σκέψη να περιμένουν έστω και μια νύκτα για ξεκούραση. Το μίασμα είναι υψίστης προτεραιότητος. 

Κάθε καθυστέρηση εξαγνισμού αποτελεί ανόσια πράξη και ύβρη προς τους θεούς της Πόλεως. Το έργο αναλαμβάνει ο οπλίτης ημεροδρόμος Ευχίδας, ο οποίος καλείται να πάει τρέχοντας μέχρι τους Δελφούς και να επιστρέψει φέρνοντας καθαρή καινούργια φωτιά, που θα την πάρει από το ιερό του Απόλλωνα στους Δελφούς.

Ο Ευχίδας ήταν πολεμιστής στην μάχη των Πλαταιών, περίφημος για την ταχύτητά του στο τρέξιμο. Ο Ευχίδας πρέπει να πάει στους Δελφούς και να φέρει εξαγνισμένο πυρ από τον Ναό του Απόλλωνος και να γυρίσει πίσω. 

Τρέχοντας, πρέπει να καλύψει μία απόσταση 1000 σταδίων, ισοδύναμη με 200 χιλιόμετρα μέσα από χαράδρες, στενά μονοπάτια, άλση και βουνά.

Η απόσταση είναι τεράστια, η κόπωση από την μάχη μεγάλη. Όμως είναι ο ημεροδρόμος της Πόλεως των Πλαταιών. Η φυσική του αντοχή σε μεγάλες αποστάσεις είναι μεγαλύτερη των συμπατριωτών του. Η αποστολή του Ιερή.

Ο Ευχίδας ξεκινά και περνώντας δάση, βουνά και ρεματιές, φτάνει στον προορισμό του, θα εξαγνιστεί στην Κασταλία Πηγή, θα φορέσει δάφνινο στεφάνι, θα πάρει το Ιερό Πυρ και θα επιστρέψει σε 24 ώρες στις Πλαταιές για να το παραδώσει.

Όταν άναψε το πυρ στον βωμό που είχε στηθεί για τον εορτασμό της νίκης στη μάχη, ασπάσθηκε τους συμπολεμιστές του και απεβίωσε.

Οι Πλαταιείς τον ενταφίασαν στο ιερό της Ευκλείας Αρτέμιδας, χαράζοντας επάνω στον τάφο του, σύμφωνα με τον Πλούταρχο, το επίγραμμα: “Ευχίδας Πυθώδε τρέξας ήλθοε τώδ’ αυθημερόν” (Πλουτάρχου Αριστείδης, 20)

Ο ηρωικός ημεροδρόμος έτρεξε σύμφωνα με τις μαρτυρίες, περίπου 1.000 στάδια (δηλαδή περίπου 200 χιλιόμετρα). 

Σήμερα, έχει θεσπισθεί και ο Ευχίδειος Άθλος, ιστορικός αγώνας υπεραποστάσεων, με πολύχρονη παρουσία στα αθλητικά δρώμενα της χώρας μας.

πηγή-xorisorianews.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

Γιατί δεν ξανά χαμογέλασε ποτέ ο Λάζαρος μετά την Ανάσταση του, παρά μόνο μια φορά;

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πρόσωπα της Καινής Διαθήκης είναι, αναμφισβήτητα, ο Λάζαρος, ο οποίος – κατά τα Ευαγγέλια – υπήρξε μαθητής και φίλος του Ιησού.

Ο Λάζαρος ζούσε στη Βηθανία, κοντά στα Ιεροσόλυμα, μαζί με τις αδελφές του Μάρθα και Μαρία και στο σπίτι του είχε επανειλημμένα φιλοξενήσει τον Ιησού. Κάποια μέρα όμως αρρώστησε βαριά και πέθανε. 

Η ιστορία είναι τόσο γνωστή, που δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες: Ο Ιησούς τον ανέστησε τέσσερις μέρες μετά τον θάνατό του αφήνοντας έκθαμβο το πλήθος που είχε συγκεντρωθεί γύρω από τον τάφο και ταυτόχρονα προκαλώντας την οργή των αρχιερέων. Οι τελευταίοι μάλιστα έβαλαν στόχο, εκτός από τον Ιησού, να θανατώσουν και τον Λάζαρο, ο οποίος «ηγέρθη εκ νεκρών» προαναγγέλοντας την ανάσταση του Κυρίου.

Σύμφωνα με τον Άγιο Επιφάνιο, επίσκοπο Κωνσταντίας της Κύπρου (367-403), ο επονομαζόμενος Δίκαιος και Τετραήμερος Λάζαρος όταν αναστήθηκε ήταν 30 χρονών και έζησε άλλα 30 χρόνια μετά τη θαυματουργή επαναφορά του στη ζωή από τον Ιησού.

Από τα Ιεροσόλυμα στην Κύπρο

Η παράδοση αναφέρει ότι, θέλοντας να αποφύγει τη δίωξη από τους αρχιερείς, κατέφυγε στο Κίτιο της Κύπρου γύρω στο 33 μ.Χ. Εκεί τον συνάντησαν οι απόστολοι Παύλος και Βαρνάβας, όταν μετέβαιναν από τη Σαλαμίνα στην Πάφο, και τον χειροτόνησαν ως πρώτο επίσκοπο Κιτίου – της Εκκλησίας που ίδρυσε ο ίδιος.

Κατά την παράδοση, ο Λάζαρος ήταν σκυθρωπός και αγέλαστος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και αυτό – όπως πιστεύεται – οφειλόταν στα όσα είχε δει κατά την τετραήμερη παραμονή του στον Άδη. Λέγεται ότι γέλασε μόνο μία φορά, όταν είδε κάποιον να κλέβει ένα πήλινο αγγείο. Μάλιστα σχολίασε το γεγονός αποφθεγματικά λέγοντας ότι: «Το ένα χώμα κλέβει το άλλο».

Από την Κύπρο στην Κωνσταντινούπολη

Ο Λάζαρος απεβίωσε σε ηλικία 60 χρόνων και τάφηκε στην Κύπρο. Ιστορικές πηγές αναφέρουν ότι το 890 μ.Χ. ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Λέων Στ΄ ο Σοφός βρήκε το λείψανό του και το μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη τοποθετώντας το σε ασημένια θήκη μέσα στον ναό που χτίστηκε προς τιμήν του στην πόλη.

πηγη vimaorthodoxias.gr

πηγή-archangelosmichail.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

Η ιστορία ενός Κινέζου Αγρότη

Μια αρχαία παραβολή για έναν Κινέζο αγρότη και την σχέση του με την τύχη, διηγείται ο Βρετανός φιλόσοφος Alan Watts.

Το μήνυμα της ιστορίας είναι πως ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τα αποτελέσματα μιας κακοτυχίας ή μιας καλοτυχίας.

Η παραβολή…

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένα Κινέζος αγρότης που έχασε ένα άλογο. Έτρεξε μακριά.

Και όλοι οι γείτονες ήρθαν στο σπίτι του εκείνο το βράδυ και είπαν, «μεγάλο κρίμα!».

Και αυτός είπε, «Ίσως».

Την επόμενη μέρα το άλογο επέστρεψε και έφερε μαζί του εφτά άγρια άλογα, και όλοι οι γείτονες ήρθαν στο σπίτι του και του είπαν, «αυτό είναι υπέροχο, έτσι δεν είναι;»

Και αυτός είπε, «Ίσως«.

Την επόμενη μέρα, ο γιος τους προσπάθησε να δαμάσει ένα από αυτά τα άλογα και ενώ ίππευε, έπεσε κάτω και έσπασε το πόδι του, και όλοι οι γείτονες ήρθαν στο σπίτι του και του είπαν «μεγάλο κρίμα, έτσι δεν είναι;»

Ο αγρότης είπε, «Ίσως».

Την επόμενη μέρα, οι αξιωματικοί επιστράτευσης ήρθαν στο σπίτι του, ψάχνοντας άντρες για τον στρατό και απέρριψαν τον γιο του, επειδή το πόδι του ήταν σπασμένο, και όλοι οι γείτονες ήρθαν στο σπίτι του και του είπαν, «δεν είναι θαυμάσιο;»

Και αυτός είπε, «Ίσως».

Το συμπέρασμα του Alan Watts

Όλη η έννοια της φυσικής διαδικασίας, είναι μια ολοκληρωμένη διαδικασία απύθμενης πολυπλοκότητας και είναι πραγματικά αδύνατον να πει κανείς αν κάτι που συμβαίνει είναι καλό ή κακό.

Επειδή δεν ξέρεις ποτέ, ποια θα είναι τα αποτελέσματα μιας κακοτυχίας ή ποτέ δεν θα ξέρεις ποιες θα είναι οι συνέπειες μιας καλοτυχίας.

Το είδαμε εδώ

πηγή-anakalipto

Διαβάστε περισσότερα... »

Εκείνοι οι όμορφοι άνθρωποι με τις άσχημες ψυχές…

Γι’αυτό να τα προσέχεις…

Στην πορεία σου άνθρωπε σε τούτη τη ζωή, άλλοτε στα σκοτάδια κι άλλοτε στα φωτεινά της, θα γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους.

Άλλοι θα είναι όμορφοι κι άλλοι άσχημοι.

Όχι, δεν πρόκειται για εκείνη τη φθαρτή από το χρόνο ομορφιά, εκείνη που μαρτυρούν τα μάτια.

Είναι η ομορφιά του μέσα.

Εκείνη που κρύβεται στα εσώψυχα και διαμορφώνει το ήθος και ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα και ο ψυχισμός.

Τέτοιους ανθρώπους πρέπει να ψάχνεις.

Όμορφους από μέσα.

Ανθρώπους που θα σε νοιαστούν, θα σε προστρέξουν, θα σε υπολογίσουν.

Ανθρώπους ανυστερόβουλους κι ανυπόκριτους… Αφτιασίδωτους…

Μη σταθείς σε στραβοχυμένα χαρακτηριστικά, μην κάνεις το λάθος να κρίνεις το είδωλό τους.

Γιατί ο καθρέφτης... κάνει και λάθη!

Κι αυτά τα λάθη στην κρίση μπορούν να σε φορτώσουν πληγές.

Γιατί ένα όμορφο πρόσωπο, δεν προϋποθέτει και μια όμορφη ψυχή.

Βλέπεις πλατιά χαμόγελα και κρύβουν πίσω τους καλοακονισμένα δόντια.

Ακούς μεγάλα λόγια αλλά δε διαβάζεις πίσω από τις λέξεις τις απειλές.

Λόγια φουσκωμένα ψέματα. Λόγια γεμάτα δεύτερες σκέψεις κι αμαρτίες.

Δόκανα στημένα για τα γυμνά σου πόδια.

Παγίδες που σε πληγιάζουν, σε γονατίζουν.

Είναι εκείνοι οι όμορφοι άνθρωποι,

 με τις άσχημες ψυχές.

Θα σε ξεγελάσουν, θα σε προδώσουν, θα σε αφαιμάξουν.

Και την ίδια ώρα που θα σε έχουν και θα σε πατούν, έτσι όμορφα θα σου χαμογελούν…

Απόφυγέ τους και προτίμησε τους άλλους.

Εκείνους τους ταπεινούς,

που δε θα σε εντυπωσιάσουν.

Δε θα υποκριθούν πως είναι άλλοι, δε θα κάνουν βαθιές υποκλίσεις για να νιώσεις σημαντικός.

Είναι οι άνθρωποι που μπορεί να μη θέλουν τα μάτια σου να τους ρίξουν δεύτερη ματιά. Μπορεί να ξεβολεύουν την αισθητική σου. Μα όχι και την καρδιά σου.

Γιατί με αυτή πρέπει να τους κρίνεις και να ανοίξεις τη ζωή σου να τους μπάσεις μέσα.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν να πουν ψέματα. Είναι το πρόσωπό τους που βροντοφωνάζει την αλήθεια, είναι τα μάτια τους που καθρεφτίζουν την ειλικρίνεια.

Αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν να σταθούν, ξέρουν να φερθούν, ξέρουν να διεκδικήσουν δίχως να αδικήσουν.

Μπορεί τα λόγια τους να σε πονέσουν, αλλά θα είναι για το καλό σου.

Μπορεί οι πράξεις τους να σε ξενίσουν, αλλά θα είναι για καλό κι αυτές.

Γιατί αυτοί οι άνθρωποι γεννήθηκαν για να ξορκίζουν το κακό των άλλων, με την καλοσύνη της ψυχής τους.

Γεννήθηκαν για το σωστό και το δίκαιο.

Μα πάνω από όλα γεννήθηκαν για να θυμίσουν σε όλους μας πως είναι να είσαι άνθρωπος.

Ψάξε τους. Κράτα τους. Αγάπησέ τους.

Εμπιστεύσου την καρδιά σου.

Αυτή σίγουρα δεν πρόκειται να κάνει λάθος.

Για τα μάτια, όμως, μην παίρνεις κι όρκο…

Γι’αυτό να τα προσέχεις…

Της Στεύης Τσούτση

diaforetiko

πηγή-tampouloukia.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

Το ραγισμένο δοχείο: Ένας κινέζικος μύθος με πολύ δυνατό νόημα

Ένας κινέζικος μύθος που μας υπενθυμίζει ότι κανείς δεν είναι τέλειος, όλοι έχουμε αδυναμίες αλλά και δυνατότητες, αρκεί να τις εκμεταλλευτούμε σωστά.

Διαβάστε τον:

Μια γριά γυναίκα, Κινέζα κουβαλούσε νερό με δύο μεγάλα δοχεία κρεμασμένα από τους ώμους της. Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού που έπαιρνε. Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς διαδρομής από το ρυάκι στο σπίτι, έφθανε μισοάδειο.

πηγή

Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γριά κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της. Φυσικά το τέλειο δοχείο ένοιωθε υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί. Το ραγισμένο δοχείο ήταν δυστυχισμένο, που μόλις και μετά βίας μετέφερε τα μισά από αυτά που έπρεπε, ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του.

πηγή

Ύστερα από δύο χρόνια δεν άντεχε πια την κατάσταση αυτή και αποφάσισε να μιλήσει στη γριά.

-Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη!

-Μα γιατί; ρώτησε η γριά.

-Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;

-Ε, να!

-Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο το μισό νερό λόγω της ρωγμής μου και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα κι εσύ!

Η γριά χαμογέλασε:

-Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στη μεριά του άλλου δοχείου;

πηγή

Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα. Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και εσύ τους πότιζες. Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα άνθη και στολίζω το τραπέζι μου. Αν δεν ήσουν εσύ αυτή η ομορφιά δε θα λάμπρυνε το σπίτι μου!

Βέβαια δεν ήταν η ατέλεια του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό αλλά η ιδιαίτερη ικανότητα της γυναίκας εκείνης να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του.

Ο καθένας μας έχει τις “ρωγμές” του και τις “αδυναμίες” του που μπορούν ακόμη κι αυτές να γίνουν χρήσιμες και να ομορφύνουν τη ζωή μας. 

Κάθε “ρωγμή” μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα αρκεί να βρει κάποιος την ομορφιά που μπορεί να δώσει η ατέλειά μας.

“Ραγισμένοι” φίλοι, μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη του δρόμου και να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυτρώνουν στη μεριά σας. 

Αν ο καθένας μας μετέτρεπε, σαν τη γριά γυναίκας της ιστορίας μας τις ατέλειες του διπλανού του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο, σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος!

tilestwra.com

πηγή-anakalipto

Διαβάστε περισσότερα... »

Γιατί οι καλοί άνθρωποι υποφέρουν περισσότερο στη ζωή....!

Η ζωή τεστάρει τους ανθρώπους κάθε μέρα. Και για λόγους που δεν γνωρίζουμε, ο καθένας περνάει μια διαφορετική δοκιμασία. Κάποιοι παλεύουν με δύσκολους υπολογισμούς κι άλλοι αντιμετωπίζουν απλά μαθηματικά. Έτσι ή αλλιώς, όλοι πρέπει να ασχοληθούμε με αυτό που μας έτυχε.

Γιατί τελικά, όλα μας δίνονται στην τύχη. Γονίδια, τόπος, οικονομική κατάσταση – όλα είναι ζήτημα του που θα κάτσει η μπίλια. Ωστόσο, ό,τι κι αν φέρει η ζωή στο δρόμο σας, εσείς πρέπει να αποφασίσετε αν θα είστε θύμα ή αγωνιστής. Εσείς επιλέγετε αν η ζωή σας θα είναι γλυκιά ή πικρή. Και εκείνοι που επιλέγουν να είναι γλυκιά – οι αγωνιστές – είναι οι ισχυρότεροι.

Ο Ελβετός ψυχίατρος και συγγραφέας, Elisbeth Kübler-Ross, έχει δηλώσει πολύ σωστά: 

Οι πιο όμορφοι άνθρωποι είναι εκείνοι που έχουν γνωρίσει την ήττα, τον πόνο, τον αγώνα, την απώλεια και βρήκαν το δρόμο τους. Αυτά τα άτομα έχουν μια εκτίμηση, μια ευαισθησία και μια κατανόηση της ζωής που τους γεμίζει με συμπόνια, ευγένεια, και ένα βαθύ ενδιαφέρον αγάπης. Με άλλα λόγια, οι καλοί άνθρωποι δεν γεννήθηκαν καλοί – επέλεξαν να είναι.

Οι καλοί άνθρωποι φέρνουν φως στον κόσμο, επειδή προέρχονται από σκοτεινά παρελθόντα.

Στον κόσμο του σκότους στον οποίο γεννήθηκαν, χρησιμοποιούν τη θετικότητα ως ένα φανάρι για να δημιουργήσουν περισσότερο φως. Αντιμετωπίζουν συχνά κακοτυχίες. Ωθούνται σε επιζήμιες καταστάσεις, όπως τα ναρκωτικά ή η φτώχεια. 

Και έχουν μάθει όχι μόνο να πετυχαίνουν. Έχουν μάθει να ξεπερνούν. Πετάνε τα δεκανίκια και κάνουν το αδύνατο: Διδάσκουν τον εαυτό τους να τρέχει και να καλύπτει τη διαφορά με τους άλλους σε έναν κόσμο που δεν περιμένει κανέναν.

Οι καλοί άνθρωποι αγαπούν τα δύσκολα επειδή έχουν πληγωθεί περισσότερο.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιθανόν να σας περιποιηθούν καλύτερα αν έχουν πληγωθεί από έναν πρώην εραστή. Γιατί συμβαίνει αυτό; Τα άτομα που έχουν ραγισμένες καρδιές ξέρουν πως είναι να ξανακολλάνε τα κομμάτια τους.

Οι καλοί άνθρωποι έχουν μάθει με σκληρό τρόπο ότι τα μειονεκτήματα είναι ευκαιρίες για ανάπτυξη.

Συνήθως γεννιούνται απαισιόδοξοι. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, μαθαίνουν πώς να είναι θετικοί. Ίσως συνειδητοποιούν ότι κάθε μικρό πράγμα που φαίνεται να τους τραβάει κάτω στη ζωή γίνεται τελικά ένα σκαλοπάτι προς την επιτυχία.

Οι καλοί άνθρωποι δεν θέλουν να πληγωθούν οι άλλοι με τον τρόπο που πληγώθηκαν οι ίδιοι.

Μπορεί να έχουν δεχθεί πειράγματα για τις φακίδες τους, τα μεγάλα αυτιά ή την ακμή. Ίσως μια σωματική αναπηρία τους κάνει να αισθάνονται αόρατοι στους άλλους ανθρώπους. Ίσως η ίδια η αόρατη αναπηρία τους αποτρέπει από το να πάρουν τη φροντίδα που χρειάζονται. 

Και επειδή ξέρουν πως είναι να αισθάνεσαι βασανισμένος, δεν θα ήθελαν ποτέ να προκαλέσουν σε κάποιο άλλον αυτό το ίδιο είδος πόνου. Η καλοσύνη προκύπτει από εκείνους που έχουν γνωρίσει μόνο την σκληρότητα. Αντί να παρενοχλούν τους άλλους, οι καλοί άνθρωποι σπάνε την κυκλική φύση της αναισθησίας. 

Δίνουν φιλοφρονήσεις και λένε λόγια ενθάρρυνσης. 

Θέλουν οι άλλοι να αισθάνονται πραγματικά όμορφοι και με αυτοπεποίθηση αντί άσχημοι και κακοί.

Οι καλοί άνθρωποι επιλέγουν να είναι αγωνιστές που βοηθούν τους άλλους να επιβιώσουν.

Μπορούν να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε κατάσταση βρεθεί στον δρόμο τους. Ξέρουν ότι μπορούν να επιβιώσουν παντού, επειδή το έχουν ήδη κάνει. Γνωρίζοντας ότι μπορούν να υπομένουν, κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν τους άλλους να προχωρήσουν μπροστά. 

Στον αγώνα της ζωής, οι περισσότεροι δρομείς συνήθως κοιτάνε μόνο μπροστά και επικεντρώνονται στον εαυτό τους. Αλλά οι άνθρωποι που έχουν υποφέρει κοιτάνε εκείνους που μπορεί να βιώνουν παρόμοιες δυσκολίες. Φτιάχνουν το κέφι των φίλων, μοιράζουν μπουκάλια νερού και παρακινούν τους άλλους να τρέξουν μαζί τους. Γίνονται η χείρα βοηθείας που θα ήθελαν να είχαν για τον εαυτό τους.

Απόδοση Φανή Καρδάση

© Samantha Smith

by The Mamagers Team

http://www.themamagers.gr

πηγή-lovepeaceangelhapiness

Διαβάστε περισσότερα... »

Η θεική κουκουβάγια Πουέο (παραμύθι από την Χαβάη)

Κάποτε στο νησί Οάχου της Χαβάης, ένας πεινασμένος άντρας που τον έλεγαν Καπόϊ, σκαρφάλωσε σε ένα δέντρο, στη φωλιά μιας κουκουβάγιας και πήρε μερικά αυγά. Καθώς τα τύλιγε μέσα σε φύλλα και ετοιμαζόταν να τα μαγειρέψει στη φωτιά, μια κουκουβάγια τον πλησίασε και κάθησε σ' ένα δέντρο παραδίπλα.

"Σε παρακαλώ, μην καταστρέψεις τα αυγά μου, Καπόϊ", έσκουξε η κουκουβάγια.

Το στομάχι του νεαρού, γουργούριζε από την πείνα. Γιατί να τα επιστρέψει, αφού τα είχε βρει αφύλαχτα;

"Είναι δικά μου τώρα", αποκρίθηκε.

"Σε ικετεύω Καπόϊ, μην σκοτώσεις τα παιδιά μου", είπε η κουκουβάγια φτερουγίζοντας.

Ο Καπόϊ ντράπηκε για τον εγωισμό του. Ξαφνικά, δεν ένοιωθε πια τόσο πεινασμένος. Πως μπορούσε να φάει τα αυγά, με την κουκουβάγια να τον παρακολουθεί;

"Έλα, λοιπόν, να τα πάρεις. Δεν μπορώ να περνάω εγώ καλά σε βάρος κάποιου άλλου", είπε.

Η κουκουβάγια κάθησε στον ώμο του και ψιθύρισε, "Σ' ευχαριστώ, Καπόι. Το όνομά μου είναι Πουέο και είμαι ένας θεός, που εσείς οι θνητοί δεν γνωρίζετε ακόμη. Χτίσε μου ένα βωμό και εγώ θα σας προστατεύω απ' όλα τα κακά".

Ένας θεός που υπόσχεται να προστατεύει τους ανθρώπους από το κακό! Ο Καπόι πήρε πέτρες και ξύλα και έφτιαξε ένα μικρό βωμό. Ύστερα, έκανε θυσία στο θεό - κουκουβάγια. Ο καπνός από το βωμό υψώθηκε στον ουρανό, ευχαριστώντας τον Πουέο για την προστασία του. 

Η κουκουβάγια πέταξε μακριά, σκούζοντας απαλά και ο Καπόϊ ήξερε πως είχε κάνει το σωστό. Κάποιος όμως πρόσεξε τον καπνό στον ουρανό - κάποιος πολύ ισχυρός. Ήταν ο βασιλιάς του Ουάχου, ο Κακουχιουέουα.

"Τολμάει κάποιος να κάνει θυσία χωρίς την άδειά μου;" ρώτησε κακόκεφα. "Δεν ξέρουν οι άνθρωποι ότι μόνο ο βασιλιάς μπορεί να προσφέρει θυσίες;"

Οι φρουροί του πήγαν να δουν τι συνέβαινε. "Ένας νεαρός προσεύχεται σε κάποιον νέο θεό, την κουκουβάγια Πουέο", ανέφεραν στο βασιλιά.

"Δεν πιστεύω πως υπάρχει τέτοιος θεός", είπε εκείνος. "Φέρτε μου αυτόν τον άντρα. Πρέπει να δικαστεί για υποκρισία και παράβαση των διαταγών μου".

Ένα τεράστιο πλήθος συγκεντρώθηκε στη δίκη του Καπόϊ.

"Σε πιάσαμε να λατρεύεις ένα θεό που εμείς δεν αναγνωρίζουμε", δήλωσε ο βασιλιάς. "Η θυσία σου, μπορεί να κάνει τη μεγάλη θεά του ηφαιστείου να θυμώσει. Μπορεί να ρίξει στα κεφάλια μας πύρινη βροχή ή ακόμη να βυθίσει το νησί μας. Γι αυτό, Καπόϊ, σε εξορίζω. Οι φρουροί μου θα σε μεταφέρουν δεμένο σ' ένα έρημο νησί, μακριά απο το σπίτι σου, απ' όπου δε θα επιστρέψεις ποτέ".

Ένα έρημο νησί μακριά από το σπίτι του! Θα ήταν μια υπαίθρια φυλακή, χωρίς κανέναν για να μοιραστεί τη μουσική ή την τροφή, κανέναν για να μιλήσει, καμιά οικογένεια για να επισκεφτεί. "Ω! Πουέο", ψιθύρισε ο Καπόι. "Χάρισα τη ζωή στα παιδιά σου. Σώσε με κι εσύ από μια μοίρα που είναι χειρότερη και από θάνατο!"

Αμέσως, ο ουρανός σκοτείνιασε. Ο Καπόϊ και ο βασιλιάς κοίταξαν ψηλά και είδαν χιλιάδες κουκουβάγιες να ορμούν προς το μέρος τους - ένα θέαμα πολύ παράξενο, αφού οι κουκουβάγιες συνήθως κυκλοφορούν μόνο τη νύχτα, κάτω από το μανδύα του σκοταδιού. 

Ο αρχηγός των φρουρών σφύριξε μ' ένα μεγάλο κοχύλι και οι υπόλοιποι τράβηξαν τις λόγχες τους και τα ρόπαλά τους, που ήταν φτιαγμένα από δόντια καρχαρία. Οι κουκουβάγιες, κατέβαιναν και χιμούσαν πάνω τους, τρυπώντας τους με τα ράμφη και τα νύχια τους. 

Οι στρατιώτες μαζεύτηκαν γύρω από το βασιλιά, αφήνοντας τον Καπόϊ αφύλαχτο. Μια κουκουβάγια ράμφισε το σκοινί γύρω από τους καρπούς του, ελευθερώνοντάς τον. Ήταν ο ίδιος ο Πουέο, που ανταπέδιδε την καλοσύνη που είχε δεχτεί.

"Η κουκουβάγια είναι πράγματι δυνατή", φώναξε ο βασιλιάς Κακουχιουέουα. "Θα χτίσουμε ναούς και βωμούς στο όνομά της. Θα χορέψουμε προς τιμήν της".

"Και ως ανταπόδοση, εκείνη θα μας προστατεύει", είπε ο Καπόι. "Δοξάστε τον Πουέο! Δοξάστε την κουκουβάγια!"

Το πλήθος επεφήμισε και από τη μέρα εκείνη, οι χαβανέζοι πάντα τιμούν τις κουκουβάγιες.

πηγή-mythagogia

Διαβάστε περισσότερα... »

Θεωρίες που θα αλλάξουν την αντίληψή σου για την αισθητή υλική πραγματικότητα...

Η Πραγματικότητα δεν είναι τόσο απλή όσο θα θέλαμε να πιστεύουμε. Αρκετά πράγματα που θεωρούμε αληθινά και δεδομένα είναι στην ουσία ψευδή. Οι Επιστήμονες αλλά και οι Φιλόσοφοι έχουν κάνει ότι μπορούν για να εισάγουν αυτές τις Θεωριες στην κοινή λογική – όπως θα δείτε από τα επτά παραδείγματα παρακάτω:

7 Θεωρίες που θα αλλαξουν την “αντιληψη” σου: 

Ο Μεγάλος Παγετώνας

Ο Μεγάλος Παγετώνας είναι η θεωρία που εξηγεί το τελευταίο στάδιο στο οποίο θα εισχωρήσει τελικά το σύμπαν μας, επειδή ξεμένει από αποθέματα ενέργειας. Καθώς αυτή η ενέργεια εξασθενεί – αναφέρει η θεωρία – το Σύμπαν χαμηλώνει ταχύτητα. 

Με άλλα λόγια υπάρχει μία χαμηλή απώλεια θερμότητας , καθώς η θερμότητα αυτή παράγεται από την κίνηση των σωματιδίων ενέργειας. Υπάρχει βραδύτητα στην κίνηση, και σύμφωνα με την θεωρία υποτίθεται πως το σύμπαν θα σταματήσει. Κάτι που μας κάνει να θυμηθούμε αυτό που έγραψε ο T.S.Eliot: ”Αυτός είναι ο τρόπος που θα καταστραφεί ο κόσμος: Όχι με μία έκρηξη, αλλά με ένα κλαψούρισμα..“

Η Θεωρία του Σολιψισμού / Εγωμονισμού

Η Θεωρία του Σολιψισμού είναι μία Φιλοσοφική θεωρία που αναφέρει πως τίποτα δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί πέρα από την ύπαρξη του ατομικού Νου. Ακούγεται λιγάκι υπερβολικό, καθώς θεωρούμε πως υπάρχουν όλα όσα βλέπουμε – αγγίζουμε – νιώθουμε, όμως η θεωρία αναφέρει πως είναι ουσιαστικά αδύνατο να επιβεβαιώσεις την ύπαρξη των πάντων, παρά μονάχα της ίδιας σου της Συνειδητότητας.

Αν σχετίσουμε την πραγματικότητα με όλα τα ζωντανά όνειρα που έχουμε δει στην ζωή μας, τότε ίσως μπορέσουμε να αναρωτηθούμε αν και η πραγματικότητα στην οποία ζούμε δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ολοζώντανο όνειρο.

Η Θεωρία του Ιδεαλισμού

Ο Ιδεαλισμός αναφέρει την πεποίθηση πως τα πάντα υπάρχουν ως ιδέα μέσα στο μυαλό, ή πιο συγκεκριμένα, ως ιδέα στο μυαλό κάποιου. 

Ο George Berkeley, Διάσημος ιδεαλιστής Φιλόσοφος ανακάλυψε πως οι πεποιθήσεις του θεωρήθηκαν αστείες από κάποιους επικριτές του, αναφέροντας πως ένας από τους “αντιπάλους του” έκλεισε τα μάτια και κλώτσησε μία πέτρα φεύγοντας. 

Το ζήτημα είναι πως αν αυτή η πέτρα υπήρχε στο μυαλό μονάχα ενός ανθρώπου, τότε δεν θα μπορούσε καν να την δει. Μπορούν όλα να υπάρχουν και να σχηματίζονται μέσα από μία ιδέα στο μυαλό των ανθρώπων

Η Θεωρία του Παροντισμού

Ο χρόνος είναι μία έννοια που παίρνουμε ως δεδομένη. Αν αναλογιστούμε τον χρόνο για λίγο θα διαπιστώσουμε πως τον διαχωρίζουμε σε παρελθόν,παρόν και μέλλον. 

Οι “Παροντιστές” Φιλόσοφοι πάντως θεωρούν πως δεν υπάρχει ούτε παρόν ούτε μέλλον, παρά μονάχα το Παρόν.

Κοιτώντας την θεωρία πιο απλά, τα τελευταία σου γενέθλια δεν υπάρχουν πια και κάθε λέξη του άρθρου παύει να υπάρχει αφότου την διαβάσεις ή ώσπου να ανατρέξεις σε αυτή. Το Μέλλον δεν υπάρχει, καθώς ο χρόνος δεν μπορεί ναι υπάρχει και πίσω και μπροστά. 

Τα λόγια του Βουδιστή Fyodor Shcherbatskoy αναφέρουν χαρακτηριστικά: “Κάθε παρελθόν είναι αναληθές, κάθε μέλλον είναι αναληθές, όλα υπάρχουν στην φαντασία μας, δίχως υπόσταση, νοητικές έννοιες.. Το απόλυτα αληθινό είναι η παρούσα στιγμή της φυσικής μας ύπαρξης…”

Η Θεωρία του Ετερναλισμού

Ο Ετερναλισμός είναι στην ουσία η αντίθετη θεωρία του Παροντισμού. Αυτή η Φιλοσοφική Θεωρία αναφέρει πως ο χρόνος έχει στην ουσία πολλές στρώσεις και θα μπορούσε να συγκριθεί με ένα σπογκωειδές κεικ με πολλές στρώσεις.

Όλες αυτές οι στρώσεις υπάρχουν ταυτόχρονα, αλλά η μία από αυτές βιώνεται από τον παρατηρητή ανάλογα με το που βρίσκεται και τι παρατηρεί.

Η Θεωρία του Multiverse 

Σίγουρα όλοι μας λίγο πολύ έχουμε ακούσει για την θεωρία του Multiverse που αναφέρει πως υπάρχουν άπειρα παράλληλα σύμπαντα. Οι παράλληλοι κόσμοι – φαίνεται πως είναι περίπου σαν τον δικό μας με μικρές ( ή σε ορισμένες περιπτώσεις και τεράστιες) διαφορές. Σύμφωνα με την Θεωρία, υπάρχει ένας άπειρος αριθμός από τέτοια Σύμπαντα.

Μυθιστορηματική Πραγματικότητα

Η «Μυθιστορηματικη Πραγματικοτητα» είναι μια κοσμοθεωρία που αρέσκεται στην επιβεβαίωση της ύπαρξης των μυθιστορηματικών αντικειμένων. Ένας από τους Γνωστότερους υποστηρικτές της θεωρίας ήταν ο Φιλόσοφος David Lewis, που υποστήριζε πως η πραγματικότητα είναι δεικτική. 

Με άλλα λόγια ο ρεαλισμός των Μυθιστορηματικών αντικειμένων βασίζεται στην ατομική κατανόηση και οπτική του ατόμου. Αυτή η έννοια αποτελείται από έξι κύριες κατηγορίες: Ας δούμε τις 3 από αυτές

Υπάρχουν πιθανοί άλλοι Κόσμοι – είναι όσο πραγματικοί είναι ο δικός μας κόσμος;

Οι πιθανό αυτοί κόσμοι αποτελούνται από ίδια είδη αντικειμένουν του κόσμου μας. Διαφέρουν σε περιεχόμενο, αλλά όχι σε είδος.

Αυτοί οι κόσμοι δεν γίνεται να μειωθούν σε κάτι πιο βασικό. Είναι οντότητες ανεπίδεικτες αλλοιώσεως.

Βασικά αυτό που ο Lewis επισημαίνει με αυτές τις κατηγορίες είναι πως επειδή ένας κόσμος δεν είναι δικός μας ή οικείος μας δεν σημαίνει πως μπορούμε να υποστηρίξουμε οτι είναι λιγότερο αληθινός από τον δικό μας επειδή δεν τον κατοικούμε και δεν ξέρουμε την πραγματική του φύση.

πηγή-revealedtheninthwave
idealistrevolution
mindhack

Διαβάστε περισσότερα... »

Επιστημονικές ανακαλύψεις μέσω ονείρων!

Η Επιστήμη δεν εξελίσσεται μονάχα μέσα από την έρευνα και τον ψυχρό ρεαλισμό. Μερικές από τις πιό αξιοθαύμαστες Επιστημονικες Ανακαλυψεις στην Επιστημονική ιστορία παρουσιάστηκαν στους επιστήμονες μέσα από τα όνειρα, την διαίσθηση και άλλες φορές πήγαζε από αυτό που θεωρείται ως “το Μυστικιστικό κομμάτι του Νου”.

Παρακάτω υπάρχουν 4 παραδείγματα Επιστημόνων που ονειρεύτηκαν ή και είχαν Μυστικιστικές εμπειρίες που διαμόρφωσαν την Ανθρώπινη Ιστορία.

4 Επιστημονικες Ανακαλυψεις που προηλθαν Διαισθητικα

Επιστήμονες και ερευνητές ξόδευψαν πάνω από δύο δεκαετίες μαθαίνοντας την αναγνώριση των προβλημάτων, τον σχεδιασμό των project, την δημιουργία πειραμάτων, την συλλογή δεδομένων, της διαδικασίας υπολογισμού, της δημιουργίας στατιστικών και της αναφοράς των ευρημάτων. Παρατηρούμε έτσι την έμφαση που δίδεται στις τεχνικές, εμπειρικές και λογικές μορφές της Γνώσης.

Παρ’όλα αυτά η Επιστημονική καινοτομία και ανακάλυψη ορισμένες φορές αναδύεται μέσα από την φαντασία, την διαίσθηση, την ονειρική διαδικασία. Αυτός ο τύπος προνοητικής επεξεργασίας δεν είναι αποδεκτός από τις επιστημονικές αρχές ως λογική διεργασία, όμως η αλήθεια είναι πως το μυαλό χρειάζεται ύπνο, και μερικές φορές εισέρχεται σε καταστάσεις διαίσθησης αλλά και άλλες ασυνείδητες μορφές επεξεργασίας και λύσης προβλημάτων για την παραγωγή πρωτοποριακών ιδεών.

“Ο Διανοητικός Νους είναι ένα ιερό δώρο και ο Λογικός Νους είναι ένας πιστός ακόλουθος. Δημιουργήσαμε μία κοινωνία που εξυμνεί τον ακόλουθο και ξέχασε το δώρο…” – Albert Einstein

Όταν ένας Επιστήμονας εργάζεται για να λύσει ένα πρόβλημα τα δεδομένα και οι παρατηρήσεις συσσωρεύονται ενώ ο Συνειδητός Νους είναι πλήρως αφυπνσμένος. Κατά την διάρκεια του ύπνου ο Ασυνείδητος Νους συνθέτει, οργανώνει και συσχετίζει τις πρόσφατες παρατηρήσεις και τις αποθηκευμένες πληροφορίες.

Τα όνειρα και ο ύπνος είναι κρίσιμα για την διαδικασία της σκέψης καθώς επιτρέπουν στο Νου να επανακαθορίσει τα δεδομένα σε σημαίνοντα μοτίβα. Αυτή η διαδικασία βοηθά στην περαιτέρω ανάλυση του προβλήματος μέσα από μία διαδραστική διαδικασία και βοηθά την αρμονία των δεδομένων ώστε να σχηματίσουν μία ενωμένη εικόνα παρέχοντας την βάση για την λύση του προβλήματος. Αυτό μπορεί να παράγει ιδέες που αργότερα μπορούν να δοκιμαστούν μέσα από πειράματα και την πλήρη επιστημονική μέθοδο.

Ας δούμε παρακάτω 5 παραδείγματα ονείρων που οδήγησαν σε επιστημονικές Ανακαλύψεις:

1. Το όνειρο του Mendeleev για τον Περιοδικό Πίνακα

Το 1869 ο Dmitri Mendeleev ανέπτυξε και δημοσίευσε τον Περιοδικό πίνακα, στον οποίο τα χημικά στοιχεία οργανώνονται βάση των ατομικών αλλά και των χημικών ιδιοτήτων τους. Ως τότε είχε ανεπιτυχώς προσπαθήσει να βρει ένα λογικό μοτίβο για να οργανώσει τα χημικά στοιχεία, ώσπου αποκοιμήθηκε στο γραφείο του ένα βράδυ και υποστήριξε αργότερα πως οραματίστηκε στον ύπνο του την πλήρη διάταξη των στοιχείων:

“Είδα στο όνειρό μου ένα πίνακα στον οποίο όλα τα στοιχεία ταξινομήθηκαν όπως απαιτούταν. Καθώς ξύπνησα έγραψα αμέσως αυτό που είδα σε ένα κομμάτι χαρτί, πραγματοποιώντας στην πορεία μονάχα μία διόρθωση στον πίνακα..”

Ενώ κοιμόταν, ο Ασυνείδητος Νους του Mendeleev συνέθεσε και οργάνωσε τα δεδομένα που ο συνειδητός νους απορροφούσε κατά την εργασία του…

2. Το Όνειρο του Niels Bohr’s για τα Άτομα 

Ο Niels Bohr είναι ο “Πατέρας” της Κβαντικής Μηχανικής και κέρδισε το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1922. Ανέπτυξε το Μοντέλο Bohr για τα άτομα, όπου τα Ηλεκτρόνια περιστρέφονται γύρω από τον πυρήνα και μπορούν να μεταφερθούν από ένα ενεργειακό πεδίο ή τροχιά σε ένα άλλο, θεωρία που ισχύει ως και σήμερα.

Ο Bohr συχνά μιλούσε για το όνειρο που τον ενέπνευσε να ανακαλύψει την δομή του Ατόμου. Είχε επιχειρήσει να σχεδιάσει διάφορα πλαίσια για την διαμόρφωση του Ατόμου χωρίς σημαντικά αποτελέσματα. Ένα βράδυ, είδε Ηλεκτρόνια να περιστρέφονται γύρω από τον πυρήνα του Ατόμου όπως οι πλανήτες περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο.

Μόλις ξύπνησε σκέφτηκε πως το “όραμα” ήταν ακριβές και απευθείας κατευθύνθηκε στο εργαστήριό του αναζητώντας επιστημονικές αποδείξεις που θα υποστήριζαν τα όσα είχε δει στον ύπνο του…

3. Τα όνειρα του Einstein για την Σχετικότητα

Όταν ο Albert Einstein ήταν έφηβος είχε ένα φωτεινό ονείρεμα που θα επηρέαζε την πορεία της ζωής του. Ο ίδιος περιγράφει το όνειρό του ( που συνέβη γύρω στο 1890-95):

”Κοιμόμουν με τους φίλους μου ένα βράδυ. Ξεκίνησα να γλυστρώ από ένα λόφο αλλά το έλκηθρό μου πήγαινε ολοένα και γρηγορότερα. Πήγαινα τόσο γρήγορα που διαπίστωσα πως προσέγγιζα την ταχύτητα του φωτός. Κοίταξα πάνω σε ένα σημείο και είδα τα άστρα που έλαμπαν με χρώματα που δεν είχα δει ποτέ ξανά. Αυτό με γέμισε με μία αίσθηση δέους. Κατάλαβα με κάποιο τρόπο πως αναζητούσα το σημαντικότερο νόημα της ζωής μου.”

Το παραπάνω όνειρο ήταν η έμπνευση για αυτό που εξελίχθηκε στην Θεωρία της Σχετικότητας. Ο Ίδιος ο Einstein είχε μάλιστα πει πως ολόκληρη η Ακαδημαική του καριέρα ήταν ένας διαλογισμός πάνω σε αυτό το όνειρο.

4. Τα Οράματα του René Descartes με Θεία αλλά και Σκοτεινά Πνεύματα 

Ένα όραμα είναι κάτι που μπορεί να εμφανιστεί και σε ένα όνειρο, μία κατάσταση έκστασης ή υπερφυσικής εμπειρίας που εμπεριέχει πληροφορίες σχετικά με μία αποκάλυψη. Τα οράματα σχετίζονται με θρησκευτικές και πνευματικές παραδόσεις και παρέχει ανώτερη γνώση ή την κατανόηση της ανθρώπινης πραγματικότητας.

Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα είναι ο René Descartes που είχε μία σειρά από τρία οράματα την νύχτα της 11ης Νοεμβρίου του 1619, όπου αναφέρει πως ένα Θεϊκό πνεύμα του αποκάλυψε μία νέα φιλοσοφία που συνδύαζε τα Μαθηματικά και την Φιλοσοφία σε μία νέα αρχή, την Αναλυτική Γεωμετρία. 

Μέσα από αυτά τα οράματα ανακάλυψε επίσης πως όλες οι αλήθειες συνδέονται μεταξύ τους.

Ο Descartes είχε επίσης φανταστικές συζητήσεις με ένα “Σκοτεινό Δαίμονα” σε διαλογισμούς του, μία προσωποποίηση που προσπαθούσε να τον παραπλανήσει.

Ο Σκοτεινός δαίμονας είναι μία μέθοδος συστηματικής αμφισβήτησης, μέσα από την οποία το άτομο αμφισβητεί ακόμη και τις αισθήσεις του οι οποίες μπορούν να παραπλανήσουν. Ο σκοπός ήταν η χρησιμοποίηση της αμφισβήτησης για την κατανόηση της γνώσης που εμπεριέχουν όλα όσα δεν αμφισβητούνται… Ο Descartes προσπάθησε να αμφισβητήσει την ίδια την ύπαρξή του, αλλά το γεγονός πως την αμφισβητούσε αποδείκνυε πως υπήρχε, αφού δεν μπορούσε να αμφισβητήσει το γεγονός πως υπήρχε..

Η Εμπειρική και Λογική γνώση, καθώς και η προνοητική γνώση που πηγάζει από τα επίπεδα συνειδητότητας είναι απαραίτητα στοιχεία για την επιστημονική καινοτομία. Ο Ασυνείδητος Νους μπορεί να βοηθήσει στην λύση περίπλοκων προβλημάτων κατά την διάρκεια του ύπνου και ενώ το μυαλό είναι χαλαρό.. Έτσι παραπάνω βλέπουμε πως τα όνειρα, οι ονειροπολήσεις ή ακόμη και τα οράματα βοήθησαν στην ανακάλυψη σημαντικών Επιστημονικών Θεωριών…

mindhack

πηγή-revealedtheninthwave

Διαβάστε περισσότερα... »

Επειός ο Φωκεύς: Ο άγνωστος πυγμάχος και αρχιτέκτονας που κατασκεύασε το Δούρειο Ίππο

Δείτε ακόμη εδώ κι εδώ

πηγή

Άλλος ήταν ο Επειός ο Ηλείος!

Όπως πηγαίνουμε από Θήβα προς Δελφούς συναντάμε τη γενέτειρα του Πλουτάρχου τη Χαιρώνεια. Ακριβώς δίπλα βρίσκεται ο Άγιος Βλάσιος Λειβαδιάς. Η αρχαία μυκηναϊκή πόλη «Πανοπεύς», με τα κυκλώπεια τείχη, μια από τις σημαντικότερες πόλεις του «Κοινού των Φωκαέων». Λέγεται πως η πόλη πήρε το όνομά της από τον πατέρα του Επειού, τον Πανοπέα. Οι κάτοικοι του Πανοπέα σύμφωνα με τον Παυσανία δεν ήταν Φωκαείς, αλλά Φλεγύες, που διέφυγαν στην Φωκίδα, από τον Ορχομενό.

Γιος του Πανοπέα, από την πόλη Πανοπεύς που βρίσκεται στη σημερινή διαδρομή από Θήβα προς Δελφούς.

Ο Επειός είχε μια πανέμορφη αδελφή την Αίγλη που σύμφωνα με τον Ησίοδο την ερωτεύτηκε ένα όμορφο βασιλόπουλο ο Αιγίμιος, αλλά την παντρεύτηκε τελικά ο Θησέας που για χάρη της εγκατέλειψε την Αριάδνη στη Νάξο.

Ο Επειός πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο μαζί με τους συντρόφους του, τον Σχεδίο και τον Επίστροφο προσφέροντας στην εκστρατεία τριάντα φωκικά πλοία. Στους νεκρικούς αγώνες προς τιμήν του Πατρόκλου, από τον Αχιλλέα, κέρδισε πολλές διακρίσεις ως σπουδαίος πυγμάχος.

Η παράδοση λέει πως η καταγραφή αυτών των αγώνων αποτελεί και την πρώτη αθλητική περιγραφή αγώνων σε γραπτή μορφή. Συντάκτης φυσικά ήταν ο Όμηρος. Ο Επειός εκτός από σπουδαίος πυγμάχος είχε εξαιρετικές τεχνικές γνώσεις.

Γι αυτό και στην ιστορία δεν έμεινε ως αθλητής, αλλά ως αρχιτέκτονας που κατασκεύασε μια από τις πιο σπάνιες προκλήσεις της ιστορίας. Τον Δούρειο Ίππο.

Η Αθηνά συμβούλευσε τον Οδυσσέα, να κατασκευάσει ο Επειός ένα μεγάλο ξύλινο άλογο. Πράγματι ο Επειός ανταποκρίθηκε. Δημιούργησε ένα ξύλινο άλογο με κρυφά ανοίγματα στις δυο πλευρές, το οποίο μπορούσε να χωρέσει πάνω από 2000 Αχαιούς.

Η θεά τους είχε καθοδηγήσει να χαράξουν τη φράση: «Έλληνες Αθηνά χαριστήριον». Στα «σπλάχνα» του αλόγου μπήκαν οι πιο γενναίοι, ανάμεσά τους ο Οδυσσέας, ο Διομήδης, ο Μενέλαος, ο Αίας, ο Νεοπτόλεμος και κατασκευαστής Επειός, που ήξερε να ανοίγει τις κρύπτες.

Μπορεί το σχέδιο να ήταν καλά οργανωμένο ωστόσο σε περίπτωση που οι Τρώες τους ανακάλυπταν θα είχαν στα χέρια τους τα καλύτερα παλικάρια των Αχαιών. Οι υπόλοιποι Αχαιοί αποχώρησαν.

Οι Τρώες ενώ προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν την ξαφνική φυγή των Αχαιών είδαν το Δούρειο Ίππο. Αν και υπήρχαν ενστάσεις και δισταγμοί αποφασίζουν να μεταφέρουν το ξύλινο δώρο της θεάς μέσα στην πόλη.

Οι Αχαιοί άφησαν επίτηδες πίσω το Σίνωνα ώστε να πιαστεί αιχμάλωτος και να πει στους Τρώες αυτά που έπρεπε να ακούσουν. Έτσι τους είπε μια ψεύτικη ιστορία για το άλογο: Η βοήθεια της Αθηνάς στους Αχαιούς έπαψε υποτίθεται να υπάρχει όταν ο Οδυσσέας και ο Διομήδης άγγιξαν το Παλλάδιο με χέρια που είχαν διαπράξει φόνους.

Το Παλλάδιο ήταν το μικρό ιερό, ξύλινο ειδώλιο της Αθηνάς, που προστάτευε την πόλη από τις πολιορκίες. Το είχε όμως κλέψει ο πανούργος Οδυσσέας. Ο Κάλχας, ο μάντης του στρατοπέδου των Αχαιών τους είπε πως η πράξη αυτή εξόργισε την Αθηνά η οποία δεν ήταν πια με το μέρος τους.

Έπρεπε λοιπόν να φύγουν όσο γρηγορότερα γινόταν και να σταματήσουν άμεσα την πολιορκία. Γι αυτό έφτιαξαν το τεράστιο ξύλινο άλογο για να την εξευμενίσουν.

Οι Τρώες χάρηκαν με τη φυγή των Αχαιών και πίστεψαν τα λόγια του Σίνωνα τον οποίο και άφησαν ελεύθερο. Έτσι έβαλαν στην πόλη το ξύλινο άλογο της θεάς γκρεμίζοντας και ένα τμήμα απ τις Σκαιές Πύλες για να χωρέσει.

Η Κασσάνδρα τους προειδοποίησε αλλά μάταια. Η Τροία μέτραγε λίγες ώρες ζωής και η τραγωδία ερχόταν. Ο Επειός ήταν ο αφανής ήρωας και η ιστορία του είναι γνωστή στους περισσότερους.

Όταν πήρε το δρόμο της επιστροφής μαζί με τους συντρόφους του έφτασε στην Κάτω Ιταλία και όπως συνηθιζόταν τότε ίδρυσε το Μεταπόντιο και ανήγειρε ναό προς τιμήν της θεάς Αθηνάς στον οποίο αφιέρωσε τα εργαλεία με τα οποία έφτιαξε το Δούρειο Ίππο.

Πηγή: aneksigita-fainomena

πηγή-pronews.gr

Διαβάστε περισσότερα... »