Εαρινή ισημερία! Καλή σας άνοιξη!

Φέτος (2015) στις 21 Μαρτίου και ώρα Ελλάδας 1.05, έχουμε επίσημα την έναρξη της Άνοιξης, στο βόρειο ημισφαίριο, στο οποίο ανήκει και η χώρα μας, ενώ αντίστροφα στο νότιο ημισφαίριο ξεκινά το φθινόπωρο.

Η αρχή της άνοιξης, της πιο όμορφης για τους περισσότερους ανθρώπους εποχής, συμπίπτει με την εαρινή ισημερία, όταν η διάρκεια της ημέρας και της νύχτας είναι σχεδόν ίσες. Μετά τις 21 Μαρτίου οι μέρες θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν, ώσπου να φθάσουν στο αποκορύφωμά τους κατά το θερινό ηλιοστάσιο της 21ης Ιουνίου.

Η Γη εκτελεί μια πλήρη περιστροφή μέσα σε 24 ώρες περίπου γύρω από τον άξονά της, ο οποίος έχει κλίση 23,5 μοιρών. Αυτή η κλίση, σε συνδυασμό με την ελλειπτική ετήσια τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο, που διαρκεί περίπου 365 μέρες, δημιουργεί την εναλλαγή των τεσσάρων εποχών.

.

Οι ισημερίες (εαρινή και φθινοπωρινή) καθορίζουν την έναρξη της άνοιξης και του φθινοπώρου, ενώ τα ηλιοστάσια (θερινό και χειμερινό) προσδιορίζουν την έναρξη του καλοκαιριού και του χειμώνα αντίστοιχα. Η άνοιξη δεν έχει σταθερή ημερομηνία εκκίνησης και οι εποχές του έτους, δεν έχουν ίδια διάρκεια. Η πρώτη μέρα της άνοιξης ποικίλει ανάμεσα στις 19 (πιο σπάνια), στις 20 (συνήθως) και στις 21 Μαρτίου, ανάλογα με το έτος.

Σήμερα, στο βόρειο ημισφαίριο ο χειμώνας διαρκεί περίπου 89 μέρες (λιγότερες από όλες τις εποχές), η άνοιξη σχεδόν 93 μέρες, το καλοκαίρι σχεδόν 94 μέρες (περισσότερες από όλες τις εποχές) και το φθινόπωρο σχεδόν 90 μέρες. Αθροιστικά, η ζεστή περίοδος του έτους (άνοιξη και καλοκαίρι) είναι περίπου μία εβομάδα μεγαλύτερη από την ψυχρή (φθινόπωρο και χειμώνας).

Διαχρονικά, η διάρκεια της άνοιξης μειώνεται περίπου με ρυθμό ενός λεπτού ανά έτος, ενώ ο χειμώνας μειώνεται σχεδόν κατά μισό λεπτό ετησίως. Αντίστροφα, η διάρκεια του καλοκαιριού μεγαλώνει με ετήσιο ρυθμό ενός λεπτού (που χάνει η άνοιξη), ενώ του φθινοπώρου αυξάνει κατά μισό λεπτό (που χάνει ο χειμώνας).

Σύμφωνα με το παλαιότερο Ιουλιανό ημερολόγιο, το οποίο είχε καθιερώσει ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Ιούλιος Καίσαρας, η εαρινή ισημερία άρχιζε κάθε χρόνο 11 λεπτά νωρίτερα, με αποτέλεσμα το έτος 1500 η ισημερία να συμβεί στις 11 Μαρτίου. Για να διορθωθεί αυτό το πρόβλημα, μεταξύ άλλων, ο πάπας Γρηγόριος 13oς εισήγαγε, το 1582, το λεγόμενο Γρηγοριανό ημερολόγιο, που είναι ακριβέστερο.

Η ΕΑΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ (ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ)

Εαρινή ισημερία έχουμε την 20η Μαρτίου. Κατά την ημερομηνία αυτήν ο Ήλιος εισέρχεται στον αστερισμό του Κριού και έτσι εισερχόμαστε αστρονομικά στην εποχή της άνοιξης. 

Η Εαρινή Ισημερία του Ηλίου συμβολίζει τον θάνατο των παθών της τιτανικής φύσεως του ανθρώπου και την εκδήλωση της αρετής και την απόκτηση της ΣΟΦΙΑΣ (5ο ιερό δράμα της εξελικτικής πορείας της φύσεως) που θα του εξασφαλίσουν τον θρίαμβό των επί του νόμου του θανάτου και την ανάστασή του στις πνευματικές φύσεις του πνευματικού κόσμου αθανάτων. 

Οι Ορφικοί συμβόλιζαν την εαρινή ισημερία με τον θάνατο του Διονύσου του Ζαγρέως και την εκ νέου γέννησή του με την παρέμβαση της Θεάς Αθηνάς (δηλαδή του σοφού πνεύματος) από την φύση του Ολυμπίου Διός ως Διονύσου του Άνθιου, ο οποίος κατόπιν μεταμορφώνεται στον Διόνυσο τον Ελευθερέα δηλαδή τον ελευθερωτή των ανθρωπίνων ψυχών εκ των δεσμών της ύλης και της εν γένει υλοβαρούς τους φύσεως. Έτσι ο Διόνυσος ο Ζαγρεύς από χθόνια θεότητα μεταμορφώνεται σε ουράνια θεότητα, τον Διόνυσο τον Ελευθερέα. 

Την ημέρα της εαρινής ισημερίας οι Ορφικοί τελούσαν συμπόσια τα λεγόμενα ΩΜΟΦΑΓΙΑ κατά τα οποία θυσίαζαν τον Διονυσιακό Ταύρο και έτρωγαν από τις σάρκες του. Αλλά ποίος ήταν ο Διονυσιακός Ταύρος; Με την αλληγορία αυτήν ο θείος Ορφέας έκρυψε επιμελώς μια μεγάλη αλήθεια που μόνο άκρως μεμυημένοι στα Ορφικά μυστήρια μπορούσαν να κατανοήσουν. 

Επί του σημείου αυτού μόνον τα εξής ολίγα μπορούν να λεχθούν: Ο ΔΙΟΝΥΣΟΣ είναι τέκνο του θεού Διός. Ο ΤΑΥΡΟΣ είναι μία εκ των πτυχών του Νόμου του Φάνητος, ο οποίος αφομοιωθείς στην φύση του Διός, έδωσε στον Δία τις πνευματικές εξουσίες του Ουρανού (αυτό εικονίζει την θεοποίηση). Ένα από τα τέκνα του θεού Διός φέρει ως σύμβολό του τον Ταύρο και εκείνος από τους Μύστες των Ορφικών μυστηρίων που θα γνώριζε και θα εκτιμούσε αυτό το τέκνο του θεού Διός θα εννοούσε και την συμβολική έννοια του Ταύρου. 

Ο συνδυασμός του Διονύσου και του Ταύρου αποτελούν την βάση της μεγάλης αποκαλυφθείσης αλήθειας του θείου Ορφέα, γιατί αποτελούν την λύση του προβλήματος περί της αθανασίας της ανθρώπινης ψυχής. Η τρίτη μύηση στα Ορφικά μυστήρια λάμβανε χώρα κατά την εαρινή ισημερία του ηλίου. Ο χρόνος από της μυήσεως αυτής μέχρι την επομένη μύηση που ελάμβανε χώρα κατά την θερινή τροπή του Ηλίου ήταν ο χρόνος κατά τον οποίο ο μυούμενος έπρεπε να εκδηλώσει αρμονική ιδεολογία ανάλογη προς τα εκδηλούμενα χρώματα των ανθέων αυτής της εποχής ως και αρμονική αισθηματολογία ανάλογη προς τα αρώματα των ανθέων αυτής της εποχής. 

Κατά τους Ορφικούς τα αρώματα και τα χρώματα αυτής της εποχής αναπαριστούν την βαίνουσα προς αποθέωση ανθρώπινη ψυχή η οποία απέβαλε το έρεβος και προορίζεται πλέον σε θεία πνευματική ανάσταση και την τέλεια αθανασία. 

Στα Ελευσίνια μυστήρια η εαρινή ισημερία συμβολιζότανε με την απελευθέρωση της Περσεφόνης από το βασίλειο του Πλούτωνα (που είναι χθόνια θεότητα). Την απελευθέρωσή της την πραγματοποιεί ο Διόνυσος ο Ελευθερέας (που είναι ουράνια θεότητα), ο οποίος την μεταφέρει στον Όλυμπο δηλαδή την μεταμορφώνει σε Ουράνια θεότητα. Ο συμβολισμός αυτός των 

Ελευσίνιων μυστηρίων, δείχνει και την περαιτέρω δράση των πνευματικών οντοτήτων. Επίσης θεωρούσαν ότι η εαρινή ισημερία αντιπροσωπεύει τον θάνατο του τιτανικού οργανισμού των ανθρωπίνων ψυχών, την μεταμόρφωσή τους και την αναγέννησή τους στις πνευματικές φύσεις του πνευματικού κόσμου. Οι Ελευσίνιοι τελούσαν την γιορτή των Παναθηναίων ενώ παράλληλα γινόντουσαν τελετές και εσωτερικά που όμως δεν μας είναι γνωστές. 

Στην Χριστιανική θρησκεία έχουμε τον ανάλογο συμβολισμό που είναι ο σταυρικός θάνατος του Χριστού και η εν συνεχεία ανάστασή του που γιορτάζεται μετά ακριβώς από την εαρινή ισημερία. Πρέπει να σημειωθεί ότι όλες σχεδόν οι θρησκείες περιλαμβάνουν αυτόν τον συμβολισμό (δηλαδή οι ήρωές τους πεθαίνουν και στη συνέχεια ανασταίνονται κατά την εαρινή ισημερία). Στο σημείο αυτό πρέπει να διευκρινισθεί ότι ο θάνατος δεν έχει την έννοια της εξαφάνισης αλλά της μεταμόρφωσης και συνεπώς της εξέλιξης. 

Η περίοδος από την εαρινή ισημερία μέχρι την θερινή τροπή του Ηλίου συμβολίζει την περίοδος της αναγεννήσεως και μεταμορφώσεως των ανθρωπίνων ψυχών στις πνευματικές φύσεις του πνευματικού κόσμου ως και της προετοιμασίας τους για τον πλήρη αποχωρισμό τους από το έρεβος. Στο φυτικό επίπεδο είναι η εποχή της μεταμορφώσεως της βλαστήσεως και της εκδηλώσεως των ανθέων και των χρωμάτων αυτών. 

Οι Ορφικοί, το χρονικό διάστημα που μεσολαβούσε μέχρι την επόμενη μύηση, το θεωρούσαν ως απαραίτητο για να εκδηλώσει ο μυούμενος αρμονική ιδεολογία όπως είναι αρμονικά εκδηλωμένα τα χρώματα των ανθέων της εποχής αυτής. 

Κατά τους μύστες της Ελευσίνας, η εποχή που περιλαμβάνεται μεταξύ εαρινής ισημερίας και θερινής τροπής του Ηλίου είναι η περίοδος κατά την οποία το ανιστάμενο πνεύμα έρχεται στην αποθέωση.

πηγή-erevnw

Διαβάστε περισσότερα... »

Σήμερα η μεγαλύτερη ημέρα του χρόνου: Το καλοκαίρι, ξεκινά επίσημα, σήμερα το μεσημέρι

Το καλοκαίρι μπορεί να έχει ξεκινήσει ουσιαστικά εδώ και αρκετές ημέρες, όμως τυπικά σήμερα 21 Ιουνίου είναι η πρώτη ημέρα του καλοκαιριού. 

Συγκεκριμένα, στις 13:51 ξεκινά το θερινό ηλιοστάσιο που θα σημάνει και την επίσημη έναρξη του καλοκαιριού από αστρονομικής πλευράς.

Αυτό σημαίνει ότι ο ήλιος θα βρεθεί στο υψηλότερο σημείο του στον ουρανό και η ημέρα θα έχει την μεγαλύτερη διάρκεια μέσα στο έτος. Παράλληλα, στο νότιο ημισφαίριο ξεκινά και επίσημα ο χειμώνας με την έναρξη του χειμερινού ηλιοστάσιου. Από την Κυριακή 22 Ιουνίου οι ημέρες θα αρχίσουν σταδιακά να μικραίνουν.

Για το θερινό ηλιοστάσιο και οι τρεις μεγάλες συνιστώσες του Χριστιανισμού (Ορθόδοξοι, Καθολικοί και Προτεστάντες) εορτάζουν τη γέννηση του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στις 23 ή στις 24 Ιουνίου, γνωστή στην Ελλάδα ως εορτή του «Αϊ-Γιάννη του Φανιστή», αρκετά σημαντική ώστε σε κάποια μέρη (Σωζόπολις Ανατ.Ρωμυλίας) ολόκληρος ο Ιούνιος να αναφέρεται ως «Αϊγιαννίτης».

Στις βορειότερες χώρες, όπου οι μεταβολές της πορείας του ήλιου είναι ευκολότερα αντιληπτές από ό,τι στην Ελλάδα, οι σχετικές τελετές επικρατούσαν από τη χαραυγή ήδη του πολιτισμού. Το αρχαιότερο ίσως σχετικό μνημείο είναι το Στόουνχεντζ στη Μεγάλη Βρετανία.

Tι είναι οι ισημερίες και τί τα ηλιοστάσια;

Τι είναι Ισημερία; 

Είναι το φαινόμενο κατά το οποίο η μέρα διαρκεί όσο και η νύχτα. Και Ηλιοστάσιο; Πρόκειται για τη χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης στρέφεται όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο, κατά την ετήσια τροχιά της Γης γύρω από αυτόν. Και τι άλλο ενδιαφέρον μπορούμε να μάθουμε για αυτά; Ιδού!

1. Η εαρινή ισημερία λαμβάνει χώρα στις 21 Μαρτίου ή 22 Μαρτίου, ενώ η φθινοπωρινή στις 22 Σεπτεμβρίου ή 23 Σεπτεμβρίου. Οι ονομασίες “εαρινή” και “φθινοπωρινή” ισημερία αφορούν την εύκρατη ζώνη του βόρειου ημισφαιρίου. Σε αυτές τις ημερομηνίες στο νότιο ημισφαίριο υπάρχουν οι αντίθετες εποχές, ενώ στις δύο πολικές ζώνες, καθώς και στην τροπική ζώνη δεν παρατηρείται διαφοροποίηση εποχών.

2. Γιατί συμβαίνει το φαινόμενο της Ισημερίας; Η γη περιφέρεται γύρω από τον ήλιο με τον άξονα περιστροφής της να μην σημειώνει κάθετη πορεία, οπότε δεν είναι κάθετος στο επίπεδο περιφοράς. 

Το αποτέλεσμα είναι η διάρκεια της ημέρας να αλλάζει και δύο φορές το χρόνο, η γη να βρίσκεται σε θέση που επιτρέπει στις ακτίνες του ήλιου να πέφτουν εντελώς κάθετα στον ισημερινό.3. Σε άλλες γλώσσες ο αντίστοιχος όρος της “ισημερίας” ως λέξη δεν αναφέρεται στην ίση μέρα, αλλά στην ίση νύχτα, λόγω της λατινικής λέξης aequinoctium.

4. Οι ισημερίες συμβαίνουν μεταξύ του χειμερινού ηλιοστασίου και του θερινού ηλιοστασίου. Η λέξη “ηλιοστάσιο” προέρχεται από το «ήλιος» και το «στάση», επειδή λίγες μέρες πριν ή μετά από τα ηλιοστάσια, ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει την κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια και την ημέρα του ηλιοστασίου, αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αντιστρέφεται.

5. Εκτός από τους όρους θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο, και τους εναλλακτικούς τους “ηλιοστάσιο Ιουνίου/Δεκεμβρίου”, υπάρχουν και οι όροι του βόρειου και του νότιου ηλιοστασίου. Οι όροι βόρειο ηλιοστάσιο και νότιο ηλιοστάσιο δείχνουν τη θέση του Ηλίου πάνω στον ουρανό, όπως αυτός φαίνεται από τη Γη μας.

6. Τη μισή χρονιά, από τις 20 Μαρτίου ή 21 Μαρτίου ως τις 22 Σεπτεμβρίου ή 23 Σεπτεμβρίου, το βόρειο ημισφαίριο «γέρνει» προς τον Ήλιο, με τη μεγαλύτερη κλίση να πραγματοποιείται στις 21 Ιουνίου. Την άλλη μισή χρονιά, το νότιο ημισφαίριο είναι αυτό που λούζεται περισσότερο από τις ακτίνες του ήλιου, με τη μεγαλύτερη επαφή του ήλιου να συμβαίνει στις 21 Δεκεμβρίου.

7. Στο Ινδικό ημερολόγιο υπάρχουν δύο αστρικά ηλιοστάσια: το Uttarayana (14 Ιανουαρίου ) και τοDakshinayana (14 Ιουλίου). Αυτά σημειώνουν δύο επαφές στην κίνηση του Ήλιου κατά μήκος ενός σταθερού, ως προς τους αστέρες Ζωδιακού: η μία είναι στην είσοδό του στο ζώδιο Mesha (αντιστοιχεί στο ζώδιο Κριός το 285 μ.Χ.) και η άλλη στο αντίθετο ζώδιο Tula (Ζυγός του 285 μ.Χ.).


Linkwithin
πηγή-maiandros 

Διαβάστε περισσότερα... »

6 + 1 πράγματα που δεν ξέρουμε, για τις Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια!

Τι είναι Ισημερία; 

Είναι το φαινόμενο κατά το οποίο, η μέρα διαρκεί όσο και η νύχτα. 

Και Ηλιοστάσιο; 

Πρόκειται για τη χρονική στιγμή κατά την οποία ο άξονας της Γης στρέφεται όσο περισσότερο προς ή μακριά από τον Ήλιο, κατά την ετήσια τροχιά της Γης γύρω από αυτόν. Και τι άλλο ενδιαφέρον μπορούμε να μάθουμε για αυτά; Ιδού!

1. Η εαρινή ισημερία λαμβάνει χώρα στις 21 Μαρτίου ή 22 Μαρτίου, ενώ η φθινοπωρινή στις 22 Σεπτεμβρίου ή 23 Σεπτεμβρίου. Οι ονομασίες “εαρινή” και “φθινοπωρινή” ισημερία αφορούν την εύκρατη ζώνη του βόρειου ημισφαιρίου. 

Σε αυτές τις ημερομηνίες στο νότιο ημισφαίριο υπάρχουν οι αντίθετες εποχές, ενώ στις δύο πολικές ζώνες, καθώς και στην τροπική ζώνη δεν παρατηρείται διαφοροποίηση εποχών.

2. Γιατί συμβαίνει το φαινόμενο της Ισημερίας; Η γη περιφέρεται γύρω από τον ήλιο με τον άξονα περιστροφής της να μην σημειώνει κάθετη πορεία, οπότε δεν είναι κάθετος στο επίπεδο περιφοράς. 

Το αποτέλεσμα είναι η διάρκεια της ημέρας, να αλλάζει και δύο φορές το χρόνο η γη να βρίσκεται σε θέση που επιτρέπει στις ακτίνες του ήλιου να πέφτουν εντελώς κάθετα στον ισημερινό.

3. Σε άλλες γλώσσες ο αντίστοιχος όρος της “ισημερίας” ως λέξη δεν αναφέρεται στην ίση μέρα, αλλά στην ίση νύχτα, λόγω της λατινικής λέξης aequinoctium.

4. Οι ισημερίες συμβαίνουν μεταξύ του χειμερινού ηλιοστασίου και του θερινού ηλιοστασίου. Η λέξη “ηλιοστάσιο” προέρχεται από το «ήλιος» και το «στάση», επειδή λίγες μέρες πριν ή μετά από τα ηλιοστάσια, ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει την κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια και την ημέρα του ηλιοστασίου, αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αντιστρέφεται.

5. Εκτός από τους όρους θερινό και χειμερινό ηλιοστάσιο, και τους εναλλακτικούς τους “ηλιοστάσιο Ιουνίου/Δεκεμβρίου”, υπάρχουν και οι όροι του βόρειου και του νότιου ηλιοστασίου. Οι όροι βόρειο ηλιοστάσιο και νότιο ηλιοστάσιο δείχνουν τη θέση του Ηλίου πάνω στον ουρανό, όπως αυτός φαίνεται από τη Γη μας.

6. Τη μισή χρονιά, από τις 20 Μαρτίου ή 21 Μαρτίου ως τις 22 Σεπτεμβρίου ή 23 Σεπτεμβρίου, το βόρειο ημισφαίριο «γέρνει» προς τον Ήλιο, με τη μεγαλύτερη κλίση να πραγματοποιείται στις 21 Ιουνίου. Την άλλη μισή χρονιά, το νότιο ημισφαίριο είναι αυτό που λούζεται περισσότερο από τις ακτίνες του ήλιου, με τη μεγαλύτερη επαφή του ήλιου να συμβαίνει στις 21 Δεκεμβρίου.

7. Στο Ινδικό ημερολόγιο υπάρχουν δύο αστρικά ηλιοστάσια: το Uttarayana (14 Ιανουαρίου ) και τοDakshinayana (14 Ιουλίου). 

Αυτά σημειώνουν δύο επαφές στην κίνηση του Ήλιου κατά μήκος ενός σταθερού, ως προς τους αστέρες Ζωδιακού: η μία είναι στην είσοδό του στο ζώδιο Mesha (αντιστοιχεί στο ζώδιο Κριός το 285 μ.Χ.) και η άλλη στο αντίθετο ζώδιο Tula (Ζυγός του 285 μ.Χ.).


Φωτό από: www.sxc.hu

πηγή-tsemperlidou.gr

Διαβάστε περισσότερα... »