«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΘΑΛΑΣΣΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΘΑΛΑΣΣΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Γιατί η θάλασσα είναι γαλάζια;



Στο σχολείο διδαχτήκαμε πως το νερό είναι άχρωμο και άγευστο. 

Μόνο που ο συγκεκριμένος ορισμός μπάζει νερά από παντού.

Η αλήθεια είναι ότι το νερό δεν είναι άχρωμο, αλλά γαλάζιο. Η αιτιολόγηση κρύβεται στα σκονισμένα αρχεία ενός επιστήμονα, ο οποίος έζησε πριν από 300 περίπου χρόνια. 

Πρωτεργάτης ο Ισαάκ Νεύτωνας, ο οποίος χρησιμοποιώντας ένα πρίσμα, ανακάλυψε ότι το φως είναι το σύνολο όλων των ορατών σε εμάς χρωμάτων. 

Έτσι, όταν τα σωματίδια του φωτός χτυπούν σε ένα υλικό (π.χ. πέτρα, ρούχο, δέντρο κτλ.), τα μόρια του υλικού παρουσιάζουν την ιδιότητα να απορροφούν συγκεκριμένες δεσμίδες ενός χρώματος, σε μεγαλύτερη αναλογία, σε σχέση με άλλες.



Αυτές όμως που δεν απορροφούνται, διαφεύγουν και φτάνουν στα μάτια μας. Αυτός είναι και ο λόγος που βλέπουμε διαφορετικά χρώματα. Η προαναφερθείσα ιδιότητα βρίσκει εφαρμογή παντού, ακόμα και χρώμα του νερό. 

Όταν το φως χτυπά πάνω στα σωματίδια που αποτελούν το νερό, αυτά με την σειρά τους δεσμεύουν το πορτοκαλί και κοκκινωπό χρώμα από το ηλιακό φως, σε μεγαλύτερη αναλογία. 

Έτσι «περισσεύει» περισσότερο γαλάζιο, το οποίο εν συνεχεία φτάνει στα μάτια μας. 

Ένα ποτήρι νερό από την άλλη, περιέχει πολύ μικρή ποσότητα νερού, ώστε το ακριβές του χρώμα δεν είναι εύκολα εμφανές, δημιουργώντας εσφαλμένα την εντύπωση ότι είναι άχρωμο. 

Αν δοκιμάσουμε να γεμίσουμε μια μπανιέρα ή μια πισίνα (με άσπρα πλακάκια) θα διαπιστώσουμε πως το νερό αρχίσει να αποκτά αυτό το γαλάζιο χρώμα.



δεν ρώτησες αλλά...

Γιατί σε μερικές θάλασσες το μπλε χρώμα είναι πιο έντονο και σε άλλες πιο ανοιχτό;

Η θάλασσα δεν αποτελείται μόνο από νερό. Αποτελείται εκτός των άλλων και από φυτοπλαγκτόν και ζωοπλαγκτόν τα οποία επηρεάζουν το χρώμα του νερού. Το φυτοπλαγκτόν π.χ. απορροφά λίγο γαλάζιο και λίγο κόκκινο χρώμα παραπάνω, οπότε δίνει στη θάλασσα μια πιο πρασινωπή απόχρωση. Σε μεγάλη ποσότητα θα αλλοιώσει τελείως το γαλάζιο χρώμα της θάλασσας.



Συντάκτης: Ευάγγελος Χόβολος
Πηγές: Ρόμπερτ Λ. Γουόλκε, 2006, Τι είπε ο ΑΪΝΣΤΑΪΝ στον κουρέα του, Εκδόσεις Κέδρος, Τζον Λόϋντ - Τζον Μίτσινσον, Μάρτιος 2009, Το βιβλίο της ολικής άγνοιας, Εκδόσεις Πατάκη, www.acqua-magic.com, www.biography4u.com, bag-round.blogspot.com, www.hdwallpapers.in, www.wallpaperviews.com, rookiejeno.deviantart.com

Διαβάστε περισσότερα... »

Κυριακή 4 Μαΐου 2014

Ξεχωριστές και σπάνιες θεότητες της Αρχαίας Ελλάδας



Η Θάλασσα κατά την Ελληνική Μυθολογία ήταν η ιδεατή ανθρωπόμορφη θεότητα της έννοιας του αλμυρού υγρού στοιχείου και προστάτιδα αυτού. 

Ήταν κόρη κατ΄ άλλους της Γαίας και μόνο αυτής που κατά τον ίδιο τρόπο, δηλαδή μόνο από τις δημιουργικές δυνάμεις του κληρονόμησε από το Χάος, και χωρίς τη βοήθεια του Έρωτος, κυοφόρησε τον Ουρανό και τα Όρη. Κατ΄ άλλες μυθολογικές παραδόσεις η Θάλασσα ήταν κόρη του Αιθέρα και της Ημέρας, μητέρα των Ροδίων, των Τελγινών καθώς και της Αφροδίτης.

Παραστάσεις της θεότητας αυτής υπήρχαν ελάχιστες με σαφή υπεροχή του θεού Ποσειδώνα. Από τις πιο ονομαστές απ΄ αυτές ήταν, κατά τον Ηρώδη τον Αττικό, εκείνη στο Ναό του Ποσειδώνα στην αρχαία Κόρινθο που φερόταν στη βάση συμπλέγματος του θεού αυτού με την Αμφιτρίτη να κρατά στην αγκαλιά της την κόρη της Αφροδίτη περιστοιχιζόμενη από τις Νηρηίδες.


Ο ΝΗΡΕΑΣ

Στην αρχαιότητα υπήρχαν διάφορες θεότητες που σχετίζονταν με το θαλάσσιο βασίλειο. Οι θεότητες αυτές δεν ήταν τόσο σημαντικές, όσο ο Ποσειδώνας, είχαν όμως γεννηθεί και κυριαρχούσαν πριν από εκείνον. 

Λατρεύονταν επίσης στον ελλαδικό χώρο προτού ακόμη εκείνος καθιερωθεί. Παρόλο που ήταν θεότητες δευτερεύουσες, γύρω απ’ αυτές και τους απογόνους τους δημιουργήθηκαν πολύ ενδιαφέροντες μύθοι.

Μια απ’ αυτές ήταν ο Νηρέας, ένας από τους “γέροντες της θάλασσας”, ένας από τους πιο σημαντικούς θαλάσσιους δαίμονες στην ακολουθία του Ποσειδώνα. Ήταν γιος του Πόντου και της Γαίας και αδέρφια του ήταν ο Θαύμαντας, ο Φόρκης, η Κητώ και η Ευρυβία. 

Η καταγωγή του δείχνει ολοφάνερα ότι πρόκειται για γενιά προγενέστερη από τον Ποσειδώνα. Σύζυγός του ήταν η Δωρίδα, μια από τις Ωκεανίδες. Μαζί της απέκτησε πενήντα κόρες, τις Νηρηίδες, μία από τις οποίες, η Αμφιτρίτη, έγινε αργότερα σύζυγος του Ποσειδώνα.

Έλεγαν πως, όπως και οι περισσότεροι θαλάσσιοι δαίμονες, έτσι κι ο Νηρέας μπορούσε
να μεταμορφώνεται κι επινοούσε διάφορα τεχνάσματα. Γι’ αυτό και τον φαντάζονταν και τον απεικόνιζαν ως άνδρα με μορφή ψαριού, κάποτε όμως από το σώμα του ξεπροβάλλει ένας λύκος, ένας τράγος ή ένα κεφάλι φιδιού, ακριβώς για να συμβολίσουν τις μορφές που μπορούσε να πάρει. 

Σε φίδι είχε μεταμορφωθεί ο δαίμονας, όταν πάλευε με τον Ηρακλή, ο ήρωας όμως τον έδεσε, όπως τον είχαν συμβουλέψει οι θεές της Τύχης. Έτσι, τον ανάγκασε να του απαντήσει σε όλες του τις ερωτήσεις.



Ο Νηρέας φημιζόταν επίσης για τις προφητικές του ικανότητες. Όταν συνάντησε τον Πάρη, του προφήτευσε την πτώση της Τροίας. Επίσης, προείπε το ένδοξο πεπρωμένο του Ηρακλή στους Αργοναύτες, με τη βοήθεια του Γλαύκου, που ερμήνευσε τα λόγια του σ’ αυτούς.

Ο Νηρέας, πρώτος γιος του Πόντου, ήταν καλοσυνάτος, σοφός, καλοπροαίρετος και γνωστός
για τη δικαιοσύνη, την προθυμία και τη φιλαλήθειά του. Ο ρόλος του ήταν πάντα ταπεινός και αφανής, παρόλα αυτά δε δίσταζε να βοηθήσει όποιον είχε την ανάγκη του. 

Η Αφροδίτη ανατράφηκε στην κατοικία του και ο Πηλέας ευεργετήθηκε απ’ αυτόν, γιατί του χάρισε το φάρμακο για να νικήσει την πείνα. Επίσης, βοήθησε τον Ηρακλή και τον έβγαλε από τη δύσκολη θέση, όταν του έδωσε το κύπελλο του Ήλιου για να περάσει μ’ αυτόν τον Ωκεανό. Ακόμη, του έδειξε το δρόμο για να φτάσει μέχρι τον κήπο των Εσπερίδων.

ΜΕΝΟΙΤΙΟΣ (ΤΙΤΑΝΑΣ)

Ο Μενοίτιος ήταν ένας από τους Τιτάνες της Ελληνικής μυθολογίας. Ήταν γιος του Τιτάνα Ιαπετού και της Ωκεανίδας Ασίας ή Κλυμένης ή Αίθρα ή Θέμιδας. Αδέλφια του ήταν ο Προμηθέας, ο Επιμηθέας και ο Άτλαντας. Αντιπροσωπεύει την άλογη – άκριτη σκέψη, το ένστικτο. Μετά την Τιτανομαχία ο Δίας κατακεραύνωσε και εξαπέλυσε τον Μενοίτιο και, ύστερα τον Επιμηθέα, στον Έρεβο.

Μάλιστα οι Μενετές της Καρπάθου, διατηρούν το όνομά τους από αυτόν σε ανάμνηση του παραπάνω γεγονότος,
βρίσκονται τα Πηγάδια. Με βάση τοπική παράδοση ο βράχος που κτίστηκε το χωριό ταυτίζεται με το Μενοίτιο.




ΜΝΗΜΟΣΥΝΗ

Η Μνημοσύνη ( γνωστή μερικές φορές και ως Μνήμη, που όμως ήταν άλλη θεότητα) ήταν η προσωποποίηση της μνήμης στην ελληνική μυθολογία. Ανήκε στους Τιτάνες, ήταν κόρη της Γαίας και του Ουρανού και μητέρα των Μουσών από τον Δία.

Στη Θεογονία του Ησίοδου, οι βασιλείς και οι ποιητές λαμβάνουν τις δυνάμεις του εξουσιαστικού τους λόγου από την κατοχή τους επί της Μνημοσύνης και των ειδικών σχέσεών τους με τις Μούσες.

Ο Δίας κοιμήθηκε με τη Μνημοσύνη για εννέα συνεχόμενες μέρες και έτσι δημιουργήθηκαν οι εννέα Μούσες.
Μνημοσύνη ήταν επίσης το όνομα ενός ποταμού στον Άδη, παράλληλου της Λήθης, σύμφωνα με μια σειρά ελληνικών ταφικών επιγραφών του 4ου αιώνα π.Χ. σε δακτυλικό εξάμετρο. 

Οι ψυχές των νεκρών έπιναν από τη Λήθη, έτσι ώστε να μη θυμούνται τις προηγούμενες ζωές τους, όταν μετενσαρκώνονταν. Οι αρχάριοι ενθαρρύνονταν να πίνουν από τον ποταμό Μνημοσύνη όταν πέθαιναν, αντί από τη Λήθη. Αυτές οι επιγραφές μπορεί να συνδέονται με μια ιδιωτική μυστική θρησκεία, ή με Ορφική ποίηση.

Παρομοίως, όσοι ήθελαν να συμβουλευτούν το μαντείο του Τροφωνίου στην Βοιωτία έπρεπε να πιούν εναλλάξ
από δύο πηγές που αποκαλούνταν «Λήθη» και «Μνημοσύνη», (προκειμένου να λησμονείται το παρελθόν και η μνήμη να ξεκινά απ΄ το παρόν). Ανάλογο σκηνικό περιγράφεται και στην Πολιτεία του Πλάτωνα.
Διαβάστε περισσότερα... »

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2014

Παράξενα θαλάσσια είδη που μοιάζουν… εξωγήινα!



Μπορεί οι δημιουργοί των ειδικών εφέ να μας εκπλήσσουν με τις κατασκευές τους, με τα τέρατα και τα ευφάνταστα όντα που δημιουργούν στις ταινίες, όμως η φύση για άλλη μία φορά ξεπερνά κάθε φαντασία. 

Παράδοξα θαλάσσια είδη που μοιάζουν... εξωγήινα, ζουν στα βάθη του ωκεανού και εκπλήσσουν με το σχήμα και τα χρώματά τους. Τόσο πολύ μάλιστα που σε ορισμένες περιπτώσεις ο καθένας δυσκολεύεται να αποδεχτεί πως αυτά τα πλάσματα είναι αληθινά. 

Ένα υποβρύχιο ταξίδι στο βυθό θα φέρει στο φως ό,τι δεν φαντάζεστε…


10. Μέδουσες Atolla (η ως άνω φωτογραφία)
Φωτίζουν σαν πυγολαμπίδες και ζουν σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου, συνήθως στα 700 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του νερού.


9. Το ψάρι της Ανταρκτικής
Ζουν σε ακραίες κλιματικές συνθήκες, σε πολύ παγωμένα νερά περίπου 1.000 μέτρα στο βυθό των θαλασσών της Ανταρκτικής και είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστο. Είναι εντελώς άχρωμο, ακόμα και το αίμα του, το μοναδικό σπονδυλωτό στον κόσμο που δεν έχει αιμοσφαιρίνη.


8. Γαρίδα-αυτοκράτορας
Μοιάζει σαν να το έχει ζωγραφίσει κάποιος καλλιτέχνης, το θαλάσσιο αυτό είδος χρησιμοποιεί το πολύχρωμο δέρμα του σαν καμουφλάζ από τους εχθρούς του.


7. Μπλε δράκος
Μοιάζει με πολύτιμο κόσμημα που κάποιος το έχασε στην ακτή και συνηθίζει να κινείται στην επιφάνεια των θαλασσών και όχι στο βυθό. Το μεταλλικό μπλε χρώμα του προσομοιάζει με το νερό και δύσκολα γίνεται αντιλητό.


6. Σαλιγκάρι του βυθού
Η Felimare picta είναι ένα είδος θαλάσσιου γυμνοσάλιαγκα που ζει σε θερμά, υποτροπικά νερά, ιδιαίτερα γύρω από τη Μεσόγειο Θάλασσα και τον Κόλπο του Μεξικού. Εντυπωσιακός χρωματισμός που δεν ταιριάζει σε… σαλιγκάρι!


5. Θαλάσσια ανεμώνα
Στα νερά του Ινδο – Ειρηνικού ζουν μερικά από τα πιο παράξενα θαλάσσια είδη στον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης και της Gorgonian Wrapper. Πρόκειται για μια δηλητηριώδη ανεμώνη που συλλαμβάνει το θήραμά της στα πλοκάμια της και το παραλύει με το δηλητήριό της.


4. Φωτογενές χταπόδι
Η επιστημονική του ονομασία είναι Wunderpus photogenicus και ζει στα νερά των Φιλιππίνων, όπου και ανακαλύφθηκε. Ο χαρακτηρισμός του ως φωτογενές έγινε εξαιτίας της διάθεσης όσων το έβλεοαν να το… φωτογραφίσουν! Το λευκό και κόκκινο χρώμα του αποτελεί το καλύτερο καμουφλάζ πίσω από συμπλέγματα κοραλλιών.


3. Λιονταρόψαρο
Το Lionfish είναι ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα είδη ψαριών στον κόσμο. Άγρια ομορφιά και εξαιρετικά επικίνδυνο ψάρι, ζει στον Ινδικό Ωκεανό και το Νότιο Ειρηνικό.Βασικό χαρακτηριστικό του, ο καννιβαλισμός: Στην απουσία τροφής, τρώει το ένα το άλλο.


2 . Γιγαντιαίο σιφωνοφόρο
Πρόκειται για το μεγαλύτερο σπονδυλωτό στον κόσμο, που μπορεί να φτάσει μέχρι τα 40 μέτρα μήκος! Κι αν αυτό σας φαίνεται υπερβολικό, αξίζει να σημειωθεί ότι δεν πρόκειται για ένα είδος αλλά για πολλά πλάσματα μαζί, στην ουσία για μια μακρόστενη αποικία που ελίσσεται στο βυθό των ωκεανών.


1. Δολοφονικό σκουλήκι
Ζει σε λαγούμια του πυθμένα των θαλασσών αφήνοντας έξω από την άμμο τις… λαβίδες του, με τις οποίες συλλαμβάνει τα θηράματά του. Μπορεί να αυξηθεί μέχρι 10 μέτρα σε μήκος, ενώ συχνά έχει βρεθεί να ζει και σε διάφορα ενυδρεία ανά τον κόσμο.

Διαβάστε περισσότερα... »

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Τα φύκη βιοδείκτες (καθαρότητας ή μη) της θάλασσας (με βιβλιογραφία - links)


Επιμέλεια-έρευνα: Δρ Δημήτρης Περδετζόγλου




Τα φύκια (ή πιο σωστά τα «φύκη» - ενικός το «φύκος»), στην πραγµατικότητα δεν είναι φύκη, αλλά εξελικτικά ανώτερα θαλάσσια φυτά τα οποία ονοµάζονται φυτά του Ποσειδώνα ή Ποσειδωνία (επιστηµονικά Posidonia oceanica). Η Ποσειδωνία συγγενεύει µε τα φυτά της ξηράς που βλέπουµε γύρω µας, όπως τα σιτάρια, τα καλαµπόκια, οι φοίνικες, οι τριανταφυλλιές κ.ά.

Πριν 60 περίπου εκατοµµύρια χρόνια το φυτό αυτό ζούσε στην ξηρά, κοντά στις ακτές, και σιγά-σιγά κατάφερε να προσαρµοστεί στη θάλασσα. Σήµερα, η Ποσειδωνία ζει εντελώς βυθισµένη στο
θαλάσσιο νερό. Όπως και όλα τα ανώτερα φυτά της ξηράς, η Ποσειδωνία έχει ρίζες, βλαστούς, φύλλα, καθώς και άνθη και καρπούς.

Έτσι µε τις ρίζες της αγκυροβολεί στην άµµο του θαλάσσιου πυθµένα. Τα φύλλα της µπορεί να φτάσουν το 1 µέτρο µήκος και το χρώµα τους είναι πράσινο. Καθώς όµως τα φύλλα γερνάνε γίνονται σκούρα καφέ και πέφτουν από το φυτό καθώς αυτό βγάζει καινούρια. Τα γερασµένα φύλλα θα παρασυρθούν από το κύµα και θα εκβρασθούν στην αµµουδιά, και ουσιαστικά πρόκειται για αυτές τις καφετί κορδέλες που συναντάµε συχνά στις παραλίες.





Αν και η παρουσία της Ποσειδωνίας προκαλεί σε πολλούς απέχθεια και θεωρούν τα νερά βρώµικα, είναι σηµαντικό να τονίσουµε ότι η Ποσειδωνία είναι ένα θαλάσσιο φυτό που αναπτύσσεται αποκλειστικά σε καθαρά νερά. Όπου υπάρχει Ποσειδωνία σίγουρα η θάλασσα θα είναι καθαρή. 

Συνεπώς, όταν βλέπετε Ποσειδωνία εκβρασµένη στην αµµουδιά ή και στα ρηχά, τότε κολυµπήστε άφοβα! 

Αν όµως η Ποσειδωνία δεν είναι φύκος τότε ποια είναι τα φύκη; Τα φύκη (που στη διεθνή βιβλιογραφία αναφέρονται ως algae, αλλά όλα τα σύνθετα ονόµατα που τα αφορούν χρησιµοποιούν την ελληνική ρίζα phyco- όπως π.χ. Phycology για τη Φυκολογία), είναι εξελικτικά κατώτερα θαλάσσια φυτά που δεν έχουν ρίζες, βλαστούς, φύλλα, άνθη και καρπούς. 

Τα φύκη είναι και αυτά πολύ κοινά στις θαλάσσιες ακτές, όµως σε αντίθεση µε την Ποσειδωνία, δεν θα τα βρείτε σε αµµουδερές παραλίες αλλά πάνω στα βράχια της θάλασσας. 

Όσοι λοιπόν αγαπάτε τις βουτιές από τα βράχια ή την κολύµβηση µε µάσκα σε βραχώδεις ακτές σίγουρα θα τα έχετε δει. Είναι αυτά τα µικρά φυτά, 


συνήθως καφετί χρώµατος, που πολλές φορές µοιάζουν µε 
µικρούς θάµνους. Το µέγεθός τους είναι µικρό στην Ελλάδα, συνήθως δεν ξεπερνά τα 20 - 30 εκατοστά. Τα φύκη διαθέτουν µία τεράστια ποικιλία χρωµάτων - εκτός από καφετί φύκη υπάρχουν και πράσινα, κόκκινα, κίτρινα, άσπρα κλπ. Οι µορφές τους επίσης ποικίλουν πολύ αφού υπάρχουν είδη που µοιάζουν µε ταινίες ή µικρά φύλλα, µε βεντάλιες ή οµπρέλες, ενώ άλλα θυµίζουν ζελέ. 

Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 600 είδη φυκών. 





("κλίκ" στις εικόνες, για μεγέθυνση) 



ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΕΔΩ:
-http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=52425
-http://dspace.aua.gr/xmlui/bitstream/handle/10329/224/Aroni_A.pdf?sequence=1
-http://www.goldenmag.gr/fykia-deiktes-katharothtas-thalassas-kai-antikarkinika/
-http://www.clickatlife.gr/story.aspx?id=2189772
-http://dspace.aua.gr/xmlui/handle/10329/224
-http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%83%CF%83%CE%B9%CE%B1_%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%86%CF%85%CF%84%CE%B1_%CF%89%CF%82_%CE%92%CE%B9%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CE%BA%CF%84%CE%B5%CF%82_%CE%B3%CE%B9%CE%B1_%CF%81%CF%8D%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%83%CE%B7_%CE%B1%CF%80%CF%8C_%CE%BC%CE%AD%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1
-http://alevia.freevar.com/PERIVALLON%20FYKH.html
-http://kiou-kirbiologia.blogspot.gr/2012/09/blog-post_924.html
-http://www.chem.uoa.gr/courses/organiki_1/oikotoxikologia/oiktx_K09.pdf
-http://nemertes.lis.upatras.gr/jspui/bitstream/10889/5365/1/%CE%A0%CF%84%CF%85%CF%87%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE%20%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1.pdf
-http://www.ces.iisc.ernet.in/energy/stc/biomonitoring_of_wetlands/introduction_to_freshwater_algae.pdf
-http://www.uibk.ac.at/limno/files/pdf/algae-bioindicators.pdf
-http://repository.tamu.edu/bitstream/handle/1969.1/ETD-TAMU-3261/MALONEY-THESIS.pdf?sequence=1
-http://eportfolio.lib.ksu.edu.tw/user/G/9/G980N004/repository/PAPER/es10.pdf
Διαβάστε περισσότερα... »

Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

Εξωτικά θαλασσοπούλια του βορρά



Τα Puffin είναι πουλιά της θάλασσας που ζουν σε περιοχές του βόρειου Ατλαντικού και του βόρειου Ειρηνικού ωκεανού. Κύριο χαρακτηριστικό τους είναι το έντονα χρωματισμένο ράμφος, ιδιαίτερα την περίοδο της αναπαραγωγής. 

Τρέφονται βασικά με ψάρια και αναπαράγονται σε μεγάλες αποικίες σε παράκτιους απότομους βράχους ή νησιά και φωλιάζουν στις ρωγμές των βράχων ή σε λαγούμια στο έδαφος.


Το φτέρωμά τους είναι μαύρο ή ασπρόμαυρο, είναι κοντόχοντρης κατασκευής και τα πολύχρωμα ράμφη τους αλλάζουν απόχρωση και γίνονται λιγότερο έντονα μόλις παρέλθει η περίοδος αναπαραγωγής. 

Είναι δεινοί κολυμβητές και πετούν με γρήγορο φτερούγισμα που μπορεί να φτάσει τα 400 χτυπήματα το λεπτό! 



πηγή
Διαβάστε περισσότερα... »

Μαγευτικές εικόνες, απο το βυθό της θάλασσας



Εγκαταλείποντας τα υποβρύχια ταξίδια μέσω υπολογιστή, ένας Ρώσος προγραμματιστής θέλησε να ανακαλύψει την πραγματική τη μαγεία του βυθού

Ο Alexander Safonov κατάγεται από το Voronezh της Ρωσίας, όπου εργαζόνταν χρόνια ως προγραμματιστής σε μια εταιρεία, δαπανώντας ώρες ολόκληρες μπροστά στον υπολογιστή.


Μέχρι που η εικονική πραγματικότητα που ζούσε μέσα από τις φωτογραφίες που έβλεπε στην οθόνη δεν του ήταν πλέον αρκετή. Πάντα θαύμαζε το βυθό και το μεγαλείο του και έτσι παράτησε τα πάντα για να γνωρίσει την… πραγματικότητα.


Σήμερα ζει και εργάζεται στο Discovery Bay του Χονγκ Κονγκ και ασχολείται με τις καταδύσεις, έχοντας πλέον τη δυνατότητα να γνωρίσει από κοντά όλα αυτά που μέχρι πριν από λίγα χρόνια τα απολάμβανε μέσα από τον υπολογιστή.


Κάνοντας ταξίδια στα Φίτζι και στα Γκαλαπάγκος αλλά και στις ακτές της Νότιας Αφρικής, ο Alexander φωτογραφίζει δελφίνια, καρχαρίες αλλά και τους απίθανους σχηματισμούς των κοπαδιών σαρδέλας, ειδικά όταν είναι η εποχή τους.


«Όπως στον ουρανό εντυπωσιάζομαι από τους παράξενους και απίθανους σχηματισμούς των ψαρονιών έτσι και στο βυθό οι σαρδέλες σχηματίζουν εκπληκτικές εικόνες», λέει ο ίδιος υπερήφανος πια για την επιλογή του…


Διαβάστε περισσότερα... »

Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Τι πρέπει να κάνετε, αν πάθετε κράμπα κολυμπώντας;


Επιμέλεια: Κική Τσεκούρα, medlabnews.gr

Στις Μυϊκές Κράμπες
οδηγούν η κούραση, οι απότομες και άγαρμπες κινήσεις και η απώλεια θερμοκρασίας (ο μυς του μέλους που προσβάλλεται συστέλλεται κι έτσι εμποδίζεται η κίνησή του).


Συνήθως κράμπες
εμφανίζονται στα πόδια ή τα χέρια αλλά και στα άλλα μέρη του σώματος.

Αντιμετώπιση
Αν πάθετε την κράμπα ενώ κολυμπάτε στα βαθιά, μην πανικοβληθείτε.

Αλλάξτε τον τρόπο
με τον οποίο κολυμπάτε ή χαλαρώστε το μέρος στο οποίο πάθατε κράμπα. 


Αν η κράμπα συνεχίζεται, τότε χωρίς να χάσετε την ψυχραιμία σας κάντε μια κίνηση αντίθετη προς τη συστολή του μυός και συγχρόνως ένα ελαφρύ μασάζ.



Αν η κράμπα εμφανίστηκε στο πόδι,
γυρίστε ανάσκελα και προσπαθήστε με τα δάχτυλα του άλλου ποδιού σας να τεντώσετε το πόδι που έχει πάθει την κράμπα, πιέζοντας το στην περιοχή των δαχτύλων.



Αν δεν τα καταφέρετε, κολυμπήστε αργά προς την ακτή, σε ύπτια θέση και όλα θα πάνε καλά.

 Όταν με το καλό βγείτε στην παραλία, κάντε διατάσεις στο σημείο που έχει πάθει κράμπα ή κάντε ελαφρύ μασάζ.

 


Τέλος πιείτε πολύ νερό για να ενυδατωθείτε. Αργότερα μια ζεστή πετσέτα ή ένα ζεστό μπάνιο, μπορούν να ανακουφίσουν από τον πόνο


πηγή

Διαβάστε περισσότερα... »