Αν μπορούσα να ζήσω τη ζωή μου από την αρχή...

Αν μπορούσα να ζήσω τη ζωή μου

από την αρχή, θα χαλάρωνα περισσότερο.

Θα ήμουν πιο απερίσκεπτη απ’ ό,τι σ’ αυτήν

τη ζωή. Θα ανέβαινα σε περισσότερα βουνά,

θα κολυμπούσα σε περισσότερα ποτάμια και 

θα έβλεπα περισσότερα ηλιοβασιλέματα. Θα είχα

περισσότερα πραγματικά προβλήματα και λιγότερα

πλασματικά. Βέβαια, έχω ζήσει κι εγώ τις στιγμές μου,

και αν έπρεπε να ξαναζήσω, θα φρόντιζα 

να είναι περισσότερες. 

Μάλιστα θα προσπαθούσα 

να ζω μόνο σπουδαίες στιγμές, τη μια μετά 

την άλλη. Και θα μάζευα περισσότερες μαργαρίτες.

Ναντίν Στερ, 89 ετών

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ανακαλύπτουν ποιο είναι το πραγματικό νόημα της ζωής μέχρι που έρχεται η ώρα να πεθάνουν. Τότε, όταν έρχονται αντιμέτωποι με τη θνητή τους φύση, αφυπνίζονται και αντιλαμβάνονται τα βαθύτερα νοήματα της ζωής και συνειδητοποιούν όλα όσα δεν έζησαν. Η ζωή μπορεί να είναι σκληρή από αυτήν την άποψη. Πολύ συχνά, ενδέχεται τα δώρα που μας χαρίζει να μη γίνονται αντιληπτά παρά μόνο στο τέλος. 

Όταν είμαστε νέοι και έχουμε όλη τη ζωή μπροστά μας, αντί να ζούμε, έχουμε την τάση να αναβάλλουμε. 

«Του χρόνου θα περνώ περισσότερη ώρα στη φύση ή θα γελάω περισσότερο ή θα αγαπώ περισσότερο. Του χρόνου θα περνώ περισσότερη ώρα με τα παιδιά μου και θα διαβάσω τα σπουδαιότερα έργα λογοτεχνίας. Του χρόνου θα δω περισσότερα ηλιοβασιλέματα και θα δημιουργήσω καλύτερες φιλίες. Όμως, τώρα, έχω άλλα πράγματα να κάνω». 

Αυτά είναι τα συνηθισμένα ρεφρέν της εποχής στην οποία ζούμε. Ε! λοιπόν, προσωπικά αυτό που έμαθα είναι ότι, αν δεν αρχίσεις να ενεργείς στη ζωή σου, συνήθως ενεργεί η ζωή για λογαριασμό σου. 

Οι μέρες γίνονται βδομάδες και οι βδομάδες μήνες και, προτού το αντιληφθείς, η ζωή τελειώνει. 

Το δίδαγμα λοιπόν είναι σαφές: 

Πάψτε να ζείτε αφήνοντας τα πράγματα στην τύχη, και αρχίστε να ζείτε σχεδιάζοντας τη ζωή σας. Ξαναμπείτε στο παιχνίδι και αναλάβετε δράση για να δημιουργήσετε την πλουσιότερη πραγματικότητα, που βαθιά στην καρδιά σας γνωρίζετε ότι είστε προορισμένοι να δημιουργήσετε. 

Ξεκινήστε να ζείτε τη ζωή σας σήμερα όπως θα θέλατε να την είχατε ζήσει όταν πλέον θα βρίσκεστε λίγο πριν το θάνατο. Ή για να παραφράσω τον Μαρκ Τουέιν, ζήστε τη ζωή σας έτσι που ακόμη κι ο νεκροθάφτης να κλάψει στην κηδεία σας.

Η σοφία του γονέα

Robin Sharma

πηγή-lecturesbureau.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

H ζωή είναι ένα ταξίδι με τρένο...

Επιβιβάζεσαι συχνά και αποβιβάζεσαι, υπάρχουν ατυχήματα,

σε μερικές στάσεις ευχάριστες εκπλήξεις και βαθιά λύπη σε 

άλλες.

Όταν γεννιόμαστε και επιβιβαζόμαστε στο τρένο,συναντάμε ανθρώπους, για τους οποίους πιστεύουμε ότι θα μας συνοδεύουν σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού: τους γονείς μας.

Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Αποβιβάζονται σε κάποια στάση και μας αφήνουν χωρίς την αγάπη, τη στοργή, τη φιλία και τη συντροφιά τους.

Ωστόσο επιβιβάζονται άλλα άτομα, που θα αποδειχθούν πολύ σημαντικά για μας.

Είναι τα αδέρφια μας, οι φίλοι μας

κι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι που αγαπάμε.

Μερικά από τα άτομα που επιβιβάζονται, βλέπουν το ταξίδι σαν ένα μικρό περίπατο.

Άλλοι βρίσκουν μόνο λύπη στο ταξίδι τους.

Υπάρχουν πάλι άλλοι στο τρένο,

που είναι πάντα εκεί και έτοιμοι να βοηθήσουν αυτούς που τους χρειάζονται.

Κάποιοι αφήνουν στην αποβίβαση μία αιώνια λαχτάρα.

Μερικοί ανεβαίνουν και κατεβαίνουν ξανά κι εμείς, δεν τους έχουμε καν αντιληφθεί.

Μας εκπλήσσει, ότι μερικοί από τους επιβάτες,

που αγαπάμε περισσότερο,

κάθονται σε κάποιο άλλο βαγόνι

και μας αφήνουν να κάνουμε μόνοι αυτό το κομμάτι του ταξιδιού.

Αυτονόητα απέχουμε, και δεν μπαίνουμε στον κόπο να τους ψάξουμε

και να έρθουμε σε επαφή με το δικό τους βαγόνι.

Δυστυχώς μερικές φορές δεν μπορούμε να καθίσουμε δίπλα τους,

γιατί η θέση στην πλευρά τους είναι ήδη κατειλημμένη..

Δεν πειράζει, έτσι είναι το ταξίδι: γεμάτο προκλήσεις, όνειρα, φαντασία, ελπίδες και αποχαιρετισμούς…

….αλλά χωρίς επιστροφή.

Λοιπόν, ας κάνουμε το ταξίδι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ας προσπαθήσουμε να βολευτούμε με τους συνταξιδιώτες μας και να ψάξουμε το καλύτερο στοιχείο στον καθένα από αυτούς.

Ας θυμόμαστε ότι σε κάθε τμήμα της διαδρομής ένας από τους επιβαίνοντες μπορεί να έχει πρόβλημα και πιθανόν να χρειάζεται την κατανόησή μας.

Ακόμη κι εμείς μπορεί να βρεθούμε σε δύσκολη θέση και κάποιος να υπάρχει που θα μας καταλάβει.

Το μεγάλο μυστήριο του ταξιδιού είναι

ότι δεν ξέρουμε πότε θα αποβιβαστούμε οριστικά,

όπως επίσης ελάχιστα ξέρουμε για το πότε θα αποβιβαστούν οι συνταξιδιώτες μας, ούτε καν για εκείνον που κάθεται ακριβώς δίπλα μας.

Πιστεύω ότι θα στενοχωρηθώ

όταν κατέβω για πάντα από το τρένο….. Ναι, αυτό πιστεύω.

Ο χωρισμός από μερικούς φίλους που συνάντησα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού θα είναι οδυνηρός.

Θα είναι πολύ λυπηρό να αφήσω μόνους τους αγαπημένους μου.

Αλλά έχω την ελπίδα, πως κάποτε θα φτάσουμε στον κεντρικό σταθμό

κι έχω την αίσθηση ότι θα τους ξαναδώ να έρχονται με αποσκευές, τις οποίες δεν είχαν ακόμα στην επιβίβαση..

Αυτό που με κάνει ευτυχισμένο, είναι η σκέψη,

ότι κι εγώ βοήθησα να πλουτίσουν οι αποσκευές τους και να γίνουν πιο πολύτιμες.

Φίλοι μου, ας προσέξουμε να έχουμε ένα καλό ταξίδι και στο τέλος να δούμε ότι άξιζε τον κόπο.

Ας προσπαθήσουμε να αφήσουμε κατά την αποβίβαση μια κενή θέση πίσω μας, η οποία να αφήσει νοσταλγία και όμορφες αναμνήσεις σ’ αυτούς που συνεχίζουν το ταξίδι.

πηγή-enorasis.edu.gr

Copyright υλικού © Αντωνία Σοφού, για το http://www.enorasis.edu.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

Απλά Μερικές Απλές Αλήθειες που Μαθαίνουμε στον Δρόμο της Ζωής…

1. Η διαδρομή προς τον προορισμό μας δεν είναι ποτέ μια ευθεία γραμμή. – Παίρνουμε αμφισβητήσιμες στροφές και χανόμαστε. Αλλά δεν έχει πάντα σημασία από ποιο δρόμο θα ξεκινήσουμε, αυτό που έχει σημασία είναι ότι έχουμε ξεκινήσει. Όπως και να ‘χει η ζωή κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει λίγο περίπλοκη και θα φέρει απροσδόκητα εμπόδια και αλλαγές. Αλλά είναι εντάξει. Μερικές φορές πρέπει να σκοντάψεις και να νιώσεις αδύναμος για λίγο για να συνειδητοποιήσεις το πόσο δυνατός είσαι πραγματικά.

2. Οι αληθινοί φίλοι δεν θα σου ζητήσουν να αλλάξεις το ποιος είσαι. – Οι ΣΩΣΤΟΙ άνθρωποι για εσένα θα αγαπάνε όλα τα πράγματα σχετικά με εσένα από τα οποία οι ΛΑΘΟΣ άνθρωποι θα εκφοβίζονται. Μην αλλάξεις έτσι ώστε να σε συμπαθούν οι άνθρωποι. Να είσαι υπομονετικός, συνέχισε να είσαι ο φοβερός εαυτός σου και πολύ σύντομα οι ΣΩΣΤΟΙ άνθρωποι θα αγαπήσουν τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ εαυτό σου.

3. Η εξαπάτηση είναι επιλογή, δεν είναι λάθος και δεν αποτελεί δικαιολογία. – Αν αποφασίσεις να εξαπατήσεις και τα καταφέρεις να κοροϊδέψεις κάποιον για κάτι, μην νομίζεις ότι αυτό το άτομο είναι ανόητο. Συνειδητοποίησε ότι αυτό το άτομο σε εμπιστεύτηκε πολύ περισσότερο από ότι σου άξιζε και πήρε ένα μάθημα για το ποιος είσαι πραγματικά.

4. Το παρελθόν δεν μπορεί να σε πληγώσει πια – εκτός και αν το αφήσεις. – Συγχώρεσε και προχώρησε! Η συγχώρεση σου επιτρέπει να συγκεντρωθείς στο μέλλον χωρίς να καταπολεμάς το παρελθόν. Χωρίς τη συγχώρεση, οι πληγές δεν θα μπορέσουν ποτέ να επουλωθούν και δεν θα μπορέσεις ποτέ να προχωρήσεις μπροστά. Κλάψε όταν πρέπει και προχώρησε μπροστά. Άφησε τα δάκρυα σου να ποτίσουν το σπόρο της μελλοντικής σου ανάπτυξης και ευτυχίας.

5. Οι αντιξοότητες θα έρθουν σε κάθε πρόσωπο κάποια στιγμή. – Το πώς θα τις αντιμετωπίσεις, τι θα κερδίσεις από αυτές και τι θα επιτρέψεις να πάρουν από εσένα και να σου δώσουν καθορίζεται από τις ψυχικές σου συνήθειες και προσωπικές επιλογές. Με λίγα λόγια, δεν μπορείς να αλλάξεις τα φύλλα που σου έχουν μοιράσει, απλά τον τρόπο που θα παίξεις.

6. Μερικές φορές πράγματα θα γκρεμιστούν ώστε να χτιστούν καλύτερα. – Όταν τα πράγματα καταρρέουν γύρω σου, εξέτασε το ενδεχόμενο ότι η ζωή τα έριξε επίτηδες. Όχι για να σε τιμωρήσει ή να σε εκφοβίσει, αλλά για να σε κάνει να οικοδομήσεις κάτι που ταιριάζει καλύτερα στην προσωπικότητα και το σκοπό σου.

7. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος άλλος λάθος για να είσαι εσύ σωστός. – Κράτησε ένα ανοικτό μυαλό. Η υψηλότερη μορφή άγνοιας είναι όταν απορρίπτεις κάτι που δεν ξέρεις. Όλοι έχουμε τα δικά μας μοναδικά μονοπάτια και συναισθήματα. Όταν κρίνεις κάποιον άλλο, δεν τους καθορίζεις, καθορίζεις τον εαυτό σου. Είναι άλλο πράγμα να αισθάνεσαι ότι είσαι στο σωστό μονοπάτι και άλλο πράγμα να πιστεύεις ότι το δικό σου μονοπάτι είναι το μόνο σωστό.

8. Τα πάντα είναι ακριβώς με τον τρόπο που θα έπρεπε να είναι. – Στη ζωή, κάνουμε πολλά πράγματα. Μερικοί θέλουμε να μπορούσαμε να τα πάρουμε πίσω. Κάποιοι θέλουμε να μπορούσαμε να ξαναζήσουμε χιλιάδες φορές. Όλα αυτά τα πράγματα, θετικά ή αρνητικά, μας έχουν μάθει σημαντικά μαθήματα και συνολικά μας έχουν κάνει το άτομο που είμαστε σήμερα. Αν ήταν να ανατρέπουμε ή να αλλάζουμε κάποια από αυτά, δεν θα ήμασταν αυτοί που είμαστε – θα ήμασταν κάποιος άλλος. Για αυτό, απλά ζήσε, κάνε λάθη, δημιούργησε αναμνήσεις και άρπαξε ευκαιρίες. Ποτέ μην εικάζεις το ποιος είσαι ή που θα μπορούσες να είσαι.

9. Η σιωπή είναι συχνά η πιο δυνατή κραυγή. – Υπάρχει πάντα κάποια αλήθεια πίσω από το «απλά αστειευόμουν», γνώση πίσω από το «δεν ξέρω», συναίσθημα πίσω από το «δεν με νοιάζει» και πόνος πίσω από το «είμαι εντάξει». Για αυτό δώσε ιδιαίτερη προσοχή στο πως αισθάνονται οι άνθρωποι, ειδικά αυτοί για τους οποίους νοιάζεσαι περισσότερο. Και θυμήσου, η σιωπή είναι συχνά η πιο δυνατή κραυγή. Μερικές φορές αυτό που χρειάζεται περισσότερο ένα άτομο είναι ένα χέρι για να κρατηθεί και μια καρδιά να το καταλάβει.

10. Η διαφορά μεταξύ του που βρίσκεσαι και που θες να είσαι, είναι αυτό που κάνεις. – Αυτό που κάνεις σήμερα είναι σημαντικό επειδή εσύ ανταλλάσεις μια μέρα της ζωής σου για αυτό. Μην περιμένεις μέχρι τα πάντα να είναι σωστά – ποτέ δεν θα είναι τέλεια. Πάντα θα υπάρχουν προκλήσεις, εμπόδια και λιγότερο ιδανικές συνθήκες. Αλλά με κάθε βήμα που κάνεις, θα γίνεσαι όλο και πιο δυνατός, πιο επιδέξιος, ποιο σίγουρος και πιο επιτυχημένος. Για αυτό ξεκίνα να κάνεις αυτό που χρειάζεσαι, σήμερα. Η ζωή είναι ένα θαρραλέο ταξίδι ή τίποτα. Συνήθως δεν μπορούμε να γίνουμε αυτό που θέλουμε συνεχίζοντας να κάνουμε αυτό που κάνουμε ήδη.

11. Δεν είναι το ποιος είσαι που σε κρατάει πίσω, είναι το ποιος πιστεύεις ότι δεν είσαι. – Το να κρίνεις τον εαυτό σου δεν είναι το ίδιο με το να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου. Μην πουλάς φθηνά τον εαυτό σου! Είσαι ικανός για πολλά σπουδαία πράγματα. Και ποτέ μην αφήσεις κάποιον άλλο να σε κάνει να αισθανθείς ότι δεν είσαι αρκετά καλός. Αν δεν μπορούν να δουν το πόσο καταπληκτικό άτομο είσαι, τότε αυτοί είναι που δεν είναι αρκετά καλοί για εσένα. Η έγκριση τους δεν σου χρειάζεται.

12. Αυτή η στιγμή είναι η μόνη στιγμή που σου είναι εγγυημένη. – Χαμογέλα στις δύσκολες στιγμές, ακόμα και όταν δεν φαίνεται να καλυτερεύουν. Ένα χαμόγελο είναι το πρώτο βήμα για να διορθώσεις τα πράγματα. Το κόλπο είναι να απολαμβάνεις τη ζωή παρατηρώντας τι είναι σωστό. Μην χαραμίζεις της μέρες σου περιμένοντας να έρθουν καλύτερες στιγμές. Τώρα είναι η μόνη στιγμή που σου είναι εγγυημένη. Τώρα είναι η ζωή. Μην τη χάνεις.

Πηγή: nea-acropoli-athens.gr

πηγή-filosofoi-tou-dromou

Διαβάστε περισσότερα... »

Πέταξε ψηλά, πριν γίνεις χώμα...

-“Φοβάμαι Γέροντα;” 

– “Τι φοβάσαι;”

–“Φοβάμαι τα πάντα.” 

–“Δηλαδή;” 

–“Φοβάμαι τις φωνές. Φοβάμαι τις γρήγορες ομιλίες. Φοβάμαι τους ανθρώπους που χαμογελούν ψεύτικα.” 

–“Τι σκέφτεσαι να κάνεις;” 

–“Σκέφτομαι να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα.” 

–“Μα η ζωή είναι δώρο που σου δίνεται μια φορά.” 

–“Το ξέρω, αλλά φοβάμαι.”

Τότε ο γέροντας του έδωσε ένα χαρτί. 

“Τι είναι αυτό;” 

“Το βρήκα πριν πολλά χρόνια σε ένα νεκροταφείο. Μου έδωσε το κουράγιο να ξεπεράσω μια σπάνια αρρώστια. Από τότε το δίνω σε ανθρώπους που έχουν τα ίδια προβλήματα με εσένα.” 

“Τι πρόβλημα έχω;” 

“Θα σου πω όταν θεραπευτείς.” 

Ο γέροντας βγήκε από τη σκηνή. Ο άντρας πήρε το χαρτί με τα χέρια του να τρέμουν. Άρχισε να διαβάζει προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα του. 

“Σε ένα χώρο που υπάρχουν νεκροί, που αργά ή γρήγορα θα τους συναντήσω και εγώ, θα σας πω τις φορές που γεννήθηκα ξανά. Δεν ξέρω αν είναι πολλές ή λίγες, αλλά είναι αληθινές.

Γεννιέμαι κάθε φορά που ξημερώνει μια καινούρια μέρα. 

Γεννιέμαι όταν ακουμπάω το χέρι ενός ετοιμοθάνατου και είναι ακόμα ζεστό. 

Γεννιέμαι όταν τα χωράφια είναι υγρά μετά από μια βροχή και έτοιμα να ανθίσουν. 

Γεννιέμαι όταν οι ιδέες κάποιων ανθρώπων, αναζωπυρώνονται με τα χρόνια όλο και περισσότερο. 

Γεννιέμαι κάθε φορά που οι πόρτες των διαμερισμάτων παραμένουν ανοιχτές και με ένα πιάτο φαί στη πόρτα. 

Γεννιέμαι όταν συνειδητοποιώ πως δεν είναι μακριά το τέλος αλλά ούτε και η αρχή για να ένα καινούργιο ξεκίνημα. Το ένα μπλέκεται στο άλλο χωρίς να καταλαβαίνεις τη διάφορα. 

Γεννιέμαι κάθε φορά που το όχι μου είναι πιο δυνατό από την πλειοψηφία και ανακαλύπτω τη διαφορετικότητα μου. 

Γεννιέμαι καθώς συνειδητοποιώ πως οι αλυσίδες που με έχουν δεμένο, δεν είναι τόσο δυνατές όσο νόμιζα. 

Γεννιέμαι βλέποντας ανθρώπους να φυτεύουν ξανά δέντρα σε ένα καμένο δάσος. Ίσως γιατί ξέρω πως αν δε καταστρέφεις, δε μπορείς να ανθίσεις πουθενά”.

Ο άντρας βγήκε έξω από τη σκηνή. Ο γέροντας κοιτούσε το γαλανό ουρανό ατάραχος. 

“Το διάβασα γέροντα.” 

“Και τι κατάλαβες;” 

“Ότι θέλω να ξαναγεννηθώ, αλλά δε μπορώ.” 

“Γιατί;” 

“Βλέπω τοίχους παντού. Νιώθω εγκλωβισμένος.” 

“Έλα μαζί μου.” 

“Φοβάμαι πως δεν υπάρχει χώρος να περπατήσω.” 

“Δρόμοι υπάρχουν μόνο για αυτούς που θέλουν περπατήσουν.” 

“Και που θα σε βγάλουν;” 

“Όλοι δρόμοι σε βγάζουν κάπου, αρκεί να τους περπατήσεις ως το τέλος. Έλα μαζί μου.”

Άρχισαν να περπατάνε σε μεγάλη ανηφόρα που οδηγούσε στην κορυφή του βουνού. Γύρω τους υπήρχαν δέντρα, χώμα και το άγγιγμα ενός κρύου αέρα που τους ανατρίχιαζε. Κάθε βήμα του άντρα, ήταν πιο σταθερό από το προηγούμενο. Έπειτα από λίγο, έφτασαν σε ένα σταυροδρόμι. 

“Θα μου πεις τι πρόβλημα είχα;”

“Είναι ευχάριστο που χρησιμοποιείς παρελθόν.” 

“Δε κατάλαβα γιατί το έκανα αυτό.” 

“Το έκανες γιατί θεραπεύτηκες.” 

“Τι είχα;” 

“Μπέρδεψες το φοβάμαι με το φοβούνται και το δε μπορούν με το δε μπορώ. Προχώρα.”

Τότε o άντρας κοίταξε γύρω του. Ο ένας δρόμος οδηγούσε στην πόλη και ο άλλος στη κορυφή του βουνού. 

“Ποιο δρόμο να ακολουθήσω γέροντα;” 

“Τον πιο δύσκολο γιε μου. Αυτός αξίζει.” 

“Είναι δύσκολο.” 

“Είναι ο προορισμός σου.” 

Έπειτα ο άντρας κίνησε να φύγει. Προτού κάνει δυο βήματα, ο γέροντας του φώναξε. 

“Πέταξε όσο πιο ψηλά μπορείς, πριν γίνεις χώμα. Αυτό αξίζει.” 

Ο άντρας σε λίγο χάθηκε... 

Του Γιάννη Αγγελή

Πηγή

πηγή-nekthl

Διαβάστε περισσότερα... »

Ταινία: Ο Δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή

Η ταινία ΕΔΩ ή ΕΔΩ

Ο Δρόμος του Πολεμιστή είναι η ίδια η ζωή. Μια ζωή, όμως, που έχει μεταμορφωθεί σε ένα μαγικό κόσμο, γεμάτο μυστήριο, απρόοπτα, αγάπη, σοφία και χιούμορ. Και η ταινία αυτή, δεν είναι παρά η αφορμή για να ξυπνήσει ο πολεμιστής που υπάρχει μέσα μας.

Όλα αλλάζουν κάποιο βράδυ, όταν ο Νταν περνώντας από ένα βενζινάδικο γνωρίζει έναν παράξενο γέρο με σχεδόν υπερφυσικές ικανότητες. Τον βαφτίζει... Σωκράτη! Και τότε αρχίζει η περιπέτεια. Ο Νταν θα περάσει -κάτω από την καθοδήγηση του Σωκράτη- μια ολόκληρη διαδικασία μεταμόρφωσης, και θα αλλάξει ολοκληρωτικά.

Υπόθεση: 

Ένας αλαζόνας, ταλαντούχος και πολλά υποσχόμενος αθλητής ο Ντάν Μίλμαν (Scott Mechlowicz) φαίνεται οτι ζεί την τέλεια ζωή στο κολλέγιο: έχει ένα γυμνασμένο κορμί με απίστευτη δύναμη, είναι όμορφος και έλκει όποια κοπέλα θέλει, έχει καλόυς βαθμούς, χρήματα και την ευκαιρία να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Παρόλα αυτά ο Ντάν υποφέρει απο τρομερούς εφιάλτες και περίεργα οράματα που δεν μπορει να εξηγήσει ή να αγνοήσει και να απαλλαχτεί απο αυτά.

Τα σκοτεινά του όνειρα τον ξυπνούν διαρκώς στις 3 τα ξημερώματα....

Μια νύχτα που τον βρίσκει ως συνήθως με εφιάλτες, αφήνει το κορίτσι του και φεύγει απο το σπίτι για να πάει για τρέξιμο, μη ακολουθώντας τον συνηθισμένο δρόμο.

Περνώντας μέσα απο καινούργιες γειτονιές, χάνεται στην ομίχλη. Ο δρόμος του τον οδηγεί σε ένα συνεργείο που έχει όλα τα φώτα αναμμένα και έναν ηλικιωμένο άντρα πίσω απο το ταμείο.

Αυτός ο ηλικιωμένος άνδρας είναι διαφορετικός απο όσους έχει συναντήσει ο Ντάν στη ζωή του, κινείται υπερβαίνοντας τον χώρο και τον χρόνο. Την μια στιγμή ο Ντάν πληρώνει στο ταμείο για κάτι που έχει αγοράσει και την άλλη στιγμή ο ηλικιωμένος άντρας βρίσκεται στην στέγη του συνεργείου. Έκθαμβος απο το απίθανο και το πιθανό της δυνατότητας του ηλικιωμένου να ανεβαίνει τόσο γρήγορα στην στέγη, ο Ντάν ζητάει εξηγήσεις, ανώφελα όμως. Ο ηλικιωμένος άντρας είναι αυτό που φαίνεται και δεν είναι διατεθειμένος για εξηγήσεις.

Η εικόνα του ηλικιωμένου άντρα ακολουθεί τον Ντάν τις επόμενες ημέρες. Έχει να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες στις σκληρές προπονήσεις του καθώς η φιλία ενός συναθλητή του – πολύ σημαντική σ’ αυτόν – περνάει κρίση.

Ο Ντάν απογοητευμένος τρέχει πίσω στο συνεργείο, βρίσκει τον ηλικιωμένο άντρα και τον πιέζει να του πει το μυστικό του για το πως ανεβαίνει στη στέγη με τόση ταχύτητα, για το πως το άλμα του φτάνει 3 μέτρα πάνω απο το έδαφος. Είναι κάποιο κόλπο; Είναι κάτι που ο Ντάν είναι ικανός να κάνει στην καθημερινότητα του;

Έτσι, με αυτόν τον τρόπο ξεκινάει ένα ταξίδι αναζήτησης για τον Ντάν Μίλμαν, καθοδηγούμενος από τον ηλικιωμένο άντρα τον οποίο αποκαλούσε Σωκράτη (Nick Nolte).

Ο απρόβλεπτος Σωκράτης θα ακυρώσει κάθε προδικασμένη έννοια που ο Ντάν είχε για την φιλοσοφία, τον αθλητισμό και την επιτεύξη υψηλών στόχων. Ο Σωκράτης θα προσφέρει στον νεαρό άντρα μια τελείως καινούρια ιδεολογία. 

Θα τον διδάξει να εκτιμά περισσότερο την συνείδηση απο την εξυπνάδα, την πνευματική δύναμη από την σωματική ρώμη. 

Η μόνη ερώτηση είναι: Θα μπορέσει ο Ντάν να αφήσει πίσω του το παρελθόν και το μέλλον του, απλά για να ζήσει μόνο το παρόν;

"Για να επιζήσεις των μαθημάτων που παίρνεις απο τη ζωή, θα χρειαστείς πολύ περισσότερη ενέργεια απο ότι πρίν,” τον προειδοποίησε ο Σωκράτης εκείνη τη νύχτα. “Πρέπει να καθαρίσεις το σώμα σου από την ένταση, να ελευθερώσεις το μυαλό σου απο την στάσιμη γνώση και να ανοίξεις την καρδιά σου στην ενέργεια της αληθινής συγκίνησης ."

Απόσπασμα απο το βιβλίο 

“Way of the Peaceful Warrior”, του Νταν Μίλμαν

Δείτε κι εδώ

Νταν Μίλμαν

Ο Νταν Μίλμαν, απόφοιτος του University of California at Berkeley, είναι παγκόσμιος πρωταθλητής στο τραμπολίνο και μέλος του Gymnastics Hall of Fame. Εργάστηκε ως διευθυντής γυμναστικής στο Stanford University και αργότερα ως καθηγητής φυσικής αγωγής στο Oberlin College. 

Έχει ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και έχει ασχοληθεί με διάφορες σχολές πολεμικών τεχνών, με γιόγκα και με άλλους χώρους πνευματικής αναζήτησης. Τα πολυάριθμα βιβλία του Νταν έχουν γίνει διεθνή μπεστ σέλερ και έχουν εμπνεύσει εκατομμύρια αναγνωστών και έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες. 

Ο Dan Millman, είναι συγγραφέας 10 βιβλίων, μεταξύ των οποίων: "Ο δρόμος του ειρηνικού πολεμιστή", "Το μυστικό ταξίδι", "Τα ταξίδια του Σωκράτη" και Οι 12 νόμοι του πνεύματος", που κυκλοφορούν στα ελληνικά από τις εκδόσεις Έσοπτρον. Τα βιβλία και τα σεμινάρια του, με θέμα τον Δρόμο του Ειρηνικού Πολεμιστή, έχουν εμπνεύσει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Ο Dan ζει στη βόρεια Καλιφόρνια μαζί με την οικογενειά του.

πηγή-filosofoi-tou-dromou

πηγή-myfilm.gr/1472

Διαβάστε περισσότερα... »

Kόντρα στην ροή του κοπαδιού...

Όταν οι Αθηναίοι κορόιδευαν τον Διογένη πως οι Σινωπείς τον καταδίκασαν σε εξορία, αυτός απάντηση:

«Και εγώ τους καταδίκασα να μείνουν εκεί».

Μην περιμένεις οι πολλοί να αποδεχτούν τις απόψεις σου, μάλιστα να αρχίσεις ανησυχείς όταν οι περισσότεροι συμφωνούν μαζί σου. 

Οι πολλοί ποτέ δεν είχαν δίκιο, ποτέ δεν ακολούθησαν το σωστό μονοπάτι, ήταν και είναι πρόβατα κλεισμένα σε μεγάλα μαντριά. 

Αντίθετα να χαίρεσαι όταν βαδίζεις σε δύσκολα μονοπάτια, γιατί εκεί θα συναντήσεις λίγους ανθρώπους, αλλά θα είναι αληθινοί εργάτες που έχουν την γνώση και την δύναμη να σε καθοδηγήσουν σε νέες ατραπούς.

Όσο μόνος και να νιώσεις, όσο αδικημένος και να αισθανθείς, ένα πράγμα να γνωρίζεις:

Είσαι τυχερός που συμβαίνει αυτό σε εσένα, γιατί όλα ¨δείχνουν¨ ότι το ίδιο το σύστημα σε έχει καταδικάσει σε εξορία, επειδή διαφέρεις και δεν μπορεί να σε ελέγχει.

« …ΕΣΥ Συνέχιζε να πηγαίνεις κόντρα στην ροή του κοπαδιού και η δικαίωση ΣΟΥ είναι θέμα ελάχιστου χρόνου!».

Αλιεύθηκε εδώ

πηγή-mythagogia

Διαβάστε περισσότερα... »

Γινόμαστε, αυτό που θα θέλαμε να είναι οι άλλοι!

Γράφει: Ο Αλέξανδρος Δρίβας 

«Να είσαι ο πιο ενθουσιώδης και ο πιο θετικός άνθρωπος που ξέρεις»

Jackson Brown Jr.

Πόσες είναι οι φορές που κάνουμε συζητήσεις με φίλους και γνωστούς μας για το πώς ονειρευόμαστε τον κόσμο; Είτε το έχουμε συνειδητοποιήσει είτε όχι, αναλώνουμε πολλές συζητήσεις, στο πόσο όμορφα θα ήταν αν οι άλλοι άνθρωποι ήταν ιδανικοί. 

Σίγουρα, αυτή η ουτοπία έρχεται από πολύ πιο «γήινους» λόγους από αυτούς που θέλουμε να πιστεύουμε. Παρόλα αυτά, μέσα σε αυτήν την παράξενη ουτοπία, βρίσκονται σπουδαίοι θησαυροί για τον καθένα μας.

Όταν λέμε «μακάρι οι άνθρωποι να ήταν..», στολίζοντάς τους ιδανικούς χαρακτηρισμούς, είναι σα να λέμε «σε έναν τέτοιον κόσμο, θα ήμουν και εγώ ιδανικός». Θα ήταν σπουδαίο να ήμασταν σε ένα τραπέζι, πίνοντας κάποιο ρόφημα και να κουβεντιάζαμε αυτό το θέμα. 

Μέσα σε αυτήν την ευχή, μπορούμε να εστιάσουμε, πάνω σε τρία σημαντικά πράγματα.

Το πρώτο είναι ότι σε έναν ιδανικό κόσμο, όλα θα ήταν ιδανικά και το ιδανικό όταν γίνει πραγματικότητα, παύει να είναι ιδανικό. 

Το δεύτερο ζήτημα αφορά την προέλευση αυτής της ευχής. Οι όποιες ατέλειες έχουμε, νομίζουμε πως θα σταματούσαν να υπάρχουν, μόνο σε έναν ιδανικό κόσμο. 

Τέλος, προσπαθούμε (λανθασμένα) να δημιουργήσουμε εκείνο τον κόσμο στον οποίο θα μπορούσαμε εμείς να ζούμε καλά. Εύκολα καταλαβαίνουμε ότι το «μακάρι οι άνθρωποι να ήταν…», είναι πιο πολύ «μακάρι εγώ να ήμουν…».

Ευτυχώς, μέσα από αυτόν τον οραματισμό, υπάρχουν κρυμμένα πολύ θετικά πράγματα. Ένα από αυτά, είναι ότι δεν αδιαφορούμε για τους γύρω μας. Έστω και με αυτόν τον τρόπο, τους καθιστούμε αποφασιστικούς παράγοντες για τη δική μας ευτυχία. 

Ομολογούμε πως η ευτυχία, συνδιαμορφώνεται. Ακόμη μια κρυμμένη και θετική ομολογία, είναι ότι, έστω και άθελά μας, τείνουμε στην αυτογνωσία, παραδεχόμενοι τις ατέλειές μας. «Φορτώνοντας» τα ιδανικά μας σε μια ιδεατή ανθρωπότητα, παραδεχόμαστε ότι θα θέλαμε να συμπληρωνόμασταν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όχι μόνο συνδιαμόρφωση στην ευτυχία αλλά και συμπλήρωση.

Η ευχή για κάτι ιδεατό, παύει να είναι ευχή, όταν περνάει στη φάση της υλοποίησης. 

Πώς μπορούμε να κάνουμε πράξη κάτι τόσο δύσκολο;

Το να αλλάξουμε τους ανθρώπους σύμφωνα με αυτήν την ευχή, είναι αδύνατο. Δεν κρατάμε κανένα μαγικό ραβδί προκειμένου ο κόσμος να είναι όπως τον θέλουμε. Και να ήταν δυνατό κάτι τέτοιο, ας σκεφτούμε πόσο εγωιστικό είναι. 

Τα δύο πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, είναι αφενός να μοιραζόμαστε όλα τα καλά μας χαρακτηριστικά στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. 

Το άλλο είναι να προκαλούμε στον εαυτό μας, ανάλογη εξέλιξη με αυτήν που θα επιθυμούσαμε να έχουν οι άλλοι άνθρωποι. Ζητάμε από τους άλλους να είναι πιο εκδηλωτικοί και πιο ευχάριστοι; Ας το κάνουμε για εμάς.

Με βάση το πώς θα θέλαμε να είναι ο κόσμος γύρω μας, δημιουργούμε τον εαυτό μας. Πέραν του να κοιτάμε πώς μπορούμε να συμπληρωθούμε από χαρακτηριστικά συνανθρώπων μας, οφείλουμε να κοιτάμε το τί μπορούμε και εμείς να κάνουμε για τον εαυτό μας. 

Αν μπορούμε και ακολουθούμε αυτό, όχι μόνο φέρνουμε νέα χαρακτηριστικά στον εαυτό μας, αλλά και διαμορφώνουμε πολύ καλές συνθήκες αυτογνωσίας. Μπορούμε να δούμε ποιά είναι τα πράγματα που μπορούμε εύκολα να προσαρμόσουμε στον εαυτό μας, εκείνα που δύσκολα μπορούμε και εκείνα που ενώ είχαμε, δε μας ταίριαζαν.

Το να προσπαθούμε να διαμορφώσουμε τον εαυτό μας με βάση αυτό που ζητάμε από τους άλλους, είναι κάτι δύσκολο. Αυτή η δυσκολία που αντιμετωπίζουμε στο να γίνουμε όσο πιο ευχάριστοι γίνεται, μας κάνει πιο ολιγαρκείς στις απαιτήσεις μας από τους άλλους. Ενώ κατακτούμε όλο και περισσότερα θετικά πράγματα τα οποία μπορούμε πλέον να τα μοιραστούμε και όχι να τα ζητήσουμε.

Επιπλέον, νιώθουμε το πόσο δύσκολο είναι να κάνουμε αλλαγές στον εαυτό μας. Αυτό μας κάνει να νιώσουμε το πόσο δύσκολο είναι να το καταφέρουν και οι συνάνθρωποί μας. 

Να θυμόμαστε πάντα ότι οι άνθρωποι αλλάζουν γύρω μας, όταν εμείς νιώθουμε και είμαστε αλλαγμένοι. 

Ο κόσμος, αλλάζει πρώτα μέσα μας. 

Ας γίνουμε ό,τι καλύτερο ζητάμε από τους άλλους να γίνουν!



Φωτό από: www.freedigitalphotos.net

πηγή-tsemperlidou.gr

Διαβάστε περισσότερα... »

Η αλληγορία της νίκης του ανθρώπου...

ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ! 

Guercino 1615 Pinacoteca Civica - Il Guercino CENTO ΙΤΑΛΙΑ

Ο δρόμος μιας ανθρώπινης ζωής περνά μέσα από την Γνώση και όλες τις πλευρές της και αξιώνεται από την ένωση την σύνδεση τους.

Η γνωριμία του ανθρώπου με τον εαυτό του, είναι ένα μακρύ ταξίδι και δύσκολο και Κίκονες, Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες θα συναντήσει πολλούς

Όμως είναι και η κορυφαία πράξη του ανθρώπου.

Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ!

Χωρίς αυτή δεν υπάρχει ζωή. 

Δεν υπάρχει λύτρωση.

ΚΛΕΙΩ ΑΡΤΕΜΙΔΟΥ 

πηγή-parea2012

Διαβάστε περισσότερα... »