«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Επιπόλαιος - επιπολής: Ετυμολογική προσέγγιση



Επιπόλαιος ονομάζεται ο "επιφανειακός" άνθρωπος, καθώς η αρχαία ελληνική λέξη ἐπιπολή σημαίνει "επιφάνεια" (ἐπί: πάνω σε + πολέω: περιφέρομαι).

Γι' αυτό τα επιφανειακά τραύματα τα ονομάζουμε "τραύματα επιπολής".

Όταν την λέξη την χρησιμοποιούμε σε γενική πτώση (τῆς ἐπιπολῆς) ως επίρρημα, σημαίνει "φανερά, σαφώς". Αυτό είναι εύλογο, καθώς ό,τι είναι στην επιφάνεια είναι και φανερό, άρα, και σαφές.

"Επιπολική Γεωμετρία" ονομάζεται και η γεωμετρία που αναφέρεται στην στερεοσκοπική όραση.




"Ἐπιπολαί" είναι, επίσης, το τοπωνύμιο για μια πόλη έξω από τις Συρακούσες, την οποία αναφέρει ο Θουκυδίδης και η οποία φαίνεται να είναι πράγματι στηνεπιφάνεια, δηλαδή πάνω από τις άλλες πόλεις.



Ἐπιπολαί
Η Επιπολή, τέλος, ήταν η μόνη γυναίκα που έλαβε μέρος στον Τρωικό πόλεμο ντυμένη ως άντρας. Για την πράξη της αυτή λιθοβολήθηκε όταν την κατάλαβαν... Ἰσως το όνομά της φανερώνει την... επιπολαιότητά της... ή απλά το γεγονός ότι έγινε...φανερή κάποια στιγμή (ἐπιπολῆς). 

Ως γνωστόν, τα αρχαία ελληνικά ονόματα δεν εδίδοντο τυχαία, αλλά αντιθέτως προσδιόριζαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ατόμου.

Ο επιπόλαιος άνθρωπος, επομένως, μπορεί να είναι... επιφανειακός... αλλά είναι και... φανερός και σαφής... Γιατί, ως γνωστόν, τα πάντα έχουν δύο όψεις.

Ελένη Ωρείθυια Κουλιζάκη

Δεν υπάρχουν σχόλια: