«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Σάββατο 23 Απριλίου 2016

Εκείνοι οι όμορφοι άνθρωποι με τις άσχημες ψυχές…




Γι’αυτό να τα προσέχεις…

Στην πορεία σου άνθρωπε σε τούτη τη ζωή, άλλοτε στα σκοτάδια κι άλλοτε στα φωτεινά της, θα γνωρίσεις πολλούς ανθρώπους.

Άλλοι θα είναι όμορφοι κι άλλοι άσχημοι.

Όχι, δεν πρόκειται για εκείνη τη φθαρτή από το χρόνο ομορφιά, εκείνη που μαρτυρούν τα μάτια.

Είναι η ομορφιά του μέσα.

Εκείνη που κρύβεται στα εσώψυχα και διαμορφώνει το ήθος και ο χαρακτήρας, η προσωπικότητα και ο ψυχισμός.

Τέτοιους ανθρώπους πρέπει να ψάχνεις.

Όμορφους από μέσα.

Ανθρώπους που θα σε νοιαστούν, θα σε προστρέξουν, θα σε υπολογίσουν.

Ανθρώπους ανυστερόβουλους κι ανυπόκριτους… Αφτιασίδωτους…

Μη σταθείς σε στραβοχυμένα χαρακτηριστικά, μην κάνεις το λάθος να κρίνεις το είδωλό τους.


Γιατί ο καθρέφτης... κάνει και λάθη!
Κι αυτά τα λάθη στην κρίση μπορούν να σε φορτώσουν πληγές.

Γιατί ένα όμορφο πρόσωπο, δεν προϋποθέτει και μια όμορφη ψυχή.

Βλέπεις πλατιά χαμόγελα και κρύβουν πίσω τους καλοακονισμένα δόντια.

Ακούς μεγάλα λόγια αλλά δε διαβάζεις πίσω από τις λέξεις τις απειλές.

Λόγια φουσκωμένα ψέματα. Λόγια γεμάτα δεύτερες σκέψεις κι αμαρτίες.

Δόκανα στημένα για τα γυμνά σου πόδια.

Παγίδες που σε πληγιάζουν, σε γονατίζουν.


Είναι εκείνοι οι όμορφοι άνθρωποι,
 με τις άσχημες ψυχές.
Θα σε ξεγελάσουν, θα σε προδώσουν, θα σε αφαιμάξουν.

Και την ίδια ώρα που θα σε έχουν και θα σε πατούν, έτσι όμορφα θα σου χαμογελούν…

Απόφυγέ τους και προτίμησε τους άλλους.

Εκείνους τους ταπεινούς,
που δε θα σε εντυπωσιάσουν.
Δε θα υποκριθούν πως είναι άλλοι, δε θα κάνουν βαθιές υποκλίσεις για να νιώσεις σημαντικός.

Είναι οι άνθρωποι που μπορεί να μη θέλουν τα μάτια σου να τους ρίξουν δεύτερη ματιά. Μπορεί να ξεβολεύουν την αισθητική σου. Μα όχι και την καρδιά σου.

Γιατί με αυτή πρέπει να τους κρίνεις και να ανοίξεις τη ζωή σου να τους μπάσεις μέσα.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν να πουν ψέματα. Είναι το πρόσωπό τους που βροντοφωνάζει την αλήθεια, είναι τα μάτια τους που καθρεφτίζουν την ειλικρίνεια.

Αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν να σταθούν, ξέρουν να φερθούν, ξέρουν να διεκδικήσουν δίχως να αδικήσουν.

Μπορεί τα λόγια τους να σε πονέσουν, αλλά θα είναι για το καλό σου.

Μπορεί οι πράξεις τους να σε ξενίσουν, αλλά θα είναι για καλό κι αυτές.

Γιατί αυτοί οι άνθρωποι γεννήθηκαν για να ξορκίζουν το κακό των άλλων, με την καλοσύνη της ψυχής τους.


Γεννήθηκαν για το σωστό και το δίκαιο.
Μα πάνω από όλα γεννήθηκαν για να θυμίσουν σε όλους μας πως είναι να είσαι άνθρωπος.

Ψάξε τους. Κράτα τους. Αγάπησέ τους.

Εμπιστεύσου την καρδιά σου.
Αυτή σίγουρα δεν πρόκειται να κάνει λάθος.

Για τα μάτια, όμως, μην παίρνεις κι όρκο…

Γι’αυτό να τα προσέχεις…


Της Στεύης Τσούτση
diaforetiko

Δεν υπάρχουν σχόλια: