Δρ Αχιλλέας Ευθυμιόπουλος
Εφαρμόζοντας τη συστημική περιγραφή στο ανθρώπινο ον, καταλήγουμε στα εξής συμπεράσματα:
Το ανθρώπινο ον είναι ένα σύστημα:
i. Αυτόνομο, υπό την έννοια ότι εμπλέκεται σε λειτουργίες με κατευθυντικότητα σε τελικό σκοπό για την αυτοδιατήρησή του.
ii. Θερμοδυναμικά ανοιχτό, υπό την έννοια ότι ανταλλάσσει ύλη και ενέργεια με το περιβάλλον.
iii. Οργανωσιακά κλειστό, υπο την έννοια ότι αντιδρά σε κάθε εξωτερική παρέμβαση/διακύμανση σύμφωνα με τη δική του οργανωσιακή κλειστότητα.
iv. Μια δυναμική οντότητα διότι για μία δεδομένη είσοδο [ερέθισμα], παρατηρούνται διαφορετικές έξοδοι. Κατά συνέπεια, αν ένας επιθυμεί να προβλέψει την αντίδραση ενός οργανισμού για μία καθορισμένη είσοδο [ερέθισμα] χρειάζεται κάποια επιπρόσθετη πληροφορία.
Προφανώς και δεν είναι δυνατόν να υπολογίσουμε με ακρίβεια τις στιγμιαίες τιμές όλων των μεταβλητών του ανθρωπίνου σώματος.
Ακόμα και αν μπορούσαμε να καθορίσουμε το σύνολο αυτών των μεταβλητών που είναι αναρίθμητες, ακόμα και αν καταφέρναμε να τις μετρήσουμε στιγμιαία, σε dt η μέτρησή μας θα ήταν άχρηστη, διότι το υπό μελέτη σύστημα [ο ανθρώπινος οργανισμός] θα είχε αμετάκλητα μεταβληθεί.
Έχουμε άρα ένα σύστημα το οποίο διαρκώς αλλάζει καταστάσεις, οι δε νέες καταστάσεις είναι πάντοτε διαφορετικές από τις προηγούμενες [παρόλη τη φαινομενική σταθερότητα λόγω ομοιόστασης ποτέ ένας ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να βρεθεί στην ίδια ακριβώς κατάσταση με κάποια προηγούμενη χρονική στιγμή].
v. Πολύπλοκο: Η ποικιλία ως μέγεθος, είναι πολύ σημαντική στην μοντελοποίησή μας.
Σύμφωνα με τον ορισμό της υγείας παρατηρούμε ότι:
'τα συστήματα υψηλής ποικιλίας είναι πιο 'ελεύθερα', έχουν δηλαδή τη δυνατότητα να επιλέξουν από έναν μεγάλο αριθμό καταστάσεων, που με την επιλεκτική τους ενεργοποίηση θα εξηπηρετήσουν την διατήρηση της αυτονομίας του συστήματος"
vi. Αυτο-αναφερόμενο: είναι αυτό-αναφερόμενο (self-referential) υπό την έννοια ότι παραπέμπει, αναφέρει και συσχετίζει τις λειτουργίες του στον εαυτό του. Η αυτό-αναφορικότητα του πηγάζει από την λειτουργία ελέγχου του κώδικά του, στην προκειμένη περίπτωση μάλλον το γεννετικό υλικό.
Είναι αυτό-αναφερόμενο από την στιγμή που οποιαδήποτε αλλαγή στα δομικά και λειτουργικά του στοιχεία θα έχουν ως αποτέλεσμα την αλλαγή της ταυτότητάς του και κατά συνέπεια των ιδιοτήτων του. Κατά αυτό τον τρόπο, το ανθρώπινο σώμα αντιστέκεται στις διάφορες αλλαγές ή μετατροπές που μπορεί να υποστεί. Η ιδιότητα αυτή της αυτο-αναφοράς έχει στενή σχέση με την ιδιότητα του ελέγχου και της διατήρησης των ρυθμιστικών βρόγχων. Έτσι, το ανθρώπινο σώμα, μέσω ενός πολύπλοκου δικτύου ρυθμιστικών βρόγχων και μηχανισμών ελέγχου, φέρνει το εσωτερικό και το εξωτερικό του περιβάλλον στην κατάσταση που θεωρεί ως επιθυμητή για να εξηπηρετήσει το σκοπό του.
vii. Ιεραρχικά δομημένο: υπό την έννοια ότι υπάρχει ιεράρχηση μεταξύ των υποσυστημάτων του οργανισμού, τόσο ως προς τη δομή και τη λειτουργία, όσο και ως προς το σκοπό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου