Επιμέλεια - έρευνα: Δρ Δημήτρης Περδετζόγλου
Ο Ζολώτας καταπλήσσει τους ξένους όταν μιλά στο ΔΝΤ αγγλικά με ελληνικές λέξεις !
Ξενοφών Ζολώτας, μίλησε σε Συνέδριο στις ΗΠΑ αγγλικά, με ελληνικές λέξεις!
του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Όταν το 2001, σαράντα ακαδημαϊκοί εξέφραζαν την ανησυχία τους για τους κινδύνους που διατρέχει η ελληνική γλώσσα από την κακοποίηση της με την καθιέρωση της φωνητικής ορθογραφίας που εισηγούντο στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο φιλόλογοι και καθηγητές πανεπιστημίων, με την λατινοποίηση της ελληνικής γραφής που ζητούσαν κάποιοι γλωσσολόγοι, με την κατάργηση των διπλών συμφώνων ως και του ω καὶ των ει, η, υ, οι, αλλά και την επιμονή στη γραφή των greeklish, βγήκαν τότε κάποιοι φωστήρες μίλησαν περιφρονητικά και απαξιωτικά, σε επιστήμονες, που μπροστά στο πνευματικό τους ανάστημα, μοιάζουν με νάνους.
Τέτοιοι, κατ’ απονομήν, κατ’ ανάθεση, κατά δήλωση και κατ’ επάγγελμα γλωσσολόγοι που θα τρίζουν τα κόκκαλα του Γεωργίου Χατζηδάκι, εμφανίζονται κατά καιρούς, που κόβουν, ράβουν, ασελγούν, αλλάζουν, για να βάλουν τη σφραγίδα της μετριότητας τους στη γλώσσα, χωρίς να νοιάζονται αν κατ’ αυτό τον τρόπο την καταστρέφουν.
Στη Γαλλία, για μια οξεία, μπορεί να πέσει η κυβέρνηση, στην Ισπανία έγιναν διαδηλώσεις για να περιληφθεί στο πληκτρολόγιο των υπολογιστών ένα σύμβολο και στη Ρωσία επιβάλλονται μεγάλα χρηματικά πρόστιμα στην αλλαγή ακόμα και ενός γράμματος του κυριλλικού αλφαβήτου. Εδώ, στη μητέρα των γλωσσών, επιτρέπεται στους… «φωστήρες» να ασχημονούν!
Προσφάτως, σε μια εμπεριστατωμένη ομιλία του για την ελληνική γλώσσα, ενώπιον της πολιτειακής, πολιτικής, θρησκευτικής, δικαστικής και στρατιωτικής ηγεσίας του τόπου, ο ακαδημαϊκός Αντώνης Κουνάδης, μίλησε «για τη διαφύλαξη του υψίστου αγαθού της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, της γλώσσας, που δέχτηκε τις τελευταίες δεκαετίες πλήγματα, όπως: επιβολή του μονοτονικού, κατάργηση διδασκαλίας αρχαίων ελληνικών, υποβάθμιση συντακτικού, γραμματικής κι ετυμολογίας, αύξηση φαινομένων βαρβαρισμού και σολοικισμού και αδικαιολόγητη εισβολή ξένων λέξεων στο καθημερινό λεξιλόγιο, με αποτέλεσμα την πανθομολογουμένη λεξιπενία και αδυναμία εκφράσεως της νέας γενιάς. ΄Ολα αυτά θα είχαν αποφευχθεί αν υπήρχε συνταγματική προστασία της γλώσσας, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες».
«Η Ελληνική γλώσσα, είπε ο Αντώνης Κουνάδης, με τη διαχρονικότητα και τον πλούτο της, έθεσε ανεξίτηλα την σφραγίδα της σε όλες, εν γένει, τις δυτικοευρωπαϊκές γλώσσες, οι οποίες κατά τον γλωσσολόγο και ελληνιστή Φραντζίσκο Ροντρίγκεζ Αντράντος, θεωρούνται κρυφοελληνικές! Π.χ. η γαλλική γλώσσα σύμφωνα με μελέτη του γαλλικού Υπουργείου Παιδείας, περιλαμβάνει λέξεις με ελληνικές ρίζες σε ποσοστό περίπου 60%. Το 80% των λέξεων της πορτογαλικής γλώσσας, κατά την καθηγήτρια Alcina Dos Martires Lopes έχει ελληνικές ρίζες, η αγγλική γλώσσα, σύμφωνα με το ογκώδες Λεξικό του Αρ. Κωνσταντινίδη, έχει πάνω από 155.000 λέξεις με ελληνικές ρίζες ενώ η γερμανική γλώσσα διαμορφώθηκε από τον Μαρτίνο Λούθηρο το 1534 με πρότυπο τους κανόνες γραμματικής και συντακτικού της ελληνικής γλώσσας».
Στην έδρα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσινγκτον, του σημερινού κακού μας δαίμονα, το 1957, ανέβηκε στο βήμα, να μιλήσει σε Συνέδριο για την παγκόσμια οικονομία, το μέλος της Ξενοφών Ζολώτας. ΄
Εκανε τότε κάτι που κατέπληξε και εισέπραξε τα χειροκροτήματα των συνέδρων. Μίλησε στην αγγλική, με ελληνικές λέξεις, για να τους δείξει, ότι η γλώσσα που μιλούν έχει ρίζες ελληνικές και θεωρείται μητέρα όλων των γλωσσών. Παραθέτω ένα μικρό τμήμα της μιας από τις δύο ομιλίες που είχε κάνει ( η δεύτερη σε άλλο φόρουμ δύο χρόνια μετά) και δείτε πόσα ελληνικά στοιχεία υπάρχουν στο κείμενο του.
It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic, but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices.
Our policies have to be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been anti-economic.
In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopsonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Numismatic symmetry should not hyper-antagonize economic acme.
A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic. Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies panethnically.
These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didymοus organizations in this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies.
The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism on one or two themes, with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and numismatic policies, although I have some logomachy with them.
I apologize for having tyrannized you with my Hellenic phraseology.
In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers.
Πρώτος λόγος, Οκτώβριος 1957:
I always wished to address this Assembly in Greek, but realized that it would have been indeed "Greek" to all present in this room. I found out, however, that I could make my address in Greek which would still be English to everybody. With your permission, Mr. Chairman, l shall do it now, using with the exception of articles and prepositions, only Greek words.
Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a Panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizes and protagonists of his Amphictyony and the gastronomic symposia.
Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a Panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my euharistia to you, Kyrie to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizes and protagonists of his Amphictyony and the gastronomic symposia.
Δεύτερος λόγος, Οκτώβριος 1959:
Kyrie, it is Zeus' anathema on our epoch for the dynamism of our economies and the heresy of our economic methods and policies that we should agonize between the Scylla of numismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.
It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic, but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices.
Our policies have to be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been anti-economic.
In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopsonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Numismatic symmetry should not hyper-antagonize economic acme.
A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic. Parallel to this, we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies panethnically.
These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic. The history of our didymοus organizations in this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies.
The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism on one or two themes, with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and numismatic policies, although I have some logomachy with them.
I apologize for having tyrannized you with my Hellenic phraseology.
In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographers.
Το κείμενο παρακάτω έχει δημοσιευθεί σε Αγγλικό περιοδικό και το 99% των λέξεων είναι Ελληνικές....
"The genesis of classical drama was not symptomatic. Aneuphoria of charismatic and talented protagonists showed fantastic scenes of historic episodes. The prologue, the theme and the epilogue, comprised the trilogy of drama while synthesis, analysis and synopsis characterized the phraseology of the text. The syntax and phraseology used by scholars, academicians and philosophers in their rhetoric, had many grammatical idioms and idiosyncrasies.
... The protagonists periodically used pseudonyms. Anonymity was a syndrome that characterized the theatrical atmosphere.
The panoramic fantasy, the mystique, the melody, the aesthetics, the use of the cosmetic epithets are characteristics of drama.
Even through the theaters were physically gigantic, there was no need for microphones because the architecture and the acoustics would echo isometrically and crystal - clear. Many epistomologists of physics, aerodynamics, acoustics, electronics, electromagnetics can not analyze - explain the ideal and isometric acoustics of Hellenic theaters even today.
There were many categories of drama: classical drama, melodrama, satiric, epic, comedy, etc. The syndrome of xenophobia or dyslexia was overcome by the pathos of the actors who practiced methodically and emphatically. Acrobatics were also euphoric. There was a plethora of anecdotal themes, with which the acrobats would electrify the ecstatic audience with scenes from mythical and historical episodes.
Some theatric episodes were characterized as scandalous and blasphemous. Pornography, bigamy, hemophilia, nymphomania, polyandry, polygamy and heterosexuality were dramatized in a pedagogical way so the mysticism about them would not cause phobia or anathema or taken as anomaly but through logic, dialogue and analysis skepticism and the pathetic or cryptic mystery behind them would be dispelled.
It is historically and chronologically proven that theater emphasized pedagogy, idealism and harmony. Paradoxically it also energized patriotism a phenomenon that symbolized ethnically character and phenomenal heroism."
Ένας άλλος παρόμοιος λόγος.
Κατά τη διάρκεια του "5ου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου Ορθοπεδικής" που διοργανώθηκε στη Ρόδο, έγιναν σημαντικές ανακοινώσεις για τον τομέα της ορθοπεδικής.
Ωστόσο, ιδιαίτερη αίσθηση στους συνέδρους προκάλεσε η ομιλία του καθηγητή Ορθοπεδικής στο Πανεπιστήμιο των Ιωαννίνων κ. Παναγιώτη Σουκάκου, ο οποίος απευθύνθηκε στο ακροατήριό του μιλώντας μεν αγγλικά, χρησιμοποιώντας όμως λέξεις που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα.
Με αυτή την ομιλία ο κ. Σουκάκος, υποδέχθηκε τους συνέδρους και παράλληλα έδωσε το στίγμα του συνεδρίου επισημαίνοντας τα επιμέρους θέματα που αναπτύχθηκαν κατά τις εργασίες. Οι δύο πρώτες παράγραφοι της ομιλάς του:
"Τhe Ηellenic orthopedic physicians, have synchronized their dynamism and energy with the Εuropean Οrganization of Οrthopedics and Τraumatology, to generate this symbiotic and not ephemeral synthesis of charismatic, academic scholars, and are enthusiastic with the atmosphere of euphoria and analogous ecstasy in Dodecanisa, Rodos.
Rodos is a graphic Ηellenic metropolitan center in the Αegean archipelagos, with myriads of archaeological and historical sites. Rodos is a geographical paradise of cryptic and chimerical icons of idyllic charm, amalgamated with Ηellenic gastronomy of mousaka, souvlaki, ouzo emporia and euphoria of the rhyme and rhythm of bouzouki, Βyzantine and Spanoudakis music."
"Τhe Ηellenic orthopedic physicians, have synchronized their dynamism and energy with the Εuropean Οrganization of Οrthopedics and Τraumatology, to generate this symbiotic and not ephemeral synthesis of charismatic, academic scholars, and are enthusiastic with the atmosphere of euphoria and analogous ecstasy in Dodecanisa, Rodos.
Rodos is a graphic Ηellenic metropolitan center in the Αegean archipelagos, with myriads of archaeological and historical sites. Rodos is a geographical paradise of cryptic and chimerical icons of idyllic charm, amalgamated with Ηellenic gastronomy of mousaka, souvlaki, ouzo emporia and euphoria of the rhyme and rhythm of bouzouki, Βyzantine and Spanoudakis music."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου