«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Ποιός είναι ο σκοπός του ιερού μυστηρίου του ευχελαίου; (Δογματική απάντηση)





Ευχέλαιο
Απαντήσεις σε ερωτήματα δογματικά 
Ανδρέα Θεοδώρου, εκδ. Αποστολικής Διακονίας, 1997, σελ. 181-184.

Ποιος είναι ο σκοπός του ιερού μυστηρίου του ευχελαίου;Τον καθορίζει ο άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος: «Ασθενεί τις εν υμίν; προσκαλεσάσθω τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και προσευξάσθωσαν επ' αυτόν αλείψαντες αυτόν ε λαίω εν τω ονόματι του Κυρίου και η ευχή της πίστεως σώσει τον κάμνοντα, και εγερεί αυτόν ο Κύριος∙ καν αμαρτίας η πεποιηκώς, αφεθήσεται αυτώ» (5,14-15).

Σύμφωνα με το αγιογραφικό χωρίο σκοπός του ιερού μυστηρίου είναι πρωταρχικά και κύρια η ίαση της σωματικής νόσου που κατατρύχει τον πιστό. Είναι κανείς άρρωστος από σας; ερωτά. Αν είναι, ας προσκαλέσει τους πρεσβυτέρους (περισσότεροι του ενός) στο σπίτι του, και ας προσευχηθούν στο Θεό γι' αυτόν, αφού τον αλείψουν με αγιασμένο έλαιο.

Η επάλειψη συνοδεύεται από την ευχή:
«Πάτερ ’γιε, ιατρέ των ψυχών και των σωμάτων, ο πέμψας τον μονογενή σου Υιόν, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, πάσαν νόσον ιώμενον και εκ θανάτου λυτρούμενον, ίασαι και τον δούλον σου (τόνδε), εκ της περιεχούσης αυτόν σωματικής και ψυχικής ασθενείας, και ζωοποίησον αυτόν δια της χάριτος του Χριστού σου...» (Μικρόν Ευχολόγιον, εκδ. Αποστολικής Διακονίας, 1992, σελ. 194)

Αφού γίνει αυτό, η προσευχή της πίστεως θα κάνει καλά τον άρρωστο, κι αν έχει κάνει αμαρτίες θα του τις συγχωρήσει ο Θεός.


Στο ιερό αυτό μυστήριο έχουμε αρκετές δογματικές δυσκολίες. Αν και είναι μυστήριο που, όπως και τα άλλα, δρα εξ ανάγκης, εν τούτοις δε διαπιστώνουμε πάντοτε αυτό στην πράξη. Ενώ δηλαδή στα άλλα μυστήρια η ενέργεια της χάριτος είναι μυστική και αθέατη (στο βάπτισμα δε βλέπουμε πως η χάρη καθαρίζει την ψυχή από το προπατορικό αμάρτημα, στη μετάνοια πως αποκαθίσταται η δικαίωση του αμαρτωλού κ.λπ.), στο μυστήριο του ευχελαίου το αποτέλεσμα καθορίζεται ως εξωτερικό και ορατό: θα γίνει καλά ο άνθρωπος, θα σηκωθεί από την κλίνη της αρρώστιας του, θα περπατήσει (ίσως όχι αμέσως) κ.λπ. Αυτό όμως συνήθως δε διαπιστώνεται.

Γι' αυτό και οι περισσότεροι πιστοί, όταν αρρωστήσουν, επισκέπτονται τους γιατρούς και τις κλινικές και όχι τους ιερείς
και τους ναούς. Ολίγοι είναι εκείνοι που προσφεύγουν στη βοήθεια της χάριτος του Θεού. Γιατί να μην παρέχεται πάντοτε η σωματική ίαση των ασθενούντων; Μήπως φταίει η έλλειψη πίστεως του ασθενούντος ή των οικείων του; Πολύ πιθανό. Άλλωστε, συστήνοντας ο Κύριος το ευχέλαιο δεν αποσκοπούσε στη διαρκή αποτροπή του θανάτου από τα μέλη της Εκκλησίας Του. 


Ίσως να μη χορηγεί την ίαση, γιατί η παράταση της ασθένειας στο συγκεκριμένο ασθενή έχει σωτήρια γι' αυτόν αποτελέσματα, όπως μπορεί να έχει και ο θάνατος. Τα πράγματα όμως αυτά γνωρίζει μονάχα ο Θεός. Είναι, λοιπόν, ανενεργές το ιερό μυστήριο; Ασφαλώς όχι. Ενεργεί εκεί που θέλει ο άγιος Θεός και όταν φυσικά συντρέχουν οι κατάλληλες υποκειμενικές συνθήκες (κυρίως η πίστη: «η ευχή της πίστεως σώζει τον κάμνοντα»).

Η δεύτερη δυσκολία που είναι μεγαλύτερη της πρώτης, είναι η άφεση των αμαρτιών του ασθενούντος. Το ευχέλαιο συγχωρεί αμαρτίες.
Για το σκοπό όμως αυτό υπάρχει άλλο θεοσύστατο μυστήριο, η μετάνοια και εξομολόγηση. Να υποθέσουμε ότι το ένα μυστήριο καθιστά άχρηστο το άλλο; Αν δηλαδή κάνω το ιερό ευχέλαιο και συγχωρηθούν οι αμαρτίες μου, μπορώ να μην προσέλθω στο μυστήριο της μετανοίας; 

Είναι πολύ τολμηρό και επικίνδυνο να ισχυρισθεί κανείς κάτι τέτοιο. Η μετάνοια είναι αυτοτελές και κυριώδες μυστήριο, που δεν μπορεί να αντικατασταθεί απ' οτιδήποτε άλλο. Τι συμβαίνει, λοιπόν; Να υποθέσουμε ότι στο ευχέλαιο συγχωρούνται τα λείψανα της αμαρτίας, στην οποία οφείλεται η σωματική ασθένεια, τα οποία δεν εξομολογήθηκαν στον ιερέα, ή άλλα που δεν μπορεί ο ασθενής, λόγω της καταστάσεως του, να εξομολογηθεί; Ποιος μπορεί να γνωρίζει αυτά τα πράγματα;

Τρίτη, τέλος, δυσκολία, είναι η πράξη της Εκκλησίας να τελεί το μυστήριο του ευχελαίου
και σε υγιή μέλη της. Σε τι αποβλέπει η πράξη αυτή; Αφού είναι υγιής ο πιστός, γιατί να κάνει το ευχέλαιο; Αν πάλι για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες του, αυτό δεν καταστρατηγεί το ιερό μυστήριο της μετανοίας; Ή μπορεί κατά πλεονασμό να κάνει και τα δύο; Μα θα μου πείτε, ότι απόλυτα υγιής δεν είναι κανένας και ότι όλοι λίγο πολύ πάσχουμε από κάτι.

Όμως δεν είναι αυτό που υπονοεί η Γραφή, αλλά τις περιπτώσεις εκείνες,
κατά τις όποιες ο πιστός είναι σοβαρά ασθενής και είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι («και εγερεί αυτόν ο Κύριος»).

Και μια τελευταία ανθρώπινη σκέψη. Μήπως η διακονία του ιερού μυστηρίου σε υγιείς
εκτός των άλλων βοηθεί στο να συντηρείται τούτο στη μνήμη του πληρώματος, το οποίο σιγά σιγά θα περιερχόταν σε λησμοσύνη, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειονότητα των πιστών, όταν αρρωστήσουν, προσφεύγουν στα μέσα της ανθρώπινης επιστήμης και όχι στο μυστήριο της Εκκλησίας;

Στη Δυτική Εκκλησία το μυστήριο του ευχελαίου παρέχεται ως έσχατη χρίση σε περιπτώσεις
βαριά ασθενούντων, ως εφόδιο κατά του επικείμενου θανάτου. Σε μας το εφόδιο αυτό είναι η κοινωνία των αχράντων μυστηρίων.




Η Ορθόδοξος Ελλαδική Εκκλησία έχει ορίσει το ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου να τελείται δημόσια για όλους τους χριστιανούς κάθε Μ. Τετάρτη της Μ. Εβδομάδος. 

Στη Ρωσία το Ευχέλαιον τελείται κατά τη Μ. Πέμπτη.

Το Ιερόν Ευχέλαιον
Απόσπασμα από το βιβλίο «Το Ιερόν Ευχέλαιον» 
του Πρεσβυτέρου Θεμιστοκλέους Στ.Χριστοδούλου, εκδόσεις Ομολογία

Η ιστορία περί του ελαίου
Το έλαιο ήταν ανέκαθεν ένα από τα σπουδαιότερα θεραπευτικά μέσα της ιατρικής. Αυτό το εντοπίζουμε σε πολλά αρχαία ελληνικά συγγράμματα αλλά και στην Παλαιά Διαθήκη. Οι Ιουδαίοι πίστευαν ότι το έλαιον κρύβει θεραπευτικές ιδιότητες. Για τον λόγο αυτό η επάλειψη με το έλαιο έλαβε θρησκευτικό χαρακτήρα. Μάλιστα δε οι ραββίνοι το χρησιμοποιούσαν κατά την ήμερα του Σαββάτου.

Οι χριστιανοί από τα χρόνια του Χριστού έκαναν χρήση του ελαίου κατά την λατρεία προσδίδοντας όμως σ’ αυτό, ενν. το έλαιον, μια πνευματική συμβολική διάσταση.Το έλαιο συμβόλιζε το «θείον έλεος», την πνευματική δύναμη και την έκχυση των δωρεών του θεού. 

Ο χριστιανισμός παρέλαβε την προ αυτού πράξη για το έλαιο και την εξεχριστιάνισε δίνοντάς της πνευματικό περιεχόμενο. Χρησιμοποίησε το έλαιο ως ορατή θεώρηση του αοράτου κάλλους προσδίδοντάς του μυστηριακό χαρακτήρα όπως έπραξε και με άλλα υλικά αγαθά που τα παρέλαβε από την Ιουδαϊκή λατρεία.

Πότε τελείται το ιερόν Ευχέλαιον;
Η Ορθόδοξος Ελλαδική Εκκλησία έχει ορίσει το ιερό Μυστήριο του Ευχελαίου
να τελείται δημόσια για όλους τους χριστιανούς κάθε Μ. Τετάρτη της Μ. Εβδομάδος. Στη Ρωσία το Ευχέλαιον τελείται κατά τη Μ. Πέμπτη. Η συνήθεια αυτή της τελέσεως του Ευχελαίου θεμελιώνεται στην πίστη της Εκκλησίας ότι αυτό βοήθα στην ψυχική ανόρθωση των ασθενών ανθρώπων για τους όποιους τελείται το μυστήριο και όλων όσων συμπαρίστανται στην ασθένειά των, συγγενών και φίλων.

Εξυπακούεται ότι της τελέσεως του ιερού μυστηρίου του Ευχέλαιου, προηγείται το μυστήριο της εξομολογήσεως, όταν αυτό είναι δυνατό. Αλλά και οι παρευρισκόμενοι, για να δεχθούν το μυστήριο του Ευχελαίου, πρέπει να εξομολογούνται, ώστε να αποβαίνει γι’ αυτούς μέσο θεϊκής ενισχύσεως στο έργο τους που είναι η μέριμνα και η φροντίδα των ασθενούντων.

Το Ευχέλαιο καθίσταται αρωγός στο έργο της διακονίας των ασθενούντων αδελφών όχι μόνο στιγμιαία αλλά και για την επιτέλεση παντός έργου αγαθού. Για τον τελευταίο αυτό λόγο καθιερώθηκε από την Εκκλησία να τελείται δημόσια κάθε Μ. Τετάρτη σε συνδυασμό όμως με το μυστήριο της εξομολογήσεως. Έτσι και τα δύο μυστήρια οδηγούν τους χριστιανούς στο άλλο και βασικότατο μυστήριο που είναι η συμμετοχή στη θεία Ευχαριστία.

Ο άγ. Συμεών αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης στο λειτουργικό υπόμνημα του περί του μυστηρίου του αγίου Ευχελαίου τονίζει το χρόνο τελέσεως αυτού, σύμφωνα πάντοτε με την εκκλησιαστική πατερική αντίληψη. Έτσι επισημαίνει τρεις φορές.

α) όταν υπάρχει ασθενής,
β) στην περίπτωση που κάθε πιστός επιθυμεί να προσέλθει στα άχραντα μυστήρια
και 
γ) σε κάθε άνθρωπο που, αφού έπεσε σε αμάρτημα, εξομολογήθηκε την αμαρτία του, δέχθηκε τον πνευματικό κανόνα από τον εξομολόγο του πνευματικό πατέρα, τον εκτέλεσε και με την άδειά του προσέρχεται στο ιερό μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις το άγιο Ευχέλαιο συγχωρεί όλα τα αμαρτήματα σύμφωνα με τον απόστολο Αδελφόθεο Ιάκωβο.

Οι δε προσευχές των ιερέων κατά το μυστήριον του Ευχελαίου αυτό φανερώνουν: «Το δε γε ευχέλαιον αναγκαιότατον ως ιερά τελετή και των επτά μυστηρίων υπέρ των αρρωστούντων, ως παρελάβομεν, και υπέρ πιστού παντός βουλομένου προσελθείν τοις φρικτοίς μυστηρίοις, μάλλον δε υπέρ παντός περιπεπτωκότος αμαρτήμασι, και τον κανόνα της μετανοίας τετελεκότος, και προς το κοινωνήσαι σπεύδοντος ένδοσιν παρά του πατρός (του πνευματικού) ειληφότος. αφίησι γαρ η του αγίου ελαίου ιερά τελετή και χρίσις τα αμαρτήματα, ως ο Αδελφόθεος γράφει. και αι ευχαί προ τούτο συντελούσι των ιερέων».



Απόσπασμα από το βιβλίο «Το Ιερόν Ευχέλαιον»
του Πρεσβυτέρου Θεμιστοκλέους Στ.Χριστοδούλου




Ποιά είναι τα χαρακτηριστικά σημεία του Ιερού Ευχελαίου;

Χαρακτηριστικά σημεία του Μυστηρίου οι δύο Ευχές δια των οποίων αγιάζεται το λάδι, η συγχωρητική Ευχή μετά το Έβδομο Ευαγγέλιο κατά την ανάγνωση της οποίας γονατίζουμε και με κατάνυξη ακούμε τα λόγια της και η χρίση των παρευρισκομένων με το αγιασμένο λάδι. Με το αλεύρι το οποίο χρησιμεύει για να στέκονται τα επτά κεράκια που ανάβουμε πριν από κάθε Ευαγγέλιο ζυμώνεται ένα πρόσφορο για να τελεσθεί η Θεία Λειτουργία.

Όποιος από εμάς θα ήθελε πραγματικά να ωφεληθεί από την Θεία Χάρη θα πρέπει να συμμετέχει στην ζωή της Εκκλησίας
τακτικά με τον εκκλησιασμό, την προσευχή, την νηστεία, την μελέτη της Αγίας Γραφής κ.τ.λ. και όχι να περιμένει καλό και ωφέλεια μόνο και μόνο επειδή έκανε ένα Ευχέλαιο στο σπίτι του.

Τότε και μόνον τότε η Ευλογία του Θεού θα είναι μόνιμα κοντά μας, να μας αγιάζει, να μας στηρίζει, να μας εμψυχώνει και να μας καθοδηγεί στις χαρούμενες αλλά και στις θλιβερές περιστάσεις της ζωής μας.

Τι χρειάζεται για την τέλεση του Ιερού Ευχέλαιου;

Το κανδήλι του σπιτιού με κρασί και λάδι, το θυμιατό, λίγο αλεύρι
(χωρίς να είναι απαραίτητο αφού ο σκοπός του είναι πρακτικός όπως εξηγήσαμε πιο πάνω), και τα ονόματα των ζώντων της οικογενείας μας γραμμένα σε ένα χαρτί. Εννοείται πως η παρουσία όλων των μελών της οικογένειας είναι απαραίτητη (εκτός αν υπάρχουν σοβαροί λόγοι εργασιακοί, αποστάσεως κ.α.) αφού η Ευλογία του Μυστηρίου δεν αποστέλλεται κατά παραγγελία αλλά προσφέρεται άφθονη σε εκείνους που την επιζητούν προσωπικά με πίστη και ευλάβεια.

Μετά την τέλεση του Μυστηρίου μπορούμε να κρατήσουμε το Ευχέλαιο με κάποιο βαμβάκι
η σε ένα μικρό μπουκαλάκι και να το χρησιμοποιούμε όταν υπάρχει ανάγκη πνευματική η σωματική.




Εδώ αγαπητοί αναγνώστες διαβάζουμε ολόκληρη την ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ



Η ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΥΧΕΛΑΙΟΥ
Ἡ σύσταση τοῦ εὐχελαίου, ὅπως καί τῶν ὑπόλοιπων μυστηρίων, ἀνάγεται στήν Καινή Διαθήκη καί μάλιστα τήν Καθολική Ἐπιστολή Ἰακώβου: (κεφάλαιο ε', στίχοι 14 -15).


Ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν;
προσκαλεσάσθω τούς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας
καί προσευξάσθω ἐπ' αὐτόν
ἀλείψαντες αὐτόν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου·
καί ἡ εὐχή τῆς πίστεως σώσει τόν κάμνοντα
καί ἐγερεῖ αὐτόν ὁ Κύριος·
κἄν ἁμαρτίας ἤ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ.


(ἀπόδοση στήν νεοελληνική)
Εἶναι κάποιος ἀπό σᾶς ἄρρωστος;
Νά προσκαλέσει τούς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας
νά προσευχηθοῦν γι' αὐτόν
καί νά τόν ἀλείψουν μέ λάδι, ἐπικαλούμενοι τό ὄνομα τοῦ Κυρίου.
Καί ἡ προσευχή πού γίνεται μέ πίστη θά σώσει τόν ἄρρωστο·
ὁ Κύριος θά τόν κάνει καλά.
Κι ἄν ἔχει ἁμαρτίες, θά τοῦ τίς συγχωρέσει.
Καθώς ἡ πρώτη μαρτυρία περί τοῦ εὐχελαίου συναντᾶται στήν Καθολική Ἐπιστολή Ἰακώβου, ἡ συγγραφή τῆς ἀκολουθίας τοῦ εὐχελαίου ἀποδόθηκε στόν ἅγιο Ἰάκωβο τόν ἀδελφόθεο, χωρίς ὄμως κάτι τέτοιο νά ἰσχύει στήν πραγματικότητα. Ἡ ἀπόδοση τῆς πατρότητας τῆς ἀκολουθίας τοῦ εὐχελαίου στόν ἅγιο Ἰάκωβο τόν ἀδελφόθεο ὀφείλεται καί στή συχνότατη μνεία τοῦ ὀνόματός τους στίς εὐχές, καθώς καί στήν παρεμβολή τροπαρίων προς τιμήν του. (Ἀρχιμ. Γεώργιος Χρυσοστόμου)


Δεν υπάρχουν σχόλια: