Η θρησκεία είναι δηλητήριο.
Προστάτευε τα παιδιά σου!
Δημοσιεύθηκε στην Πεμπτουσία σε τέσσερεις συνέχειες το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Πρεσβύτερου Κύριλλου Krasnoštekov, Διδάκτορα Θεολογίας, "Οι Διωγμοί της Ορθόδοξης πίστης στη Σοβιετική Ρωσία", από όπου αναδημοσιεύεται εδώ ένα μικρό μόνο απόσπασμα που αφορά την αντιμετώπιση των ιερών λειψάνων από τις σοβιετικές αρχές.
Για μια γενική εισαγωγή δες επίσης και τα αντίστοιχα άρθρα στη Βικιπαιδεία (εδώ για αρχή).
Η εικονογράφηση του αποσπάσματος που αναδημοσιεύεται εδώ προέρχεται από τη λειψανοθήκη (παλιές φωτογραφίες ή αφίσες σοβιετικής αντιθρησκευτικής και αντιεκκλησιαστικής προπαγάνδας).
Το 1919, οι Μπολσεβίκοι εγκατέλειψαν την τακτική των περιστασιακών διώξεων κατά της Εκκλησίας και άρχισαν συστηματική προπαγάνδα εναντίον της. Στην οργάνωση της προπαγάνδας αποφασιστικό ρόλο έπαιξαν οι αποφάσεις της Η΄ Συνέλευσης του ΚΚ Ρωσίας (Μπολσεβίκοι), η οποία έλαβε χώρα τον Μάρτιο του 1919.
Η εικονογράφηση του αποσπάσματος που αναδημοσιεύεται εδώ προέρχεται από τη λειψανοθήκη (παλιές φωτογραφίες ή αφίσες σοβιετικής αντιθρησκευτικής και αντιεκκλησιαστικής προπαγάνδας).
Από αντιθρησκευτικό και αντιεκκλησιαστικό καρναβάλι των Μπολσεβίκων.
Το 1919, οι Μπολσεβίκοι εγκατέλειψαν την τακτική των περιστασιακών διώξεων κατά της Εκκλησίας και άρχισαν συστηματική προπαγάνδα εναντίον της. Στην οργάνωση της προπαγάνδας αποφασιστικό ρόλο έπαιξαν οι αποφάσεις της Η΄ Συνέλευσης του ΚΚ Ρωσίας (Μπολσεβίκοι), η οποία έλαβε χώρα τον Μάρτιο του 1919.
Με το νέο πρόγραμμα, το οποίο είχε προταθεί από τον P.A. Krasikov (αρχιγραμματέα Θρησκευμάτων της Σοβιετικής Κυβέρνησης), η Συνέλευση έθεσε ως στόχο «να εξαλειφθούν οι θρησκευτικές προκαταλήψεις στη Ρωσία και μαζί με αυτές και η Εκκλησία» [8].
Αρχικά τέθηκε το ζήτημα των αγίων λειψάνων. Ο Η΄ τομέας της Λαϊκού Επιτροπής Δικαιοσύνης θεωρεί την προσκύνηση λειψάνων έγκλημα, και ειδικότερα ταχυδακτυλουργία και απάτη.
Κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης, πολλές φορές οι Επιτροπές ασκούσαν βία σε ιερείς και σε απλούς πιστούς. Προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να βεβηλώνουν ιερά λείψανα.
Υποσημειώσεις:
[8] Алексеев В. А. «Штурм небес» отменяется? Критические очерки по истории борьбы с религией в СССР. Москва, 1992, 23.
Είπε η γιαγιά αυστηρά:
-Χωρίς τον Θεό ούτε μέχρι το κατώφλι!
ΟΜΩΣ Ο ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ
ΑΠΕΙΔΕΙΞΕ ΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Καταστροφή εκκλησίας από στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού.
Αρχικά τέθηκε το ζήτημα των αγίων λειψάνων. Ο Η΄ τομέας της Λαϊκού Επιτροπής Δικαιοσύνης θεωρεί την προσκύνηση λειψάνων έγκλημα, και ειδικότερα ταχυδακτυλουργία και απάτη.
Στη διαταγή υπ’ αριθμ. 1019, της 16ης Σεπτεμβρίου του 1919, ο Η΄ τομέας αποφάσισε ότι «στη Σοβιετική Δημοκρατία, τον 20ό αιώνα, απαγορεύεται να παραχωρούνται πτώματα ή οστά από πτώματα σε ιδιώτες για λόγους θρησκευτικών αναγκών, ιδιαίτερα προς καλλιέργεια ή εκμετάλλευση θρησκευτικών αισθημάτων.
Υπάρχει κίνδυνος η εκμετάλλευση αυτών να αποφέρει παράνομο κέρδος σε ιδιώτες, με διάφορες ταχυδακτυλουργίες και απάτες. Από τη στιγμή αυτή, οτιδήποτε λείψανα υπάρχουν πρέπει να κατατεθούν στα Μουσεία, για να σταματήσει πλέον η εκμετάλλευση των λαϊκών προκαταλήψεων» [9].
Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:
«Σε απάντηση της πρωτοβουλίας και της επίμονης αίτησης των εργατών», η Συνέλευση του ανωτάτου οργάνου της Λαϊκής Επιτροπής Δικαιοσύνης, τη 16η Φεβρουαρίου του 1919, αποφάσισε τη δημόσια έκθεση των ιερών λειψάνων μαζικά, εκδίδοντας μάλιστα αμέσως σχετική διαταγή για τη διενέργεια σχετικών ελέγχων και κατασχέσεων. Η υλοποίηση της απόφασης αυτής είχε ως αποτέλεσμα, κατά τη διάρκεια των ετών 1918-1920 να ανοιχθούν 63 λειψανοθήκες, αλλά, αντί τα ιερά λείψανα να προκαλέσουν την αποστροφή του πλήθους, όπως περίμεναν οι Μπολσεβίκοι, έγιναν πόλος έλξης μεγάλου αριθμού προσκυνητών [10].
Διαβάστε περισσότερα παρακάτω:
Καταστροφή εκκλησιατικών κειμηλίων
Η εφημερίδα γράφει: Κάτω το Πάσχα!
«Σε απάντηση της πρωτοβουλίας και της επίμονης αίτησης των εργατών», η Συνέλευση του ανωτάτου οργάνου της Λαϊκής Επιτροπής Δικαιοσύνης, τη 16η Φεβρουαρίου του 1919, αποφάσισε τη δημόσια έκθεση των ιερών λειψάνων μαζικά, εκδίδοντας μάλιστα αμέσως σχετική διαταγή για τη διενέργεια σχετικών ελέγχων και κατασχέσεων. Η υλοποίηση της απόφασης αυτής είχε ως αποτέλεσμα, κατά τη διάρκεια των ετών 1918-1920 να ανοιχθούν 63 λειψανοθήκες, αλλά, αντί τα ιερά λείψανα να προκαλέσουν την αποστροφή του πλήθους, όπως περίμεναν οι Μπολσεβίκοι, έγιναν πόλος έλξης μεγάλου αριθμού προσκυνητών [10].
Αυτός είναι και ο λόγος που η Συνέλευση του ανωτάτου οργάνου της Λαϊκής Επιτροπής Δικαιοσύνης αποφάσισε, την 29η Ιουλίου του 1920 την εκκαθάριση ολόκληρης της ρωσικής επικράτειας από τα ιερά λείψανα της Εκκλησίας. Η απόφαση προέβλεπε οργανωμένες και συστηματικές επιχειρήσεις σε τοπικό επίπεδο, χωρίς καμμία χρονική αναβολή και αναποφασιστικότητα, προκειμένου να υλοποιηθεί άμεσα και αποτελεσματικά το περιεχόμενό της. Οι επιχειρήσεις αυτές είχαν ως στόχο την κατάργηση της«λατρείας των νεκρών σωμάτων, είτε με την περισυλλογή των λεγομένων “ιερών λειψάνων” και την έκθεσή τους σε Μουσεία, στους τομείς της Αρχαίας Εκκλησιαστικής Τέχνης, είτε με τον ενταφιασμό τους» [11].
Την 30η Ιουλίου του 1920, η Συνέλευση του ανωτάτου οργάνου της Λαϊκής Επιτροπής Δικαιοσύνης συνέταξε και επίσημο έγγραφο σχετικά με την απόφασή της «για εκκαθάριση όλων των λειψάνων στη Ρωσία». Στο έγγραφο αυτό ορίζεται ο σκοπός της σχετικής πρωτοβουλίας: «Να τεθεί τέρμα στους βάρβαρους αναχρονισμούς του παρελθόντος, όπως είναι η λατρεία των νεκρών σωμάτων».
Από αντιθρησκευτικό και αντιεκκλησιαστικό καρναβάλι.
"Λάβετε, φάγετε, τούτο μου εστι το Σώμα"
(σημ. από "ειρωνική" εικονογράφηση σοβιετικού περιοδικού)
Κάτω οι εκκλησιαστικές εορτές!
(σημ. σύμφωνα με τον συντάκτη της αφίσας, οδηγούν σε βία και
εγκληματικότητα λόγω της κατανάλωσης αλκοόλ).
Κατά τη διάρκεια αυτής της επιχείρησης, πολλές φορές οι Επιτροπές ασκούσαν βία σε ιερείς και σε απλούς πιστούς. Προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να βεβηλώνουν ιερά λείψανα.
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρουμε τη δημόσια έκθεση των ιερών λειψάνων του αγίου Σάββα Storozhevski της μονής Savino-Storozhevskij, την 1η Μαρτίου του 1919, όταν ένας από τα μέλη της Επιτροπής έφτυσε την τιμία κάρα του Αγίου, γελώντας δυνατά.
Οι άθεοι τοποθέτησαν σε δημόσια θέα τα ιερά λείψανα (την τιμία κάρα και 32 ακόμη τίμια οστά) και με ειρωνικό τρόπο καλούσαν τους ντόπιους να περιεργαστούν «τα σάπια οστά» [12].
Την 8η Αυγούστου του 1919, ο Η΄τομέας της Λαϊκής Επιτροπής Δικαιοσύνης εξέδωσε μυστική διαταγή προς τις Αρχές της Sergiev Posad να μεταφέρουν τα λείψανα του αγίου Σεργίου του Ραντονέζ σε ένα από τα μουσεία της Μόσχας. Η μεταφορά πραγματοποιήθηκε την 31η Μαΐου του 1920, ημερομηνία οριστικής απαγόρευσης τέλεσης εκκλησιαστικών ακολουθιών στη Λαύρα.
Η αντίδραση πιστών Ρώσων χριστιανών σε τέτοια γεγονότα προκαλούσε έντονη βία και τρομοκρατία από την πλευρά των Κομμουνιστών. Εκείνη την περίοδο, πάρα πολλοί χριστιανοί, που αντέδρασαν στην πρωτοβουλία αυτή της «λαϊκής αρχής» στη Ρωσία, έχασαν τη ζωή τους.
Религиозное Воспитание Есть Преступление Против Детей
Η θρησκευτική εκπαίδευση είναι έγκλημα σε βάρος των παιδιών!
Την 8η Αυγούστου του 1919, ο Η΄τομέας της Λαϊκής Επιτροπής Δικαιοσύνης εξέδωσε μυστική διαταγή προς τις Αρχές της Sergiev Posad να μεταφέρουν τα λείψανα του αγίου Σεργίου του Ραντονέζ σε ένα από τα μουσεία της Μόσχας. Η μεταφορά πραγματοποιήθηκε την 31η Μαΐου του 1920, ημερομηνία οριστικής απαγόρευσης τέλεσης εκκλησιαστικών ακολουθιών στη Λαύρα.
Η θρησκεία είναι εχθρός της επιστήμης και του πολιτισμού!
Η αντίδραση πιστών Ρώσων χριστιανών σε τέτοια γεγονότα προκαλούσε έντονη βία και τρομοκρατία από την πλευρά των Κομμουνιστών. Εκείνη την περίοδο, πάρα πολλοί χριστιανοί, που αντέδρασαν στην πρωτοβουλία αυτή της «λαϊκής αρχής» στη Ρωσία, έχασαν τη ζωή τους.
Τα ιερά λείψανα αποτελούσαν εκθέματα σε εκθέσεις Μουσείων, που διοργάνωναν οι αθεϊστικές διευθύνσεις τους και κατόπιν καταστρέφονταν κρυφά. Μονάχα ένα ελάχιστο μέρος από το σύνολο των ιερών λειψάνων έμεινε τελικά στη διάθεση Ρωσικής Εκκλησίας.
Η επιχείρηση της δημόσιας έκθεσης των ιερών λειψάνων είχε, όμως, και έναν άλλο σκοπό. Μετά την κατάσχεσή τους ακολουθούσε το κλείσιμο των Μονών, στα οποία φυλάσσονταν.
Κατεστραμμένη μονή.
Η επιχείρηση της δημόσιας έκθεσης των ιερών λειψάνων είχε, όμως, και έναν άλλο σκοπό. Μετά την κατάσχεσή τους ακολουθούσε το κλείσιμο των Μονών, στα οποία φυλάσσονταν.
Το περιοδικό «Επανάσταση και Εκκλησία», δημοσίευε τακτικά, εκείνη την περίοδο, ειδήσεις για το κλείσιμο των «μαύρων φωλιών», δηλαδή των Μονών (!).
Πολλές Μονές, τότε, μετατράπηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα οποία οι Κομμουνιστές φυλάκιζαν και βασάνιζαν τους Νεομάρτυρες και Ομολογητές της χριστιανικής πίστης.
Το πιο απάνθρωπο στρατόπεδο συγκέντρωσης βρισκόταν στο αρχαίο μοναστήρι Solovetski – СЛОН (Соловецкий лагерь особенного назначения [Solovetski Στρατόπεδο ιδιαίτερων προορισμών] του NKVD.
...
Αφίσα Λευκορώσων με τα εγκλήματα των Μπολσεβίκων στην Εκκλησία.
Το συνοδευτικό κείμενο δεξιά προέρχεται από την Αποκάλυψη (6, 9-10):
“Και όταν άνοιξε την πέμπτη σφραγίδα, είδα από κάτω από το θυσιαστήριο
τις ψυχές των σφαγμένων εξαιτίας του λόγου του Θεού, και εξαιτίας της μαρτυρίας
που είχαν· και έκραζαν με δυνατή φωνή, λέγοντας:
Μέχρι πότε, ω Κυρίαρχε άγιε και αληθινέ, δεν κρίνεις και δεν εκδικείσαι
το αίμα μας από εκείνους που κατοικούν επάνω στη γη;”
Υποσημειώσεις:
[8] Алексеев В. А. «Штурм небес» отменяется? Критические очерки по истории борьбы с религией в СССР. Москва, 1992, 23.
[9] Цит. по: Кашеваров А. Н. Православная Российская Церковь и советское государство. Москва, 2005, 192.
[10] Δεδομένα στο περιοδικό «Революцията и църквата» в № 9-12 за 1920 г.
[11] Русская православная церковь и коммунистическое государство, 1917–1941. Документы и фотоматериалы. Москва, 1996, 60.
[12] Вострышев М. Патриарх Тихон. Москва, 1995, 111.
[10] Δεδομένα στο περιοδικό «Революцията и църквата» в № 9-12 за 1920 г.
[11] Русская православная церковь и коммунистическое государство, 1917–1941. Документы и фотоматериалы. Москва, 1996, 60.
[12] Вострышев М. Патриарх Тихон. Москва, 1995, 111.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου