Ο κόκκος του καφέ...

Μία νεαρή γυναίκα πήγε στη μητέρα της και της μίλησε για τη ζωή της και ότι τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για εκείνη. Δεν ήξερε πώς να φτιάξει την κατάσταση και ήθελε να εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια, να τα παρατήσει. 

Είχε κουραστεί να προσπαθεί και να παλεύει. Της φαινόταν πως μόλις λυνόταν ένα πρόβλημα, ένα άλλο νέο παρουσιαζόταν.

Η μητέρα της την πήγε στην κουζίνα. 

Γέμισε τρία δοχεία με νερό και έβαλε το καθένα σε δυνατή φωτιά. Γρήγορα το νερό στα δοχεία άρχισε να βράζει. 

Στο πρώτο δοχείο έβαλε καρότα, στο δεύτερο έβαλε αυγά, και στο τελευταίο έβαλε κόκκους καφέ.

 Τα άφησε λίγο να βράσουν, χωρίς να πει ούτε μια λέξη. 

Περίπου σε είκοσι λεπτά έκλεισε τα μάτια της κουζίνας. 

Έβγαλε τα καρότα έξω απ” το νερό και τα έβαλε σ” ένα μπολ. 

Έβγαλε τα αυγά έξω και τα έβαλε σ” ένα πιάτο. 

Μετά έβγαλε τον καφέ έξω και τον έβαλε σε ένα φλιτζάνι. 

Γυρνώντας στην κόρη της την ρώτησε:

«Πες μου τι βλέπεις».

«Καρότα, αυγά και καφέ», της απάντησε η κόρη της.

Η μητέρα της την έφερε πιο κοντά και της ζήτησε να αγγίξει τα καρότα. Το έκανε και παρατήρησε ότι ήταν μαλακά.

Μετά η μητέρα ζήτησε απ” την κόρη της να πάρει ένα αυγό και να το σπάσει. Αφού έβγαλε τα τσόφλια, παρατήρησε ότι το αυγό ήταν σφιχτό.

Στο τέλος, η μητέρα ζήτησε απ” την κόρη της να πιει μια γουλιά από τον καφέ. Η κόρη χαμογέλασε καθώς μύρισε το πλούσιο άρωμά του. 

Μετά η κόρη ρώτησε:
«Τι σημαίνουν όλα αυτά μητέρα»;

Η μητέρα της τής εξήγησε ότι το καθένα απ' αυτά τα διαφορετικά αντικείμενα είχε αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες, δηλαδή βραστό νερό. 

Το καθένα όμως αντέδρασε διαφορετικά.

Το καρότο αρχικά μπήκε μέσα στο νερό δυνατό και σκληρό. Ωστόσο, επειδή μπήκε μέσα στο βραστό νερό, μαλάκωσε και έγινε αδύναμο. 

Το αυγό ήταν εύθραυστο. Το λεπτό εξωτερικό του τσόφλι είχε προστατέψει το υγρό εσωτερικό του, αλλά μετά την τοποθέτησή του σε βραστό νερό, το υγρό εσωτερικό του, το «άσπρο», σκλήρυνε. 

Οι κόκκοι, όμως, του καφέ ήταν μοναδικοί. Μπαίνοντας μέσα στο βραστό νερό, άλλαξαν το νερό.
"Ποιό απ' αυτά είσαι εσύ;», ρώτησε την κόρη της. «Όταν η δυσκολία χτυπάει την πόρτα σου, πώς αντιδράς; Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ; Σκέψου το λίγο:

Τι απ΄ αυτά είσαι εσύ; Είσαι το καρότο που φαίνεται δυνατό, αλλά με τον πόνο και τις δυσκολίες λυγίζεις και μαλακώνεις και χάνεις τη δύναμή σου; Είσαι το αυγό που ξεκινάει με μαλακή καρδιά, αλλά αλλάζει με τη θερμότητα και σκληραίνει; Μήπως, δηλαδή, είχες «υγρό» πνεύμα, αλλά μετά από έναν θάνατο, έναν χωρισμό, μία οικονομική δυσκολία ή μια άλλη δοκιμασία σκλήρυνες;

Μήπως το περίβλημά σου μοιάζει το ίδιο, αλλά μέσα σου έχεις πίκρα και σκληράδα, με σκληρό πνεύμα και σκληρή καρδιά; Ή μήπως είσαι σαν τον κόκκο του καφέ; Ο κόκκος του καφέ, πράγματι αλλάζει το καυτό νερό, δηλαδή τις ίδιες τις συνθήκες που προκαλούν τον πόνο. Όταν το νερό ζεσταίνεται, απελευθερώνει το άρωμα και τη γεύση του κόκκου του καφέ.

Εάν είσαι σαν τους κόκκους του καφέ, τότε όταν τα πράγματα δεν είναι στα καλύτερά τους, εσύ γίνεσαι καλύτερος και αλλάζεις την κατάσταση γύρω σου. Όταν, δηλαδή, δεν είναι και η καλύτερη στιγμή και οι δοκιμασίες σε πιέζουν, περνάς σε άλλο επίπεδο; Πώς αντιμετωπίζεις τις αντιξοότητες; Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ; Τώρα: τι είναι ο καθένας μας;

Καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ; Ο καθένας άς κοιτάξει μέσα του. Είναι σημαντικό οι δύσκολες συνθήκες να σε γλυκαίνουν και να σε συναδελφώνουν με τους άλλους. Να αλλάζεις τα πράγματα, ναι, αλλά και ν” αλλάζεις κι εσύ. Δεν μπορούμε ν” αλλάξουμε τα πράγματα, αν παραμείνουμε άκαμπτοι στη φύση μας γιατί ζούμε με αλληλεπιδράσεις. 

Ο κόκκος του καφέ δεν θα έδινε καφέ χωρίς το καυτό νερό."

Όταν περνάς δύσκολα, μπαίνεις σε άλλο επίπεδο; Είσαι καρότο, αυγό ή κόκκος καφέ; Πώς αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες ; Έχεις αρκετές δοκιμασίες για να σε κάνουν δυνατό, αρκετή λύπη για να παραμείνεις ανθρώπινος και αρκετή ελπίδα για να σε κάνει ευτυχισμένο. 

Οι ευτυχισμένοι άνθρωποι, δεν έχουν απαραίτητα τα καλύτερα απ΄ όλα, και το λίγο τους φτάνει.

Απλώς κάνουν το καλύτερο που μπορούν σε αυτά που τους συμβαίνουν στη ζωή τους. Το καλύτερο μέλλον, θα βασίζεται πάντοτε σε ένα ξεχασμένο παρελθόν.

Δεν μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή χωρίς να αφήσεις πίσω τις αποτυχίες σου και τους πόνους σου. Όταν γεννήθηκες έκλαιγες και όλοι γύρω σου χαμογελούσαν. Ζήσε τη ζωή σου έτσι ώστε εκεί που οι άλλοι δεν αντέχουν τις δοκιμασίες και κλαίνε, εσύ να χαμογελάς. Κι ίσως να τους αλλάζεις, όπως ο κόκκος του καφέ, αλλάζει το βραστό νερό...


πηγή-mythagogia