«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Κυριακή 20 Απριλίου 2014

Ποιό παράδοξο βιβλίο έγινε … 'μπεστ σέλλερ' στην αρχαιότητα και γιατί;



Διαβάστε για ένα βιβλίο, το οποίο ήταν ένα περίεργο κράμα χριστιανικού συμβολισμού και απλοϊκής παραδοξογραφίας, συνέ­χειας της παλιότερης παραδοξογραφικής παρά­δοσης, η οποία κατά πάσα πιθανότητα γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, κάπου μεταξύ 2ου και 4ου αι. μ.Χ.!



Ο Φυσιολόγος είναι ένα αρχαίο ανώνυμο βιβλίο, που περιέχει θαυμαστές ιστορίες από τον κόσμο της φύσης. Παρά τον τίτλο του («ο ειδικός στα θέματα της φυσικής ιστορίας»· υπαινιγμός στον Αριστοτέ­λη;) είναι ένα μικρό, λαϊκών διηγήσεων έργο, με έντονη ροπή προς θρησκευτικο-συμβολικές ερ­μηνείες.

Σε 48 σύντομα κεφάλαια, που το καθέ­να τους αφορμάται από κάποιο βιβλικό χωρίο, περιγράφονται λογής λογής αξιοπερίεργα πράγ­ματα από τον κόσμο των ζώων (για το λιοντάρι, τον αετό, τον πελεκάνο, το μυρμήγκι, τον ελέ­φαντα - αλλά και για μυθικά όντα: τον φοίνικα, τον μονοκέρατο), από τον κόσμο των φυτών και των λίθων, όλα τους ερμηνευμένα συμβολικά και σε συσχετισμό προς χριστιανικές διδασκα­λίες (πελεκάνος και αίμα του Χριστού, φοίνικας και ανάσταση κοκ.)' έτσι "εξηγούνται" ο Χρι­στός, η Εκκλησία, ο άνθρωπος, οι άγγελοι και ο διάβολος. 

Παντού στον κόσμο επικρατεί "συ­μπάθεια" και όλα παίρνουν, με έναν τρόπο μυ­στικιστικό, ψυχή' όλα τα φυσικά φαινόμενα, όταν γίνονται κατανοητά σωστά, παραπέμπουν στη δύναμη και την εξουσία του θεού.

Το βιβλίο αυτό, ένα περίεργο κράμα χριστιανικού συμβο­λισμού και απλοϊκής παραδοξογραφίας, συνέ­χειας της παλιότερης παραδοξογραφικής παρά­δοσης,
μπορεί να γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, κάπου μεταξύ 2ου και 4ου αι. μ.Χ.· στους πνευματικούς του προγόνους ανήκουν ο Βώλος, ο Αναξίλαος, ο Χαιρήμονας από την Αλεξάνδρεια και ο Ωραπόλλωνας· άλλες επιδράσεις έχουν την αρχή τους στη γνωστική-απόκρυφη γραμμα­τεία.

Το έργο έγινε σε όλες τις εποχές πολύ δη­μοφιλές στο μεγάλο αναγνωστικό κοινό,
που διευρύνθηκε με τη βοήθεια πολυάριθμων μετα­φράσεων: στα αιθιοπικά, στα κοπτικά, στα συ­ριακά, στα αραβικά· κοντά σ' αυτές 3 τουλάχι­στο λατινικές μεταφράσεις· από τις τελευταίες προήλθαν τα ευρύτατα διαδεδομένα bestia.ua (= συλλογές με περιγραφές ζώων).

Στον μεσαίωνα έχουμε μεταφράσεις στα αγγλοσαξονικά, στα αρχαία γερμανικά
(σε πεζό και σε στίχους, 11
ος/12ος αι.), στα ισλανδικά, στα φλαμανδικά, στα αρ­χαία γαλλικά, στη γλώσσα της Προβηγκίας, στα ισπανικά, στα ιταλικά· προπαντός έντονη ήταν η επίδραση του Φυσιολόγου στον μεσαιωνικό συμβολι­σμό των ζώων στη χριστιανική τέχνη. Editio princeps του ελληνικού κειμένου: 1587.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:
F. Lauchert, 1889- F. Sbordone, Μιλάνο 1936· D. Offermanns, 1966. Πανομοιότυπη έκδοση του Co­dex Bongarsianus 318 (9ος αι.) από τους C. Steiger, Ο. Homburger, 1964 (με εικόνες). - F. J. Carmody, Ph. latinus, Παρίσι 1939. - Ο Φ. στα αρχαία γερμανικά: έκδ. F. Maurer, 1967 (με τη λατιν. εκδοχή). Ε. Peters, 1921- Ο. Seel, 1960. F. Hommel, Die athiop. Ο. des Ph.., 1877· Ε. Pe­ters, Der gr. Ph. u. seine oriental. U.en, 1898· J. Strzygowski, Der Bilderkreis des gr. Ph. ... (Byzant. Arch. 2, Λιψία 1899)· Μ. Goldstaub (Philol. Suppl. 8,3, 1899-1901)· M. Wellmann (Philol. Suppl. 22/1), 1930· F. Drexl (Byzant. Zs. 33, 1933)· E. Peterson (αυτ. 47, 1954)- F. Sbordone (Athenaeum N.S. 27, 1949)· U. Treu (Zs. f. neu test. Wiss. 50, 1959).


Δεν υπάρχουν σχόλια: