VIDEO εδώ
(κατά την ταπεινή γνώμη μας, το παρόν VIDEO περιέχει μερικές ακραίες θέσεις, πλην όμως θέτει υπ΄ όψιν του θεατή και πλευρές εν γένει άγνωστες και αθέατες)
(κατά την ταπεινή γνώμη μας, το παρόν VIDEO περιέχει μερικές ακραίες θέσεις, πλην όμως θέτει υπ΄ όψιν του θεατή και πλευρές εν γένει άγνωστες και αθέατες)
Η λέξη «τρία» είναι αρχαιοτάτης προέλευσης (οι, αι τρεις, τα τρία) και απαντάται στις Μυκηναϊκές πινακίδες (ti-ri-si, τρισί - δοτική) και προέρχεται από την Ινδοευρωπαϊκή ρίζα *tr-ei-esτρεις(Σανσκριτικά trayah, Λατινική tres).
Ως σύμβολο του αριθμού τρία χρησιμοποιούμε το αραβικής προέλευσης «3», αλλά στις ειδικές περιπτώσεις χρησιμοποιούμε το αρχαιοελληνικό σύμβολο «γ΄», ή το λατινικό «III».
Ο αριθμός 3 στην Πυθαγόρεια φιλοσοφία συμβολίζει τη μεταβολή, την εξαΰλωση και μέσω του τριγώνου τα απόκρυφα στοιχεία του σύμπαντος. Μεγάλη σημασία έχει στην χριστιανική θρησκεία, π.χ. Αγία Τριάδα, οι Τρεις Ιεράρχες, οι τρεις Μάγοι με τα δώρα, όπως και στην αρχαία ελληνική μυθολογία, όπως τρεις Χάριτες, τρεις Μοίρες, τρεις Ώρες κλπ.
Λέξεις και όροι που συνδέονται άμεσα εννοιολογικά, αλλά και ετυμολογικά, με το «τρία» είναι το απόλυτο αριθμητικό τρεις, τρία, το τακτικό αριθμητικό τρίτος, τα επιρρήματα «τρις» και οι παράγωγες λέξεις «τριάς», «τριάκοντα», «τριακόσιοι» και πολλά σύνθετα με το πρόθεμα τρί- (= τρεις φορές, τριπλός), π.χ «τρίπτυχος», «τρίγωνο», «τρισάθλιος», «τρίεδρος» (γωνία), «τριανδρία» (μεταφραστικό δάνειο από τη Λατινική triumviratus–τριανδρία Καίσαρα, Πομπηίου και Κράσου, Βενιζέλου, Κουντουριώτη και Δαγκλή κλπ βλ. καιτρόικα).
πηγή-asprilexi.com
Ο αριθμός 3 θεωρείται τέλειος
Γιατί είναι ο πρώτος αριθμός που διαθέτει μια αρχή, ένα μέσον κι ένα τέλος· είναι ταυτόχρονα ευθεία κι επιφάνεια, ένας πραγματικός τριγωνικός και ισόπλευρος αριθμός, του οποίου οι πλευρές έχουν πάντα την αξία δύο ενοτήτων. Τέλος, ο αριθμός 3 είναι ο πρώτος σύνδεσμος με τα στερεά και η ισχύς τους, εφόσον η ιδέα του στερεού εδράζεται σε τρεις διαστάσεις
Ο αριθμός 3 παρατηρείται σε άπειρα φιλοσοφικά συστήματα και πολιτισμούς. Στην Αίγυπτο έχουμε την Θεϊκή τριάδα Όσιρις-Ίσις-Όρος.
Στην αλχημεία τα 3 βασικά στοιχεία: Θείο-Υδράργυρος-Αλάτι.
Στην Προ-Ισλαμική Αραβία υπάρχει η τριπλή θεότητα Μανάτ που παριστάνετε με 3 αγίες παρθένες.
Στους Ασάντι της Αφρικής, η σεληνιακή θεά απεικονίζεται με 2 μαύρα πρόσωπα και ένα λευκό. Στον Βουδισμό έχουμε το Τριράτνα, τους 3 πολύτιμους λίθους: Βούδας-Ντχάρμα-Σάνγκχα.
Στην Εβραϊκή Καββάλα υπάρχει η τριάδα αρσενικού-θηλυκού-ενοποιούσας διάνοιας. Στον Ελληνο-Ρωμαϊκό κόσμο, έχουμε την τρίμορφη Εκάτη, τις 3 Μοίρες, τις 3 Ερινύες, 3 Χάριτες, τον τρικέφαλο Κέρβερο.
Για τον Αριστοτέλη, η τριάδα είναι ο αριθμός του συνόλου εφόσον περιέχει αρχή, μέση και τέλος.
Για τους Ορφικούς, υπάρχει η τριάδα Ύπαρξη-Ζωή-Διάνοια.
Για τον Ερμητισμό, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος.
Για τον Ινδουισμό, η θεία τριάδα Μπράχμα-Βίσνου-Σίβα.
Για τους Κέλτες, ένας μεγάλος αριθμός τριπλών θεοτήτων όπως της Μπρίτζιτ.
Για τους Κινέζους, αποτελεί τον πρώτο μονό αριθμό, σύμβολο του Γιάνγκ.
Για τους Πυθαγόρειους, την τελείωση. Για τον Ταοϊσμό η τριάδα Ουρανός-Άνθρωπος-Γη.
Για τον Χριστιανισμό, τις 3 αρετές: Πίστη-Αγάπη-Ελπίδα, και τα 3 πρόσωπα του θεού κ.α.
ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
"To Ολον και οτι υπαρχει μεσα σε αυτο περιλαμβανονται στον αριθμο τρια,γιατι το τελος,το μεσον και η αρχη εχουν τον αριθμο του ολου,που ειναι η τριαδα".
ΞΕΝΟΦΑΝΗΣ
Ένας θεός μέγιστος μεταξύ των θεών και των ανθρώπων, Καθόλου δε μοιάζει με τους θνητούς στο σώμα ή τη σκέψη.Παρά την πολλαπλότητα των μορφών, υπάρχει ένα ακίνητο, αμετάβλητο και αιώνιο «ένα».
Ορίζει ως αρχή του κόσμου και ως αντανάκλαση αυτής της αρχής μέσα στην ανθρώπινη ψυχή δύο στοιχεία που μπορούν να αναμιχθούν σε πολλές διαφορετικές ποσότητες, παράγοντας διαφορετικές ποιότητες μιγμάτων.
Ο μέγιστος θεός του, η αντανάκλασή του στην ψυχή του ανθρώπινου γένους και η φυσική ύπαρξη, επίσης καμωμένη από γη και νερό παράγουν μια τριπλή ενότητα-θεός, άνθρωπος, φυσικός κόσμος- ένα ολοκληρωμένο οικοδόμημα με εσωτερική συνοχή και αλληλοσυνδέσεις.
Οι απόψεις του διαμορφώνουν ένα χάρτη, έναν οδοδείκτη που μπορεί να οδηγήσει με ασφάλεια από το ανθρώπινο στο υπερανθρώπινο και τανάπαλιν. Από αυτή την άποψη θεωρούμενος, ο σεβασμός του Ξενοφάνη δεν κατευθύνεται μόνο στη θεότητα, αλλά σε όλη την εικόνα του δημιουργημένου κόσμου.
ΠΛΑΤΩΝ
Εν δ' ούν τω παρόντι χρή γένη διανοηθήναι τριττά, τό μέν γιγνόμενον, τό δ' εν ώ γίγνεται, τό δ' όθεν αφομοιούμενον φύεται τό γιγνόμενον καί δή καί προεικάσαι πρέπει τό μέν δεχόμενον μητρί, τό δ' όθεν πατρί, τήν δέ μεταξύ τούτων φύσιν εκγόνω.[Πλάτων, Τίμαιος, 18d(50)]
Κατά τό παρόν λοιπόν πρέπει νά έχουμε υπ' όψιν Τρία γένη, εκείνο που γεννάται, εκείνο μέσα στό οποίο αυτό γεννάται καί εκείνο, κατ' απομίμηση τού οποίου γεννάται τό γεννώμενον καί ακριβώς τό μέν δεχόμενον αρμόζει νά παρομοιάσουμε μέ Μητέρα, εκείνο από τό οποίο έρχεται η γέννησις μέ Πατέρα καί τήν μεταξύ αυτών φύσιν (τό γεννώμενον) μέ Υιόν.
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ
Η δέ κρείττων καί Θειοτέρα φύσις εκ τριών εστι, τού νοητού καί τής ύλης καί τού εκ τούτων, όν κόσμον Ελληνες ονομάζουσιν.(Πλούταρχος, περί Ισιδος καί Οσιριδος,373F)
Η δέ καλύτερη καί περισσότερο αρμόζουσα στό Θείον φύσις (υπόσταση) συνίσταται από τρία στοιχεία, από τό Νοητόν (τό προσεγγίσημο διά τής Νόησης), τό Υλικόν (τό προσεγγίσημο διά τής αντί-λήψεως) κι απ' αυτό πού προκύπτει από τήν σύνθεση αυτών καί πού οι Ελληνες ονομάζουν Κόσμον.
Οι Ινδοί το εκφράζουν με την κοσμική τριάδα των Μπράχμα, Βισνού και Σίβα
Ο ιερός αριθμός της αρχαίας κέλτικης θρησκείας ήταν το 3. Η μυθολογία τους είναι πλούσια σε μύθους, γρίφους και τριαδική φρασεολογία. Το τρίσκελο, η εικόνα που απαρτίζεται από τρεις σπείρες, συμβόλιζε την τριαδική φύση του ανθρώπου και ήταν κυρίαρχη φιγούρα του αρχαίου κέλτικου συμβολισμού. Συμβόλιζε τη γέννηση, το θάνατο και την επαναγέννηση, αλλά και τον τριπλό γάμο της γης, της θάλασσας και του ουρανού. Οι γαμήλιοι όρκοι που δίνονταν ενώπιόν του θεωρούνταν ιεροί κι απαραβίαστοι. Το ίδιο και τα εμπορικά συμβόλαια. Οι Κέλτες θεωρούσαν ότι απεικόνιζε τα ιερά τους σύμβολα.
O Πρόκλος διακρίθηκε για την ανάλυση του περί τις τριάδας που παρέλαβε από τον Ιαμβλίχο και την τοποθέτησε ως νοητό - νοητό και νοερο - νοερο.
Ο Πλωτίνος μίλησε για την τριάδα μιλώντας για Νου – Ψυχή και Εν
Βασικά πέρα από το μυθολογική αλληγορική έκφραση της ιερότητας του αριθμού 3 αυτό που έχει κάποια άξια είναι η φιλοσοφική ανάλυση τον θεωρούμενων μυημένων στα μυστήρια όπως ο Πυθαγόρας ο Πλάτων ο Πλούταρχος ο Πρόκλος ο Ιαμβλίχος ο Πλωτίνος κλπ.
Η Τριάδες της Αρχαίας Αιγύπτου
Ο Όσιρις είναι ουράνιος και ηλιακός θεός, είναι αρσενικός θεός, ο πατέρας. Αυτός έδωσε στους ανθρώπους τους Νόμους. Σύμβολό του είναι η στήλη "Τζέντ", όπου υπάρχουν τα τέσσερα στοιχεία ή αρχές της ύλης που έχει κυριαρχηθεί.
Η Ίσιδα είναι αδελφή και σύζυγος του Όσιρι. Είναι το δεύτερο πρόσωπο της τριάδας, είναι η Γη, η πρωταρχική ύλη, γονιμοποιημένη από το πνεύμα και θα γεννήσει τον Κόσμο.
Σύμβολό της είναι το "Άνκ", το κλειδί της ζωής.
Ο Ώρος είναι το τρίτο πρόσωπο της Τριάδας, είναι το παιδί, σύμβολο της Ανάστασης για όλους τους ανθρώπους, δηλαδή του εσωτερικού ανθρώπου που παίνει σε μάχη με τις δικές του
εσωτερικές σκιές. Σύμβολό του είναι το "Σφυρί του Ώρου", που ανασταίνει πεθαμένους και ξυπνά τους κοιμισμένους.
πηγή
πηγή
πηγή
πηγή
ΑΜΜΩΝ - ΜΟΥΤ - ΚΟΝΣΟΥ -η ηλιακή τριάδα
Ο Άμμων Ρα είναι ο Ήλιος και συμβολίζει τον Πρώτο Ηλιακό Λόγο Η Μουτ είναι η Γαία.Ο Κονσού είναι σεληνιακός θεός, ονομάζεται και "ουράνιος ναύτης" ή οδοιπόρος.
ΚΝΕΦ - ΦΘΑ (ΡΑ) - ΦΡΕ -η κοσμογονική τριάδα
Οι Τριάδες της Βαβυλώνας - Σουμερίας
Σουμεριακή Κοσμική Τριάδα
ΑΝΟΥ - ΕΝΛΙΛ - ΕΝΚΙ
Ο Ανού είναι πατέρας και βασιλιάς των θεών, κύριος του Ουρανού, έχει σύμβολο ένα στέμμα με κέρατα και διοικεί τους Ανουνάκοι, που είναι οι θεότητες των Βαβυλωνίων.Ο Ενλίλ είναι θεός του ανέμου, διοικεί τις θύελλες και τις τρικυμίες. Αργότερα γίνεται Μπελ (κύριος) που έχει τη φροντίδα όλων των περιοχών της γης. Ο Μπελ είναι ο προστάτης της
ανθρωπότητας που ελευθερώνει τον άνθρωπο από έναν τερατώδη Δράκοντα, που απειλεί να τον εξολοθρεύσει.
Ο Ένκι ή Εα είναι ο κύριος της γης και των υδάτων, θεός της πνευματικής και τεχνικής δεξιότητας και της σοφίας, που κατοικεί στα βάθη του ωκεανού. Από αυτόν δημιουργήθηκε
ο άνθρωπος.
Αστρική Τριάδα
ΣΑΜΑΣ - ΣΙΝ - ΙΣΤΑΡ
Ο Σάμας είναι γιός του Σιν και θεός των χρησμών, θεός της δικαιοσύνης, "κύριος της κρίσης", έχει έμβλημα τον ηλιακό δίσκο και σύμβολο το θάρρος.Ο Σιν είναι ο θεός της σελήνης και καθορίζει το χρόνο.
Η Ιστάρ, κόρη του Σιν και σύζυγος του Ασσύριου θεού Ασσούρ, σχετίζεται με την αρχαιοελληνική Αφροδίτη, ως θεά του έρωτα, του γήινου και του ουράνιου. Είναι επίσης η θεότητα
του πολέμου και της μάχης στη δεύτερη όψη της.
Η Τριάδα της Ινδίας (Τριμούρτι)
ΒΡΑΧΜΑ - ΒΙΣΝΟΥ - ΣΙΒΑ
Ο Βράχμα είναι ο θεός Δημιουργός, πατέρας των πάντων και προστάτης των πολιτισμών.Συνήθως αναπαρίσταται από ένα πρόσωπο που κοιτά τον ουρανό ανάμεσα από 4 άλλα, που κοιτούν στις 4 κατευθύνσεις του ορίζοντα.
Ο Βίσνου είναι η πρώτη αρχή της δημιουργίας και ρίχνει το φως του στους Αβατάρα.
Ο Σίβα συμβολίζει τον ασκητισμό και την καταστροφή των φθαρμένων μορφών. Είναι ακόμη ο κοσμικός χορευτής, ενώ η σύζυγός του Κάλι ευθύνεται για τη γέννηση και το θάνατο, όπως και ο Σίβα.
Οι Τριάδες της Αρχαίας Ελλάδας
Τριάδα της Θεογονίας του Ησιόδου
ΧΑΟΣ - ΓΑΙΑ - ΕΡΩΤΑΣ
Τριάδα του Δωδεκάθεου
ΔΙΑΣ - ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ - ΠΛΟΥΤΩΝ
Ο Δίας/Ζεύς είναι ο πατέρας των θεών και των ανθρώπων. Σύμβολο της δύναμής του είναι ο κεραυνός, είναι προστάτης της οικογένειας και της κοινωνίας. Στην Τριάδα εκφράζει το
ουράνιο επίπεδο.
Ο Ποσειδώνας είναι ο θεός των θαλασσών και εκφράζει το ζωτικό, ενεργειακό επίπεδο.
Ο Πλούτωνας είναι ο θεός του κάτω κόσμου, Βασιλιάς του Άδη, εκφράζει το γήινο επίπεδο.
Η Τριάδα των Ετρούσκων
ΤΙΝΙΑ - ΟΥΝΙ - ΜΕΝΡΒΑ
Ο Τίνια αντιστοιχεί στο θεό Δία και είναι ο κύριος της ΒούλησηςΗ Ούνι αντιστοιχεί στη θεά Ήρα, πρότυπο της Μητέρας και Συζύγου, συμβολίζει την Αγάπη
και τη ζωτική δύναμη
Η Μένρβα αντιστοιχεί στη θεά Αθηνά, τη θεά της Σοφίας και προστάτιδα των Καλών Τεχνών
πηγή
Η Τριάδα των Κελτών - Γαλατών
ΕΣΟΥΣ - ΤΑΡΑΝ - ΤΕΟΥΤΑΤΕΣ (ΤΟΥΤΑΤΗΣ)
Ο Εσούς είναι ξυλοκόπος που κόβει με τον πέλεκι κλαδιά. Οι φυλές της βορείου Γαλατίας τον θεωρούσαν αρχή όλων των άλλων θεών. Είναι θεός των συγκρούσεων και των μαχών.Ο Ταράν είναι ο θεός της θύελλας, του κεραυνού και της βροντής, ανάλογος με τον Ρωμαικό Δία.
Ο Τουτατής είναι ο εθνικός θεός των Γαλατών, πρόγονος και νομοθέτης τους, πατέρας των λαών και θεός της φυλής.
Η Τριάδα της Σκανδιναβίας
ΟΝΤΙΝ - ΘΩΡ ή ΝΤΟΝΑΡ - ΦΡΙΓΚΑ
Ο Οντίν είναι ο μεγάλος πατέρας, κυρίαρχος του σύμπαντος, θεός της καταιγίδας και του κυνηγιού. Τον αποκαλούν και Wotan, οργισμένο. Είναι αρχηγός των πολεμιστών και δημιουργός των ανθρώπων, διδάσκει την ποίηση και τους ύμνους.Ο Θωρ είναι γιός του Οντίν, θεός της βροντής, σύμβολά του τα μεταλλικά γάντια και η μαγική του ζώνη. Είναι επίσης προστάτης των αγροτών και το σύμβολό του είναι ακόμη η σβάστικα σαν σύμβολο της φωτιάς που σφυρηλατεί.
Η Φρίγκα, Βασίλισσα και σοφή σύζυγος του Οντίν είναι μάντισσα και προστάτης των γάμων.
Σύμβολό της είναι το χρυσό αδράχτι και η κλωστή που δεν τελειώνει ποτέ.
ΟΙ ΤΡΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ
Ηλιακή Τριάδα
Πρώτος Ηλιακός Λόγος
ΒΟΥΛΗΣΗ και ΝΟΜΟΣ ΔΑΡΜΑΝ
Δεύτερος Ηλιακός Λόγος
ΑΓΑΠΗ ΣΟΦΙΑ και ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΖΩΗ
Τρίτος Ηλιακός Λόγος
ΔΙΑΝΟΙΑ και ΜΟΡΦΗ
Φωτεινό Δέλτα
ΤΡΙΓΩΝΟ - ΑΚΤΙΝΕΣ - ΣΥΝΝΕΦΑ
Πλατωνική Τριάδα
ΑΡΧΗ - ΛΟΓΟΣ - ΟΥΣΙΑ
Πλωτινική Τριάδα
ΟΝ - ΝΟΥΣ - ΚΟΣΜΙΚΗ ΨΥΧΗ
Μυστικιστική Τριάδα
ΠΝΕΥΜΑ - ΨΥΧΗ - ΣΩΜΑ
Ερμητική Τριάδα
ΑΡΧΗ - ΑΖΩΘ - ΥΛΗ
Αλχημική Τριάδα
ΘΕΙΟΝ - ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΣ - ΑΛΑΣ
Ελευθεροτεκτονική Τριάδα
ΣΟΦΙΑ - ΙΣΧΥΣ - ΚΑΛΛΟΣ
(καθώς και άλλες τριαδες,
όπως
ΗΛΙΟΣ - ΣΕΛΗΝΗ - ΤΡΙΓΩΝΟ
ΙΣΧΥΣ - ΥΛΗ - ΚΙΝΗΣΗ
ΑΛΦΑΔΙ - ΝΗΜΑ ΣΤΑΘΜΗΣ - ΓΝΩΜΩΝ, κ.α.)
Ο Ιάμβλιχος ευρύνει το σύστημα του Πλωτίνου πολλαπλασιάζοντας το Ον δια της τριαδικής διαιρέσεως παρεμβάλλοντας συνεχώς νέες υποδιαιρέσεις ώσπου στο τέλος δεν διαιρείται πλέον η αρχική ενότητα της ουσίας αλλά κυριαρχεί δυϊσμός μεταξύ πνεύματος και ύλης. Συνέπεια αυτού οι ατομικές ψυχές δεν είναι απόρροιες του θειου Ενός διακρινόμενες από τον βαθμό της απομακρύνσεων τους από τον Ένα θεό αλλά κατ’αρχην ξεχωριστές υπάρξεις.
1
Η πρώτη η πάντα άρρηκτος αρχή το Εν αδιαίρετο και ακίνητο δεν έχει καμία ιδιότητα από τις οποίες χαρακτηρίζονται τα λοιπά όντα.
2
Μετά από αυτό έρχεται η δεύτερη αρχή ο Νους στον οποίο διακρίνεται ο κόσμος νοητός και ο κόσμος νοερός όπου μόνο αντικατοπτρισμοί τον όντων υπάρχουν, ενώ στον νοητό είναι αυτές οι ίδιες οι ουσίες.
3
Η τρίτη αρχή είναι η ψυχή, ο δημιουργός ο οποίος εξελίσσει τις νοητές δυνάμεις.
Στην πρώτη και στην δεύτερη αρχή παρεμβάλλονται σειρές τριαδικών υποδιαιρέσεων, 3 νοητές και 3 νοερές και άλλοι κατώτεροι της ψυχής νέοι δημιουργοί και σειρά αγγέλων και δαιμόνων.
Θεόδωρος ο Ασιναίος, μαθητής του Ιαμβλίχου.
Όπως ο Ιάμβλιχος προσπάθησε να κατατάξει τα μέλη του νοητού κόσμου με αριθμητικές σχέσεις έτσι και ο Θεόδωρος ακολουθώντας κατά τα περισσότερα τον Ιαμβλίχο, κατατάσσει αυτά σε πλήρες τριαδικό σύστημα.
Την βάση του συστήματος που κατέχει το εν, ο νους και η ψυχή.
Δια της διαιρέσεως σε 3 μέρη του δεύτερου μόνο εκ τον 3 προηγούμενον μελών προκύπτουν 5 βαθμίδες, εκ των οποίων δια της παρ’εταιρο διαιρέσεως σε 3 μέλη
εξελίσσεται το τριαδικό σύστημα.
Παρακάτω έθετε την νοερή τριάδα.
Η νοερή τριάδα είναι, αποτελούνταν από το είναι, το οποίο προηγείται του Όντως, από το νοείν, το οποίο προηγείται του νου και από το ζην το οποίο προηγείται της ζωής.
Η δε δημιουργική τριάδα είναι το Ον, ο νους και η πηγή των ψυχών.
Δια της επόμενης διαιρέσεως των 3 τούτων μελών εις πρώτο, μέσο και τελευταίο, σχηματίστηκαν 3 δημιουργικές τριάδες.
Το τελευταίο μέρος της κάθε τριάδας, ο Θεόδωρος ονόμαζε Το αυτόζωον.
Κατά τον αυτό τρόπο διέκρινε 3 ψυχές:
Την αρχέγονη, την καθολική και την κοσμική.
Και η ψυχική αυτή τριάδα είχε σχέση με την δημιουργική τριάδα..
Όμοια με την κοσμική ψυχή είναι και η ψυχή του ανθρώπου, η οποία εμπερικλείει σε αυτήν όλες τις ιδέες και σύμφωνα με την ύψιστη αυτής υπόσταση δρα άνευ πάθους και διακοπής.
Το ιδιάζον και το μόνο σημαντικό στην διδασκαλεία του Θεόδωρου είναι το τριαδικό σύστημα δια του οποίου αυτός έγινε ο άμεσος πρόδρομος του Πρόκλου.
Και σε αρχαίο Αιγυπτιακό κείμενο διαβάζουμε:
"Tρεις ειναι ολοι οι θεοι ο Αμμων, ο Ρα, ο Φθα, δεν ειναι κανεις σαν αυτους. Κρυμενος στο ονομα του ως Αμμων ειναι Ρα,το σωμα του ειναι Φθα. Εκδηλωθηκε στον Αμμωνα, με τον Ρα και τον Φθα, οι τρεις ενωμενοι".
Οι Αιγύπτιοι με την τριάδα Όσιρις-Ισις-Ώρος (πιθανότατα από τη διδασκαλία του Ερμή) σ’ ένα απόσπασμα από το «Εγχειρίδιο των Αλχημιστών»: «Τώρα θέλω να σε κάνω να καταλάβεις την ουσιαστική φύση της Φιλοσοφικής Λίθου καλυμμένη από ένα τριπλό πέπλο. Πέτρα που αποκαλύπτει όλα τα μυστικά, θαύμα στη Φύση, που μόνο λίγοι μπορούν να το γνωρίσουν. Πρόσεξε καλά αυτό που σου ανακοινώνω και θυμήσου ότι καλύπτεται κάτω από ένα τριπλό όνομα: Σώμα, Ψυχή και Πνεύμα».
Με άλλα λόγια αυτή η «πέτρα» εμπεριέχει: το μυστικό της μετάλλαξης των μετάλλων, το ελιξήριο της μακροζωίας και το ελιξήριο της «Συνειδητής Αθανασίας».
Ο κόσμος για τους Αλχημιστές είναι το αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης Πνεύματος και ύλης. Τα τέσσερα στοιχεία Φωτιά, Αέρας, Νερό και Γη σχετίζονται με το Πνευματικό, Νοητικό, Ψυχικό και Φυσικό επίπεδο της ανθρώπινης ύπαρξης που το καθένα έχει μέσα του μία τριπλή σύσταση:
σταθερή = Άλας, μεταβλητή = Υδράργυρος, πτητική = Θείο.
Οι τρεις Αρχές
Θείο, Υδράργυρος & Άλας
Το Θείο είναι εκείνη η Ουράνια Φωτιά που ενυπάρχει στους κόλπους κάθε ύπαρξης και με την δόνηση του οποίου κάνει να εκδηλωθεί η εσωτερική μορφή της ύλης.Ο Υδράργυρος, είναι η υγρή ουσία, τα πρωταρχικά νερά, η παρθένα ύλη στους κόλπους της οποίας βρίσκονται κρυμμένες όλες οι μορφές της εκδηλωμένης ζωής. Είναι το φιλοσοφικό νερό.
Το Άλας, είναι το αποτέλεσμα της Ένωσης των δύο παραπάνω Αρχών.
Τα τέσσερα Στοιχεία Γη, Νερό, Αέρας, Φωτιά είναι τα ενδύματα με τα οποία ντύνεται η Φύση. Κάθε τι το εκδηλωμένο περιέχει σε αναλογίες διαφορετικές και τα τέσσερα αυτά στοιχεία. Αυτή η διαφορά αναλογίας αυτών των βασικών στοιχείων είναι που κάνει και τις μορφές διαφορετικές. Θεωρούν πως πίσω από αυτά υπάρχει μία βασική πρώτη «Ύλη».
Όπως διδάσκει η «Μυστική Διδασκαλία» -που μας μετέφερε η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ- όλα όσα υπάρχουν στον κόσμο τον εκδηλωμένο έχουν τρία χαρακτηριστικά, μία τριπλή σύνθεσητων 7 αρχών: δηλαδή κάθε τι έχει φτιαχτεί με τρεις βασικές αρχές και τέσσερις όψεις της εκδηλωμένης φύσης, όπως είναι η 7πλή σύνθεση του ανθρώπου, που συντελούν μία ενότητα. Μία ενότητα σε τρεις σφαίρες: του Σώματος, της Ψυχής και της Νόησης.
πηγή-ellinis
Ιερές τριάδες
Ίσις, Όσιρις, Ώρος
Ήρα, Δίας, Αθηνά
Άμων, Μουτ, Κχονς
Η τρισυπόστατη Εκάτη
Τριάδα με παραλλαγές Βούδα
Αμίδα, Νυοράι, Σανζόν
Χριστιανική τριάδα
πηγή-sfrang
Το τρισυπόστατο της Εκάτης
και οι τριαδικές θεότητες
του Αντώνη Καμμά, γιατρού,
αντιπροέδρου ΤΕΙ Αθήνας
Θα ήταν ιδιαίτερα απλουστευτικό να θεωρήσει κάποιος την αρχαία Ελληνική Μυθολογία σαν εξιστόρηση φανταστικών γεγονότων με διάφορους συμβολισμούς και, ταυτόχρονα, να αγνοήσει το επιστημονικό και μεταφυσικό μήνυμα που αυτή εκπέμπει από τα βάθη των αιώνων.
Γιατί μπορεί μεν η Ελληνική Μυθολογία να πλημμυρίζει από το φως του Ήλιου και την ανθρώπινη διάσταση των Θεών της που δεν διστάζουν να κατεβαίνουν από τον Όλυμπο, να αναμειγνύονται με τους θνητούς, να ερωτεύονται και να συναλλάσσονται όπως αυτοί, εμφορούμενοι από τα ίδια με αυτούς συναισθήματα, πολλοί όμως συμβολισμοί της Μυθολογίας, όπως ο αριθμός τρία και οι, διαφόρων εκφάνσεων τριαδικές θεότητες εκφράζουν μία βαθύτερη φιλοσοφική και υπαρξιακή αντίληψη για τη γένεση, το θάνατο και, γενικά, τη μοίρα του ανθρώπου, χωρίς ιδιαίτερες δαιμονικές ή μοιρολατρικές προλήψεις.
Έτσι και η πιο σκοτεινή θεότητα της αρχαίας Ελλάδας, η Εκάτη δεν έχει τίποτα κοινό με τα ξωτικά της Αγγγλοσαξωνικής μυθολογίας ή τους μυθικούς δαίμονες της Μεσοποταμίας, όπως την πρωτόπλαστη Lilith της Kabbaleκαι του Talmud.
Η Εκάτη ήταν κόρη Τιτάνων (του Πέρση και της Αστερίας), προϋπήρχε των Θεών του Ολύμπου και κυριαρχούσε σε Γη, Θάλασσα και Ουρανό. Και όταν ο Ζευς αναγνωρίσθηκε Θεός των Θεών και των θνητών την τίμησε διατηρώντας όλες τις θεϊκές της δυνάμεις, όπως ο Ησίοδος μας γνωρίζει στη Θεογονία του (στ. 411-412): «η (Αστερία) δ’ υποκυσαμένη Εκάτην τέκε, την περί πάντων Ζευς Κρονίδης τίμησε».
Η Εκάτη ήταν γνήσια Ελληνική θεότητα. Προστάτευε όσους απένειμαν δικαιοσύνη, τους κυνηγούς, τους πολεμιστές, τους ψαράδες και τα κοπάδια των βοσκών, εξ’ ου και η προσωνυμία της κουροτρόφος. Είχε στενή σχέση με τον Άδη και η μυθολογία την θέλει διαμεσολαβητή της επανόδου της Περσεφόνης από τον κάτω κόσμο και της απόδοσής της στη μητέρα της Δήμητρα.
Αργότερα, στους κλασσικούς χρόνους, η θεότητα της Εκάτης αρχίζει να παίρνει άλλη διάσταση. Πρώτος ο Ευριπίδης στη «Μήδεια» την παρουσιάζει σαν προστάτιδα των μαγισσών, άποψη που μετά πολλούς αιώνες μας μεταφέρει και ο W. Shakespeare στην τραγωδία του «Macbeth». Ίσως από την κλασσική αρχαιότητα και μετά, η Εκάτη «ταυτίζεται» με τη Δήμητρα (ή την Άρτεμη) και την Περσεφόνη σε μία τριαδική οντότητα, θηλυκού γένους όπως αυτές που συναντούμε σε πολλές θρησκείες.
Η ταύτιση αυτή είναι καθαρά συμβολική, δεδομένου ότι εκφράζει την επικυριαρχία των τριών θεϊκών οντοτήτων στον Ουρανό και τη Σελήνη (Εκάτη), στη Γη (Άρτεμη) και στον Άδη (Περσεφόνη). Τρεις όμως ήσαν και οι μυθικές Γοργόνες, η Σθενώ (Δύναμη), ηΕυρυάλη (Θάλασσα) και η Μέδουσα (Σοφία), αλλά και οι φοβερές Ερινύες, Τισεφόνη,Αλυκτώ και Μέγαιρα, που γεννήθηκαν από το αίμα του Ουρανού όταν αυτός ακρωτηριάσθηκε από τον Κρόνο.
Αλλά και η ίδια η Εκάτη, στους ύστερους χρόνους της αρχαιότητας, εμφανίζεται σαν τρισυπόστατη εκφράζοντας ουσιαστικά τους τρεις κόσμους (Θεϊκό, Γήινο και Νεκρικό). Οι προς τιμήν της εορτές, τα Εκάτεια ετελούντο σε τρίστρατα, κατά προτίμηση εκτός των πόλεων ενώ, σε μία άλλη γιορτή κάθαρσης των οικιών, τα Οξυθύμια, επικαλούντο το όνομά της για την εκδίωξη των κακών πνευμάτων. Τα αγάλματα της θεάς έφεραν, συνήθως, τρία πρόσωπα ενώ, σε άλλες εκδοχές το πρόσωπο της γυναίκας συνόδευαν ένα πρόσωπο αλόγου και ένα, λέοντα.
Ο Αριστοτέλης χαρακτήριζε το 3 ως τον αριθμό του Παντός και οι Πυθαγόρειοι πίστευαν στο τριγωνικό (πρωταρχικό) σχήμα της γήινης επιφάνειας γι’ αυτό και οι Ναοί και οι Πόλεις κτίζονταν στις γωνίες ισοσκελών τριγώνων όπως, π.χ. η Ακρόπολη των Αθηνών, ο ναός της Αφαίας στην Αίγινα και ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Το Ορφικό Τρίπτυχοσυντίθετο από τις έννοιες της Ύπαρξης, της Ζωής και της Διάνοιας ενώ στην Αλχημεία τα αιθερικά στοιχεία ήσαν τρία, το αλάτι, ο υδράργυρος και το θείο.
Το τρίμορφο και τρισυπόστατο της Εκάτης αποτελεί, ίσως, την πιο παλιά και αρχέγονη προσέγγιση του ανθρώπινου υπαρξιακού προβλήματος μέσα από τη συσχέτισή του με το Θείο και τον Θάνατο. Δεν είναι, εξάλλου τυχαία, η -με διάφορες μορφές- υιοθέτηση τριαδικών θεϊκών σχημάτων σε πολλές μεταγενέστερες θρησκείες, όπως τους αρχαίους Κέλτες, τους Βουδιστές, τους προ-Ισλάμ Άραβες, τους Ινδουιστές κ.ά.
Πολλές είναι και οι αρχαιοελληνικές τριαδικές θεότητες, είτε αμιγώς θηλυκές, όπως ηΚόρη (της οποίας το όνομα θεωρείται τόσο ιερό ώστε να απαγορεύεται η προφορά του), ηΔήμητρα και η Εκάτη, είτε μικτές όπως στην Αρκαδία όπου ελατρεύοντο ο Ποσειδώνας, ηΔήμητρα και η άλλη κόρη τους, η Δέσποινα ή στα Καβείρια Μυστήρια όπου ελατρεύοντο οΑξιόκερσος (Άδης), η Αξιόκερσα (Περσεφόνη) και ο Καδμίλος (Ερμής). Το δωδεκάθεο χωρίζεται ισότιμα σε 6 (3x2) θηλυκές θεότητες και 6 (3x2) αρσενικές ενώ και ήσσονος σημασίας θεότητες (Ώρες, Χάριτες, Μοίρες) αναφέρονται πάντα σε τριάδες.
Στις δύο από τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες (Ιουδαϊσμό και Ισλάμ) η Τριαδική Θεότητα καταργήθηκε πλήρως, ενώ στο Χριστιανισμό προσέλαβε τη μορφή της Αγίας Τριάδας με τις όποιες δογματικές - θεολογικές ιδιομορφίες της. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι το θηλυκό στοιχείο εξοβελίσθηκε πλήρως από τη Χριστιανική αντίληψη της θεότητας και περιορίσθηκε μόνο στην αναγνώριση της «θεοτόκου» και «παναγίας» Μητέρας του Ιησού, «αειπαρθένου» (;) και «μεσολαβήτριας» υπέρ των ανθρώπων, όχι όμως θεάς.
Μέσα από αυτή την αντίληψη δεν είναι περίεργη η δαιμονοποίηση του θηλυκού στοιχείου στα ύστερα Ρωμαϊκά χρόνια και το Μεσαίωνα. Ακόμα και στον W. Shakespeare, οι μάγισσες («Macbeth») είναι μάλλον (!) θηλυκές και η Εκάτη αναγνωρισμένη από όλους θεά των. Η θεά-μητέρα των αρχαίων θρησκειών υποτιμήθηκε τόσο τα χρόνια της μονοθεϊστικής-θεοκρατικής αντίληψης που θα έπρεπε να περάσουν πολλοί αιώνες για να αναγεννηθεί, έστω και μερικώς, η αρχαιοελληνική άποψη της «ισοθεΐας» των δύο φύλων μέσα από την πρόοδο και την εξέλιξη των κοινωνιών και των πολιτικών συστημάτων.
Τα νερά των ποταμών δεν γυρίζουν πίσω όσο και αν τα διέτασσε ο Κανύτ, ο βασιλιάς των Σαξώνων. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι οι δαιμονοποιήσεις δεν μπορούν να αποτελούν διαμορφωτές της ιστορίας του μέλλοντος, όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Σε μία τέτοια μελλοντική κοινωνία πιστεύουμε ότι «Θεότητες» σαν την Εκάτη θα βρουν τη θέση που τους αρμόζει στο Πάνθεον της Φιλοσοφίας και της Κοινωνικής και Αισθητικής αρμονίας.
πηγή-sfrang
Η Εκάτη ήταν κόρη Τιτάνων (του Πέρση και της Αστερίας), προϋπήρχε των Θεών του Ολύμπου και κυριαρχούσε σε Γη, Θάλασσα και Ουρανό. Και όταν ο Ζευς αναγνωρίσθηκε Θεός των Θεών και των θνητών την τίμησε διατηρώντας όλες τις θεϊκές της δυνάμεις, όπως ο Ησίοδος μας γνωρίζει στη Θεογονία του (στ. 411-412): «η (Αστερία) δ’ υποκυσαμένη Εκάτην τέκε, την περί πάντων Ζευς Κρονίδης τίμησε».
Η Εκάτη ήταν γνήσια Ελληνική θεότητα. Προστάτευε όσους απένειμαν δικαιοσύνη, τους κυνηγούς, τους πολεμιστές, τους ψαράδες και τα κοπάδια των βοσκών, εξ’ ου και η προσωνυμία της κουροτρόφος. Είχε στενή σχέση με τον Άδη και η μυθολογία την θέλει διαμεσολαβητή της επανόδου της Περσεφόνης από τον κάτω κόσμο και της απόδοσής της στη μητέρα της Δήμητρα.
Αργότερα, στους κλασσικούς χρόνους, η θεότητα της Εκάτης αρχίζει να παίρνει άλλη διάσταση. Πρώτος ο Ευριπίδης στη «Μήδεια» την παρουσιάζει σαν προστάτιδα των μαγισσών, άποψη που μετά πολλούς αιώνες μας μεταφέρει και ο W. Shakespeare στην τραγωδία του «Macbeth». Ίσως από την κλασσική αρχαιότητα και μετά, η Εκάτη «ταυτίζεται» με τη Δήμητρα (ή την Άρτεμη) και την Περσεφόνη σε μία τριαδική οντότητα, θηλυκού γένους όπως αυτές που συναντούμε σε πολλές θρησκείες.
Η ταύτιση αυτή είναι καθαρά συμβολική, δεδομένου ότι εκφράζει την επικυριαρχία των τριών θεϊκών οντοτήτων στον Ουρανό και τη Σελήνη (Εκάτη), στη Γη (Άρτεμη) και στον Άδη (Περσεφόνη). Τρεις όμως ήσαν και οι μυθικές Γοργόνες, η Σθενώ (Δύναμη), ηΕυρυάλη (Θάλασσα) και η Μέδουσα (Σοφία), αλλά και οι φοβερές Ερινύες, Τισεφόνη,Αλυκτώ και Μέγαιρα, που γεννήθηκαν από το αίμα του Ουρανού όταν αυτός ακρωτηριάσθηκε από τον Κρόνο.
Ο Αριστοτέλης χαρακτήριζε το 3 ως τον αριθμό του Παντός και οι Πυθαγόρειοι πίστευαν στο τριγωνικό (πρωταρχικό) σχήμα της γήινης επιφάνειας γι’ αυτό και οι Ναοί και οι Πόλεις κτίζονταν στις γωνίες ισοσκελών τριγώνων όπως, π.χ. η Ακρόπολη των Αθηνών, ο ναός της Αφαίας στην Αίγινα και ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο. Το Ορφικό Τρίπτυχοσυντίθετο από τις έννοιες της Ύπαρξης, της Ζωής και της Διάνοιας ενώ στην Αλχημεία τα αιθερικά στοιχεία ήσαν τρία, το αλάτι, ο υδράργυρος και το θείο.
Το τρίμορφο και τρισυπόστατο της Εκάτης αποτελεί, ίσως, την πιο παλιά και αρχέγονη προσέγγιση του ανθρώπινου υπαρξιακού προβλήματος μέσα από τη συσχέτισή του με το Θείο και τον Θάνατο. Δεν είναι, εξάλλου τυχαία, η -με διάφορες μορφές- υιοθέτηση τριαδικών θεϊκών σχημάτων σε πολλές μεταγενέστερες θρησκείες, όπως τους αρχαίους Κέλτες, τους Βουδιστές, τους προ-Ισλάμ Άραβες, τους Ινδουιστές κ.ά.
Πολλές είναι και οι αρχαιοελληνικές τριαδικές θεότητες, είτε αμιγώς θηλυκές, όπως ηΚόρη (της οποίας το όνομα θεωρείται τόσο ιερό ώστε να απαγορεύεται η προφορά του), ηΔήμητρα και η Εκάτη, είτε μικτές όπως στην Αρκαδία όπου ελατρεύοντο ο Ποσειδώνας, ηΔήμητρα και η άλλη κόρη τους, η Δέσποινα ή στα Καβείρια Μυστήρια όπου ελατρεύοντο οΑξιόκερσος (Άδης), η Αξιόκερσα (Περσεφόνη) και ο Καδμίλος (Ερμής). Το δωδεκάθεο χωρίζεται ισότιμα σε 6 (3x2) θηλυκές θεότητες και 6 (3x2) αρσενικές ενώ και ήσσονος σημασίας θεότητες (Ώρες, Χάριτες, Μοίρες) αναφέρονται πάντα σε τριάδες.
Στις δύο από τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες (Ιουδαϊσμό και Ισλάμ) η Τριαδική Θεότητα καταργήθηκε πλήρως, ενώ στο Χριστιανισμό προσέλαβε τη μορφή της Αγίας Τριάδας με τις όποιες δογματικές - θεολογικές ιδιομορφίες της. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι ότι το θηλυκό στοιχείο εξοβελίσθηκε πλήρως από τη Χριστιανική αντίληψη της θεότητας και περιορίσθηκε μόνο στην αναγνώριση της «θεοτόκου» και «παναγίας» Μητέρας του Ιησού, «αειπαρθένου» (;) και «μεσολαβήτριας» υπέρ των ανθρώπων, όχι όμως θεάς.
Μέσα από αυτή την αντίληψη δεν είναι περίεργη η δαιμονοποίηση του θηλυκού στοιχείου στα ύστερα Ρωμαϊκά χρόνια και το Μεσαίωνα. Ακόμα και στον W. Shakespeare, οι μάγισσες («Macbeth») είναι μάλλον (!) θηλυκές και η Εκάτη αναγνωρισμένη από όλους θεά των. Η θεά-μητέρα των αρχαίων θρησκειών υποτιμήθηκε τόσο τα χρόνια της μονοθεϊστικής-θεοκρατικής αντίληψης που θα έπρεπε να περάσουν πολλοί αιώνες για να αναγεννηθεί, έστω και μερικώς, η αρχαιοελληνική άποψη της «ισοθεΐας» των δύο φύλων μέσα από την πρόοδο και την εξέλιξη των κοινωνιών και των πολιτικών συστημάτων.
Τα νερά των ποταμών δεν γυρίζουν πίσω όσο και αν τα διέτασσε ο Κανύτ, ο βασιλιάς των Σαξώνων. Είναι απόλυτα βέβαιο ότι οι δαιμονοποιήσεις δεν μπορούν να αποτελούν διαμορφωτές της ιστορίας του μέλλοντος, όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Σε μία τέτοια μελλοντική κοινωνία πιστεύουμε ότι «Θεότητες» σαν την Εκάτη θα βρουν τη θέση που τους αρμόζει στο Πάνθεον της Φιλοσοφίας και της Κοινωνικής και Αισθητικής αρμονίας.
πηγή-sfrang
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΜΕΛΕΤΗ, ΕΔΩ:
-http://www.astro.gr/arxaia-sofia/isopsiphia/pyth-symbol.htm
-http://el.wikipedia.org/wiki/3_(%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B8%CE%BC%CF%8C%CF%82)
-http://ereyna-aigio.gr/component/content/article/640-2012-01-28-17-10-15.html
-http://users.sch.gr/kassetas/scripta7.htm
-http://periergaa.blogspot.com/2011/12/blog-post_785.html
-http://users.sch.gr/padamakos/mydocs/o%20psyxogonikos%20arithmos.pdf
-http://gpanagiotopoulos.wordpress.com/2008/01/26/%CE%BF-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B8%CE%BC%CF%8C%CF%82-3/
-http://www.eks-ik.eu/dimosieyseis-ekdoseis/arthra-meletes/47-o-tritos-o-mikroteros-sto-laiko-paramythi-oi-mythologikes-katavoles-tou-fainomenou-kai-oi-koinoniologikes-diastaseis-tou
-http://www.math.uoc.gr/~jplatis/pythagoras.pdf
-http://www.padamakos.gr/mydocs/pithag_plat_triad_zo.pdf
-http://www.biblionet.gr/book/75585/%CE%A3%CE%B9%CE%AD%CF%84%CF%84%CE%BF%CF%82,_%CE%93%CE%B5%CF%8E%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82_%CE%92./%CE%9F_%CE%B9%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82_%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%B8%CE%BC%CF%8C%CF%82_3
-http://7gym-zograf.att.sch.gr/sxediamath/nikos/Microsoft%20Word%20-%20dhmot2.pdf
-http://erevna-enimerwsi.blogspot.gr/2010/09/blog-post_14.html
-http://erevna-enimerwsi.blogspot.gr/2010/07/blog-post.html
-http://www.altani.gr/greek/arthra/keimeno14_4.htm
-http://anakalipto.blogspot.gr/2012/12/blog-post_8182.html
-http://indigoblue.gr/?p=2861
-http://www.astro.gr/arxaia-sofia/atrapos/kivos.htm
-http://history-pages.blogspot.gr/2012/08/1618.html
-http://www.hellenes-markatos.gr/portal/index.php?option=com_content&view=article&id=356%3A2010-08-10-09-08-16&catid=36%3Aarthra&Itemid=59&lang=el
-http://www.womenonly.gr/article.asp?catid=13371&subid=2&pubid=503680
-http://www.apocalypsejohn.com/2013/03/armonia-sfairon-pythagora-sympan.html
-http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/history/filosofia/page_017.html
-http://knossopolis.com/2010-09-08-21-43-18/195-2010-10-01-11-20-48.html
-πηγή-dimitris.apeiro.gr
-http://mysticalnumbers.com/number-3
-http://en.wikipedia.org/wiki/3_(number)
-http://numerology-thenumbersandtheirmeanings.blogspot.gr/2011/02/number-3.html
-http://www.biblestudy.org/bibleref/meaning-of-numbers-in-bible/3.html
-http://www.the-wisdom-of-wicca.com/numbers-and-their-meaning.html
-http://www.ridingthebeast.com/numbers/nu3.php
-http://www.sacred-texts.com/etc/mhs/mhs67.htm
-http://www.astrovera.com/bible-religion/168-bible-number-3.html
-http://www.piney.com/HSHicksLucadoShelly.html
-http://www.piney.com/HsMindHist.html
-http://www.sullivan-county.com/deism/trinity.htm
-https://sites.google.com/site/theendtimewarning/come-out-of-all-churches
-http://www.piney.com/Trinity.Hicks.Rochester.html
-http://examiningthetrinity.blogspot.gr/2011/07/history-of-development-of-trinity.html
-http://www.allvoices.com/contributed-news/7601560-the-trinity-doctrine
-http://inquisitiveyogi.blogspot.gr/2012/12/the-logic-of-hindu-trinity-gods.html
-http://dbreflections.blogspot.gr/2009/09/i-have-been-studying-holy-trinity.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου