Παρακολούθηση ανθρώπων, με ψηφιακά μέσα

Όχι πολύ καιρό πριν, ο νεοϋρκέζος Jason Sosa, βάλθηκε να κατασκευάσει ένα σύστημα, που θα ανταποκρινόταν όχι μόνο στην κίνηση, αλλά και στο πώς δείχνουν οι άνθρωποι, τα ρούχα τους ακόμα και το πρόσωπό τους. 

Αν, για παράδειγμα, η εφαρμογή εντόπιζε μια νεαρή γυναίκα, θα μπορούσε να της δείξει μια ψηφιακή διαφήμιση, που δεν θα την έδειχνε σε έναν ηλικιωμένο άντρα.

Το αποτέλεσμα ήταν το Cara, ένα σύστημα που τεστάρεται πλέον σε μπόλικα πολυκαταστήματα του κόσμου. 

Η εφαρμογή της εταιρίας του Sosa, IMRSV, χρησιμοποιεί απλές κάμερες, ακόμα και web cams, για να εντοπίζει πρόσωπα αλλά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά προσώπου, με σκοπό να βοηθήσει τις φίρμες να κατευθύνουν τις διαφημιστικές τους εκστρατείες σε συγκεκριμένες ομάδες-στόχους.

Το εργαλείο είναι ένα μόνο από τα τελευταίας γενιάς συστήματα που χρησιμοποιούν δημόσιες κάμερες για να καταγράφουν τι κάνουν οι άνθρωποι, και να αντιδρούν φυσικά καταλλήλως μέσω αλγορίθμων οπτικής αναγνώρισης. 

Στη Νέα Υόρκη και πάλι, η εφαρμογή Placemeter χρησιμοποιεί δημόσιες κάμερες -ακόμα και τις κάμερες για τον έλεγχο της κυκλοφορίας- για να δώσει στον μέσο καταναλωτή πολύτιμες πληροφορίες για το πόσο κόσμο θα έχει το μέρος που ετοιμάζεται να επισκεφτεί, είτε αυτό είναι εστιατόριο, κατάστημα ή άλλος χώρος! 

Κι ενώ η Google έχει απαγορεύσει την πρακτική, δεν είναι λίγοι αυτοί που προσπαθούν να φτιάξουν εφαρμογές αναγνώρισης προσώπου. Με σκοπό, πάντοτε! 

Το Placemeter αποσκοπεί στο να εκμεταλλευτεί ένα μέρος της καθημερινής εμπειρίας των πολιτών για να δημιουργήσει μια πλατφόρμα δεδομένων που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από άλλες εφαρμογές και προγράμματα, είτε για επιχειρήσεις είτε για τον καταναλωτή.

Η πραγματικότητα υποδεικνύει ωστόσο ότι προσεγγίζουμε πλέον ολοένα και περισσότερο έναν κόσμο όπου η επιστημονική φαντασία είναι απτό γεγονός, με όσους ανησυχούν για την κατάφωρη παραβίαση των προσωπικών δεδομένων που συνεπάγονται οι «έξυπνες» αυτές εφαρμογές να έχουν βέβαια δίκιο. 

Το να αλλάζει το ψηφιακό περιεχόμενο σύμφωνα με το ποιον στοχεύει η εφαρμογή δεν είναι μικρό πράγμα, με τη διάδραση να πηγαίνει φυσικά σε άλλα επίπεδα και να ανοίγει νέους δρόμους για αποτελεσματικότερες υπηρεσίες και πιο στοχευμένες διαφημιστικές καμπάνιες. 

Η ιδιωτικότητα είναι ωστόσο στο στόχαστρο, γι' αυτό και εφαρμογές όπως το Cara και το Placemeter δεν προβαίνουν σε πραγματική αναγνώριση προσώπου, παρά μόνο -ως στρατηγική αναδίπλωση;- σε εντοπισμό προσώπου, κάτι που σημαίνει ότι η οπτική πρόσληψη σταματά στον τύπο του προσώπου, χωρίς να προσπαθεί να αναγνωρίσει πράγματι τον άνθρωπο. Επιπλέον, τα δεδομένα δεν αποθηκεύονται, ή αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται οι εμπνευστές τους. 

Όπως κι αν έχει, το μέλλον των εφαρμογών ευαγγελίζεται έναν νέο κόσμο στον οποίο έννοιες όπως η ιδιωτικότητα και τα προσωπικά δεδομένα θα έχουν καταστρατηγηθεί ανεπανόρθωτα...

πηγή