«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Σάββατο 1 Ιουνίου 2013

για τα παιδιά μας...


Το video υπάρχει και εδώ

Τα παιδιά που έχουν στα μάτια την ατέλειωτη νυχτιά 
και βαδίζουν ψηλαφώντας είναι άνθρωποι κι αυτά. 
Και σε εκείνα που κυλάει μες στο αίμα τους αργά 
της Μεσόγειος το Στίγμα, είναι άνθρωποι κι αυτά. 

Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου 
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου. 

Τα παιδιά που δεν μπορούνε να μιλήσουνε σωστά 
κι όμως σου χαμογελούνε είναι άνθρωποι κι αυτά. 
Μα και εκείνα που μιλάνε με τα χέρια μοναχά 
και στα χείλη σε κοιτάνε είναι άνθρωποι κι αυτά. 

Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου 
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου. 

Τα παιδιά που 'χουν κορμάκια γερασμένα σκελετά 
ντοκουμέντα του καιρού μας, είναι άνθρωποι κι αυτά. 
Τα παιδιά που γεννηθήκαν σαν τα δέντρα δυνατά 
μα τους σπάσαν τα κλωνάρια, είναι άνθρωποι κι αυτά. 

Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου 
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου. 

Τα παιδιά των ιδρυμάτων τα αγριεμένα σαν θεριά 
σε κλουβιά παραπτωμάτων είναι άνθρωποι και αυτά. 
Τα παιδιά που τα χωρίζει των γονιών η διαφορά 
Ίδια μοίρα τα ορίζει, είναι άνθρωποι κι αυτά. 

Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου 
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου. 

Τα παιδιά τα ορφανεμένα σαν μοναχικά πουλιά 
που δεν βρήκανε κανένα, είναι άνθρωποι κι αυτά. 
Τα παιδιά είναι το γέλιο που ομορφαίνει την ζωή 
όποια να 'ναι, όπως να 'ναι, είναι το αύριο που θα 'ρθει 

Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου 
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου. 

Τα παιδιά που απλώνουν χέρι, χέρι που έλεος ζητά 
από ανάγκη ποιός να ξέρει είναι άνθρωποι κι αυτά. 
Τις φιγούρες μας τις γκρίζες χρωματίζουν τα παιδιά 
βάζουν κίτρινο, γαλάζιο και μια κόκκινη καρδιά. 

Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου 
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου. 

Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου 
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου. 

Δώσε και εσύ την ψυχή, την καρδιά σου 
Νοιώσε πως είναι και εκείνα παιδιά σου


Μουσική: Αλέξη Παπαδημητρίου, Στίχοι: Φίλιππα Νικολάου (Polygram 1985).


Τραγουδούν:
Γιάννης Πάριος, Ελπίδα, Χριστιάνα, Τάνια Τσανακλίδου, Βλάσσης Μπονάτσος, Βίκυ Μοσχολιού, Άννα Βίσση, Δούκισσα, Δημήτρης Μητροπάνος, Μαρινέλλα, Φίλιππας Νικολάου, Δάκης, Κώστας Χατζής, Χάρις Αλεξίου, Ελένη Δήμου, Λίτσα Διαμάντη, Μπέσυ Αργυράκη, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Κώστας Τουρνάς, Αντώνης Καλογιάννης, Αλέκα Κανελλίδου, Ρόμπερτ Ουίλιαμς, Τόλης Βοσκόπουλος, Γιώργος Πολυχρονιάδης & Πασχάλης. Στο πρώτο ρεφραίν σολάρει ο Χάρης Βαρθακούρης.


Δεν υπάρχουν σχόλια: