«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

4 Οκτωβρίου: Παγκόσμια ημέρα των ζώων! Ένα video που πρέπει να δούμε όλοι...!


 Παγκόσμια Ημέρα Ζώων

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος. 

«Ο πολιτισμός ενός έθνους κρίνεται από το πώς φέρεται στα ζώα του…» είπε ο Μ. Γκάντι. 

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1931 σ΄ ένα συνέδριο περιβαλλοντολόγων στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου (διαβάστε περισσότεραεδώ).

Το ερώτημα που συχνά απασχολεί τον χριστιανικό κόσμο είναι αν τελικά, παρά τη δεδομένη αρνητική θέση του χριστιανισμού για τα ζώα, θα συμπεριληφθούν και αυτά στο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία και την ανακαίνιση του κόσμου κατά τα έσχατα; Τα ζώα εμφανίζονται σε ορισμένα κείμενα, τα οποία στηρίζονται κυρίως στο βιβλίο του Ησαΐα, να περιλαμβάνονται και αυτά στις εσχατολογικές προσδοκίες. Η εσχατολογική ειρήνη συνεπάγεται και αρμονική συνύπαρξη των διαφόρων ειδών της πανίδας (Ησ. 11:6-9 και 65:25). 

Δυστυχώς όμως, η χριστιανική παράδοση μετέτρεψε τη ζωική ποικιλότητα σε αντικείμενο κατώτερης θρησκευτικής σημασίας. Στην παραπάνω κατάσταση συνέβαλε και η αποκαλυπτική γραμματεία με τις αποτρόπαιες παραστάσεις καταστροφής, στις οποίες τις περισσότερες φορές συμμετέχουν ζώα, έστω και αν αυτά είναι μυθικά (για την χρήση των ζώων γενικά στην Κ.Δ. και στη μεταγενέστερη χριστιανική γραμματεία βλ. παλαιότερη εισήγησή μας στο Biblicum 2011-2012 και υπό έκδοση στο Δελτίο Βιβλικών Μελετών)

Από το σύνολο της χριστιανικής γραμματείας,
ειδικές γνώσεις σχετικά με τη ζωική ποικιλότητα έχουν μόνο ο Μέγας Βασίλειος και ο Ισίδωρος Σεβίλλης. Ο Βασίλειος αναφέρεται σε πολλά ζώα με λεπτομέρειες στις τρεις τελευταίες από τις εννέα ομιλίες του εἰς τήν Ἐξαήμερον. 

Από αυτές η έβδομη ασχολείται με τα ερπετά (περὶ ἑρπετῶν), η όγδοη με τα πουλιά και τα θαλάσσια είδη (περὶ πτηνῶν καὶ ἐνύδρων) και η ένατη με τα ζώα της ξηράς (περὶ χερσαίων). Ο Ισίδωρος Σεβίλλης έγραψε στη λατινική το εγκυκλοπαιδικό έργο Ετυμολογίες (Etymologiae, PL 82, 73-728) κατά τον 7ο αι. μ.Χ., στο οποίο χρησιμοποίησε κυρίως τον Φυσιολόγο, τον Αμβρόσιο, τον Ιερώνυμο και τον Αυγουστίνο. 

Στηρίχθηκε επίσης στις παρατηρήσεις προγενέστερων Λατίνων συγγραφέων με ειδικές γνώσεις για την πανίδα, κυρίως του Πλινίου του πρεσβύτερου (Naturalis Historia) και του Γάιου Ιούλιου Σολίνου (Collectanea rerum Μemorabilium. Το έργο είναι γνωστότερο με τον τίτλο: Polyhistor, καθώς αναθεωρήθηκε το αρχικό κείμενο του 3ου αι. και επανεκδόθηκε κατά τον 6ο και 7ο αι. μ.Χ.).

Ο Φραγκίσκος της Ασίζης (12ος-13ος αι. μ.Χ.) είναι αναμφισβήτητα ο γνωστότερος φυσιολάτρης άγιος.
Συχνά οι σύγχρονοι μελετητές του βίου του βρίσκουν σε αυτόν την καλύτερη απόδειξη ότι ο χριστιανισμός δεν βλέπει την υπόλοιπη κτίση ως κάτι που πρέπει να κυριαρχηθεί.



πηγή





«Τα ζώα» 
Ποτέ δε θα πειράξω τα ζώα τα καημένα· 

μην τάχα σαν εμένα, κι εκείνα δεν πονούν; 

Θα τα χαϊδεύω πάντα, προστάτης τους θα γίνω. 

Ποτέ δεν θα τ’ αφήνω στους δρόμους να πεινούν. 

Aν δεν μιλούν κι εκείνα κι ο λόγος αν τους λείπει,
μήπως δεν νιώθουν λύπη, δεν νιώθουν και χαρά; 

Μήπως καρδιά δεν έχουν, στα στήθη τους κρυμμένη, 
που τη χαρά προσμένει κι αγάπη λαχταρά; 

Aκόμα κι όταν βλέπω πως τα παιδεύουν άλλοι, 
εγώ θα τρέχω πάλι με θάρρος σταθερό, 

θα προσπαθώ με χάδια τον πόνο τους να γιάνω,
κι ό,τι μπορώ θα κάνω να τα παρηγορώ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ιωάννης Πολέμης (1862 - 1924) 
από το βιβλίο «Iωάννης Πολέμης, Πρώτα βήματα

πηγή



Με το ποίημα του Ιωάννη Πολέμη (1862 - 1924) «Τα ζώα» από το βιβλίο «Iωάννης Πολέμης, Πρώτα βήματα» (Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Bιβλίων, 1904) αποχαιρετούμε το 2012. Οι στίχοι του Πολέμη γραμμένοι 108 χρόνια πριν, με την αξιοσημείωτη μετρική άνεση, που χαρακτηρίζει το έργο του ποιητή συνοψίζουν το νόημα των όσων εμείς εδώ γράφουμε καθημερινά.

Κυρίως μιλούν για φιλευσπλαχνία, για συμπόνια, για κατανόηση, για φροντίδα.
Για την υποχρέωση μας να υπερασπιζόμαστε αυτά τα πλάσματα. Γιατί δεν γίνεται να μη μας αφορά, όταν άνθρωποι και ζώα γύρω μας υποφέρουν…

Μην αδιαφορείτε, να παλεύετε το άδικο, η αδιαφορία αντιστοιχεί με συμμετοχή στο έγκλημα και δυστυχώς τα εγκλήματα εις βάρος των ζώων παντού στην Ελλάδα σε καθημερινή βάση είναι αμέτρητα…


Δεν υπάρχουν σχόλια: