«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2013

Οι Άγιοι Μόδεστος και Φραγκίσκος, προστάτες των ζώων



Η συγκινητική σχολική έκθεση του Οικουμενικού Πατριάρχη για τα ζώα
Γραφείο Ειδήσεων Amen.gr




Η Ημέρα των Ζώων καθιερώθηκε το 1931 σ' ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.

Έκτοτε, η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.

Και στο ορθόδοξο αγιολόγιο όμως υπάρχει ξεχωριστή θέση για τον προστάτη του ζωικού βασιλείου που είναι ο Άγιος Μόδεστος, τη μνήμη του οποίου τιμά η Εκκλησία στις 16 Δεκεμβρίου.

Τα βιογραφικά στοιχεία του Αγίου Μοδέστου είναι αρκετά συγκεχυμένα. Για παράδειγμα, τον πατέρα του Ευσέβιο και τη μητέρα του Θεοδούλη από τη Σεβάστεια της Παλαιστίνης, τους θέλουν επί Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) να πεθαίνουν στη φυλακή, ενώ γνωρίζουμε ότι τα χρόνια της πατριαρχίας του Αγίου αυτού ήταν από το 632 μ.Χ. μέχρι το 634 μ.Χ.

Ο Άγιος Μόδεστος, ανακαίνισε τα Ιερά προσκυνήματα, που καταστράφηκαν από τους Πέρσες και ζήτησε τη συνδρομή των χριστιανών από την Ανατολή. Οσιακά αφού έζησε και πολλά για τους Αγίους τόπους αφού έκανε, απεβίωσε ειρηνικά.

Ο Άγιος φέρεται να προστατεύει τα ζώα, ιδιαίτερα αυτά που σέρνουν άροτρο. Στην εορτή του δεν «εορτάζουν» μόνο τα βόδια, αλλά κατά επέκταση όλα τα οικόσιτα ζωντανά. Σε πολλά μέρη γίνονται συλλείτουργα, αγιασμοί και αφού «ευλογηθούν - διαβαστούν» από τον παπά τα ζώα, φτιάχνονται κόλλυβα. Τελικά το δίνουν στα ζώα να το φάνε. 


Στην Λέσβο του Αγίου Μόδεστου, παίρνουν αγιασμό και ραντίζουν με αυτόν τα χωράφια τους, για να γλυτώσουν από τις ακρίδες και όλα τα άλλα κακά. Διαβάστε εδώ μια «ευχή του Aγίου Mοδέστου Eπισκόπου Iεροσολύμων, λεγομένη εις πάσαν θανατηφόρον ασθένειαν και βλάβην βοών, ίππων, όνων, ημιόνων, προβάτων, αιγών, μελισσών, και των λοιπών ζώων».
Ο Άγιος Φραγκίσκος δάσκαλος της πενίας και της αγάπης προς τα έμψυχα δημιουργήματα του Θεού

Ο Φραγκίσκος της Ασίζης (1181 ή 1182-3 Οκτωβρίου 1226) είναι άγιος της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, ιδρυτής του Τάγματος των Φραγκισκανών. Διωγμένος και αποκληρωμένος από τον πατέρα του, έγινε ερμηνευτής των αισθημάτων που ήταν διαδεδομένα στην εποχή του: κήρυξε την ισότητα, την ειρήνη, την περιφρόνηση του πλούτου και την υπεροχή της φτώχειας, την αγάπη προς όλα τα δημιουργήματα του Θεού, έμψυχα και άψυχα, τη στοργή στους λεπρούς. 

Ο ίδιος κυκλοφορούσε ντυμένος με ένα χιτώνα, δεμένο στη μέση με ένα σκοινί (αυτό το είδος ενδυμασίας έχουν και σήμερα οι μοναχοί του τάγματός του).

Όταν πέθανε, τον έθαψαν σε ναό που μόλις είχε χτιστεί. Ανακηρύχτηκε άγιος το 1228 από τον Πάπα Γρηγόριο Θ΄. 

Η μνήμη του τιμάται στις 4 Οκτωβρίου.

Ο Πάπας Φραγκίσκος, κατά κόσμο Γιόργκε Μάριο Μπεργκόλιο επέλεξε το όνομα του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης για την παπωσύνη του.

Ο άνθρωπος και τα ζώα - 
Σκέψεις του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια έκθεση του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου που την έγραψε σαν μαθητής της Γ΄Γυμνασίου το Σχολικό έτος 1953-54 στο Γυμνάσιο της γενετειράς του ΄Ιμβρου και συμπεριλαμβάνεται στο Βιβλίο του "ΟΤΕ ΗΜΗΝ ΠΑΙΔΙΟΝ",  Εκδόσεις Καστανιώτη ).





«Ο πάνσοφος Δημιουργός ως κορωνίδα των κτισμάτων Του έπλασε τον άνθρωπον,δια να διαφέρη από τα άλογα ζώα.Είναι λοιπόν και ο άνθρωπος και τα ζώα και όλα όσα βλέπουμε γύρω μας δημιουργήματα του παντοδυνάμου Θεού.Και άλλα μεν εξ αυτών ο Θεός επροίκισενδια δυνατοτήτων και χαρισμάτων μικράς αξίας,άλλα δε δια χαρισμάτων μεγαλυτέρας αξίας.Τον άνθρωπον όμως,το λογικόν αυτό όν,έπλασε "κατ΄εικόνα και καθ΄ομοίωσιν Αυτού" δια να εξομοιωθή αργότερον πρός Αυτόν.



Τα ζώα είναι βοηθοί του ανθρώπου.Και αν ακόμη κανείς δεν το εννοή ,τα ζώα τον βοηθούν εις όλον τον βίον του.Πολλάκις όμως ο άνθρωπος φαίνεται αχάριστος πρός αυτά.Τα τυρρανεί και δεν διστάζει ενίοτε να τα φονεύει.Τα βλέπει με περιφρόνησιν και τα βασανίζει,ενώ και ο μικρός εκείνος σκώληξ προσφέρει πολυτιμοτάτην βοήθειαν εις τον άνθρωπον,σκάπτει την γην και κάθε φύλλον το οποίον εισέεχεται εις την οπήν αυτήν σήπεται και κάμει γονιμωτέραν την γην.

Επίσης τα οικιακά ζώα μας δίδουν τροφήν και τόσας άλλας χρησίμους ύλας, χρησιμεύουν ως υποζύγια και εν γένει αποτελούν σπουδαιότατον βοηθό του ανθρώπου.Τέλος και αυτά τα θηρία,τα οποία θεωρεί ο άνθρωπος ως εχθρούς του και προσπαθεί παντοιοτρόπως να τα εξολοθρεύσει,είναι ενίοτε ωφέλιμα εις αυτόν.Ο άνθρωπος λοιπόν ζει πάντοτε με την βοήθειαν των ζώων.Τα ζώα όμως και χωρίς ακόμα να τα βοηθήσει ο άνθρωπος δύναται να ζήσουν ελεύθερα εν τη φύσει.Οποία πλάνη λοιπόν,να νομίζωμεν οτι τα ζώα έχουν ανάγκην της βοήθειάς μας και όχι ημείς εκείνων! Και αν εκ πρώτης όψεως φαίνεται οτι τα ζώα δεν δύνανται να ζήσουν χωρίς την βοήθειαν του ανθρώπου,είναι διότι τα εξημερώσαμεν και τα εκμεταλλευόμεθα.

Εξ όλων αυτών εξάγομεν το συμπέρασμα οτι πρέπει να είμεθα ζωόφιλοι,οχι όμως εις υπέρτατον βαθμόν,όπως-δυστυχώς-συμβαίνει με μερικούς διότι τότε η ζωοφιλία μας καταντά υπερβολή και το χειρότερον ακόμα πάθος αθεράπευτον.


Πολλοί ποιηταί ηγάπησαν και εξύμνησαν τα ζώα και την αξίαν των,μεταξύ των οποίων διακρίνεται ο λεπτός εις τα αισθήματα του Ζαχαρίας Παντωνίου.

Ενθυμούμαι το εξής τετράστιχον απο το Δημοτικόν,το οποίον μου δίδει την δύναμιν να αγαπώ τα ζώα με όλην μου την ψυχήν και να μη τα ωασανίζω,όπως έπρατα όταν ήμουν μικρός:

Μη τα ζώα βασανίζεις

και κτυπάς και αφανίζεις,

όπως εσύ,κι αυτά επίσης

νεύρα έχουσι κι αισθήσεις. Ας αγαπώμεν λοιπόν εις το εξής όλοι μας τα ζώα δια να μας αγαπά ο Θεός,του οποίου είναι κτίσαματα».

ΣΤΗΝ ΛΕΡΟ 


ΣΤΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ 


ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ



















"κλίκ" επι του κειμένου, για μεγέθυνση


Μήνυμα του Πατριάρχη για την Ημέρα των ζώων


Σημ: Οι πληροφορίες για τους βίους των Αγίων Μοδέστου και Φραγκίσκου προέρχονται από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή και την ιστοσελίδα www.wikipedia.org



Δεν υπάρχουν σχόλια: