«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Οι πεταλούδες πίνουν δάκρυα χελώνας!




Ακούγεται ποιητικό όμως είναι αληθινό. Οι πεταλούδες –και σπανιότερα οι μέλισσες- στον δυτικό Αμαζόνιο πετούν γύρω από τα κεφάλια των χελώνων για να πιούν τα δάκρυά τους.
Σύμφωνα με μελέτη του Δρ. Phil Torres από το ερευνητικό κέντρο Tambopata στο Περού, ο λόγος είναι ότι τα δάκρυα της χελώνας περιέχουν άλατα και κυρίως νάτριο, ένα σημαντικό μέταλλο, δυσεύρετο για τις πεταλούδες στην περιοχή.

Σε αντίθεση με τις πεταλούδες,
οι χελώνες προσλαμβάνουν αρκετό νάτριο μέσω της κρεατοφαγικής διατροφής τους, καθώς το κρέας περιέχει σημαντικές ποσότητες άλατος.

Τα φυτοφάγα ζώα στον Αμαζόνιο
ωστόσο δεν είναι το ίδιο τυχερά και πολλές φορές δυσκολεύονται σημαντικά για να εφοδιαστούν με ικανοποιητικές ποσότητες νατρίου και άλλων μετάλλων.

Όπως δήλωσε ο Geoff Gallice,
εντομολόγος στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Φλόριντα, οι χελώνες δεν αποτελούν την μοναδική πηγή αλάτων για τις πεταλούδες, οι οποίες παίρνουν τα συστατικά που χρειάζονται και από τα ούρα των ζώων, τους βάλτους και τον ιδρώτα.

Η περιοχή του δυτικού Αμαζονίου παρουσιάζει χαμηλότερες συγκεντρώσεις νατρίου συγκριτικά με πολλές περιοχές της Γης, γιατί απέχει πάνω από 1.600 χλμ από τον Ατλαντικό Ωκεανό, πρωταρχική πηγή άλατος, ενώ τα σωματίδια μετάλλων που μεταφέρονται μέσω του αέρα μπλοκάρονται δυτικά από την οροσειρά των Άνδεων.

Σκόνη και σωματίδια μεταφέρονται στον Αμαζόνιο
από τα ανατολικά, ορισμένες φορές και από τη βόρεια Αφρική, ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος τους εξαφανίζεται από τον αέρα λόγω της βροχής πριν προλάβουν να φτάσουν στον δυτικό Αμαζόνιο. 

Σε ό,τι αφορά το ερώτημα αν αυτή η διατροφική συνήθεια των πεταλούδων έχει αρνητική επίπτωση στις χελώνες, οι επιστήμονες εκτιμούν πως όχι, πέραν του γεγονότος ότι καθιστά τα ερπετά πιο ευάλωτα στους θηρευτές γιατί εμποδίζεται η όρασή τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: