Θεολόγου – Φιλολόγου
Μ.Α. Θεολογίας, Phd Θεολογίας
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Σημαίνουσα καί ξεχωριστή μορφή στό χῶρο τῆς νεοελληνικῆς λογοτεχνίας θεωρεῖται ὁ «Ἅγιος τῶν Γραμμάτων», ὁ Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911). Ἡ παρακαταθήκη του εἶναι μεγάλη καί τό ἔργο του ἐξακολουθεῖ νά μαγεύει τούς ἀναγνῶστες ἀκόμη καί τῆς σύγχρονης ἐποχῆς. Ἑκατό χρόνια μετά τήν κοίμησή του τά ἔργα του συνεχίζουν νά μεταφράζονται καί νά ἐπανεκδίδονται μεταφέροντας τίς σκέψεις καί τά γραφόμενα τοῦ Παπαδιαμάντη σέ κάθε γωνιά τῆς γῆς.Τά ἔργα του ἀποτελοῦν ἄριστα ἠθογραφήματα καί πλούσιες πηγές λαογραφίας. Ἔχοντας σάν σκηνικό τή μικρή κοινωνία τῆς Σκιάθου, ἐμπλουτίζει τά ἔργα του μέ πολλά κοινωνικά καί ἠθογραφικά στοιχεία τῆς ἑλληνικῆς ὑπαίθρου καί ἰδιαίτερα τῆς νησιώτικης κοινωνίας. Θά μποροῦσε κάποιος νά ὑποστηρίξει ὅτι τά περισσότερα ἔργα του ἔχουν χαρακτήρα ψυχογραφικό. Ὁ Παπαδιαμάντης ἀναλύει λεπτομερῶς τό χαρακτήρα τῶν πρωταγωνιστῶν του.
Δέ μένει μόνο σέ μία ἐπιφανειακή ἐξωτερική περιγραφή τῶν ἡρώων του. Μᾶς παρουσιάζει τίς σκέψεις καί τίς πράξεις τους ἐπιχειρώντας νά διεισδύσει στά βάθη τοῦ ψυχολογικοῦ τους κόσμου. Ταυτόχρονα μαζί μέ τήν παρουσίαση τῶν συναισθημάτων τους ἀλλά καί τῆς γενικότερης προσωπικότητάς τους, παρέχει στόν ἀναγνώστη λεπτομέρειες τοῦ περιβάλλοντος καί τῶν συνθηκῶν μέσα στό ὁποῖο ἀνατράφηκαν καί ἔζησαν οἱ ἑκάστοτε παπαδιαμαντικοί χαρακτῆρες.
Ἡ ἐπιλογή τοῦ ἔργου «Φόνισσα» γιά τή συγκεκριμένη ἐργασία ἔγινε, γιατί τό προαναφερθέν ἔργο μπορεῖ νά θεωρηθεῖ ὡς μία τραγωδία μέ τόν Ἀριστοτελικό ὁρισμό τοῦ ὅρου, ἡ ὁποία κρατᾶ συνεχῶς ἀμείωτο τό ἐνδιαφέρον τοῦ ἀναγνώστη.
Η συνέχεια, εδώ.
2 σχόλια:
Νικόλαος Οικομινάκος: Πάντα θεωρούσα τον Παπαδιαμάντη σπουδαίο συγγραφέα. Η ανάλυση της Δρ. Αρτέμη κατάφερε να ενεργοποιήσει ακόμα πιο ευαίσθητες χορδές μου και να κάνει πιο διεισδυτική τη σκέψη, όταν μελετώ το συγκεκριμένο συγγραφέα. ΜΠΡΑΒΟ, ΜΠΡΑΒΟ κ. Περδετζόγλου για την ανάρτηση αυτής της μελέτης.
Σας ευχαριστώ θερμά για το λίαν ευγενές σχόλιό σας. Να είσθε πάντα καλά.
Δημοσίευση σχολίου