Περί θυμού

Φωτο: atronet.gr

Οσίου Ιωάννη του Σιναΐτου

Στην αρχή του δρόμου για να νικήσεις το θυμό, σωπαίνουν τα χείλη σου, ενώ η καρδιά σου είναι ταραγμένη. Στα μισά του δρόμου, σωπαίνουν οι σκέψεις ενώ η ψυχή σου έχει ελαφριά ταραχή. Και στο τέρμα έχεις ακύμαντη γαλήνη ενώ φυσούν ακάθαρτοι άνεμοι.

Οργή είναι να μένεις προσκολλημένος σε κάποιο κρυμμένο μίσος, δηλαδή να επιμένεις να θυμάσαι το κακό που σου έκαναν. 

Οργή είναι να θέλεις να κάνεις κακό, σ’ αυτόν που σε πλήγωσε.

Θυμός είναι ευμετάβολη συμπεριφορά και ασχημοσύνη της ψυχής.

Ακρότατο όριο πραότητας: και μπροστά σου ακόμα όταν βρίσκεται αυτός που ερεθίζει, εσύ να έχεις διάθεση γαλήνια και αγαπητική γι΄αυτόν στην καρδιά σου. 

Αντίστοιχα, ακρότατο όριο θυμού: και μόνος σου όταν είσαι, να τα βάζεις, με λόγια και κινήσεις, με αυτόν που σε στεναχώρησε και να γίνεσαι θηρίο.


Πηγή: isagiastriados.com

πηγή-diakonima.gr