«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Κυριακή 18 Μαΐου 2014

Ομηρικές Κάλπες



κάλπιν ἐχούσῃ.
20
η Οδυσσείας


'Απαξ παρ΄Ομήρω, η λέξη ΚΑΛΠΗ μοναδική στα Ομηρικά Έπη. 
Την συναντούμε μαζί με τον Οδυσσέα, όταν την Αθηνά, στο νησί των Φαιάκων, με την μορφή κορασίδος απαντά, που στα χέρια της μαζί με την σοφία, την κρατά.


Με την κάλπη στα χέρια της Αθηνάς
ομοία με κορασίδα παρθενία

δύοντος Ηλίου
να ερωτάται από τον ναυαγό Οδυσσέα:
Που είναι το παλάτι της βουλής
των Ηγήτορων Φαιάκων
ενός Αλκίνοου στον δρόμο των Ενάρετων ανθρώπων;
Δείξε μου τον Δρόμο!
Τήλοθεν…από πολύ μακριά έρχομαι….



….ἀλλ’ ὅτε δὴ ἄρ’ ἔμελλε πόλιν δύσεσθαι ἐραννήν,
ἔνθα οἱ ἀντεβόλησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη

παρθενικῇ εἰκυῖα νεήνιδι κάλπιν ἐχούσῃ.
20
στῆ δὲ πρόσθ’ αὐτοῦ· ὁ δ’ ἀνείρετο δῖος Ὀδυσσεύς·
“ὦ τέκος, οὐκ ἄν μοι δόμον ἀνέρος ἡγήσαιο
Ἀλκινόου, ὃς τοῖσδε μετ’ ἀνθρώποισιν ἀνάσσει;
καὶ γὰρ ἐγὼ ξεῖνος ταλαπείριος ἐνθάδ’ ἱκάνω
τηλόθεν ἐξ ἀπίης γαίης· τῶ οὔ τινα οἶδα
ἀνθρώπων, οἳ τήνδε πόλιν καὶ ἔργα νέμονται.

στο παλάτι του Αλκίνοου


Ψηφοθεσία στο νησί των Φαιάκων

Ποιός είναι ο Αλκίνοος πρόεδρος του ευδαίμονος λαού της Σχερίας;

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Αλκίνοος (ή και Αλκίνους) είναι γνωστός κυρίως ο βασιλιάς των Φαιάκων,
γιος τουΝαυσίθοου και της πανέμορφης Περιβοίας. Από τον πατέρα του, ο Αλκίνοος ήταν εγγονός του θεού της θάλασσαςΠοσειδώνα, ενώ από τη μητέρα του ήταν εγγονός του βασιλιά των Γιγάντων Ευρυμέδοντα

Σύμφωνα με επικρατέστερη εκδοχή του μύθου (όπως αναφέρουν και τα περισσότερα μυθολογικά λεξικά), η Περίβοια ήταν η μητέρα του Ναυσίθοου (από τον Ποσειδώνα) και όχι η γυναίκα του. 

Αδελφός του Αλκίνοου ήταν ο Ρηξήνορας, που σκοτώθηκε όμως από τονΑπόλλωνα, οπότε μετά τον θάνατο του Ναυσίθοου ο Αλκίνοος ανέβηκε στον θρόνο των Φαιάκων και πήρε ως σύζυγό του τη μονάκριβη κόρη του αδελφού του, την Αρήτη. Μαζί της απέκτησε μία κόρη, τη Ναυσικά, και πέντε γιους.

Ο Αλκίνοο
ς είναι ο τύπος του ευτυχισμένου βασιλιά των ομηρικών χρόνων, που ζει ειρηνικά με τους γειτονικούς λαούς και απολαμβάνει τα αγαθά του ανάμεσα στους φιλήσυχους υπηκόους του, τους οποίους κυβερνά ως πρόεδρος ενός συμβουλίου αποτελούμενου από 12 άλλους άρχοντες, ως ίσος προς εκείνους και όχι ως μέλος μιας ανώτερης τάξεως (Παπαρρηγοπούλου-Καρολίδου: Ιστορία του Ελληνικού `Εθνους, τ. Α΄, σελ. 78).

Το νησί των Φαιάκων ήταν η Σχερία, που ταυτίζεται παραδοσιακά με τη σημερινή Κέρκυρα.
Τα πολυτελέστατα ανάκτορα του Αλκινόου, εκεί τα περιγράφει λεπτομερώς ο Όμηρος στην Οδύσσεια (ραψωδία η, στίχοι 82-102), όπως τα είδε ο Οδυσσέας όταν κατέφυγε εκεί ως ναυαγός οδηγημένος από τη Ναυσικά. 

Οι τοίχοι τους έλαμπαν από τη χάλκινη επένδυσή τους, ενώ το εσωτερικό τους γυάλιζε από τον άργυρο και τον χρυσό. Στις δύο πλευρές της εισόδου υπήρχαν δύο μαλαματένιοι (αργυρόχρυσοι) σκύλοι, έργα του ίδιου του θεούΗφαίστου, «τον πύργο να φυλάγουνε του Αλκίνου του μεγάλου / αθάνατοι κι αγέραστοι για πάντα και για πάντα» (μετάφραση Αργύρη Εφταλιώτη). Παρακάτω (η 112-119), ο Όμηρος περιγράφει και τους κήπους του Αλκινόου, στους οποίους κυριαρχούσαν τα οπωροφόρα δέντρα.
(ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)


Στο νησί του Αλκίνοου και της Αρήτης συναντούμε μαζί με τον Οδυσσέα ύστερα
από ένα βασανιστικό ταξίδι του νου οδυσσειακό, για πρώτη φορά ανθρώπους ανθρώπινα δικαιώματα δημοκρατία βουλή φιλοξενία λόγο διάλογο ερωτήσεις απαντήσεις εξηγήσεις βοήθεια αξιοπρέπεια ανθρωπιά. Ο Αλκίνοος έχει σύζυγο την άρητη Αρετή.


ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ χωρίς ενάρετο λαό και ενάρετους κυβερνήτες ποιούντες ήθος, 
δεν υφίσταται σε κανένα χώρο, χρόνο,  χωροχρόνο, νησί, πόλη, πολιτεία,  χώρα και περιοχή,
 γιατί η ωραιότης, η ομορφιά, είναι θέμα σχήματος ήθους αισθητικής και ηθικής.


Ομηρικές Συναρμολογούμενες Αδαμάντινες Δημοκρατίες

Θέλει αρετή και γνώση η αληθινή δημοκρατία, αυτοπειθαρχία με πειθώ και ανθρώπους με ενδο ορμονικό
ενεργειακό πλέγμα αρμονικό, μου είπε κρατώντας στο χέρι του ,όχι την ράβδο του Ερμή αλλά ένα συναρμολογούμενο από πέτρες κοχύλια φύλλα σπόρους κόμπους σπάγγο σχοινί ενωμένα μαζί και ταυτόχρονα χωριστά ισότιμα ανόμοια και διαφορετικά.

Όμορφοι Πολίτες ή άβουλη μάζα άμορφα ποδηγετούμενη;

Δεν υπάρχουν σχόλια: