«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Η μάχη της αλαζονικής Αράχνης, με τη θεά Αθηνά


Η μάχη της αλαζονικής Αράχνης με τη Θεά Αθηνά 
και η κατάρα της Παλλάδας, 
που την καταδίκασε να ζει κρεμασμένη και ταπεινωμένη... 



Η Αράχνη ήταν η κόρη του Ίδμωνα και ζούσε στη Λυδία της Μικράς Ασίας, μια πόλη ξακουστή για τα υφαντά της. Έτσι η Αράχνη, έγινε κι εκείνη μια εξαιρετική υφάντρα, σε σημείο που ακόμα και οι Νύμφες πήγαιναν να θαυμάσουν τα έργα της. 

Όλοι πίστευαν ότι είχε διδαχθεί την τέχνη από την Αθηνά Εργάνη. Η θεά Αθηνά μαζί με τον Ήφαιστο ήταν προστάτες όλων των συντεχνιών. 

Η ίδια όμως ήταν και θεά της υφαντουργίας, γι” αυτό συχνά τη βλέπουμε σε παραστάσεις να κρατάει αδράχτι. Η Αράχνη βέβαια δεν παραδέχθηκε ποτέ ότι το ταλέντο της το όφειλε στη θεά. 

Τόλμησε μάλιστα να συγκριθεί μαζί της, λέγοντας ότι ήταν πολύ καλύτερη και θα τη νικούσε σε οποιαδήποτε αναμέτρηση. 

Η έπαρση και η αλαζονεία της υφάντρας απογοήτευσαν την Αθηνά, η οποία έκανε μια ύστατη προσπάθεια να τη συνετίσει. 

Μεταμφιέστηκε σε γριά και συμβούλευσε την Αράχνη να αντιληφθεί τη διαφορά ανάμεσα σε μια θνητή και σε μια θεά και τη συμβούλευσε ότι είναι ύβρις να προσπαθεί κάποιος θνητός να αναμετρηθεί με τους θεούς.

Η Αράχνη συνέχισε την αλαζονική συμπεριφορά,
λέγοντας ότι σε περίπτωση μονομαχίας θα τη νικούσε...






Η αναμέτρηση και η τιμωρία 

Η Αθηνά τότε αποκαλύφθηκε και οι δυο γυναίκες αναμετρήθηκαν στην τέχνη που ήξεραν καλά. 

Η Αθηνά κέντησε τα δικά της κατορθώματα. Δημιούργησε ένα έργο για τη διαμάχη της με τον Ποσειδώνα και σκηνές από βίους θνητών που διέπραξαν ύβρη απέναντι στους θεούς. 

Η Αράχνη αντίθετα, με ιδιαίτερο θράσος απεικόνισε τις ερωτικές ατασθαλίες των θεών, που αποπλανούσαν θνητές, αφού πρώτα εξαπατούσαν τα υποψήφια θύματά τους. 

Η Αθηνά εξοργίστηκε με την έπαρση της υφάντρας και έσκισε το υφαντό της. Όταν όμως είδε το υφαντό της, θαύμασε την τεχνική και το ταλέντο της Αράχνης....

Δεν έδειξε το παραμικρό και τη χτύπησε στο πρόσωπο. Το βαρύτερο όμως για την Αράχνη ήταν ότι η θεά έσκισε το υφαντό της. 

Λίγο αργότερα, η πληγωμένη και ταπεινωμένη υφάντρα προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή της και κρεμάστηκε.



Η Αθηνά που δεν περίμενε αυτή την εξέλιξη, χαλάρωσε τη θηλειά και μετέτρεψε το σώμα της, σε αρθροπόδα αράχνη ρίχνοντας πάνω της ακόνιτο, που ακόμα και σήμερα θεωρείται το πιο δηλητηριώδες φυτό στην Ευρώπη. 

Η θεά δεν την άφησε να πεθάνει. Τη μεταμόρφωσε μ' αυτό το δηλητήριο, σε έντομο και την καταράστηκε να ζει πάντα κρεμασμένη, εξασκώντας την τέχνη της και να βρίσκεται πάντα κάποιος που να χαλάει τον ιστό της.

Μια δεύτερη εκδοχή του μύθου
λιγότερο αποδεκτή, κάνει λόγο για μια νεαρή κοπέλα υφάντρα,
που την έλεγαν Αράχνη. Η βαριά άρρωστη μητέρα της την παρακαλούσε να πάει να τη δει έστω για τελευταία φορά, αλλά η κόρη δεν είχε χρόνο, γιατί ύφαινε στον αργαλειό. 

Τότε η μητέρα της λίγο πριν πεθάνει, την καταράστηκε να γίνει έντομο και να υφαίνει μια ολόκληρη ζωή τον ιστό...


Δεν υπάρχουν σχόλια: