Ο ενάρετος Γέρων

Κάποια μέρα επισκέφθηκα ένα μικρό, και φτωχικό κελί. Εκεί ζει φτωχικά, απλά, ένας ιερομόναχος. Λέω φτωχικά, διότι δεν είχε τί να με κεράσει. Μού προσέφερε μόνο δύο-τρία σύκα, τα όποια τα έκοψε εκείνη την στιγμή από μία συκιά πού είχε στον κήπο του. Τα θαυμαστά μ' αυτόν τον ιερομόναχο είναι τα έξης:

1) Ενώ στο κελί του υπήρχε μία ακαταστασία, δηλαδή, δεν χρησιμοποιούσε, π.χ. σκούπα και φυσικά δεν είχε λουτρό, αυτός ήταν καθαρός, τουτέστιν τα ράσα του ήταν πεντακάθαρα.

2) Έπεσε κάποτε από την σκεπή τού κελιού του, από ύψους 6-7 μέτρων, και έμεινε μόνος του 6 ώρες σε αφασία και μετά χωρίς γιατρό σηκώθηκε και πήγε στο Μοναστήρι.

3) Όταν τον επισκέφθηκα ήταν αρχές Σεπτεμβρίου και μου είπε:
— Πέρυσι τον Σεπτέμβριο απουσίασα για λίγες μέρες και ήλθε κάποιος, έσπασε το τζάμι από το παράθυρο του κελιού μου με σκοπό να πάρει ότι βρει. Όμως δεν βρήκε τίποτε. Όταν επέστρεψε επειδή δεν είχα τζάμι, έβαλε αυτό το χαρτοκούτι.

Άρα, αγαπητέ άναγνώστα, ό εν λόγω Γέροντας, πέρασε ένα ολόκληρο έτος, τουτέστιν και τον δριμύ χειμώνα, με σπασμένο το τζάμι. Και επί πλέον να σου ειπώ Ζωσιμά, μέσα από το παράθυρο πού ήταν καλυμμένο με το χαρτόκουτο, ήταν το κρεβάτι και το προσκέφαλο του.

4) Ό εν λόγω Ιερομόναχος ερχόταν συχνά, δηλαδή κάθε είκοσι μέρες, στην Ιερά Μονή του Αγίου Παντελεήμονα, όπου έλεγε τούς λογισμούς του, τουτέστιν εξομολογείτο στον πατέρα Γαβριήλ τον Μολδαβό. Κάποια ήμερα συνάντησα τον ανωτέρω ιερομόναχο στον άρσανά τού Μοναστηριού. 

Εκεί στον άρσανά, μέχρι να έλθει το πλοίο, όπου θα έπιβιβάζετο για να επιστρέψει στο κελί του, μού μίλησε διορατικά. Δηλαδή, για λίγα λεπτά της ώρας μού μίλησε συμβουλευτικά για ένα θέμα πού με απασχολούσε εκείνο τον καιρό. Ύπ' όψιν, δεν του είπα ότι με απασχολεί το τάδε θέμα. Αυτός μόνος του άρχισε να ομιλεί και φυσικά κατηύθυνε την συζήτησι ή μάλλον περιέφερε τον μονόλογο του γύρω από τον λογισμό μου.

πηγή-apantaortodoxias