«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Ω! Τι κόσμος μπαμπά!







Σε τι κόσμο, μπαμπά, μ’ έχεις φέρει να ζήσω, 
δε μου κάνει, μαμά, επιστρέφεται πίσω. 

Σε τι κόσμο, μπαμπά, μ’ έχεις φέρει να ζήσω, 
με στενεύουν λουριά, πώς να τον συνηθίσω.

Τόσος κόπος γιατί, τόσο αίμα και δάκρυ,
να μπορούσα με κάτι να τον κάνω καπνό. 

Όλα τέλειωσαν πια, όλα πήγαν χαμένα, 
ένα μένει σ’ εμένα, να του βάλω φωτιά.

Ω! τι κόσμος μπαμπά, ποιοι τον σκάρτεψαν τόσο,
να 'ναι όλα στραβά, τον πουλώ όσο όσο.

Κάνε κάτι μπαμπά, δεν αντέχω, θα φύγω, 
είναι κρίμα μαμά, άλλαξέ τον και λίγο.

Τόσος κόπος γιατί, τόσο αίμα και δάκρυ,
να μπορούσα με κάτι να τον κάνω καπνό.

Όλα τέλειωσαν πια, όλα πήγαν χαμένα, 
ένα μένει σ’ εμένα, να του βάλω φωτιά. 


ΣΤΙΧΟΙ: ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΥΡΣΕΛΑΣ
ΜΟΥΣΙΚH: ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΤΖΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: