«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Παξοί. Το μαργαριτάρι του Ιονίου

Αξιοθέατα στην Παξό και την Αντίπαξο

Γάιος

Πρώτη στάση στους Παξούς είναι ο γραφικός Γάης, η πρωτεύουσα και το κεντρικό λιμάνι του νησιού, ο οποίος χωρίζεται με ένα στενό κανάλι από το φυσικό κυματοθραύστη του, τον Άγιο Νικόλαο, στον οποίο είναι χτισμένο Βυζαντινό κάστρο, φρούριο της εποχής. 

Στο Γάη αξίζει να επισκεφτείτε το αγγλικό κυβερνείο στην αποβάθρα του παλιού λιμανιού, την εκκλησία της Αναλήψεως και το Μουσείο των Παξών. Σε αυτό, μεταξύ άλλων, μπορείτε να δείτε ευρήματα από την προϊστορική εποχή και τα κλασικά χρόνια μέχρι και το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.



Προχωρώντας νότια
και διασχίζοντας τους απέραντους ελαιώνες του νησιού μπορείτε να κατευθυνθείτε προς τον Οζιά, τον παλαιότερο οικισμό του νησιού και δείτε τα ερείπια της παλαιοχριστιανικής βασιλικής του Αγίου Στεφάνου. 

Στο νοτιότερο άκρο των Παξών, βρίσκεται μια από τις ομορφότερες τοποθεσίες των Παξών, το θαλάσσιο στενό Μογγονησίου – Καλτσονησίου. Στο Καλτσονήσι θα δείτε το εκκλησάκι του Άγιου Σπιρύδωνα που χρονολογείται από το 1686.
Λογγός


Σε απόσταση πέντε χιλιομέτρων από το Γάη, ο Λογγός είναι ένα μικρό γραφικό χωριό χτισμένο ανάμεσα σε πεύκα και ελιές, το οποίο αξίζει να επισκεφτείτε για την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής αλλά και για τις ψαροταβέρνες και τα μπαράκια του.
Λάκκα

Η Λάκκα βρίσκεται στο βορειότερο ακρωτήρι του νησιού και οφείλει το όνομά της στους Σουλιώτικης καταγωγής κατοίκους της, οι οποίοι κυνηγημένοι από τον Αλή Πασά των Ιωαννίνων κατέφυγαν στους Παξούς και τους Αντίπαξους. 

Στη Λάκκα θα βρείτε το πέτρινο φάρο ο οποίος χτίστηκε το 1832, έχει ύψος 36 μέτρα και υψώνεται 108 μέτρα από τη στάθμη της θάλασσας.


Η δυτική πλευρά του νησιού

Ένα από τα χαρακτηριστικά του νησιού
είναι και η μορφολογία του εδάφους του. Ενώ οι ανατολικές ακτές είναι σχετικά ομαλές, οι δυτικές είναι εξαιρετικά απότομες, σχηματίζοντας κατακόρυφους γκρεμούς, σπήλαια και θαλάσσιες αψίδες. Χαρακτηριστική είναι η σπηλιά που βρίσκεται κάτω από τον οικισμό Βασιλάτικα μέσα στην οποία κρύφτηκε το υποβρύχιο Παπανικολής κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. 

Είτε προσβάσιμες από το νησί, είτε προσβάσιμες με βάρκα, στη δυτική πλευρά του νησιού σας περιμένουν πολλές πανέμορφες παραλίες για να τις ανακαλύψετε.


Οι στέρνες


Παρόλο που οι βροχές είναι πολλές στους Παξούς, η σύσταση του εδάφους δεν επιτρέπει την κατακράτηση του νερού. Γι' αυτό το λόγο οι Παξινοί σμίλεψαν το βράχο και έφτιαξαν πελεκητές στέρνες από τις οποίες τροφοδοτούσαν πηγάδια, που κατασκεύαζαν οι ίδιοι για να αποθηκεύουν το νερό.





Ιαματικές πηγές

Στους Παξούς, οι ιαματικές πηγές είναι γνωστές από τα αρχαία χρόνια, πηγάζουν από το υπέδαφος και χύνονται στη θάλασσα. Οι περισσότερες από αυτές είναι θειούχες και έχουν αξιοποιηθεί με πισίνες όπου χρησιμοποιούνται για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, ιδιαίτερα σε παθήσεις ρευματικές και δερματικές.


Αντίπαξοι
Με ελάχιστους κατοίκους, αλλά πλούσια βλάστηση. Στους Αντίπαξους, εκτός από μια αγγλική δεξαμενή του 1833, θα βρείτε και μια από τις ομορφότερες παραλίες, όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και του κόσμου, το Βουτούμι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: