Ο λόγος για τον Άγιο Βασίλη. Χιλιάδες άπιστοι σε όλον τον κόσμο ισχυρίζονται ότι οι νόμοι της φυσικής θα τον απέτρεπαν από το να μοιράσει δώρα και ελπίδα σε όλα τα παιδιά του κόσμου.
Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που επιστρατεύεται η επιστήμη για να πλήξει την ευτυχία και τη χαρά. Οι άπιστοι αποδεικνύονται και επιστημονικά καθυστερημένοι, καθώς σήμερα τα δεδομένα αποδεικνύουν ότι ο αγαπημένος Άγιος μπορεί να τα καταφέρει, και μάλιστα «χαλαρά».
Οι καλοθελητές είναι πολλοί, όσοι και τα επιχειρήματα. Οι στενόμυαλοι υποτακτικοί της Νευτώνειας Φυσικής αδυνατούν να δουν τη μεγαλύτερη εικόνα και ακόμα εκστασιάζονται με το μήλο που πέφτει ή την πορεία των λαχανικών που τους εκσφενδονίζουν. Είναι τραγικό, ότι ακριβώς 100 χρόνια μετά τη διατύπωση της ειδικής θεωρίας της σχετικότητας η αντίληψη του ανθρώπου για τον κόσμο παραμένει σχεδόν νεαντερτάλια.
Προβάλλοντας μια τετράγωνη λογική (προσοχή στις γωνίες) ισχυρίζονται ότι ο Άγιος Βασίλης προκειμένου να προλάβει να μοιράσει όλα τα δώρα ή θα ατμοποιούταν μέσα στην ατμόσφαιρα από την τριβή με την αντίσταση του αέρα ή θα διαλυόταν από τη βαρυτική δύναμη. Μα, δεν πρόκειται για έναν διάττοντα αστέρα, αλλά για έναν super star η φήμη του οποίου παραμένει ζωντανή τόσα χρόνια στο πείσμα όλων των σκεπτικιστών.
Το αξίωμα των «βασιλομάχων», ο ακρογωνιαίος λίθος πάνω στον οποίο κτίζουν όλο το λογικό τους οικοδόμημα είναι ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει. Αυτό βέβαια υπόκειται σε δυαδική αιτίαση. Με απλά λόγια μπορεί το ίδιο εύκολα να είναι σωστό ή λάθος. Οι πιθανότητες είναι 50%. Όπως για παράδειγμα εάν δύο παράλληλες ευθείες τέμνονται.
Ή τέμνονται ή δεν τέμνονται σωστό η λάθος δεν έχει σημασία. Είναι μια παραδοχή πάνω στην οποία στήνει κάποιος μια ολόκληρη γεωμετρία και στη συνέχεια κοσμοθεωρία. Εμείς λοιπόν, με τη δύναμη της πλειοψηφίας-ρωτήστε όλα τα παιδιά του κόσμου- επιλέγουμε να στήσουμε την δική μας κοσμοθεωρία ξεκινώντας από το αξίωμα ότι ο Άγιος Βασίλης υπάρχει (εδώ δεχόμαστε ότι υπάρχει δημοκρατία σε αυτή τη χώρα, αυτό σας φαίνεται περίεργο;)
48 ώρες το 24άωρο.
Δεν χρειάζεται να έχει εντρυφήσει κανείς στη θεωρία της σχετικότητας για να αντιληφθεί ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Φτάνει να έχει διαβάσει Ιούλιο Βέρν και ειδικότερα τον «Γύρο του κόσμου σε 80 μέρες». Το μυστικό του λοιπόν είναι ότι ταξιδεύοντας από τα ανατολικά προς τα δυτικά εκμεταλλευόμενος την περιστροφή της γης και της διαφορετικές ζώνες ώρας μπορεί να επιμηκύνει τη μέρα των Χριστουγέννων κατά περίπου 24 ώρες (όχι ακριβώς, αλλά στα πλαίσια της απαιτούμενης μελέτης είναι απόλυτα ικανοποιητική προσέγγιση).Ας δούμε όμως ποιο είναι το φορτίο εργασίας ή εάν θέλετε να είμαστε πιο «in», ποιο είναι το job description. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 2 δισεκατομμύρια παιδιά αυτή τη στιγμή στον κόσμο, 2,106 για την ακρίβεια, σύμφωνα με την Unicef Αν εξαιρέσουμε άθεους, Βουδιστές, Μουσουλμάνους, Ινδουιστές, Εβραίους και χωρίς να θεωρήσουμε ότι υπάρχουν κακά παιδιά, βάση του ΟΗΕ, αυτό που μένει είναι ένα πενιχρό 15% του αρχικού αριθμού, δηλαδή 378 εκατομμύρια παιδιά.
Όμως, εμείς, σε πείσμα των φανατικών, δεν θα τα αφαιρέσουμε και λόγο του πνεύματος της εποχής θα μοιράσουμε δώρα και στους άθεους, Βουδιστές, Μουσουλμάνους, Ινδουιστές, Εβραίους και παγανιστές...ακόμα και στα κακά παιδιά (ακούς Άδωνη...!).
Από εκεί και πέρα, εάν αποδεχτούμε ότι ανά σπίτι έχουμε περίπου 2,5 παιδιά, (μην σκέφτεστε μόνο τις δυτικές - τύπου ανεπτυγμένες χώρες όπου το ποσοστό είναι μικρότερο) τότε ο σεβάσμιος παππούλης έχει να κάνει περίπου 842 εκατομμύρια κατ’ οίκο επισκέψεις. Οι 48 ώρες των Χριστουγέννων λοιπών μεταφράζονται σε 2.880 λεπτά ή 172.800 δευτερόλεπτα. Με μια διαίρεση προκύπτει ότι το μόνο που απαιτείται να κάνει είναι 4872,681851 ή εάν θέλετε να περιορίσουμε τα σημαντικά ψηφία 4872 επισκέψεις το δευτερόλεπτο.
Ή αλλιώς έχει στη διάθεσή του 1/4872 του δευτερολέπτου, προκειμένου να «αράξειι» (ήξερα ότι θα μπορούσε να βάλω ναυτική ορολογία και σε αυτό το κείμενο) το έλκηθρο, να επιλέξει τα δώρα, να τα κατεβάσει από την καμινάδα, να τα βάλει στις κάλτσες, να φάει τα μελομακάρονα ή τους κουραμπιέδες που του έχουν αφήσει (κάπως πρέπει να εξηγήσουμε τις καμπύλες ευημερίας του) και να φύγει πάλι από τον ίδιο δρόμο. Ας προσπαθήσουμε αυτό να το μετατρέψουμε σε απόσταση θεωρώντας (και μόνο για το σκοπό της μελέτης αυτής) ότι τα σπίτια είναι ισοκατανεμημένα πάνω στον πλανήτη.
Με δεδομένο ότι η ακτίνα της γης είναι της τάξης των 6,371 χιλιομέτρων και η επιφάνειά της κατά συνέπεια η ακτίνα στο τετράγωνο επί 4π, δηλαδή περίπου 509.805.890 τετραγωνικά χιλιόμετρα, από το οποία μόνο το 29%, δηλαδή 147.843.708 τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι στεριά, μπορούμε να υποθέσουμε ότι κάθε σπίτι καταλαμβάνει μια έκταση της τάξης των 0,1755 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Με βάση την παραδοχή που κάναμε παραπάνω, ότι δηλαδή υπάρχει ομοιόμορφη κατανομή των σπιτιών πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη, η απόσταση την οποία θα πρέπει να διανύσει από σπίτι σε σπίτι ο Άγιος Βασίλης είναι η τετραγωνική ρίζα της παραπάνω απόστασης δηλαδή 0.42 χιλιόμετρα.
Άρα τη μέρα των Χριστουγέννων πρέπει να διανύσει 352.823.572 χιλιόμέτρα σε 172.800 δευτερόλεπτα κάτι που απλά σημαίνει ότι πρέπει να τρέχει με μια ταχύτητα της τάξης των 2.041 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο! Χωρίς να λάβουμε παραμέτρους όπως η υγρασία, η θερμοκρασία και η ατμοσφαιρική πίεση μπορούμε να πούμε ότι ο ήχος ταξιδεύει με 0.34 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Άρα, πολύ απλά η ταχύτητα του ελκήθρου πρέπει να είναι της τάξης των 6.005 Mach!
Κανένα πρόβλημα! Το μόνο όριο που αναγνωρίζει η επιστήμη, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, σε ότι αφορά στην ταχύτητα είναι η ταχύτητα του φωτός, η οποία είναι 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, δηλαδή περίπου 147 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Άγιου Βασίλη.
Η συνέχεια
Σε ότι αφορά στην ταχύτητα δεν έχουμε πρόβλημα, ακόμα και εάν προκειμένου να μην πετάει τα δώρα από την καμινάδα, αλλά να κατεβαίνει και να τα αφήνει. Απλά, θα πρέπει να την υπολογίσουμε τουλάχιστον διπλάσια, δηλαδή της τάξης των 4.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.
Εάν θελήσουμε να υπολογίσουμε και την επιτάχυνση, αυτό είναι σχετικά εύκολο, αφού από σταθερό σημείο πρέπει να έχει από 0 σε 4.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο σε χρόνο σε δύο δεκάκις χιλιοστά του δευτερολέπτου. Γνωρίζοντας ότι η ταχύτητα ισούται με την επιτάχυνση επί το χρόνο προκύπτει εύκολα ότι η επιτάχυνση είναι της τάξης των 20.000.000 χιλιομέτρων ανά δευτερόλεπτο2.
Εάν για ευκολία το γνωστό σε όλους μας g, την επιτάχυνση της βαρύτητας την θεωρήσουμε ως 10 μέτρα ανά δευτερόλεπτο2 πολύ απλά προκύπτει ότι ο Άγιος δέχεται όχι λιγότερα από 2.000.000.000g!!!
Ενδεχομένως τελική η φορεσιά του να μην είναι απλά ένα γιορτινό Λαπωνικό ένδυμα αλλά ένα εξελιγμένο G-suit που του επιτρέπει να αντέχει επιταχύνσεις που οτιδήποτε άλλο απλά θα το αποσυνέθεταν αφού εάν υποθέσουμε ότι είναι γύρω στα 120 κιλά, η δύναμη που θα δεχόταν θα ήταν της τάξης των 2.400 X 10 9 Newtons. Στην όλη κουβέντα μας μέχρι τώρα δεν έχουμε εισάγει και το θέμα του φορτίου, δηλαδή των παιχνιδιών.
Εάν όπως αρχικά υποθέσαμε έχει να παραδώσει 2.106 δις δώρα με μέσο βάρος το 1 κιλό για το κάθε παιχνίδι αντιλαμβάνεστε ότι μιλάμε για 2.106 εκατομμύρια τόνους φορτίο, χωρίς φυσικά να λάβουμε υπόψη τα καύσιμα και την κατασκευή του έλκηθρου. Προφανώς, τα προβλήματα αρχίζουν να συσσωρεύονται αλλά εμείς δεν απογοητευόμαστε, ούτε παρασυρόμαστε από την απλοϊκή, μεσαιωνική ή σκοταδιστική θεώρηση των πραγμάτων.
Υπάρχει ελπίδα
Η αρχή της σχετικότητας, όπως την διατύπωση ο Albert Εinstein είναι ότι όλοι οι νόμοι της φυσικής είναι οι ίδιοι σε όλα τα αδρανειακά
συστήματα αναφοράς. Το πρώτο άμεσο αποτέλεσμα είναι ότι η ταχύτητα του φωτός στο κενό είναι σταθερή και έχει πάντοτε την ίδια τιμή, σε όλα τα αδρανειακά συστήματα αναφοράς. Πριν προχωρήσουμε, θα πρέπει να τονίσουμε ότι ένα συμβάν πάντα περιγράφεται με τέσσερις συντεταγμένες.
Τρεις που αφορούν τον χώρο και μια που αφορά τον χρόνο. Ας δούμε όμως πως εμπλέκονται όλα τα παραπάνω. Εάν ο Άγιος Βασίλης πετάξει από το ένα δώρο, αυτό, του φαίνεται ότι κινείται σχετικά αργά σε σχέση πάντα με το έλκηθρό του.
Σε ένα παιδάκι όμως που βρίσκεται στην πλατεία του χωριού του, το δώρο φαίνεται ότι κινείται πολύ γρήγορα, αφού έχει τόσο την ταχύτητα του έλκηθρου συν την ταχύτητα που απέκτησε από την ώθηση που του έδωσε ο Άγιος Βασίλης. Η ειδική θεωρία της σχετικότητας δηλώνει, όπως αναφέραμε παραπάνω ότι αυτό που συμβαίνει με το δώρο, δεν συμβαίνει για το φως, το οποίο τόσο για τον Άγιο Βασίλη, όσο και στο
παιδάκι, πρέπει να έχει την ίδια ταχύτητα. Εάν δηλαδή ο Άγιος Βασίλης ανοίξει ένα φακό πάνω στο έλκηθρο για να φέξει τον χάρτη του, το παιδάκι και ο Άγιος Βασίλης θα πρέπει να μπορούν να μετρήσουν την ίδια απόλυτη ταχύτητα και όχι κάποια σχετική για το φως.
Για να γίνει αυτό, για να είναι η ταχύτητα του φωτός σταθερή στους δύο παρατηρητές, κάτι πρέπει να αλλάζει. Το κάτι είναι ο χρόνος. Το αποτέλεσμα αυτού είναι ένα φαινόμενο που λέγεται διαστολή του χρόνου και μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: Για τον ακίνητο παρατηρητή, ένα κινούμενο ρολόι πηγαίνει πάντα αργότερα από ένα πανομοιότυπο ρολόι που είναι όμως ακίνητο, κάτι που μάλιστα έχει αποδειχθεί και πειραματικά από τους Hafele και Keeting το 1972.
Γενικότερα, όσο αυξάνει η ταχύτητα τόσο διαστέλλεται ο χρόνος και τόσο συστέλλεται ο χώρος! Πρακτικά, στο έλκηθρό του, στο δικό του αδρανειακό σύστημα, ο χρόνος για τον Άγιο Βασίλη
κινείται με διαφορετικούς ρυθμούς γι αυτό και εκείνος θα μας βλέπει σχεδόν σαν «παγωμένους». Άρα, επί της ουσίας έχει όλο το χρόνο στη διάθεσή του για να μοιράσει όσα δώρα θέλει, σε όσα παιδιά θέλει, και πολύ περισσότερα ακόμα. Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι επιστρέφει αγέραστος και αειθαλής κάθε φορά. Άρα, όλα τα παραπάνω προβλήματα είναι μάλλον άτοπα, και ουσιαστικά δεν πρέπει να τον απασχολούν.
Εάν θα θέλαμε να πάμε και πιο μακριά το θέμα, χωρίς τη δυνατότητα πειραματικής τεκμηρίωσης θα μπορούσαμε ενδεχομένως να μιλήσουμε και για ταξίδια μέσα από οπές σε άλλες διαστάσεις, αλλά καλό θα ήταν να διατηρήσουμε την εικόνα του συμπαθούς αγίου και να μην τον μετατρέψουμε σε IFO (Identified Flying Object).
Και εναλλακτικές
Αφού λύσαμε το θέμα του χρόνου, και δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε άλλο γι αυτό ας δούμε και κάποια άλλα μικρότερα προβλήματα, όπως για παράδειγμα το ενεργειακό. Από τη στιγμή που το έλκηθρο θα πρέπει να κινείται έστω και με ένα μικρό ποσοστό της ταχύτητας του φωτός η ενέργεια που απαιτείται είναι τεράστια.
Γι αυτό και πρέπει να επιστρατεύσουμε τη γενική θεωρία της σχετικότητας, η οποία στην ουσία αναφέρει ότι όλοι οι νόμοι της φυσικής θα πρέπει να είναι ίδιοι για όλους τους παρατηρητές, κάτι που αντιλήφθηκε ότι σε ότι αφορά τη βαρύτητα δεν ισχύει για παράδειγμα για έναν Άγιο Βασίλη, που εκτελεί ελεύθερη πτώση από χιονισμένη σκεπή, ο οποίος δεν νοιώθει το βάρος του μέχρι τη στιγμή που φτάνει στο έδαφος…
Έτσι, η Νευτόνεια βαρύτητα, υπό την έννοια της δύναμης μεταφράστηκε ως μια καμπύλωση του χωροχρόνου. Τις επιπτώσεις της θεωρίας της σχετικότητας από ότι φαίνεται ο Άγιος Βασίλης ή οι τάρανδοί του φαίνεται να τις γνωρίζουν πολύ καλά. Διότι, αν και η θεωρία αυτή καθιστά απαγορευτική τη μεταφορά της ύλης με ταχύτητες μεγαλύτερες, ή τέλος πάντων κοντινές της ταχύτητας του φωτός, αυτό όμως δε σημαίνει ότι όλη η παρέα, δεν μπορεί να βρίσκεται σχεδόν ακίνητη μέσα σε ένα σχετικιστικό σύννεφο, το οποίο να κινείται με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Στην ουσία δεν υπάρχει περιορισμός για την ταχύτητα με την οποία μπορεί να μετακινείται ο χώρος μέσα στο χώρο! Αυτό θα μπορούσαμε να το θέσουμε και λίγο διαφορετικά.
Μπορεί ένα αντικείμενο τοπικά να κινείται με μικρή ταχύτητα, αλλά να ταξιδεύει με μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτή του φωτός, επειδή ο χωροχρόνος μεταβάλλεται. Εάν για παράδειγμα, όπως έχει δείξει ότι είναι εφικτό ο Miguel Alcubierre, ο χωροχρόνος τοπικά «μαζεύει» μπροστά από το έλκηθρο ενώ πίσω του «τεντώνεται» τότε θα μπορούσε να ταξιδεύει σαν να σερφάρει πάνω σε ένα κύμα.
Βάση αυτού λοιπόν, ο χωροχρόνος θα μπορούσε να «μαζεύει» έτσι ώστε το έλκηθρο να πλησιάζει τις καμινάδες χωρίς να χρειάζεται να επιταχύνει και αφού αφαιθεί το δώρο, ο χωρο-χρόνος ανάμεσα στον Άγιο Βασίλη και την τελευταία καμινάδα να «τεντώνει» έτσι ώστε να απομακρύνεται γρήγορα από αυτή. Τοπικά, το έλκηθρο ποτέ δεν θα ξεπεράσει την ταχύτητα του φωτός, γιατί το φως και αυτό θα μεταφέρεται με την «κάψουλα» του χώρου, όμως το κύμα αυτό θα επιτρέπει στο να καλύπτονται τεράστιες αποστάσεις σχεδόν σε μηδενικό χρόνο.
Βέβαια, από τη στιγμή που ο χωροχρόνος μπορεί και κάνεις πτυχώσεις, ο Άγιος Βασίλης θα μπορούσε να χρησιμοποιεί μια πιο σύντομη οδό, τα λεγόμενα «wormholes», τα οποία δεν είναι τίποτα άλλο από «κοπάνες» (για να χρησιμοποιήσω πάλι αυτοκινητιστική ορολογία) οι οποίες είναι ουσιαστικά σαν πύλες μέσα στο χωροχρόνο, οι οποίες θα τον οδηγούσαν ακριβώς εκεί που ήθελε, χωρίς να χρειάζεται να χρησιμοποιεί τις πτυχώσεις του χωροχρόνου αλλά βέβαια ούτε και τις καμινάδες, κάτι πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα σε σπίτια που δεν έχουν πλέον τζάκι, αλλά και για έναν άνθρωπο που ο φόρτος της δουλειάς τον έχει τσακίσει και έχει παραμελήσει τη σιλουέτα του.
Τα λοιπά
Με τα παραπάνω έχουμε καλύψει τα περισσότερα που αφορούν την μετακίνησή του και δεν χρειάζεται να συζητήσουμε για ασπίδες ιόντων, φορτισμένων σωματιδίων δηλαδή, οι οποίες θα συγκρατούνταν με ισχυρό μαγνητικό πεδίο γύρω από το έλκηθρό του προκειμένου να μην αποσυντεθεί από την επιτάχυνση, ούτε φυσικά για την επιδείνωση του φαινόμενου του θερμοκηπίου και τις περιβαλλοντικές συνέπειες που θα είχε αυτό από την τεράστια ποσότητα ενέργειας που θα κατανάλωνε το έλκηθρό του. Βέβαια, υπάρχουν ακόμα πολλά ερωτήματα αλλά πάντα, βασιζόμενοι στο αξίωμα ότι ο Άγιος Βασίλης υπάρχει μπορούμε να βρούμε τις λύσεις.
Για παράδειγμα, για το τεράστιο φορτίο των δώρων που προαναφέραμε, υπάρχει λύση, κάπως αντισυμβατική, αλλά λύση. Τα δώρα δεν χρειάζεται να τα κατασκευάζει ο Άγιος Βασίλης στο Βόρειο Πόλο. Σίγουρα, διατηρεί εκεί ένα outlet αλλά αυτό το κάνει κυρίως για λόγους marketing. Η νανοτεχνολογία δίνει τη λύση. Βλέπεται εδώ υπάρχει μια μεγάλη παρεξήγηση. Τα παλαιότερα χρόνια άκουγαν για νανοτεχνολογία, και επειδή δεν γνώριζαν τι ακριβώς είναι απέδωσαν στους βοηθούς του Άγιου Βασίλη, στα ξωτικά χαρακτηριστικά νάνων.
Όμως, σήμερα γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μικροσκοπικές μηχανές, τόσο μικροσκοπικές ώστε πολλές μαζί να χωράνε από το κεφάλι μιας βελόνας, οι οποίες περιέχουν τον κώδικα για τη δημιουργία της λίστας των δώρων των παιδιών, τα οποία είναι σε θέση να τα κατασκευάζουν, να τα ανοικοδομούν καλύτερα χρησιμοποιώντας ως πρώτες ύλες άτομα και μόρια τα οποία εύκολα να μπορούν να βρουν στο περιβάλλον τους, ξεκινώντας για παράδειγμα από αυτά του νερού, βλέπε χιονιού.
Τώρα, ένα βασικό ερώτημα που παραμένει είναι πως μπορεί ο Άγιος Βασίλης να γνωρίζει τι δώρο θέλει το κάθε παιδί. Εάν θεωρήσουμε ότι δεν έχει συνεργασία με... ιδρύματα που προάγουν την αγάπη και την ειρήνη στον κόσμο, τότε θα πρέπει να υποθέσουμε ότι διαθέτει την τεχνολογία για να «διαβάζει» τα μαγνητικά πεδία, που προέρχονται από τις εγκεφαλικές διεργασίες των παιδιών.
Και εάν πολλές φορές, παιδιά που βλέπουν (αυτά ή οι γονείς τους) πολύ τηλεόραση δεν λαμβάνουν δώρα, ή τουλάχιστον τα δώρα που θέλουν, δε φταιει ο συμπαθής άγιος, αλλά η νέκρωση των διεργασιών αυτών που δεν επιτρέπει στην μαγνητοεγκεφαλογραφία να κάνει τη δουλειά της.
Μάλιστα, για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται το SQUID (superconducting quantum interference device), που στη συνέχεια με κατάλληλη επεξεργασία των σημάτων επιτρέπει την ταυτοποίηση των παιδιών αλλά και των δώρων. Είναι καθαρά θέμα υπολογιστικής ισχύος.
Σε ότι αφορά στους τάρανδους που πετάνε, και εκεί υπάρχει ολόκληρη επιχειρηματολογία, την οποία μπορούμε να την συνοψίσουμε στα παρακάτω βασικά. Κατ’ αρχήν υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες είδη στο ζωικό βασίλειο που ακόμα δεν έχουν καταχωρηθεί επισήμως.
Μια ομάδα ταράνδων που πετάνε, ανάμεσα σε άλλους που δεν πετάνε, θα ήταν πολύ δύσκολο να εντοπιστούν από τους βιολόγους, ιδιαίτερα εάν οι ίδιοι οι τάρανδοι δεν το θέλουν. Όμως, ο σχετικιστικός Άγιος Βασίλης, σίγουρα θα έχει εντρυφήσει και στην γενετική έτσι ώστε να παράγει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Με λίγη καλή θέληση όλα είναι πιθανά.
Βάση των παραπάνω, θεωρούμε ότι έχουμε αποδείξει πέρα από κάθε αμφιβολία, ακόμα και για τον πιο δύσπιστο ότι ο Άγιος Βασίλης μπορεί να υπάρχει. Τώρα, το αν υπάρχει ή όχι, όπως αναφέραμε είναι ένα αξίωμα, το οποίο ο καθένας από εμάς οφείλει να το απαντήσει για τον εαυτό του και να αποδεχτεί τις συνέπειες. Εάν βέβαια αποφασίσει ότι υπάρχει, ας είναι σίγουρος, ότι από επιστημονικής άποψης κανείς δεν μπορεί να τον χλευάσει!
Καλά Χριστούγεννα!!!!
ΥΣ. Εάν κάποιος δοκιμάσει να βρει επιστημονικούς τρόπους για να τεκμηριώσει την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη θα βρει άπειρους. Η καλύτερη συλλογή, η οποία αποτέλεσε και βασική πηγή έμπνευσης για το κείμενο αυτό είναι το βιβλίο του Roger Highfield 'Can Reindeer Fly? The Science of Christmas', o οποίος προτείνει πολύ περισσότερες λύσεις και προσφέρει ερείσματα για προβληματισμούς τα οποία έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν τη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας καθώς η επιστημονική πρόοδος μας φέρνει κάθε μέρα πιο κοντά σε αυτό που κάποτε ήταν όνειρο.
Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό 4Τ τον Δεκέμβριο του 2005!
Βάση των παραπάνω, θεωρούμε ότι έχουμε αποδείξει πέρα από κάθε αμφιβολία, ακόμα και για τον πιο δύσπιστο ότι ο Άγιος Βασίλης μπορεί να υπάρχει. Τώρα, το αν υπάρχει ή όχι, όπως αναφέραμε είναι ένα αξίωμα, το οποίο ο καθένας από εμάς οφείλει να το απαντήσει για τον εαυτό του και να αποδεχτεί τις συνέπειες. Εάν βέβαια αποφασίσει ότι υπάρχει, ας είναι σίγουρος, ότι από επιστημονικής άποψης κανείς δεν μπορεί να τον χλευάσει!
Καλά Χριστούγεννα!!!!
ΥΣ. Εάν κάποιος δοκιμάσει να βρει επιστημονικούς τρόπους για να τεκμηριώσει την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη θα βρει άπειρους. Η καλύτερη συλλογή, η οποία αποτέλεσε και βασική πηγή έμπνευσης για το κείμενο αυτό είναι το βιβλίο του Roger Highfield 'Can Reindeer Fly? The Science of Christmas', o οποίος προτείνει πολύ περισσότερες λύσεις και προσφέρει ερείσματα για προβληματισμούς τα οποία έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν τη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας καθώς η επιστημονική πρόοδος μας φέρνει κάθε μέρα πιο κοντά σε αυτό που κάποτε ήταν όνειρο.
Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό 4Τ τον Δεκέμβριο του 2005!
Η διαστολή του χρόνου
Ας φανταστούμε ότι στην έχουμε δύο καθρέφτες στα σημεία Α και Β και το φώς ανάμεσά τους ανακλάται. Η απόσταση μεταξύ τους είναι L. Έστω ότι αυτό είναι ένα ρολόι, το οποίο μετράει το χρόνο κάθε φορά που το φως αγγίζει έναν καθρέφτη.
Στην περίπτωση που το ρολόι είναι ακίνητο, τότε το φως διαγράφει μια απόσταση 2L (πάνω κάτω) και για να βρούμε το χρόνο δεν έχουμε παρά να διαιρέσουμε με την ταχύτητα του φωτός.
Για έναν κινούμενο παρατηρητή, έστω με ταχύτητα ν το φως διαγράφει μεγαλύτερη διαδρομή.Το φώς όμως διατηρεί την ταχύτητά του, σε όλα τα συστήματα. Ο χρόνος που χρειάζεται κατά τον κινούμενο παρατηρητή το φως για να κάνει την νέα διαδρομή δίνεται από τον τύπο.
Όμως, αφού ο παρανομαστής είναι ο ίδιος και το D είναι μεγαλύτερο από το L με απλή εφαρμογή του Πυθαγόρειου Θεωρήματος προκύπτει ότι το μήκος D είναι :
Αντικαθιστούμε το D στην προηγούμενη εξίσωση και λύνουμε ως προς Δt’ οπότε παίρνουμε :
και κατά συνέπεια:
Κάτι που δείχνει ότι για τον κινούμενο παρατηρητή, η περίοδος του ρολογιού είναι μεγαλύτερη από ότι στο ίδιο το σύστημα του ρολογιού.
Ίσως τα παραπάνω να φαίνονται ότι είναι επιστημονική φαντασία, όμως όσο απίστευτο και εάν φαίνεται τα ατομικά ρολόγια που χρησιμοποιεί το GPS λαμβάνουν υπόψη τους το φαινόμενο της διαστολής του χρόνου (το οποίο έχει αποδεχτεί πειραματικά) και κάνουν τις σχετικές διορθώσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου