Ακολουθήστε μας στο Facebook
Σάββατο 18 Μαΐου 2013
...και τώρα οι δυό μας...
Καλά θα κάνεις όμως να συνέλθεις σύντομα γιατί, αυτά που θα πούμε σήμερα, είναι πολύ σοβαρά και πάνω από όλα είναι πολύ επικίνδυνα! Λοιπόν; Είσαι έτοιμος; Ωραία!
Τη τελευταία φορά που τα είπαμε, αν θυμάσαι, ήταν πριν από περίπου 7 χρόνια! Από τότε δε με χρειάστηκες ξανά. Δεν ενεργοποίησες μέσα σου εκείνο το καμπανάκι που με καλεί όταν με έχεις ανάγκη! Αυτό σημαίνει ότι, οι πράξεις σου, οι κουβέντες σου και γενικότερα η ζωή σου δεν αντιμετώπισαν εκείνο το ανυπόφορο δίλημμα που καλούμαι να ξεδιαλύνω κάθε φορά που βρισκόμαστε! Όμως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι! Ή μάλλον, είναι ακριβώς όπως θέλεις εσύ να δείχνουν ότι είναι! Τα τελευταία χρόνια, έχεις διαπράξει απίστευτα φρικτά λάθη! Και τα έχεις διαπράξει τόσο επιπόλαια! Τόσο ασυνείδητα! Διακινδυνεύεις να καταστρέψεις τη χώρα σου και τη ζωή των συμπολιτών σου γενικότερα, αφού πράττεις με γνώμονα την απερισκεψία, την επιπολαιότητα, την ανοχή και το ''δε βαριέσαι''!
Στη πατρίδα σου, στη χώρα που γεννήθηκες και μεγάλωσες, συμβαίνουν κοσμοϊστορικά γεγονότα! Τα γνωρίζεις νομίζω καλύτερα από εμένα! Αυτό που δε γνωρίζεις ή που δεν έχεις τη διάθεση να αναλάβεις το βάρος που κουβαλάει αυτή η γνώση είναι, ότι, για να αλλάξουν τα πράγματα, ο μόνος που μπορεί να το κάνει είσαι εσύ και μόνο εσύ! Εσύ όμως παραμένεις θεατής μιας παράστασης που γράφτηκε για εσένα γεμάτη όμως από διαστρεβλώσεις και ανακρίβειες! Αφήνεις να σε διαπομπεύουν και δεν ανοίγεις το στόμα σου να πεις ''Φτάνει! Δεν είναι έτσι τα πράγματα! Δεν αντέχω να σας βλέπω να παραμορφώνετε την εικόνα μου, τη ζωή μου!''
Και δεν είναι αυτό το χειρότερο! Χειρότερο είναι ότι έπαψες να πιστεύεις στον εαυτό σου! Έπαψες να πιστεύεις ότι μπορείς να αλλάξεις το σενάριο και από απλός θεατής να γίνεις ο πρωταγωνιστής της ίδιας σου της ζωής! Κάτι που, μεταξύ μας, είναι και το λογικό! Το ορθό! Να ξέρεις πως, χειρότερο από το να φοβάσαι είναι το να αγνοείς τη δύναμη σου! Και εσύ καλέ μου δείχνεις ανήμπορος να σηκώσεις το κεφάλι σου! Ανήμπορος να σταθείς στα πόδια σου! Έχει αλλοιωθεί τόσο πολύ η ψυχή σου που ακόμα και μαζί μου αποξενώθηκες! Αναλογίσου όμως, από αυτά που έχεις διαπράξει το τελευταίο διάστημα, αν τα συζητούσαμε μαζί, σε πόσα από αυτά θα είχες πράξει διαφορετικά; Ή σε πόσα από αυτά που δεν έπραξες, θα είχες τελικά προχωρήσει;
Μάθε καλέ μου ότι, το φόβο τον καταλαβαίνω! Αυτό όμως που δε μπορώ να καταλάβω με τίποτα είναι η ανοχή! Και αν η ανοχή σου γεννιέται από το φόβο, τότε θα πρέπει να καταπολεμήσεις επιτέλους τη φοβία σου και τη κοιτάξεις στα μάτια! Μην αρκείσαι στη σιγουριά που σου προσφέρει η φυλακή! Η ελευθερία, αν και πιο επικίνδυνη, είναι αμέτρητα πιο γλυκιά! Και εσύ φίλε μου είσαι υποδουλωμένος! Είσαι οικότροφος σε μια φυλακή από την οποία λείπουν τα ταβάνια, για να μπορείς να βλέπεις τον ουρανό! Τι ψευδαίσθηση! Πως θα χαρείς τον ουρανό αν δε μπορείς να μεταφέρεις στα παιδιά σου την ομορφιά του;
Πολλοί λένε πως με συναντάνε το βράδυ σαν ξαπλώσουν! Λένε πως, ένας ήσυχος ύπνος ισοδυναμεί με τη φρονιμάδα της αφεντιάς μου! Η δική σου εμπειρία τους διαψεύδει! Εκτός και αν είσαι εδώ και τρία χρόνια άυπνος! Γνωρίζεις πως δεν έχω δικαίωμα να σε ενοχλώ συνέχεια! Και αν και είμαι Εσύ, ξέρεις πως να με απενεργοποιείς όταν οι αλήθειες μου πονάνε!
Σήμερα όμως δε σου ζήτησα την άδεια για να έρθω! Ήρθα μόνη μου εκπροσωπώντας όλα εκείνα τα παιδιά που ακόμα δε μπορούν να εκφράσουν τη ντροπή τους στη δική σου / σας ανοχή! Ήρθα για να σας πω ότι με τη ζωή σας μπορείτε να πράξετε όπως θέλετε εσείς οι μεγάλοι! Αλλά για τη ζωή των παιδιών σας είστε υποχρεωμένοι να τους εξασφαλίσετε το καλύτερο δυνατό περιβάλλον! Ένα περιβάλλον στο οποίο οι λέξεις αδικία, εκμετάλλευση, φασισμός, ανομία, διαφθορά θα αποτελούν μόνο εγκυκλοπαιδικές γνώσεις!
Είναι ώρα να φεύγω! Καταλαβαίνω πως η παρουσία μου, μόνο ευχάριστη δε σου είναι! Κατάλαβες όμως ότι πλέον δε χρειάζομαι το δικό σου κάλεσμα! Και σου υπόσχομαι πως κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε λεπτό θα είμαι ζευγάρι με τη σκέψη σου! Όχι γιατί σε μισώ! Απλά, δε σε εμπιστεύομαι! Γιατί εγώ μπορώ να ακούσω την αγωνία της κόρης σου χωρίς να κλείσω τα αφτιά μου! Γιατί εγώ καλέ μου.....δε φοβάμαι!
Με αγάπη,
Η συνείδησή σου
πηγή: E-mail
Χριστός Ανέστη, Ελλάδα!
Απο E-mail των Πατέρων της Ιεράς Μονής Προφήτου Ηλιού - Αγίου Ιωάννου Προδρόμου Πρεβέζης
(Φλάμπουρα Πρέβεζας)
Ο Ήλιος της Βεργίνας... με βιβλιογραφία-links
(Ελληνικός αμφορέας του 560 π.Χ. που απεικονίζει την θεά Αθηνά με τον Ερμή. Βλέπουμε χαρακτηριστικά, τον Ήλιο της Βεργίνας, πάνω στην ασπίδα της θεάς Αθηνάς.)
Ο Ήλιος της Βεργίνας (αλλιώς “Αστέρι της Βεργίνας”) είναι ένα σύμβολο που χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τους Αρχαίους Έλληνες. Αν και ο Ήλιος της Βεργίνας είναι ένα σύμβολο Πανελλήνιο, έγινε διάσημος λόγω των Μακεδόνων, οι οποίοι το χρησιμοποίησαν ως σύμβολο της δυναστείας Αργεαδών στο Βασίλειο της Μακεδονίας.
(Δείτε επάνω την χαρακτηριστική εικόνα, που επεξηγεί τις ονομασίες των 16 ακτίνων.)
Ο Ήλιος της Βεργίνας, κατά κυριότητα, συμβολίζει κάτι το παρθένο. Γι’αυτό και συνήθως βλέπουμε το αρχαίο αυτό Ελληνικό σύμβολο, στην παρθένο θεά Αθηνά. Αλλά και σε αρκετές άλλες περιπτώσεις, μπορεί να ταυτοποιηθεί και με τον θεό Απόλλωνα.
Ο Ήλιος της Βεργίνας αποτέλεσε ένα κοινό σύμβολο της αρχαίας Ελλάδας και το βρίσκουμε σε κέρματα, αγγεία, τοιχογραφίες και αγάλματα, πολύ πριν το Μακεδονικό βασίλειο και την δυναστεία των Αργεάδων.
Δεκαεξάστεροι και οχτάστεροι Ήλιοι παρουσιάζονται συχνά σε Ελληνιστικά νομίσματα και ασπίδες της Περιόδου. Επίσης, υπάρχει και αριθμός απεικονίσεων Αθηναίων Οπλιτών να φέρουν ένα πανομοιότυπο δεκαεξάκτινο σύμβολο στη πανοπλία τους, απο τον 6ο π.Χ. αιώνα, καθώς και σε νομίσματα, από τη νησιωτική μέχρι την ηπειρωτική Ελλάδα, όπως στη Κέρκυρα, εύρημα 5ου π.Χ. αιώνα, Λοκρίδα, 4ο π.Χ. αιώνα.
Μετά την ένωση των Ελλήνων υπό την αρχηγεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο Ήλιος της Βεργίνας αποτέλεσε το κύριο σύμβολο της Ελληνικής εθνογέννεσης.
Παρακάτω σας παραθέτουμε μερικά στοιχεία με εικόνες, που δείχνουν ότι το σύμβολο του Ήλιου της Βεργίνας, αποτέλεσε ένα από τα αρχαία σύμβολα της Ελλάδος, πολύ πριν την άνοδο του Ελληνικού βασιλείου της Μακεδονίας. Δεκάδες νομίσματα, αγγεία, κ.α., που φέρουν το σύμβολο, βρέθηκαν σε πάρα πολλά άλλα μέρη της Ελλάδος, εκτός της Μακεδονίας. Επιπλέον, θα κάνουμε και μια μικρή ιστορική αναδρομή, για να δούμε την εξέλιξη αυτού του συμβόλου μέσα στον χρόνο:
2000 π.Χ.: Αυτή είναι η στιγμή όπου οι αρχαίοι Έλληνες, άρχισαν πρώτοι να χρησιμοποιούν αυτό το σύμβολο του Ηλίου. To σύμβολο δεν είχε τυποποιηθεί ακόμα, με την πρώιμη μορφή του.
780 π.Χ.: Έχει αρχίσει πλέον η χρήση του συμβόλου. Το ακόλουθο έργο τέχνης δείχνει την μάχη της Τροίας. Μπορούμε να δούμε καθαρά το σύμβολο πάνω στον πολεμιστή, όπως βρέθηκε στο νησί της Μυκόνου.
780 π.Χ.: Βλέπουμε ανασκαφές που απεικονίζουν μεταξύ άλλων και Σπαρτιάτες οπλίτες, οι οποίοι φέρουν στις ασπίδες τους, το σύμβολο του Ήλιου της Βεργίνας.
6ος αιώνας π.Χ.: Αμφορέας της αρχαίας Λακωνίας (Σπάρτη) που δείχνει καθαρά στο κέντρο του, τον Ήλιο της Βεργίνας στην σημερινή του μορφή. Ο αμφορέας, σήμερα βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι.
6ος αιώνας π.Χ.: Ο Αχιλλέας και ο Αίας ξεκουράζονται κατα την διάρκεια του Τρωικού πολέμου, με ένα παιχνίδι ζαριών. Στις ενδυμασίες τους υπάρχουν πολλά σύμβολα του Ηλίου, με 8 ακτίνες.
560 π.Χ.: Απεικόνιση της επιστροφής του Ηφαίστου σε αρχαίο Ελληνικό αμφορέα. Το σύμβολο του Ήλιου της Βεργίνας με 16 ακτίνες.
525 π.Χ.: Ηρακλής και Λερναία Ύδρα.
500 π.Χ.: Αρχαίος Ελληνικός αμφορέας.
520 π.Χ.: Ο Οδυσσέας τυφλώνει τον Κύκλωπα.
4ος αιώνας π.Χ.: Έλληνας οπλίτης εναντίων Πέρση στρατιώτη.
480 π.Χ.: Η θεά Αθηνά με το σύμβολο στον ώμο.
4ος αιώνας π.Χ.: Έλληνας οπλίτης εναντίων Πέρση στρατιώτη.
Στην Λάρνακα της Ολυμπιάδος, υπάρχει παραλλαγή του ήλιου της Βεργίνας με 12 ακτίνες.
Η σημασία του συμβόλου δεν έχει αποσαφηνιστεί πλήρως. Διάφορες εκδοχές των αρχαιολόγων είναι ως σύμβολο της Μακεδονίας, έμβλημα της Αργεαδικής δυναστείας του Φιλίππου, ένα θρησκευτικό σύμβολο που αναπαριστά τους 12 θεούς του Ολύμπου, ή ένα διακοσμητικό σχέδιο. Δεκαεξάστεροι και Οχτάστεροι Ήλιοι παρουσιαζονται συχνα σε Μακεδονικά και Ελληνιστικά νομίσματα και ασπίδες της Περιόδου [1]. Επίσης υπάρχει και αριθμός απεικονίσεων Αθηναίων Οπλιτών να φέρουν ένα πανομοιότυπο δεκαεξάκτινο σύμβολο στη πανοπλία τους, από τον 6ο π.Χ. αιώνα [2],καθώς και σε νομίσματα, από τη νησιωτική μέχρι την ηπειρωτική Ελλάδα, όπως στη Κέρκυρα, εύρημα 5ου π.Χ. αιώνα[3],Λοκρίδα, 4ο π.Χ. αιώνα [4] [5]. Πριν το 1977 το σύμβολο θεωρείτο απλά κοσμητικό στοιχείο. Έπειτα από την ανακάλυψη του Ανδρόνικου, άρχισε να συσχετίζεται με τους Αρχαίους Μακεδόνες, παρ΄ όλη τη προτέρα διακοσμητική του χρήση στην Ελληνική Τέχνη.
Tο Αστέρι της Βεργίνας, ή μάλλον πιο σωστά ο Ήλιος της Βεργίνας θεωρείται από πολλούς ερευνητές ως το σύμβολο της δυναστείας των Αργεάδων. Μολονότι συνεχίζουν να υπάρχουν αντιρρήσεις εντός της ακαδημαϊκής κοινότητας, όλο και περισσότερες ενδείξεις και αποδείξεις τείνουν να επιβεβαιώσουν ότι ο Ήλιος της Βεργίνας ήταν βασιλικό έμβλημα.
Η Δυναστεία των Αργεάδων
Περδίκκας 700-678Αργέας 678-640
Φίλιππος 640-602
Αεροπός 602-576
Αλκέτας 576-547
Αμύντας Α 547-498
Αλέξανδρος Α 498-454
Περδίκκας Β 454-413
Αρχέλαος 413-399
Κρατερός 399
Ορέστης 399-396
Αρχέλαος Β 396-393
Αμύντας Β 393
Παυσανίας 393
Αμύντας Γ 393
Αργέας Β 393-392
Αμύντας Γ 392-370
Αλέξανδρος Β 370-368
Πτολεμαίος Α 368-365
Περδίκκας Γ 365-359
Αμύντας Δ 359-356
Φίλιππος Β 359-336
Αλέξανδρος Γ 336-323 (Ο Μέγας)
Αντίπατρος (αντιβασιλέας της Μακεδονίας)
334-319 Φίλιππος Γ
ο Αριδαίος (μόνο κατά τίτλο βασιλιάς)
323-317 Αλέξανδρος Δ (μόνο κατά τίτλο βασιλιάς)
323-310 Περδίκκας Δ (αντιβασιλέας της Μακεδονίας)
323-321 Αντίπατρος 321-319
Πολυπέρχων (αντιβασιλέας της Μακεδονίας) 319-317
Κάσσανδρος 317-306
Άραγε πόσοι από εμάς γνωρίζουν τί συμβολίζουν οι 16 ακτίνες του "Ήλιου της Βεργίνας"; Μια αρκετά πιθανή εκδοχή αναφέρει σε κείμενό του ο "Πρόεδρος της Μακεδονικής Συνέλευσης και Πρόεδρος της Μακεδονικής Φάλαγγας με έδρα τις Αιγές", γράφει:
"Η σημαία των Αιγών αντιπροσωπεύει επαρχίες - Φυλές εν αρχή και γνωρίζουν όλοι οι Ιστορικοί ότι ο Ήλιος επί Βασιλείας Αλέξανδρου Α είχε 8 αχτίνες .
Οι (8) οκτώ ακτίνες, συμβόλιζαν την πρώτη συμμαχία των Μακεδώνων με οκτώ ( 8 ) οίκους φυλώ,ν με αντίστοιχες περιοχές που ονομάστηκαν επαρχίες. Στην πρώτη ομοσπονδία συμμετείχαν οι επαρχίες:1. Ημαθία , 2. Πιερία , 3. Βοττιαία , 4.Ελιμεία , 5. Τυμφαία 6. Εορδαία , 7. Λύγκος , 8. Αλμωπία.
Επί Βασιλείας του Φίλιππου Β΄, οι επαρχίες έγιναν δέκα έξι (16 ). Στον νέο ήλιο, οι δυνατές αχτίνες αντιπροσώπευαν το παλαιό Βασίλειο και οι μικρές αχτίνες αντιπροσώπευαν τα νέα μέλη.
Οι νέες φυλές με τις αντίστοιχες επαρχίες ήταν:9. Ορέστης, 10. Μυγδονία, 11. Χαλκιδική, 12. Βισάλτα, 13. Κρηστωνία, 14. Ηδωνίς, 15. Οδομαντική, 16. Σιντική".
ΠΗΓΗ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ, ΕΔΩ:
Το «αστέρι της Βεργίνας» και η αλήθεια
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Έψιλον» της Ελευθεροτυπίας το 1994
Βεργίνα, 8 Νοεμβρίου 1977. O αρχαιολόγος Μανόλης Ανδρόνικος ετοιμάζεται να μπει στον ασύλητο μακεδονικό τάφο που έχει αποκαλύψει. Να πως περιγράφει ο ίδιος τις επόμενες στιγμές:
Η ολόχρυση λάρνακα, θα αποδειχθεί ότι φύλαξε για 2.300 χρόνια τα λείψανα του βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππου Β', πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το "επιβλητικό αστέρι" με τις 16 σταγονόσχημες ακτίνες θα ονομασθεί "αστέρι της Βεργίνας". Κι οι Σκοπιανοί θα το θεσμοθετήσουν σε εθνόσημο του κράτους τους, για να αποτελέσει τελικά ένα από τα τρία σημεία έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης με την Ελλάδα.
Βεργίνα, 21 Νοεμβρίου 1977
Ο Μανόλης Ανδρόνικος μπαίνει στον προθάλαμο του τάφου του Φίλιππου Β΄. Εκεί ανακαλύπτει μία αλλη σαρκοφάγο, που περιέχει μία δεύτερη χρυσή λάρνακα με τα λείψανα μιας γυναίκας. Το σκέπασμα της λάρνακας είχε αποτυπωμένο ένα 12άκτινο αστέρι. Ας ξαναδώσουμε τον λόγο στον Μανόλη Ανδρόνικο:
«Μια μάζα με αποσυντεθειμένα υλικά βρισκόταν επάνω στο κάλυμμα της σαρκοφάγου. Ανάμεσα σ΄ αυτά τα υλικά, στις περισσότερες περιπτώσεις επάνω σ΄ αυτά, βρέθηκαν σκορπισμένα πολυάριθμα (περισσότερα από εκατό) λεπτά κυκλικά δισκάρια με έκτυπο αστέρι οκτώ ακτίνων.»
Συμπέρασμα:
Το λεγόμενο "αστέρι της Βεργίνας" είναι... τρία! Το ένα με 16, το δεύτερο με 12 και το τρίτο με 8 ακτίνες.
Αστεροειδή σύμβολα στην αρχαία Ελλάδα
Και τα τρία αυτά αστεροειδή σύμβολα εντοπίζονται, σε αρχαιότερες εποχές, σ΄ όλες τις υπόλοιπες ελληνικές περιοχές, από την Μικρά Ασία έως την Κάτω Ιταλία. Και όχι μόνον αυτό. Υπάρχουν κι άλλες παραλλαγές του συμβόλου με 4, 6, 24 και 32 ακτίνες. Φαίνεται ότι οι αρχικές μήτρες του αστεριού είναι αυτές με τις 4 και 6 ακτίνες, από τις οποίες δημιουργούνται όλες οι παραλλαγές με πολλαπλασιασμό των ακτίνων.
Όπως αποδεικνύουν άφθονα και συγκεκριμένα στοιχεία (από ναούς, κίονες, κλίνες, αγγειογραφίες και νομίσματα μέχρι φυλαχτά και κοσμήματα) αυτό το αστέρι - σύμβολο έχει πανελλήνια εξάπλωση από τα πανάρχαια χρόνια.
Ολα τα στοιχεία, από την εποχή του χαλκού μέχρι τις δικές μας μέρες, δείχνουν ότι το "αστέρι της Βεργίνας" κακώς ονομάστηκε έτσι.
Η σωστότερη ονομασία είναι "αστέρι της Ελλάδας" ή, ακόμα καλύτερα, "αστέρι των Ελλήνων".
Αποδεικνύεται επίσης ότι αυτό το "αστέρι των Ελλήνων" δεν χάνεται με την κατάρρευση του αρχαίου κόσμου, αλλά κληροδοτείται στην ελληνορθόδοξη παράδοση και παγιώνεται σε δύο τύπους του εικονογραφικού κύκλου της Παναγίας: Στην Παναγία την Οδηγήτρια και στην Παναγία την Πλατυτέρα.
Αστέρια σε πρωτοκυκλαδικά τηγανόσχημα, με στυλιζάρισμα παρόμοιο με της Βεργίνας και με 6 ή 8 ακτίνες, μπορεί να δει ο καθένας στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Εκτίθενται στην προθήκη 56 της Νάξου (αριθμός καταλόγου 6140) και στην προθήκη 42 του Αγίου Κοσμά Αττικής (αριθμ. 8954, 8959 κ.α.).
Ολα τα στοιχεία, από την εποχή του χαλκού μέχρι τις δικές μας μέρες, δείχνουν ότι το "αστέρι της Βεργίνας" κακώς ονομάστηκε έτσι.
Η σωστότερη ονομασία είναι "αστέρι της Ελλάδας" ή, ακόμα καλύτερα, "αστέρι των Ελλήνων".
Αποδεικνύεται επίσης ότι αυτό το "αστέρι των Ελλήνων" δεν χάνεται με την κατάρρευση του αρχαίου κόσμου, αλλά κληροδοτείται στην ελληνορθόδοξη παράδοση και παγιώνεται σε δύο τύπους του εικονογραφικού κύκλου της Παναγίας: Στην Παναγία την Οδηγήτρια και στην Παναγία την Πλατυτέρα.
Υπάρχουν κι άλλα εντυπωσιακά στοιχεία. Με την διαμόρφωση του κλασικισμού στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική, το "αστέρι των Ελλήνων" διακοσμεί τις οροφές σημαντικών κτιρίων, όπως ναών (στην ως άνω φωτογραφία, από την Αγία Ειρήνη Αθηνών) πανεπιστημίων και αστεροσκοπείων.
Φαίνεται ακόμη ότι επιζεί και στην ελληνική λαϊκή παράδοση, όπως δείχνουν αρχιτεκτονικά στοιχεία κυρίως από τα νησιά του Αιγαίου.
Φαίνεται ακόμη ότι επιζεί και στην ελληνική λαϊκή παράδοση, όπως δείχνουν αρχιτεκτονικά στοιχεία κυρίως από τα νησιά του Αιγαίου.
Από την Πρωτοκυκλαδική εποχή (3000-2000 π.Χ.)
Το αστέρι τύπου Βεργίνας, πρωτοεντοπίζεται, με την ίδια καλλιτεχνική τυποποίηση (στυλιζάρισμα), στα πρωτοκυκλαδικά τηγανόσχημα κεραμεικά, των οποίων η χρήση παραμένει αδιευκρίνιστη. Η πρωτοκυκλαδική περίοδος διαρκεί, σύμφωνα με την συμβατική χρονολόγηση των αρχαιολόγων, από το 3200 μέχρι το 2000 π.Χ. Η εμφάνιση των τηγανόσχημων κεραμεικών τοποθετείται στο 2800 π.Χ.
Το αστέρι στα κυκλαδικά τηγανόσχημα εμφανίζεται μερικές φορές με την μορφή 8 συνεχόμενων γωνιών (ημιρόμβοι) σε κυκλικό σχηματισμό.
Το ότι αποτελεί σύμβολο κι όχι διακοσμητικό στοιχείο, αντιγραφή του γνωστού στους Κυκλαδίτες θαλασσινού αστερία, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι το σχήμα του αστερία αποτελείται από 5 ημιρόμβους. Ρομβοειδή 8άκτινα αστέρια εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, σε τηγανόσχημα προερχόμενα από την Σύρο (προθήκη 58, αριθμ. 5164 και 5153).
Από την Σύρο έχουμε κι ένα άλλο σημαντικό πρωτοκυκλαδικό εύρημα. Πρόκειται για ένα αργυρό διάδημα, του οποίου η βασική διακόσμηση είναι τρία 8άκτινα αστέρια (2800 - 2300 π.Χ., Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, προθήκη 71, αριθμ. 5234).
Στην κρητομυκηναϊκή περίοδο, τα τηγανόσχημα κεραμεικά δεν υπάρχουν, ενώ οι αγγειογραφίες έχουν συνήθως θέματα από την φύση. Παρ΄ όλ΄ αυτά, αστέρια εντοπίζονται σε:* Μινωϊκό νεοανακτορικό σφραγιδόλιθο, 6άκτινο εγγεγραμμένο σε πλαίσιο.
Στην κρητομυκηναϊκή περίοδο, τα τηγανόσχημα κεραμεικά δεν υπάρχουν, ενώ οι αγγειογραφίες έχουν συνήθως θέματα από την φύση. Παρ΄ όλ΄ αυτά, αστέρια εντοπίζονται σε:* Μινωϊκό νεοανακτορικό σφραγιδόλιθο, 6άκτινο εγγεγραμμένο σε πλαίσιο.
* Χρυσό δαχτυλίδι από την Τίρυνθα, 6άκτινο εγγεγγραμένο σε κύκλο.
* Πήλινο κύπελλο με διπλούς πελέκεις από τον Χώρο 17 του Ανακτορικού Κτιρίου των Αρχανών, 8άκτινο.
* Δισκάρια από ελεφαντοστό με 8άκτινα γραμμικά αστέρια από τον Θολωτό Τάφο Α των Αρχανών. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, ότι δύο πανομοιότυπα αστέρια εμφανίζονται και στην πανοπλία του Αχιλλέα, σε πολύ μεταγενέστερη αγγειογραφία (ερυθρόμορφος αμφορέας, 450 π.Χ., Ρώμη, Μουσεία Βατικανού).
* Πήλινο αντικείμενο σε σχήμα πυξίδας από την ακρόπολη των Μυκηνών, με 8 σταγονόσχημες ακτίνες και 8 κύκλους ενδιάμεσα (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, αριθμ. 65212).
Από το 1100 π.Χ., ανάμεσα σε άλλες σημαντικές αλλαγές, παρατηρείται και μία πλήρης διαφοροποίηση στην διακόσμηση των αγγείων. Τα φυτικά συμπλέγματα, τα θαλασσινά θέματα και τα περίπλοκα σχήματα εξαφανίζονται.
Στην πρωτογεωμετρική περίοδο (1100 - 900 π.Χ.), μαζί με τα αυστηρά γεωμετρικά σχέδια που σχηματίζονται τέλεια με διαβήτη, εμφανίζονται συχνά δύο σύμβολα, ο σταυρός και το 6άκτινο αστέρι, εγγεγραμμένα και τα δύο σε ομόκεντρους κύκλους.
Αστέρια - σύμβολα σε πολεμιστές και πλοία
Από το 900 π.Χ., στα γεωμετρικά αγγεία αρχίζουν να εμφανίζονται όλο και συχνότερα παραστάσεις ανθρώπων. Πρόκειται συνήθως για νεκρικές πομπές, παρατάξεις πολεμιστών και πολεμικά πλοία. Από την περίοδο εκείνη, οι αγγειογραφίες εμφανίζουν, με όλη και μεγαλύτερη συχνότητα, αστέρια (τυποποιημένα με 8 και 16 ακτίνες) που έχουν ισχυρότατο συμβολισμό και που μάλλον φωτίζουν την χρήση τους στις προγενέστερες εποχές.
Ο ισχυρότατος συμβολισμός των αστεριών αποδεικνύεται από το γεγονός ότι αποτελούν κυρίως εμβλήματα (επίσημα) σε ασπίδες και πολεμικά πλοία. Μερικά παραδείγματα:
* Σε θραύσματα γεωμετρικών αγγείων εμφανίζονται πολεμικά πλοία. Στην πλώρη τους έχουν ως έμβλημα 8άκτινα και 16άκτινα αστέρια (προθήκη 7 του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου).
* Σε ταφικό αμφορέα, που βρέθηκε στην Μερέντα της Αττικής, εικονίζεται πομπή αρμάτων και πολεμιστών. Οι ασπίδες των πολεμιστών έχουν ως εμβλήματα 8άκτινα και 16άκτινα αστέρια (τέλος 8ου π.Χ. αιώνα, Μουσείο Βραβρώνας).
* Σε αμφορέα του 7ου π.Χ. αιώνα με ανάγλυφες παραστάσεις, εικονίζεται η πρωϊμότερη παράσταση της άλωσης της Τροίας. Ολοι οι πολεμιστές έχουν στον μηρό ένα διακριτικό σύμβολο και δύο απ΄ αυτούς έχουν 8άκτινα αστέρια - φωτογραφία δεξιά (670 π.Χ., Μύκονος, Αρχαιολογικό Μουσείο).
Από το 650 π.Χ., ο γεωμετρικός ρυθμός δίνει την θέση του στα μελανόμορφα και, αργότερα, στα ερυθρόμορφα αγγεία. Οι αγγειογραφίες είναι πλέον ανθρωποκεντρικές, με θέματα που αντλούνται από την ηρωϊκή εποχή και τους μυθολογικούς κύκλους.
Τα σχέδια είναι ρεαλιστικά. Τ' αστέρια αποκτούν το σταγονόσχημο στυλιζάρισμα του τύπου της Βεργίνας, έχουν όλους τους συδυασμούς αριθμών ακτίνων (απο 4 σε σχήμα "χι" μέχρι 32) και εμφανίζονται με πολύ μεγάλη συχνότητα.
Είναι αδύνατο να απαριθμήσουμε τις εκατοντάδες παραστάσεις από αγγεία με "ελληνικά αστέρια", που εντόπισε η δημοσιογραφική έρευνα.
Τονίζουμε πάντως ότι υπάρχουν σ' όλα τα μεγάλα ξένα μουσεία, όπως:
Λούβρο (Παρίσι), Βρετανικό Μουσείο (Λονδίνο), Μουσεία Βατικανού, Kunsthistoisches Βιέννης, Καλών Τεχνών Βοστώνης, Ερμιτάζ Πετρούπολης, Staatlishe Antikensammlungen Μονάχου, Αρχαιολογικό Μουσείο Βασιλείας (Ελβετία), Μουσείο Λίπαρι (Ιταλία), Staatlishe Βερολίνου, Μητροπολιτικό Μουσείο Νέα Υόρκης, Αρχαιολογικό Μουσείο Νεαπόλεως (Ιταλία), κ.α.
Σύμβολο θεών και ηρώων
Περιοριζόμαστε, λοιπόν, να επισήμανουμε ότι τ΄ αστέρια της αρχαϊκής και κλασσικής εποχής (από το 650 π.Χ. και μετά) συνοδεύουν σχεδόν πάντοτε θεούς και ήρωες των μυθολογικών κύκλων, δηλαδή τους Ηρακλή, Θησέα, Αχιλλέα, Αγαμέμνονα, Πάτροκλο, Περσέα, Αμφιάραο, Αίαντα, Διομήδη, κ.α..Στους ήρωες, τ΄αστέρια εμφανίζονται στους ώμους. Στους θεούς δίπλα τους ή στον θρόνο που κάθονται. Εξαίρεση αποτελεί η παρθένος Αθηνά, η οποία φέρει το αστέρι και στην ασπίδα (Αθηνά Πρόμαχος) και στους ώμους. Η Αθηνά Πρόμαχος εμφανίζεται, εκτός από τα συνήθη αγγεία, και στους παναθηναϊκούς αμφορείς (φωτογραφία κάτω).
Λίγο μετά την μαζική του εμφάνιση στις αγγειογραφίες των κεραμεικών εργαστηρίων της νότιας Ελλάδας, το αστέρι εμφανίζεται και στην Μακεδονία.
Ο αρχαιότερος του εντοπισμός (που πέτυχε η δική μας έρευνα) προέρχεται από ένα χρυσό έλασμα, που βρέθηκε σε τάφο της Σίνδου (520 π.Χ.) και που έχει αστέρια με 6 και 12 ακτίνες.
Από την αρχαϊκή, κλασσική, ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή δημοσιεύουμε έναν ενδεικτικό κατάλογο με εμφανίσεις "ελληνικών αστεριών", όχι σε αγγειογραφίες αλλά σε διάφορα αντικείμενα και με χρονολογική σειρά.
* Περικεφαλαία με 8άκτινο αστέρι (800 π.Χ., Μουσείο Ηρακλείου Κρήτης).
* Χρυσό 8άκτινο αστέρι διαμέτρου 2-3 εκατοστών, από τον αποθέτη της Ιεράς Πηγής του ναού της Αρτέμιδας (8ος - 4ος αιώνας π.Χ., Μουσείο Βραβρώνας Αττικής, αριθμός καταλόγου 2580.)
* Πολυτελής κλίνη με διακόσμηση 12άκτινα αστέρια από ελεφαντοστό, πανομοιότυπα με τ΄ αστέρια του ναού της Νέμεσης στον Ραμνούντα. Η κλίνη βρέθηκε σε κιβωτιόσχημο τάφο του Κεραμεικού της Αθήνας και ανήκει σε πρεσβευτή ιωνικής πόλης της Μικράς Ασίας (6ος π.Χ. αιώνας, Μουσείο Κεραμεικού, προθήκη 21).
* Ιωνικό κιονόκρανο με κεντρικό κόσμημα ένα 8άκτινο σταγονόσχημο αστέρι από το ναό της Αρτέμιδας της Νεαπόλεως, αθηναϊκής αποικίας στην Μακεδονία (5ος π.Χ., Μουσείο Καβάλας).
* Χρυσά δισκάρια με 16άκτινο αστέρι από τάφο στην Αιανή της Μακεδονίας (5ος αιώνας, Μουσείο Κοζάνης).
* Νομίσματα της Μένδης (450 π.Χ.) με 16άκτινο και της Ποτίδαιας (429 π.Χ.) με 8άκτινο αστέρι. Και οι δύο αυτές πόλεις είναι αποικίες των νότιων "Ελλήνων των πόλεων" στην Χαλκιδική (Αθήνα, Εθνικό Νομισματικό Μουσείο).
* Ύφασμα από ελληνική αποικία της Κριμαίας (Μαύρη Θάλασσα) με 8άκτινο αστέρι, τυπωμένο με την τεχνική της υφαντικής ζωγραφικής (4ος π.Χ. αιώνας, Μουσείο Ερμιτάζ).
* Στον τάφο του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου Β΄ σε δυό χρυσές λάρνακες (με 16 και 12 ακτίνες) και σε χρυσά δισκάρια με 8άκτινα αστέρια (336 π.Χ.).
* Στον μακεδονικό τάφο της Ευριδίκης (340 π.Χ.) στην Βεργίνα, ζωγραφισμένα 8άκτινα αστέρια σε μαρμάρινο θρόνο και σε υποπόδιο. (Παρόμοια ζωγραφισμένα αστέρια φέρουν και οι πήλινες μέτωπες του αρχαϊκού ναού του Θέρμου στην Αιτωλία, αρχαιότερου κατά 2 αιώνες του τάφου της Ευριδίκης.)
* Σε νόμισματα των (Μακεδόνων) Δημητρίου του Πολιορκητή (306 π.Χ., 16άκτινο, συνοδεύει τον Ποσειδώνα) και Αντίγονου Γονατά (276-239 π.Χ., 8άκτινο, συνοδεύει τον Πάνα).
* Σε νομίσματα των Συρακουσών (Κάτω Ιταλία) που συνοδεύουν την θεά Νίκη και εκδόθηκαν από τον "στρατηγό - αυτοκράτορα" Ικέτα (287 π.Χ.) και τον βασιλέα Ιέρωνα (241 - 218 π.Χ.).
* Σε ψηφιδωτό δαπέδου με 8 ακτίνες (3ος π.Χ. αιώνας;), που αποκάλυψαν γαλλικές ανασκαφές στο ελληνιστικό βασίλειο της Βακτριανής (Ιράν - Αφγανιστάν).
* Σε ψηφιδωτό δαπέδου με 8 ακτίνες στην Λάρισα της Θεσσαλίας (3ος π.Χ. αιώνας).
* Σε νόμισμα ρωμαϊκής εποχής της πρώτης μακεδονικής μερίδος (δεύτερο τέταρτο 2ου π.Χ. αιώνα) με 8 ακτίνες.
Πέρασμα στην ορθόδοξη παράδοση
Μετά την πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την επιβολή του χριστιανισμού ως κυρίαρχης θρησκείας, το "αστέρι των Ελλήνων" δεν έσβησε. Δόθηκε κληρονομιά στην ελληνορθόδοξη παράδοση, κρατώντας όπως φαίνεται τον θρησκευτικό συμβολισμό του.Η αρχαιότερη χρήση του που εντοπίσαμε, βρίσκεται σ΄ ένα πρωτοχριστιανικό βαπτιστήριο της ελληνιστικής πόλης "Δούρα - Ευρωπός" στην Μεσοποταμία. Η οροφή του βαπτιστηρίου είναι κατάφορτη από 12άκτινα αστέρια, κατά το πρότυπο των αρχαίων ελληνικών ναών. Επίσης μία σαρκοφάγος σε τοιχογραφία συνοδεύεται από ένα 12άκτινo αστέρι (αρχές 3ου αιώνα μ.Χ., Yale, University Art Gallery.).
Μία πρώϊμη παρουσία του "ελληνικού αστεριού" υπάρχει και στην αρχαία εγκαυστική εικόνα του Χριστού Παντοκράτορα (6ου μ.Χ. αιώνα), που βρίσκεται στην μονή του Σινά. Δύο 8άκτινα αστέρια, πανομοιότυπα μ΄ αυτά που εμφανίζονται στα αρχαία ελληνικά και ελληνιστικά νομίσματα, βρίσκονται εκατέρωθεν του προσώπου του Χριστού, στα σημεία που αργότερα θα τυποποιηθεί να γράφεται η φράση "Ιησούς Χριστός Υιός Θεού".
Είναι πιθανό αυτή η εικόνα από την Μονή Σινά, να μιμείται ελληνιστικά πρότυπα εικόνων, με την μορφή των Ελλήνων ηγεμόνων. Θυμίζει εντονότατα ένα χρυσό οκτάδραχμο του Πτολεμαίου Ε' του Επιφανούς (211 -180 π.Χ.), του οποίου η μορφή πλαισιώνεται από δύο 8άκτινα αστέρια, πανομοιότυπα με την εικόνα του Χριστού από το Σινά. Εξ άλλου είναι γνωστό, ότι η μέθοδος της εγκαυστικής εικονογράφησης, χρησιμοποιόταν από την προχριστιανική αρχαιότητα.
Τελικά, όπως δείχνουν τα στοιχεία, η χρήση του "αστεριού των Ελλήνων" στην ελληνορθόδοξη εικονογραφία, οριστικοποιείται στην εικονογράφηση της Παναγίας της Οδηγήτριας και της Παναγίας της Πλατυτέρας. Το πότε συνέβη αυτό δεν είναι γνωστό. Ισως στα μέσα του 10ου αιώνα, στα χρόνια του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά.
Τότε ιδρύονται τα μοναστήρια τους Αγίου Ορους. Τότε διδάσκουν στην κεντρική Ελλάδα ο Οσιος Λουκάς (ιδρύοντας και το μοναστήρι του κοντά στους Δελφούς) και στην Πελοπόννησο ο Άγιος Νίκων ο Μετανοείτε (πολιούχος της Σπάρτης). Σύμφωνα με μερικούς ιστορικούς, αυτή είναι η εποχή που το σύνολο των Ελλήνων προσχωρεί πλήρως στον χριστιανισμό, με τις κατάλληλες λατρευτικές προσαρμογές.
Σ΄ αυτήν περίπου την εποχή, εντοπίσαμε και τα πρώτα δείγματα εικόνων της Παναγίας με 8άκτινα και 16άκτινα αστέρια.
Προέρχονται από την Κύπρο και είναι:
* Η Παναγία Αρακιώτισσα (1192)
* Η Παναγία του Μουτουλλά (1280)
Με την ευκαιρία, ας πάμε σε μία άλλη περιοχή του ελληνισμού. Στην Βόρειο Ηπειρο (παρά τους διωγμούς) διασώζονται τοιχογραφίες με την Παναγία την Πλατυτέρα και τα 8άκτινα αστέρια της σε ναούς του Αργυρόκαστρου, Δερβιτσάνης, Νόκοβου, Βλαχογοραντζής, Κοσίνης Πρεμετής, Μεσοπόταμου, Βιθκουκίου Κορυτσάς και Δρυμάδων Χειμμάρας.
Αναφέραμε συμβολικά αυτές τις δύο περιοχές. Εννοείται ότι παντού στην Ελλάδα, αλλά και στον ορθόδοξο κόσμο, υπάρχουν εικόνες της Οδηγήτριας και της Πλατυτέρας, με τα "αστέρια των Ελλήνων" ή αν θέλετε αστέρια τύπου Βεργίνας.
Αυτές ο εικόνες της Παναγίας, έχουν πάντοτε τρία αστέρια. Ενα στο μέτωπο και δύο στους ώμους. Αυτή η τριαδική κατανομή σε σχήμα τριγώνου θυμίζει έντονα αρχαίες παραστάσεις με παρόμοια κατανομή τριαδικών αστρικών συμβόλων και βεβαίως την εικονογράφηση των μυθολογικών ηρώων, που έχουν εμβλήματα - αστέρια στους ώμους.
Το πιθανότερο είναι τ΄ αστέρια να μεταβιβάστηκαν στην εικονογράφηση της Παναγίας, μέσω της λατρείας της παρθένου Αθηνάς. Οι συμπτώσεις είναι αξιοπρόσεκτες.
* Η Αθηνά Πρόμαχος με τ΄ αστέρια στην ασπίδα και στους ώμους αντιστοιχεί πλήρως στην Παναγία την Οδηγήτρια.
* Η πιο μεγάλη εορτή της αρχαίας Αθήνας, τα Παναθήναια, που τελούνταν προς τιμήν της πολιούχου Αθηνάς, συμπίπτει με την μεγαλύτερη γιορτή της Παναγίας τον Αύγουστο.
Τα Παναθήναια γιορτάστηκαν τελευταία φορά γύρω στο 400 μ.Χ. Από τότε ο Παρθενών της Αθηνάς, μετατράπηκε σε ναό της Παρθένου Παναγίας, της "Δέσποινας των Αθηνών", της "Παναγίας της Αθηνιώτισσας".
Τον συμβολισμό των τριών αστεριών, που κοσμούν το μαφώριο της Παναγίας, τον γνωρίζουμε. Σύμφωνα με τον Ρώσο επίσκοπο Λεωνίδα Ουσπένσκι, αποτελούν σύμβολα της αειπαρθενίας της Παναγίας (The meaning of ikons, Νέα Υόρκη 1989).
Την ερμηνεία αυτή επιβεβαιώσαμε και από μονές του Αγίου Ορους. Μας εξηγήθηκε ότι τα τρία αστέρια συμβολίζουν ότι η Παναγία ήταν παρθένος πριν την σύλληψη, παρέμεινε παρθένος κατά την κυοφορία και έμεινε παρθένος και στην γέννηση του Χριστού.
Πολλές φορές το στυλιζάρισμα των ακτίνων στ΄ αστέρια της Οδηγήτριας αλλάζει. Από σταγονόσχημες παίρνουν την μορφή κρίνων ή κλάδων, διατηρώντας όμως τον αριθμό των 8 και 16 ακτίνων.
Το «αστέρι της Βεργίνας» στην νεότερη Ελλάδα
Αλλά δεν τελειώσαμε με το λεγόμενο "αστέρι της Βεργίνας". Η χρήση του συνεχίζεται ως τις μέρες μας. Χρησιμοποιείται ως διακοσμητικό μοτίβο, με το αρχαίο στυλιζάρισμα των 8 και 16 ακτίνων, στα λαϊκά ψηφιδωτά (βοτσαλωτά) των νησιών του Αιγαίου. Από την Κάρπαθο και την Αστυπάλαια μέχρι τις Σπέτσες στο σπίτι της Μπουμπουλίνας.Και φυσικά υπάρχει στις οροφές πολλών νεοκλασσικών κτιρίων. Πρόκειται για απομιμήσεις φατνωμάτων (οροφών) ναών της αρχαίας Αθήνας, που είχαν ζωγραφιστή διακόσμηση 16άκτινα αστέρια. Τ΄ αστέρια αυτά πρόλαβαν να τα σχεδιάσουν τον 18ο και 19ο αιώνα ξένοι περιηγητές, πριν τα εξαφανίσει η ατμοσφαιρική ρύπανση της σημερινής Αθήνας.
Ο Γουίλσον διέσωσε το σχέδιο των αστεριών που κοσμούσαν τον Παρθενώνα και την ιωνική στοά των Προπυλαίων της Ακρόπολης. Οι Στιούαρτ και Ρέτβε του Θησείου. Ο Μπέντφορντ των Προπυλαίων της Ελευσίνας. Ο Γκάντι του ναού της Νέμεσης στον Ραμνούντα.
Οροφές μεγαλοπρεπών κτιρίων με 8άκτινα και 16άκτινα αστέρια είναι γνωστές και από τις αγγειογραφίες. Σ΄ έναν σικελικό κρατήρα (350 π.Χ., Αρχαιολογικό Μουσείο Λίπαρι) εικονογραφείται ο Αδραστος να συμφιλιώνει στο ανάκτορο των Μυκηνών τους (γνωστούς από τον ηρωϊκό κύκλο των "Επτά επί Θήβαις") Πολυνείκη και Τιδέα που φιλονικούν. Τα φατνώματα του ανακτόρου έχουν 16άκτινα αστέρια.
Στην Αθήνα νεοκλασσικά κτίρια, των οποίων οι οροφές διακοσμούνται με "ελληνικά αστέρια", είναι, μεταξύ άλλων, τα εξής:
* Το Αστεροσκοπείο. Χτίστηκε το 1842 σε σχέδια του Δανού αρχιτέκτονα Θέοφιλου Χάνσεν.
* Ο ναός της Αγίας Ειρήνης στην οδό Αιόλου, έργο (1845) του Θεσσαλονικέα αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυταντζόγλου - Σπανδωνή (φωτογραφία δεξιά).
* Το κτίριο της Αρχαιολογικής Εταιρείας (1954, Αναστάσιος Ορλάνδος), στην συμβολή Πανεπιστημίου και Ομήρου.
* Η Βουλή των Ελλήνων
* Η αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών
* Το πνευματικό κέντρο "Παρνασσός".
* Ο ναός του Αγίου Διονυσίου του Αεροπαγίτη, κλπ...
Και να τελειώσουμε αυτή την διαχρονική παρουσίαση του λεγομένου (κακώς, όπως είδαμε) "αστεριού της Βεργίνας", με ένα στοιχείο από το εξωτερικό.
Το κτίριο του Πανεπιστημίου Μακ Γκιλ στο Μόντρεαλ του Καναδά, είναι διακοσμημένο με επιγραφές στα αρχαία ελληνικά ("Κάλλιστον εφόδιον τω γήρα η παιδεία") και με είκοσι 16άκτινα "αστέρια της Βεργίνας" στην οροφή.
Το ότι το πανεπιστήμιο Μακ Γκιλ χτίστηκε το 1927 και το λεγόμενο "αστέρι της Βεργίνας" ανακαλύφθηκε το 1977, κάθε άλλο παρά αποτελεί λεπτομέρεια, ασφαλώς...
Η τελευταία αγκαλιά - Μια φωτογραφία που συγκλονίζει
- Είναι από την Ντάκα του Μπαγκλαντές μετά την κατάρρευση 8όροφου κτιρίου
- Δείχνει ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο μέχρι την τελευταία του πνοή μέσα στα ερείπια
- Κανείς δεν γνωρίζει τίποτα γι' αυτούς παρά τις έρευνες - Πως περιγράφει την στιγμή που τράβηξε την φωτογραφία η φωτογράφος που βοηθά τους συγγενείς να βρουν τους ανθρώπους τους
- Πάνω από 900 μέχρι στιγμής οι νεκροί. Είναι ίσως η πιο δυνατή φωτογραφία της χρονιάς. Προκαλεί πολλά συναισθήματα, αλλά κυρίως πόνο. Είναι τραβηγμένη από μια γυναίκα που έχει αφιερωσει την ζωή της στο να δείξει στον έξω κόσμο τα δεινά που περνούν οι άνθρωποι στο Μπαγκλαντές. Οι άνθρωποι που εργάζονται σαν σκλάβοι σε αντίξοες και απάνθρωπες συνθήκες για ένα κομμάτι ψωμί.
- Η Τασλίμα Ακτερ, φωτογράφος και ακτιβίστρια ίσως κατάφερε να κάνει το εξής με αυτή την φωτογραφία. Να τραβήξει την προσοχή της άσπλαχνης Δύσης στην Ντάκα του Μπαγκλαντές. Να δείξει ότι οι 900 νεκροί να μην θυσιάστηκαν για το τίποτα. Ότι κάτι θ' αλλάξει.
Η τραγωδία του Μπαγκλαντές δεν είναι τόσο σημαντική για τα ΜΜΕ της Δύσης όσο άλλες που συμβαίνουν εντός των "ορίων της". Φταίνε βεβαίως τα ΜΜΕ αλλά φταίει και το κοινό. Το οποίο δείχνει επιλεκτική ευαισθησία. Σκεφτείτε μόνο αυτές τις ημέρες που ακόμα βγάζουν νεκρούς από τα συντρίμμια πόσο το έχετε συζητήσει αυτό το θέμα στην παρέα σας και κάντε την σύγκριση με άλλα διεθνή γεγονότα που έγιναν στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ....
Για την συγκεκριμένη φωτογραφία έχει ήδη χυθεί πολύ μελάνι.
Κάποιος είπε ότι αυτή η φωτογραφία προκαλεί μεγάλο πόνο αλλά και ταυτόχρονα είναι και νοσηρά όμορφη.
Η αγκαλιά μέχρι τον θάνατο, συγκλονίζει. Αυτή είναι μια φωτογραφία που θα μας στοιχειώνει όλους, λένε άλλοι φωτογράφοι.
Η ίδια η φωτογράφος μιλάει για την φωτογραφία της στο περιοδικό TIME.
"Με ρώτησαν πολλοί για την φωτογραφία αυτή. Προσπάθησα να μάθω γι' αυτούς αλλά δεν έβγαλα άκρη. Δεν ξέρω ούτε ποιοί είναι, ούτε τι σχέση είχαν.
Τους "ανακάλυψα" στο τέλος της ημέρας. Ήμουν όλη μέρα στα ερείπια και έβλεπα τους διασώστες αλλά και πολίτες να βγάζουν τραυματισμένους εργάτες από τα συντρίμμια. Θυμάμαι ακόμα τα τρομαγμένα μάτια των συγγενών. Ημουν εξαντλημένη, τόσο πνευματικά όσο και σωματικά.
Ξαφνικά, ανακάλυψα το ζευγάρι αυτό, αγκαλιασμένο στα ερείπια. Το αίμα από τα μάτια του άνδρα έτρεχε σαν δάκρυ. Όταν τους είδα δεν μπορούσα να το πιστέψω. Τους αισθάνθηκα σαν δικούς μου ανθρώπους. Τους έβλεπα τις τελευταίες τους στιγμές να κάθονται έτσι αγκαλιασμένοι, προσπαθώντας ό ένας να σώσει τον άλλο.
Κάθε φορά που κοιτάζω αυτή την φωτογραφία, αισθάνομαι άβολα. Με έχει στοιχειώσει. Είναι σα να μου λένε. Δεν είμαστε ακόμα δυο πτώματα. Δεν είμαστε φτηνά εργατικά χέρια και φτηνές ζωές. Είμαστε άνθρωποι σαν κι εσάς. Η ζωή μας είναι πολύτιμη και τα όνειρά μας το ίδιο.
Και καταλήγει: Η αγριότητα και η εκμετάλλευση θα συενχιστεί. Γι' αυτό και θέλω η φωτογραφία αυτή να κάνει τον γύρο του κόσμου.".
ΠΗΓΗ
- Δείχνει ένα ζευγάρι αγκαλιασμένο μέχρι την τελευταία του πνοή μέσα στα ερείπια
- Κανείς δεν γνωρίζει τίποτα γι' αυτούς παρά τις έρευνες - Πως περιγράφει την στιγμή που τράβηξε την φωτογραφία η φωτογράφος που βοηθά τους συγγενείς να βρουν τους ανθρώπους τους
- Πάνω από 900 μέχρι στιγμής οι νεκροί. Είναι ίσως η πιο δυνατή φωτογραφία της χρονιάς. Προκαλεί πολλά συναισθήματα, αλλά κυρίως πόνο. Είναι τραβηγμένη από μια γυναίκα που έχει αφιερωσει την ζωή της στο να δείξει στον έξω κόσμο τα δεινά που περνούν οι άνθρωποι στο Μπαγκλαντές. Οι άνθρωποι που εργάζονται σαν σκλάβοι σε αντίξοες και απάνθρωπες συνθήκες για ένα κομμάτι ψωμί.
- Η Τασλίμα Ακτερ, φωτογράφος και ακτιβίστρια ίσως κατάφερε να κάνει το εξής με αυτή την φωτογραφία. Να τραβήξει την προσοχή της άσπλαχνης Δύσης στην Ντάκα του Μπαγκλαντές. Να δείξει ότι οι 900 νεκροί να μην θυσιάστηκαν για το τίποτα. Ότι κάτι θ' αλλάξει.
Η τραγωδία του Μπαγκλαντές δεν είναι τόσο σημαντική για τα ΜΜΕ της Δύσης όσο άλλες που συμβαίνουν εντός των "ορίων της". Φταίνε βεβαίως τα ΜΜΕ αλλά φταίει και το κοινό. Το οποίο δείχνει επιλεκτική ευαισθησία. Σκεφτείτε μόνο αυτές τις ημέρες που ακόμα βγάζουν νεκρούς από τα συντρίμμια πόσο το έχετε συζητήσει αυτό το θέμα στην παρέα σας και κάντε την σύγκριση με άλλα διεθνή γεγονότα που έγιναν στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ....
Για την συγκεκριμένη φωτογραφία έχει ήδη χυθεί πολύ μελάνι.
Κάποιος είπε ότι αυτή η φωτογραφία προκαλεί μεγάλο πόνο αλλά και ταυτόχρονα είναι και νοσηρά όμορφη.
Η αγκαλιά μέχρι τον θάνατο, συγκλονίζει. Αυτή είναι μια φωτογραφία που θα μας στοιχειώνει όλους, λένε άλλοι φωτογράφοι.
Η ίδια η φωτογράφος μιλάει για την φωτογραφία της στο περιοδικό TIME.
Τους "ανακάλυψα" στο τέλος της ημέρας. Ήμουν όλη μέρα στα ερείπια και έβλεπα τους διασώστες αλλά και πολίτες να βγάζουν τραυματισμένους εργάτες από τα συντρίμμια. Θυμάμαι ακόμα τα τρομαγμένα μάτια των συγγενών. Ημουν εξαντλημένη, τόσο πνευματικά όσο και σωματικά.
Ξαφνικά, ανακάλυψα το ζευγάρι αυτό, αγκαλιασμένο στα ερείπια. Το αίμα από τα μάτια του άνδρα έτρεχε σαν δάκρυ. Όταν τους είδα δεν μπορούσα να το πιστέψω. Τους αισθάνθηκα σαν δικούς μου ανθρώπους. Τους έβλεπα τις τελευταίες τους στιγμές να κάθονται έτσι αγκαλιασμένοι, προσπαθώντας ό ένας να σώσει τον άλλο.
Κάθε φορά που κοιτάζω αυτή την φωτογραφία, αισθάνομαι άβολα. Με έχει στοιχειώσει. Είναι σα να μου λένε. Δεν είμαστε ακόμα δυο πτώματα. Δεν είμαστε φτηνά εργατικά χέρια και φτηνές ζωές. Είμαστε άνθρωποι σαν κι εσάς. Η ζωή μας είναι πολύτιμη και τα όνειρά μας το ίδιο.
Και καταλήγει: Η αγριότητα και η εκμετάλλευση θα συενχιστεί. Γι' αυτό και θέλω η φωτογραφία αυτή να κάνει τον γύρο του κόσμου.".
ΠΗΓΗ
Πυθαγόρειος Σοφία
Βουλευσάμενος πολλὰ ἧκε ἐπὶ τὸ λέγειν ἢ πράττειν· οὐ γὰρ ἕξεις ἐξουσίαν ἀνακαλέσασθαι τὰ πραχθέντα ἢ λεχθέντα.
Αφού σκέφτείς πολύ, να οδηγείσαι στο να λες ή να πράττεις κάτι∙ διότι δεν θα έχεις τὴν δυνατότητα να ανακαλέσεις τα πραχθέντα ἢ λεχθέντα!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)