Επιμέλεια: Δρ Δημήτρης Περδετζόγλου
"Κλίκ" επι του κειμένου, για μεγέθυνση
Ως πιστός σύντροφος των ανθρώπων για χιλιάδες χρόνια, δεν μας εκπλήσσει η τάση εξανθρωπισμού των ζώων συντροφιάς.
Παρ’ όλη τη στενή συσχέτιση με ανθρώπους, ο σκύλος παραμένει πιο κοντά γενετικά στο γκρίζο λύκο, με τον οποίο μοιράζεται πάνω από 99% του μιτοχονδριακού του DNA.
Η στενή γενετική σχέση μεταξύ σκύλου και λύκου, οδήγησε το Smithsonian Iνστιτούτο να επαναταξινομήσει το σκύλο από το προηγούμενο ξεχωριστό είδος Canis famillaris σε Canis lupus famillaris.
Με άλλα λόγια, οι λύκοι Timber, Tundra και ο πολυαγαπημένος μας σύντροφος σκύλος, βρισκονται κάτω από την ίδια γενετική ομπρέλλα του γκρίζου λύκου: Canis lupus1.Όπως οι λύκοι, όλοι οι σκύλοι έχουν εξελιχθεί ως σαρκοφάγα, με τα χαρακτηριστικά της ανατομίας τους να δείχνουν ξεκάθαρα πως είναι προσαρμοσμένοι σε μία διατροφή βασισμένη στο κρέας.
Κατανοώντας τις ανατομικές διαφορές μεταξύ σαρκοφάγων, παμφάγων και φυτοφάγων μας βοηθά να καταλάβουμε γιατί οι σκύλοι και οι γατες ταξινομούνται ως σαρκοφάγα και τι τροφές ταιριάζουν καλύτερα στην ανατομία τους.
ΟΙ ΑΝΑΤΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ
ΦΥΤΟΦΑΓΩΝ, ΠΑΜΦΑΓΩΝ ΚΑΙ ΣΑΡΚΟΦΑΓΩΝ.
Για την κατανόηση των διαθρεπτικών αναγκών του σκύλου και της γάτας,θα ήταν χρήσιμο να ξεκινήσουμε από την βασική κατανόηση των ανατομικών τους χαρακτηριστικών και πως αυτά διαφέρουν από τα φυτοφάγα και τα παμφάγα ζώα.
Το "Comparative Anatomy" του Milton επεξηγεί πως όλα τα ζώα είναι προσαρμοσμένα ανατομικά και παθολογικά να βρίσκουν και να τρώνε συγκεκριμένα είδη τροφών.
Γνωρίζοντας ποια ανατομικά χαρακτηριστικά συνδέονται με το κάθε είδος διατροφής , μας δίδεται η δυνατότητα να ταξινομούμε τα ζώα σε:
ΦΥΤΟΦΑΓΑ (τρέφονται με φυτά)
ΠΑΜΦΑΓΑ (τρέφονται με κρέας και φυτά)
ΣΑΡΚΟΦΑΓΑ (τρέφονται με κρέας)
Αυτή η κατηγοριοποίηση βοηθά να καταλάβουμε ποιες τροφές είναι προσαρμοσμένο να τρώει ένα ζώο στην πραγματικότητα.
Τα συνήθη ανατομικά χαρακτηριστικα των φυτοφάγων επιβεβαιώνουν την προσαρμογή τους σε δίαιτες βασισμένες σε φυτά.
1. ΜΑΚΡΥ ΠΕΠΤΙΚΟ ΕΝΤΕΡΟ: Χρειάζεται ως και 10 φορές μεγαλύτερο από το μήκος ολόκληρου του σώματος τους, λόγω της σχετικής δυσκολίας με την οποία διασπάται η κάθε φυτική τροφή.Τα φυτοφάγα ζώα έχουν σημαντικά πιο μακριά και περίπλοκα έντερα από τα σαρκοφάγα
2. ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΠΕΔΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ παρέχουν μία ιδανική επιφάνεια άλεσης για να συνθλίβουν και να αλέθουν τα φυτά (οχι όμως και το κρέας).Διαθέτουν ακόμη κάτω γνάθο με χαρακτηριστική πλάγια κίνηση που υποβοηθά την άλεση απαραίτητη για το μάσημα των φυτών.
3. ΕΝΖΥΜΑ ΣΤΟ ΣΑΛΙΟ ΠΟΥ ΔΙΑΣΠΟΥΝ ΤΟΥΣ ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ.
Η αμυλάση είναι ένα πεπτικό ένζυμο στο σάλιο που βοηθά στην πέψη των υδατανθράκων. Τα φυτοφάγα ζώα μασούν την τροφή τους για την εξασφάλιση της σωστής μίξης της με την αμυλάση.
[1. Robert K. Wayne, Ph.D “Μοριακή εξέλιξη της οικογένειας του σκύλου”, Θεωρητική και Εφαρμοσμένη Γενετική.2. “Η Συγκριτική ανατομία της διατροφής”, Milton R. Mills, M.D.]
Τα συνήθη ανατομικά χαρακτηριστικά των παμφάγων συμπεριλαμβάνουν:
1. ΜΕΤΡΙΟ ΣΕ ΜΗΚΟΣ ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΩΛΗΝΑ ο οποίος παρέχει την ευελιξία πέψης για φυτά και ζωικές πρωτεϊνες.
2. ΕΠΙΠΕΔΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΠΤΗΡΕΣ αναπτύχθηκαν για μερική άλεση της τροφής και μερική κοπή.
3. ΤΟ ΣΑΛΙΟ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΕΝΖΥΜΟ αμυλάση που διασπά τους υδατάνθρακες και είναι υπεύθυνο για την πέψη της πλειονότητας του αμύλου.
Τα ανατομικά χαρακτηριστικά των σαρκοφάγων:
1. ΚΟΝΤΟ, ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΟΞΙΝΟ ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.
Η πρωτείνη και το λίπος που προέρχεται από ζώο είναι εύπεπτο – εξ’ου και το κοντό πεπτικό σύστημα των σκύλων και των γατών.Η ικανότητα των σκύλων και των γατών να εκκρύουν υδροχλωρικό οξύ είναι εξίσου εξαιρετική.Προκειμένου να υποβοηθήσει την άμεση διάσπαση της πρωτείνης και να θανατώσει τα βακτηρίδια που υπάρχουν σε κρέατα που βρίσκονται σε αποσύνθεση, οι σκύλοι και οι γάτες είναι ικανοί να διατηρήσουν το γαστρικό pH τους γύρω στο 1-2.
2. ΚΟΠΤΗΡΕΣ (σχεδιασμένα να κόβουν το κρέας και όχι να αλέθουν τα φυτά.)
Τα σαρκοφάγα έχουν επιμηκυμένα δόντια σχεδιασμένα για να ξεσχίζουν και να θανατώνουν το θήραμα.Οι τραπεζίτες τους είναι τριγωνικοί με αιχμηρές άκρες που χρησιμοποιούνται ως πριονοειδή ξυράφια
3. ΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΚΑΘΕΤΑ
εν αντιθέσει με τα φυτοφάγα και παμφάγα ζώα που αλέθουν την τροφή τους κινώντας πλάγια το στόμα τους, τα σαγόνια των σκύλων και των γατών λειτουργούν κάθετα έτσι παρέχουν λεία κίνηση κοπής, και ανοίγουν διάπλατα για την κατάποση μεγάλων μερίδων κρέατος.
4. ΤΟ ΣΑΛΙΟ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΜΥΛΑΣΗ.
Η αμυλάση στο σάλιο είναι χαρακτηριστικό των παμφάγων και φυτοφάγων ζώων, όχι όμως και των σαρκοφάγων ζώων όπως ο σκύλος ή η γάτα.Καθώς η αμυλάση δεν περιέχεται στο σάλιο τους, το βάρος πέφτει στο πάνγκρεας να παράγει το ένζυμο αμυλάση που χρειάζεται για την διάσπαση των υδατανθράκων.
Τρέφοντας τους σκύλους ως παμφάγα ή φυτοφάγα αναγκάζει το πάνγκρεας να δουλεύει ακόμη πιο σκληρά για την πέψη των τροφών γεμάτα από υδατάνθρακες (αντί να παράγει τις απαραίτητες ποσότητες ενζύμων που χρειάζεται για την πέψη πρωτεινών και λιπαρών)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΧΕΔΟΝ ΕΞ’ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΣΤΟ ΚΡΕΑΣ.
Μερικά κύρια ανατομικά χαρακτηριστικά διαχωρίζουν τους σκύλους και τις γάτες, από τα παμφάγα και φυτοφάγα ζώα, και τους καθιστούν ξεκάθαρα στην κατηγορία των σαρκοφάγων με διατροφή σχεδον εξ’ολοκλήρου βασισμένη στο κρέας.
ΕΙΔΟΣ ΚΑΙ ΜΗΚΟΣ ΣΤΟΜΑΧΟΥ
Οι σκύλοι και οι γάτες έχουν κοντό και απλό γαστρεντερικό σύστημα. Επειδή το κρέας είναι εύπεπτο (σε σχέση με τα φυτά) έχουν κοντό πεπτικό σύστημα.
Η υψηλή περιεκτικότητα στομαχικού οξέος βοηθά στην γρήγορη διάσπαση των πρωτεινών (τα σαρκοφάγα ζώα έχουν pH στομάχου γύρω στο 1 – ενώ το pH του στομάχου των ανθρώπων είναι 4 με 5)
ΔΟΝΤΙΑ ΚΑΙ ΣΑΓΟΝΙΑ
Μεγάλο άνοιγμα στόματος προσαρμοσμένο για κατάποση ολόκληρων μεγάλων μερίδων κρέατος.
Κοντά και αιχμηρά δόντια σψεδιασμένα για αρπαγή, κόψιμο και ξέσχισμα της σάρκας ( όχι για άλεση σιτηρών).
Τα δόντια και τα σαγόνια είναι σχεδιασμένα να καταπίνουν ολόκληρη την τροφή (όχι για το μασημα και την συντριβή των φυτών).
ΠΕΠΤΙΚΑ ΕΝΖΥΜΑ
Προσαρμοσμένα για την διάσπαση της πρωτείνης και του λίπους προερχόμενα από κρέας (όχι από φυτά και σιτηρά), το σάλιο των σκύλων και των γατών δεν περιέχει το πεπτικό ένζυμο αμυλάση.
Τα σαρκοφάγα ζώα δεν μασούν την τροφή τους. Τα πεπτικά ένζυμα που διασπούν τις πρωτείνες (αντίθετα με την αμυλάση που διασπά τους υδατάνθρακες) , δεν απελευθερώνονται στο στόμα του ζώου καθώς μπορεί να προκαλέσει ζημιά στην στοματική κοιλότητα.
Ετσι, τα σαρκοφάγα ζώα δεν αναμιγνύουν την τροφή τους με σάλιο – δαγκώνουν μεγάλα κομμάτια κρέατος και τα καταπίνουν ολόκληρα.
ΠΗΓΗ 1
ΠΗΓΗ 2
Αυτή η κατηγοριοποίηση βοηθά να καταλάβουμε ποιες τροφές είναι προσαρμοσμένο να τρώει ένα ζώο στην πραγματικότητα.
ΦΥΤΟΦΑΓΑ (αγελάδες, πρόβατα)
Τα φυτοφάγα τρέφονται με φυτά, όχι κρέας.Ετσι, δεν αποτελεί έκπληξη πως τα ανατομικά τους χαρακτηριστικα είναι προσαρμοσμένα να διασπούν υδατάνθρακες και άλλα θρεπτικά στοιχεία παραγόμενα από φυτά.Τα συνήθη ανατομικά χαρακτηριστικα των φυτοφάγων επιβεβαιώνουν την προσαρμογή τους σε δίαιτες βασισμένες σε φυτά.
1. ΜΑΚΡΥ ΠΕΠΤΙΚΟ ΕΝΤΕΡΟ: Χρειάζεται ως και 10 φορές μεγαλύτερο από το μήκος ολόκληρου του σώματος τους, λόγω της σχετικής δυσκολίας με την οποία διασπάται η κάθε φυτική τροφή.Τα φυτοφάγα ζώα έχουν σημαντικά πιο μακριά και περίπλοκα έντερα από τα σαρκοφάγα
2. ΤΕΤΡΑΓΩΝΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΠΕΔΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ παρέχουν μία ιδανική επιφάνεια άλεσης για να συνθλίβουν και να αλέθουν τα φυτά (οχι όμως και το κρέας).Διαθέτουν ακόμη κάτω γνάθο με χαρακτηριστική πλάγια κίνηση που υποβοηθά την άλεση απαραίτητη για το μάσημα των φυτών.
3. ΕΝΖΥΜΑ ΣΤΟ ΣΑΛΙΟ ΠΟΥ ΔΙΑΣΠΟΥΝ ΤΟΥΣ ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ.
Η αμυλάση είναι ένα πεπτικό ένζυμο στο σάλιο που βοηθά στην πέψη των υδατανθράκων. Τα φυτοφάγα ζώα μασούν την τροφή τους για την εξασφάλιση της σωστής μίξης της με την αμυλάση.
[1. Robert K. Wayne, Ph.D “Μοριακή εξέλιξη της οικογένειας του σκύλου”, Θεωρητική και Εφαρμοσμένη Γενετική.2. “Η Συγκριτική ανατομία της διατροφής”, Milton R. Mills, M.D.]
ΠΑΜΦΑΓΑ (χοίροι, αρκούδες, άνθρωποι)
Τα παμφάγα ζώα έχουν εξελιχθεί ώστε να τρώνε και φυτά και κρέας.Δεν είναι προσαρμοσμένα να τρέφονται κατά αποκλειστικότητα με φυτά ή με κρέας.Τα συνήθη ανατομικά χαρακτηριστικά των παμφάγων συμπεριλαμβάνουν:
1. ΜΕΤΡΙΟ ΣΕ ΜΗΚΟΣ ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΩΛΗΝΑ ο οποίος παρέχει την ευελιξία πέψης για φυτά και ζωικές πρωτεϊνες.
2. ΕΠΙΠΕΔΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΠΤΗΡΕΣ αναπτύχθηκαν για μερική άλεση της τροφής και μερική κοπή.
3. ΤΟ ΣΑΛΙΟ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΕΝΖΥΜΟ αμυλάση που διασπά τους υδατάνθρακες και είναι υπεύθυνο για την πέψη της πλειονότητας του αμύλου.
ΣΑΡΚΟΦΑΓΑ (λιοντάρι, λύκοι, σκύλοι, γάτες,τίγρης)
Σαρκοφάγο σημαίνει “που τρώει κρέας” και συμπεριλαμβάνει τα ζώα που οι διατροφή τους συνίσταται κυρίως από κρέας – όπως οι σκύλοι και οι γάτες.Τα ανατομικά χαρακτηριστικά των σαρκοφάγων:
1. ΚΟΝΤΟ, ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΟΞΙΝΟ ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.
Η πρωτείνη και το λίπος που προέρχεται από ζώο είναι εύπεπτο – εξ’ου και το κοντό πεπτικό σύστημα των σκύλων και των γατών.Η ικανότητα των σκύλων και των γατών να εκκρύουν υδροχλωρικό οξύ είναι εξίσου εξαιρετική.Προκειμένου να υποβοηθήσει την άμεση διάσπαση της πρωτείνης και να θανατώσει τα βακτηρίδια που υπάρχουν σε κρέατα που βρίσκονται σε αποσύνθεση, οι σκύλοι και οι γάτες είναι ικανοί να διατηρήσουν το γαστρικό pH τους γύρω στο 1-2.
2. ΚΟΠΤΗΡΕΣ (σχεδιασμένα να κόβουν το κρέας και όχι να αλέθουν τα φυτά.)
Τα σαρκοφάγα έχουν επιμηκυμένα δόντια σχεδιασμένα για να ξεσχίζουν και να θανατώνουν το θήραμα.Οι τραπεζίτες τους είναι τριγωνικοί με αιχμηρές άκρες που χρησιμοποιούνται ως πριονοειδή ξυράφια
3. ΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΚΑΘΕΤΑ
εν αντιθέσει με τα φυτοφάγα και παμφάγα ζώα που αλέθουν την τροφή τους κινώντας πλάγια το στόμα τους, τα σαγόνια των σκύλων και των γατών λειτουργούν κάθετα έτσι παρέχουν λεία κίνηση κοπής, και ανοίγουν διάπλατα για την κατάποση μεγάλων μερίδων κρέατος.
4. ΤΟ ΣΑΛΙΟ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΑΜΥΛΑΣΗ.
Η αμυλάση στο σάλιο είναι χαρακτηριστικό των παμφάγων και φυτοφάγων ζώων, όχι όμως και των σαρκοφάγων ζώων όπως ο σκύλος ή η γάτα.Καθώς η αμυλάση δεν περιέχεται στο σάλιο τους, το βάρος πέφτει στο πάνγκρεας να παράγει το ένζυμο αμυλάση που χρειάζεται για την διάσπαση των υδατανθράκων.
Τρέφοντας τους σκύλους ως παμφάγα ή φυτοφάγα αναγκάζει το πάνγκρεας να δουλεύει ακόμη πιο σκληρά για την πέψη των τροφών γεμάτα από υδατάνθρακες (αντί να παράγει τις απαραίτητες ποσότητες ενζύμων που χρειάζεται για την πέψη πρωτεινών και λιπαρών)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΧΕΔΟΝ ΕΞ’ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΣΤΟ ΚΡΕΑΣ.
Μερικά κύρια ανατομικά χαρακτηριστικά διαχωρίζουν τους σκύλους και τις γάτες, από τα παμφάγα και φυτοφάγα ζώα, και τους καθιστούν ξεκάθαρα στην κατηγορία των σαρκοφάγων με διατροφή σχεδον εξ’ολοκλήρου βασισμένη στο κρέας.
ΕΙΔΟΣ ΚΑΙ ΜΗΚΟΣ ΣΤΟΜΑΧΟΥ
Οι σκύλοι και οι γάτες έχουν κοντό και απλό γαστρεντερικό σύστημα. Επειδή το κρέας είναι εύπεπτο (σε σχέση με τα φυτά) έχουν κοντό πεπτικό σύστημα.
Η υψηλή περιεκτικότητα στομαχικού οξέος βοηθά στην γρήγορη διάσπαση των πρωτεινών (τα σαρκοφάγα ζώα έχουν pH στομάχου γύρω στο 1 – ενώ το pH του στομάχου των ανθρώπων είναι 4 με 5)
ΔΟΝΤΙΑ ΚΑΙ ΣΑΓΟΝΙΑ
Μεγάλο άνοιγμα στόματος προσαρμοσμένο για κατάποση ολόκληρων μεγάλων μερίδων κρέατος.
Κοντά και αιχμηρά δόντια σψεδιασμένα για αρπαγή, κόψιμο και ξέσχισμα της σάρκας ( όχι για άλεση σιτηρών).
Τα δόντια και τα σαγόνια είναι σχεδιασμένα να καταπίνουν ολόκληρη την τροφή (όχι για το μασημα και την συντριβή των φυτών).
ΠΕΠΤΙΚΑ ΕΝΖΥΜΑ
Προσαρμοσμένα για την διάσπαση της πρωτείνης και του λίπους προερχόμενα από κρέας (όχι από φυτά και σιτηρά), το σάλιο των σκύλων και των γατών δεν περιέχει το πεπτικό ένζυμο αμυλάση.
Τα σαρκοφάγα ζώα δεν μασούν την τροφή τους. Τα πεπτικά ένζυμα που διασπούν τις πρωτείνες (αντίθετα με την αμυλάση που διασπά τους υδατάνθρακες) , δεν απελευθερώνονται στο στόμα του ζώου καθώς μπορεί να προκαλέσει ζημιά στην στοματική κοιλότητα.
Ετσι, τα σαρκοφάγα ζώα δεν αναμιγνύουν την τροφή τους με σάλιο – δαγκώνουν μεγάλα κομμάτια κρέατος και τα καταπίνουν ολόκληρα.
ΠΗΓΗ 2
1 σχόλιο:
οκ
Δημοσίευση σχολίου