-Πως μπορείς Δάσκαλε, ενώ σε βρίζουν και σε κατηγορούν τόσο, εσύ να παραμένεις τελείως ήρεμος;
-Εφαρμόζω το Κουνγκ-Φου της Καρδιάς.
Πρώτα από όλα, αναγνωρίζω ότι αυτός που έχω απέναντί μου, είναι ένας καθρέφτης της αδυναμίας μου, όπως και εγώ είμαι καθρέφτης της δικής του. Επέτρεψα μέσα από το φόβο μου, τη σύγκρουση. Οπότε, αλλάζω οπτική, και βλέποντας τη συνυπαιτιότητά μου, αντιλαμβάνομαι ότι και οι δύο μας, εκείνη τη χρονική στιγμή, είμαστε παραπλανημένοι θύτες του φόβου.
Κάνω ένα βήμα πλαϊνό λοιπόν, και τοποθετούμαι στην πλευρά της αγάπης. Και τον αφήνω να λέει, χωρίς να απαντάω. Αν από τη λεκτική επίθεση κάτι έχει να κάνει με εμένα και τη δική μου αλήθεια, το κρατάω. Σπάνιο αυτό, γιατί αν έχει να κάνει με εμένα, τότε δεν θα μου ειπωθεί με επίθεση! Έχω βεβαίως πάντα το συναισθηματικό μου δείκτη, που θα μου το δείξει αυτό! Αν λοιπόν κάτι είναι για μένα, τότε έχω λόγους για περισυλλογή και όχι για καβγά!
Αν από την επίθεση αυτή, δέχομαι της προβολές των δικών του ανασφαλειών και φοβιών, τότε τον αφήνω να λέει και να λέει…
Έτσι και αλλιώς, δεν αφορούν εμένα, οπότε δεν υπάρχει καμία ταραχή που τον ακούω!
Συνήθως, όταν θα έχει πει πολλά, θα έχει ξεφορτώσει πολύ υλικό, και θα πει από μόνος του το σημείο που τον έχει ενεργοποιήσει, τον έχει φοβίσει, τον έχει ταράξει και που δεν έχει να κάνει με εμένα, αλλά με τη δική του ανασφάλεια.
Και να ξέρεις, ότι είμαι δίπλα σε κάποιον πάντα με τη δική μου συγκατάβαση.
Αν η επίθεση συνεχίζεται για καιρό, δεν είμαι δέντρο για να μην μπορώ να αλλάξω γειτονιά!
πηγή: Δημήτρης Νομικός, δημοσίευση στο facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου