«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Χορέψτε μαζί με τα παιδιά σας




Ο χορός είναι μια δραστηριότητα που προκαλεί θετικά συναισθήματα. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα χορό, ανάμεσα σε ένα γονιό και το παιδί του.

Ερευνητές από τον Καναδά, βρήκαν ότι όταν οι γονείς κινούνται σε συγχρονισμό με τα παιδιά τους, αυτό μπορεί να τα βοηθήσει να αποκτήσουν πιο αλτρουιστική συμπεριφορά.

Οι χορευτικές κινήσεις υπό τους ήχους μουσικής με ένα μωρό 14 μηνών ενθαρρύνει το παιδί να αναπτύξει αλτρουιστική συμπεριφορά, υποστηρίζει μια ομάδα ερευνητών από το πανεπιστήμιο McMaster στο Οντάριο του Καναδά.

Η Laura Cirelli επικεφαλής της μελέτης, η οποία θα δημοσιευτεί στο Journal of Developmental Science, δήλωσε στη Daily Mail: «Η κίνηση αποτελεί ένα θεμελιώδες μέρος της μουσικής που επηρεάζει την κοινωνική συμπεριφορά από πολύ νεαρή ηλικία».

Η ίδια και οι συνεργάτες από το τμήμα Ψυχολογίας Νευροεπιστημών και Συμπεριφοράς του πανεπιστημίου έδειξαν με την έρευνά τους, ότι τα μωρά 14 μηνών είναι πιο πιθανό να βοηθήσουν έναν ενήλικα έχοντας βιώσει την εμπειρία της συγχρονισμένης κίνησης μαζί του υπό τους ήχους μιας μουσικής.

Η Cirelli και η διδακτορική φοιτήτρια Kate Einarson έκαναν ένα πείραμα με 68 μωρά, πολλά από τα οποία δε μπορούσαν ακόμη να περπατήσουν. Οι ερευνήτριες ήθελαν να διαπιστώσουν αν η ρυθμική κίνηση με κάποιο άλλο άτομο, ακούγοντας κάποια μουσική, αύξανε τις πιθανότητες να τα κάνει να του προσφέρουν τη βοήθειά τους.

Στο πλαίσιο του πειράματος υποκρίθηκαν ότι τους έπεσε ένας μαρκαδόρος στο πάτωμα, για να δουν αν τα μωρά θα το σήκωναν και θα τους το έδιναν πίσω –σημάδι αλτρουισμού από την πλευρά των μωρών.

Αυτό που διαπίστωσαν οι ερευνήτριες ήταν, ότι οι πιθανότητες ένα μωρό να σηκώσει το αντικείμενο που έπεσε και να το δώσει στον ερευνητή ήταν μεγαλύτερες όταν αυτό είχε «χορέψει» στον ίδιο ρυθμό με αυτόν, σε σχέση με όσα κινήθηκαν σε διαφορετικό ρυθμό.

Τα ευρήματα αυτά δείχνουν, καταλήγει το δημοσίευμα, ότι όταν τραγουδάμε, χτυπάμε παλαμάκια, κουνιόμαστε ή χορεύουμε στο ρυθμό της μουσικής μαζί με τα μωρά μας, αυτές οι κοινές εμπειρίες συγχρονισμένης κίνησης βοηθούν στο σχηματισμό κοινωνικών δεσμών ανάμεσα στα μωρά και τους ενήλικες.

πηγή-enallaktikidrasi.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: