«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Η φιλία με τα μάτια του Επίκουρου



Ο Επίκουρος (341 π.Χ. – 270 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Ίδρυσε δική του φιλοσοφική σχολή, εν ονόματι Κήπος του Επίκουρου, η οποία θεωρείται από τις πιο γνωστές σχολές της ελληνικής φιλοσοφίας. 


Ήταν Αθηναίος πολίτης, γιος του Νεοκλή και της Χαιρεστράτης. Ο πατέρας του, Αθηναίος πολίτης από τον δήμο Γαργηττού συμμετείχε στον αποικισμό της Σάμου, όπου εκεί ο Επίκουρος ανατράφηκε. 

Ο Επίκουρος άρχισε να έρχεται από νωρίς σε έντονη επαφή με τη φιλοσοφία και τις θεωρίες του Δημόκριτου. Σε ηλικία 18 ετών μετέβη στην Αθήνα για την στρατιωτική και πολιτική του θητεία. Αργότερα, δημιούργησε το δικό του Φιλοσοφικό Κύκλο στη Μυτιλήνη και μετά στη Λάμψακο. Επέστρεψε στην Αθήνα το 307 π.Χ., σε ηλικία 34 ετών, και αγόρασε μια έκταση στην Αθήνα ανάμεσα στο Δίπυλων και την Ακαδημία, όπου στέγασε τη φιλοσοφική του σχολή – τον Κήπο του Επίκουρου. Δίδαξε για 35 χρόνια ακολουθώντας ήσυχη και λιτή ζωή. 

Περιστοιχίζονταν από άνδρες, γυναίκες, εταίρες και δούλους, που μετείχαν ισάξια στον επικούρειο Κήπο. Ο Επίκουρος πέθανε το 270 π.Χ. σε ηλικία 72 χρόνων.

Ο Επίκουρος στα συγγράμματα υπογράμμισε
τη σημασία της φιλίας, αλλά και γενικότερα των ανθρώπινων σχέσεων στην ζωή του ανθρώπου. 

Για τον Επίκουρο, η φιλία ήταν πολύ σημαντική πτυχή στη ζωή των ανθρώπων. 

Σε αυτό το άρθρο λοιπόν θα μιλήσουμε για μία από τις πιο σημαντικές σχέσεις του ανθρώπου, τη φιλία. 

Η φιλία έχει αμέτρητα οφέλη για τον άνθρωπο, αν και οι φίλοι ενός ανθρώπου μπορεί να μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Με την βοήθεια της φιλοσοφίας του Επίκουρου θα δούμε τα χαρακτηριστικά μιας υγιούς φιλίας:

Μεταξύ φίλων υπάρχει απουσία φθόνου
και παρουσία ειλικρινούς θαυμασμού για τα επιτεύγματά σας.

Όταν μιλάτε στο φίλο σας ή όταν ακούτε τον φίλο σας, να ακούτε ο ένας τον άλλον πραγματικά,
να μπορείτε να καταλάβετε τι αισθάνεται ο φίλος σας και να κατανοείτε ο ένας για τον άλλον τι είναι καλό και τι κακό.

Όταν βλέπεστε να χαίρεστε πραγματικά.
Να είναι ειλικρινές το χαμόγελο και των δύο.

Όταν συναντιέστε μαζί του να περνάτε τόσο όμορφα που να νιώθετε πως ο χρόνος σταματά.
Μετά την συνάντηση σας να αισθάνεστε αναζωογονημένος, με πολύ περισσότερη ενέργεια και ευτυχής.

Οι φίλοι είναι άνευ όρων.
Δίνουν χωρίς να ζητούν τίποτα σε αντάλλαγμα και είναι πάντα εκεί όταν τους χρειάζεσαι.

Η φιλία βελτιώνει σημαντικά το ανοσοποιητικό μας σύστημα
και μας δίνει μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στις αντιξοότητες.

Ο φίλος είναι όπου είστε και εσείς.
Και αν δεν είναι εκεί σας υπερασπίζεται όπου και αν είναι μέχρι θανάτου.

Οι φίλοι μας κάνουν να γελάμε.
Και ένα καλό γέλιο έχει αποδειχθεί ότι έχει πολύ ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία μας.

Οι φίλοι δίνουν νόημα στη ζωή μας.

Οι φίλοι μας ενθαρρύνουν να έχουμε σωστή και δίκαιη συμπεριφορά.
Αλλά και μας μαθαίνουν την αρετή της συνεργασίας.

Σε αυτούς τους καιρούς, είναι πολύ σημαντικό να ποτίζουμε το «φυτό της φιλίας» συχνά
και όχι περιστασιακά. Φιλία σημαίνει να μοιράζεσαι ιδέες, σκέψεις, ανάγκες, αισθήματα, όνειρα, αξίες, χρόνο, αντικείμενα. Καλό θα είναι να είμαστε υποστηρικτικοί με τους φίλους μας και να μην φοβόμαστε να οικοδομήσουμε θετικές και ανιδιοτελείς σχέσεις.. 

Οι πυλώνες της οικογένειας, της φίλιας και των ερωτικών σχέσεων παίζουν μεγάλο ρόλο στην στήριξη του εαυτού μας και αν λειτουργούν καλά έχουν θετικό αντίκτυπο στην ζωή μας και μας γεμίζουν χαρά και ευτυχία.

Ο Επίκουρος έλεγε:

Από τα αγαθά που παρέχει η σοφία
για τη μακαριότητα της ζωής στο σύνολό της το μέγιστο είναι η απόκτηση της φιλίας.

Δεν πρέπει να αποδεχόμαστε ούτε τους πολύ βιαστικούς στη φιλία ούτε τους πολύ διστακτικούς,
γιατί για χάρη της φιλίας χρειάζεται και να διακινδυνεύουμε.

Δεν έχουμε τόσο ανάγκη τη βοήθεια των φίλων μας,
όσο τη βεβαιότητα για τη βοήθειά τους.

Φίλος δεν είναι ούτε εκείνος που διαρκώς επιζητεί το χρήσιμο
ούτε εκείνος
που ποτέ δεν το συνδυάζει με τη φιλία.

Γιατί ο ένας, με πρόσχημα την ευεργεσία, εμπορεύεται το αντάλλαγμα,
 
ενώ ο άλλος σκοτώνει την καλή ελπίδα για το μέλλον.

Στον πόνο των φίλων συμπάσχουμε, όχι θρηνώντας αλλά μεριμνώντας γι’ αυτούς.

Ας δώσουμε τη σημασία που έδωσε και ο Επίκουρος στην φιλία, εκατοντάδες χρόνια πριν. Διαφορετικά θα είμαστε μόνοι, ευάλωτοι και δυστυχείς στο διάβα της ζωής μας.

Να θυμάστε… Δεν υπάρχει καλύτερη επένδυση από τη φιλία.


Το Κλειδί της Σκέψης –www.tokleidi.com


Βιβλιογραφία: 
Επίκουρος, Εκδ Θύραθεν
Τα άπαντα του Επίκουρου, Εκδ Κάκτος
Wikipedia
Gnomikologikon
wikiquote

Δεν υπάρχουν σχόλια: