Τα ονόματα των 12 μηνών του έτους

Το σημερινό μας ημερολόγιο, που είναι πια παγκόσμιο, έχει την αρχή του στο ρωμαϊκό ημερολόγιο που καθιέρωσε ο Ιούλιος Καίσαρας. Το ημερολόγιο αυτό το δημιούργησε ο αστρονόμος Σωσιγένης, από την Αλεξάνδρεια, επειδή όμως το εισήγαγε και το επέβαλε ο Ιούλιος Καίσαρας, γι’ αυτό και επεκράτησε με την ονομασία ιουλιανό ημερολόγιο.

Το ιουλιανό ημερολόγιο έχει ως μόνο σημείο αναφοράς του τον ήλιο, είναι δηλαδή ηλιακό. Η διάρκεια τού έτους αντιστοιχεί στο χρόνο που μεσολαβεί ανάμεσα σε δύο συνεχείς διαβάσεις του ηλιακού κέντρου από το σημείο της εαρινής ισημερίας, (365 μέρες, 5 ώρες και 49 λεπτά περίπου). Πάνω στο ιουλιανό ημερολόγιο η χριστιανική εκκλησία τοποθέτησε το εορτολόγιό της. 

Με τον τρόπο που μετριόταν ο χρόνος, είχε ως αποτέλεσμα κάθε εκατό περίπου χρόνια να χάνεται μια ολόκληρη ημέρα. Γι’ αυτό το 1582 ο πάπας Γρηγόριος ο ΙΓ΄, για να αποκατασταθεί αυτή η αναντιστοιχία μεταρρύθμισε το ιουλιανό ημερολόγιο, όπως είναι σήμερα. 

Από το όνομά του ονομάστηκε γρηγοριανό ημερόλογιο. Οι ονομασίες των 12 μηνών και του ιουλιανού και του γρηγοριανού ημερολογίου διατηρήθηκαν ίδιες και είναι λατινικές.Οι Ρωμαίοι είχαν πρωτοχρονιά την πρώτη του Μάρτη και τους μήνες, στην αρχή, τους ονόμαζαν με βάση την αριθμητική τους σειρά: Πρώτος, Δεύτερος κ.λπ. Αργότερα τους έδωσαν ονόματα θεών και αυτοκρατόρων. Έτσι οι επίσημες ονομασίες των μηνών διαμορφώθηκαν ως εξής:

Μάρτιος
Η μοναδική διαφορά του τότε διαχωρισμού του έτους με τον τώρα είναι ότι το νέο έτος ξεκινούσε τον μήνα Μάρτιο για τον αρχαίο κόσμο, και όχι με τον Ιανουάριο όπως σήμερα.Οι Ρωμαίοι όπως είναι γνωστό υπήρξαν μιλιταριστές και ο στρατός τους υπήρξε ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος για την εποχή του, όσο φυσικά βρισκόταν στην ακμή του. Έτσι, ο Θεός του πολέμου Άρης, με την ρωμαϊκή του φυσικά ονομασία Mars,απολάμβανε ιδιαίτερη λατρεία και τιμές από τους Ρωμαίους. Ο πρώτος μήνας του έτους ονομάστηκε Martius για να τιμήσει τον Θεό.Martius σημαίνει «του Μαρς»

Απρίλιος
Ο δεύτερος μήνας του χρόνου ονομάστηκε Aprilis που προέρχεται από την λατινική λέξη «aperere» και σημαίνει «άνοιγμα», μιας και είναι ο μήνας που τα μπουμπούκια ανοίγουν.Κατά μια άλλη όχι παραδεκτή άποψη, ο Απρίλιος πήρε το όνομά του από την Θεά Αφροδίτη, μιας και αυτός ο μήνας υπήρξε αφιερωμένος σε αυτήν. Aprilis σημαίνει «αυτός που ανοίγει»

Μάϊος
Ο τρίτος μήνας του έτους ονομάστηκε Maius για να τιμήσει την Μαία, μητέρα του Θεού Ερμή, μιας και την πρώτη μέρα αυτού του μήνα γίνονταν γιορτή προς τιμή της.Η Μαία λατρεύονταν από τους Ρωμαίους ως Θεά-προστάτιδα της Τιμής και του Σεβασμού.Maius σημαίνει «της Μαίας»

Ιούνιος
Ο τέταρτος μήνας του έτους ονομάστηκε Junius για να τιμήσει την Θεά Ήρα, με την ρωμαϊκή της φυσικά ονομασία Juno.Junius σημαίνει «της Τζούνο»

Ιούλιος
Ο μήνας αυτός αρχικά ονομαζόταν Quintilis που σημαίνει «πέμπτος». Το 44 π.Χ.όμως, μετονομάσθηκε σε Julius για να τιμήσει τον Ιούλιο Καίσαρα και να υπενθυμίζει την τραγική δολοφονία του.

Αύγουστος
Αυτός ο μήνας αρχικά ονομαζόταν Sextilis που σημαίνει «έκτος». Το 8 π.Χ. μετονομάστηκε σε Augustus προς τιμή του αυτοκράτορα Αυγούστου, που υποστήριζε πως αυτός είναι ο τυχερός του μήνας.

Σεπτέμβριος
Ο μήνας ονομάστηκε Septimus που σημαίνει «έβδομος». Κατά καιρούς μετονομαζόταν σε ονόματα ρωμαϊκών αυτοκρατόρων, από τους ίδιους τους αυτοκράτορες, που ζήλεψαν την δόξα του Ιούλιου και του Αυγούστου. Κανένα όμως από αυτά τα ονόματα δεν παρέμεινε για πολύ γνωστό ως το όνομα αυτού του μήνα.

Οκτώβριος
Ονομάστηκε τον ελληνικό αριθμό οκτώ που στα λατινικά παραμένει ο ίδιος, δηλαδή octo.

Νοέμβριος
Ονομάστηκε Nonus που σημαίνει «ένατος» από τον λατινικό αριθμό nove, το ελληνικό δηλαδή εννιά.

Δεκέμβριος
Ονομάστηκε Decimus που σημαίνει «δέκατος» από τον λατινικό αριθμό decem, το ελληνικό δηλαδή δέκα.

Ιανουάριος
Ο μήνας αυτός ονομάστηκε Januarius και πήρε το όνομά του από τον καθαρά ρωμαϊκό Θεό Janus, τον διπρόσωπο Θεό της Αρχής και του Τέλους. Το όνομά του προέρχεται από την ετρουσκική λέξη «jauna» που σημαίνει «πόρτα», γι αυτό λατρεύτηκε και ως Θεός-Φύλακας των Εισόδων και Εξόδων.

Januarius σημαίνει «του Τζάνους»

Φεβρουάριος
Ο μήνας ονομάστηκε Februarius κατά μια εκδοχή για να τιμήσει την Θεά Juno Februa, η οποία κατά την ρωμαϊκή μυθολογία είναι η μητέρα του Θεού Mars (Άρης) και Θεά του Πάθους. Στις 14 του μήνα ήταν η γιορτή προς τιμή της και προς τιμή του έρωτα (εορταστική ημέρα που επιβιώνει μέχρι σήμερα ως ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου).

Κατά μια άλλη εκδοχή, ο μήνας πήρε το όνομά του από τον Februus, Θεό των Νεκρών. Ως τελευταίος μήνας του ρωμαϊκού έτους, γίνονταν μεγάλες τελετές εξαγνισμού καθώς και η εορτή των νεκρών. Februus είναι η ετρουσκική ονομασία του δικού μας Άδη, που λατρεύτηκε από τους Ρωμαίους αρχικά με το ετρουσκικό του όνομα και αργότερα με το λατινικό όνομα Pluto.

πηγή