Ήταν τόση η προθυμία με την οποία έδιναν (όσοι είχαν περιουσίες), ώστε δεν υπήρχε ούτε ένας φτωχός (στην πρώτη χριστιανική κοινότητα των Ιεροσολύμων).
Δεν έδιναν δηλ. μέρος από την περιουσία τους, κρατώντας την υπόλοιπη για τον εαυτό τους, αλλά με το αίσθημα πως ήταν δικά τους τα δώριζαν.
Την ανωμαλία της άνισης κατανομής αγαθών, την είχαν εξαφανίσει από ανάμεσά τους και ζούσαν με μεγάλη αφθονία αγαθών.
Ούτε τολμούσαν δηλ. να δίνουν οι ίδιοι απ' ευθείας στα χέρια των φτωχών, ούτε αισθανόταν περήφανοι που έδιναν, αλλά μπροστά στα πόδια (των Αποστόλων) έφερναν (τα χρήματα από την πώληση των περιουσιών τους) κι αυτούς άφηναν να διαχειριστούν, ώστε η κατανάλωση να γίνεται από αγαθά που ανήκαν πια σε ολόκληρη την κοινότητα και όχι από δικά τους.
Αυτός ο τρόπος, εκτός των άλλων, τους βοηθούσε και στο να μην υπερηφανεύονται.
Αν και σήμερα γινόταν το ίδιο, θα ζούσαμε πιο ευτυχισμένοι και οι πλούσιοι και οι φτωχοί. Μάλιστα όχι τόσο στους φτωχούς, όσο στους πλούσιους θα έφερνε τούτο τη χαρά και την ευτυχία.
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου