«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Νικ Βούϊσιτς: Ένας πραγματικά «μοναδικός» άνθρωπος - Ζώντας χωρίς άκρα, αλλά και χωρίς...όρια

Επιμέλεια: Δρ Δημήτρης Περδετζόγλου





«Το όνομά μου είναι Νικ Βούισιτς. Είμαι 30 χρονών. Γεννήθηκα χωρίς άκρα, αλλά τα δεδομένα της σωματικής μου διάπλασης δεν με περιορίζουν. Γυρίζω τον κόσμο ενθαρρύνοντας εκατομμύρια ανθρώπους να υπερβούν τις αντιξοότητες της ζωής τους με πίστη, ελπίδα, αγάπη και κουράγιο, ώστε να μπορέσουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους....».
















Ο Σέρβος στην καταγωγή, Νικ Βούισιτς (Nick Vujicic), γεννήθηκε στην Αυστραλία, με την σπάνια ασθένεια της τετρα-αμελίας. Δηλαδή γεννήθηκε χωρίς να έχει άκρα (χέρια και πόδια). Οι υπέρηχοι που έκανε η μητέρα του δεν μπόρεσαν να δείξουν ότι τα άκρα του δεν αναπτύσσονταν έτσι ο γιατρός και οι γονείς του ήταν εντελώς σοκαρισμένοι όταν γεννήθηκε. Οι γιατροί δεν μπόρεσαν να προσφέρουν καμία ιατρική εξήγηση για την κατάσταση του, η οποία επηρεάζει μόνο 15 άτομα παγκοσμίω,ς τα οποία έχει υπόψιν του ο ίδιος ο Βούισιτς.

Στα πρώτα του χρόνια, αντιμετώπισε δυσκολίες και πρώτα απ' όλα με το σχολείο, καθώς σύμφωνα με τον τότε αυστραλιανό νόμο, λόγω της σωματικής του αναπηρίας, δεν μπορούσε να παρακολουθήσει μαθήματα σε κανονικό σχολείο, αν και ο Βούισιτς δεν αντιμετώπιζε κάποιου είδους νοητική διαταραχή. Την εποχή εκείνη όμως, άλλαξε ο νόμος κι έτσι ο Βούισιτς ήταν απ' τα πρώτα άτομα με αναπηρία που ενσωματώθηκαν στα γενικά σχολεία. Εκεί όμως, γνώρισε την απόρριψη κι απ' την τρυφερή ηλικία των οχτώ ετών σκεφτόταν την αυτοκτονία. Είδε τον εαυτό του σαν βάρος για τους άλλους, απίθανο να πάει στο κολέγιο  να έχει μια σύζυγο ή ακόμα να αγκαλιάσει τα παιδιά του. Μια φορά προσπάθησε να πνιγεί.

Αποφασιστικό σημείο καμπής στη ζωή του, στάθηκε η στιγμή που η μητέρα του, όταν ήταν δεκατριών ετών, τού έδειξε ένα άρθρο εφημερίδας με έναν άνθρωπο που είχε παρόμοια προβλήματα αναπηρίας και τα αντιμετώπιζε με θάρρος. Ο Βούισιτς τότε συνειδητοποίησε ότι δεν ήταν ο μόνος που έδινε μια μεγάλη μάχη.

Αν και όπως προαναφέρθηκε, συχνά τον πείραζαν, τον απειλούσαν και τον απέρριπταν στο σχολείο έμαθε να χρησιμοποιεί το πηγούνι του για να χειρίζεται αντικείμενα και τα μικροσκοπικό του «πόδι» με τα δύο δάχτυλα για να περπατάει, να παίζει βόλους, να κολυμπάει, να κάνει πατίνι, να ξυρίζεται μόνος του, να βάζει ένα ποτήρι νερό, ν' απαντά στο τηλέφωνο και να παίζει ποδόσφαιρο. Επίσης έμαθε να χρησιμοποιεί τα δάχτυλα των ποδιών του για να γράφει, να δακτυλογραφεί και να οδηγεί το καροτσάκι του. Πολλές απ' αυτές τις δεξιότητες που έχει αναπτύξει, τις παρουσιάζει και κατά την διάρκεια των ομιλιών του στο κοινό.

Ο Νικ Βούισιτς θεωρώντας τον Θεό και την πίστη του σ' αυτόν, σύμμαχο στο πρόβλημά του και στον αγώνα που έδινε, άρχισε να δίνει διαλέξεις σε θρησκευτικό κοινό και σιγά σιγά δημιούργησε την Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση «Ζωή χωρίς άκρα» (Life without limbs). Οι ομιλίες του έφερναν δάκρυα. Σύντομα, είχε πολλές προσκλήσεις και έτσι το περιορισμένο κοινό που είχε αρχικά επεκτάθηκε παγκοσμίως, σε αρκετά εκατομμύρια ανθρώπων που παρακολούθησαν κι εξακολουθούν να παρακολουθούν τα μαθήματα ζωής που δίνει...



ΠΗΓΗ (ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)http://www.pare-dose.net/3246


ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια: