Παρελθόν παρόν και μέλλον,
όλα είναι στιγμές και ενώνονται μαζί και ζουν χωριστά.
Εφόσον τα πάντα ρει, δηλαδή όλα κινούνται, τότε το παρόν δεν βρίσκεται σε σταθερό σημείο αλλά έχει γίνει ήδη παρελθόν αλλά και μέλλον!
Άρα όλα είναι στιγμές, που τις ζούμε ως σημεία σταθερά, αλλά και ενώνονται όλες οι στιγμές μαζί και δημιουργούν την ζωή.
Και η ζωή τι είναι; Κίνηση μέσα από στιγμές.
Και όλες οι στιγμές εφόσον ενώνονται (παρελθόν παρόν και μέλλον) μας κάνουν το όνειρο που ονομάζουμε πραγματικότητα.
Εφόσον όλα όσα ζούμε πλέον έχουν περάσει. Και τα ζούμε ως όνειρο μέσα από τις σκέψεις μας. Αλλά και ζούμε την στιγμή την κάθε στιγμή ταυτόχρονα.
Η ζωή είναι στιγμές, διότι το παρόν δεν υπάρχει, εφόσον έγινε ήδη παρελθόν και μέλλον.
Δηλαδή ένα όνειρο.
Όνειρο λοιπόν είναι και η ζωή που ζούμε!
Η ζωή, το όνειρο που ζούμε, είναι το αποτέλεσμα των στιγμών που μας μένουν στην μνήμη της ψυχής.
Ας ρίξουμε μια ματιά και στους τρεις χρόνους...παρελθόν, παρόν και μέλλον.
Ετσι θα βρούμε και για τους τρεις χρόνους. Δηλαδή, ότι ούτε μόνοι τους είναι, ούτε συνυπάρχουν, και πάλι ότι ενώνονται και είναι και μόνοι. Αν θεωρήσεις ότι το παρόν είναι χωρίς το παρελθόν, είναι αδύνατον να υπάρχει παρόν αν δεν υπήρξε παρελθόν, γιατί, από το παρελθόν γεννιέται το παρόν, όπως και από το παρόν έρχεται το μέλλον.
Και αν πρέπει ακόμη περισσότερο να το ψάξουμε, έτσι ας σκεφτούμε: Το παρελθόν έφυγε και δεν υπάρχει πια, και το μέλλον δεν υπάρχει, γιατί δεν είναι ακόμη παρόν, αλλά ούτε και το παρόν μένει σταθερό. Διότι, όποιος, έχοντας κίνηση, δε μένει σταθερός και σε κέντρο.
Τότε πως μπορεί να λέγεται παρόν αυτός που δεν μπορεί να σταθεί; Και πάλι το παρελθόν, καθώς ενώνεται με το παρόν, και το παρόν με το μέλλον, ένα γίνονται, (διότι δεν υφίσταται το ένα χωρίς τα άλλα) χάριν της ταυτότητας και της ενότητας και της συνέχειας. Ετσι ο χρόνος γίνεται και συνεχής, και χωρισμένος, όντας ο ένας και ίδιος χρόνος.
Σκοπός μας να κατανοήσουμε την λειτουργία του ονείρου που ονομάζουμε ζωή.
Όταν γνωρίζουμε την αλήθεια, μπορούμε να ξεπεράσουμε οποιαδήποτε δυσκολία στην ζωή.
Με κριτήριο την αγαθή ψυχή μας, ακολουθούμε την δική της αλήθεια, διότι μας μιλά απ'ευθείας ο Θεός!
Αφουγκραζόμενοι το περιβάλλον γύρω μας, βλέπουμε καταστάσεις, γεγονότα και δεδομένα.
Παρατηρώντας την ζωή, βλέποντας μέσα από τα μάτια της ψυχής, και με την δύναμη της θέλησής μας, μπορούμε να ανατρέψουμε τα γεγονότα γύρω μας. Χρειάζεται κίνητρο ισχυρό, και κίνητρο είναι η ψυχή!
Όταν δίνουμε μάχη για την αλήθεια, αυτό δεν μας υποβιβάζει.
Αν το έχουμε, πετυχαίνουμε το ακατόρθωτο.
Έχουμε πει σε προηγούμενες αναρτήσεις, ότι ζούμε σε ένα όνειρο και η πραγματικότητα που μας φαντάζει ως αληθινή, είναι η φυλακή μας. Και αυτό διότι δεν μπορούμε να σκεφτούμε ή δεν έχουμε τον χρόνο, διότι, δεν μας αφήνουν να σκεφτούμε. Ποιοι; Οι δεσμοφύλακες!
Στην ουσία ζούμε και με αποδείξεις πλέον συνεχόμενες στιγμές, που αμέσως περνούν στο παρελθόν, μα και στο μέλλον, και όλοι οι χρόνοι μαζί ενώνονται, μέσα από το θυμικό της σκέψης της λογικής, που θεωρεί ως υπαρκτό αυτό που έζησε.
Το ζήσαμε όμως; Ή το έζησε το συνειδητό μας, μέσα από τον κόσμο των τριών διαστάσεων όπου ζούμε; Εννοώ το ζει νοερά σαν όνειρο αλλά εμείς το ζούμε ως αλήθεια. Διότι είμαστε μέσα στο "πρόγραμμα" που ονομάζουμε πλανήτη Γη.
Πως να ξυπνήσουν οι άνθρωποι από τον λήθαργο, όταν δεν τους ξυπνά κανείς; Όταν δεν σκέφτονται; Όταν δεν ξέρουν τι να σκεφτούν; Όταν ξέρεις τι ψάχνεις το βρίσκεις! Όταν όμως δεν έχεις ιδέα που είσαι, πως να ψάξεις αυτό αυτό που δεν υπάρχει για σένα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου