ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΦΟΡΕΣΤΕ ΕΝΑ ΦΩΤΕΙΝΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ, ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ!
ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ
ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!
Ενα ηλιόλουστο πρωϊνό, ένας σοφός βγήκε για περίπατο και έκανε βόλτα σε μία παραλία.
Καθώς πλησίαζε στην προκυμαία, άκουσε φωνές και είδε πολύ κόσμο συγκεντρωμένο να τρέχει πάνω-κάτω.
Καθώς πλησίαζε στην προκυμαία, άκουσε φωνές και είδε πολύ κόσμο συγκεντρωμένο να τρέχει πάνω-κάτω.
Πλησίασε πιο κοντά και είδε έναν άνθρωπο που είχε πέσει κατά λάθος, μέσα στο νερό.
Ομως, δεν ήξερε κολύμπι, χτυπούσε πανικόβλητος χέρια και πόδια, χανόταν μέσα στα κύματα και όταν κατάφερνε να βγάλει το κεφάλι του έξω, καλούσε σε βοήθεια.
Οι άνθρωποι έσκυβαν απο πάνω του και του φώναζαν:
Δώσε μας το χέρι σου! Δώσε μας το χέρι σου!
Τίποτα όμως αυτός. Συνέχιζε να χτυπιέται λες και ήταν κουφός!
Οι άνθρωποι όλο και πλήθαιναν γύρω του και μονολογούσαν:
Βρε άνθρωπε! Δεν ακούς; δώσε μας το χέρι σου! Θα πνιγείς!
Τίποτα όμως αυτός.
Κάποια στιγμή,μέσα σε όλον αυτό τον πανικό ,μόνο ένας ειχε αντιληφθεί τον σοφό γέροντα στην προκυμαία που κοιτούσε ατάραχος τη σκηνή.
Κάντε χώρο να κάνει κάτι φώναξε. Αυτός σίγουρα θα ξέρει.
Αυτός έσκυψε πάνω απο τον μισοπνιγμένο άνθρωπο και κάτι του ψιθύρισε. Αμέσως έδωσε το χέρι του και ο γέροντας τον έσυρε έξω απο το νερό.
Όλοι οι άνθρωποι έμειναν με ανοιχτό το στόμα!
Όλοι οι άνθρωποι έμειναν με ανοιχτό το στόμα!
Εμείς προσπαθούμε τόση ώρα και δεν καταφέραμε τίποτα. Τι του είπες λοιπόν;
Εγώ του είπα: "ΠΑΡΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ",
τους απάντησε ο σοφός γέροντας.
Ηταν τόσο απλό,
τους απάντησε ο σοφός γέροντας.
Ηταν τόσο απλό,
αλλά κανένας σας δεν το είπε...
O Skρoytzakos O JKOK
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου