«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

Flora Hellenica - Ελληνική Χλωρίδα

Παρνασσός 15/05/2010

Η Παιώνια του Παρνασσού (Paeonia parnassica Tzanoud. 1984) είναι ενδημική της Ελλάδας. Περιγράφτηκε το 1984 από τον Παρνασσό. Ένας διάσπαρτος πληθυσμός της υπάρχει και στον γειτονικό Ελικώνα.




Κρήτη 22/04/2011 
photo (c) Ζήσης Αντωνόπουλος

Η Τουλίπα η βραχόφιλη (Tulipa saxatilis Sieber ax Sprengel 1825) κατανέμεται στην Ελλάδα (Κρήτη, Ρόδος, Αιγαίο) και στην Μικρά Ασία. Παρά το όνομά της, την συναντάμε, εκτός από βραχώδεις περιοχές, σε ακαλλιέργητα χωράφια και στις άκρες ρυακιών. Μοιάζει με την ενδημική της Κρήτης Tulipa bakeri, αλλά διαφέρει στο χρώμα των ανθήρων και στο γεγονός ότι ευδοκιμεί σε χαμηλά υψόμετρα.



Πάρνωνας 18/04/2010
photo (c) Γιάννης Γαβαλάς

Η Τουλίπα του Ορφανίδη (Tulipa orphanidea Boiss. ex Heldr. 1862) είναι ενδημική της Κεντρικής Ελλάδα και της Πελοποννήσου.


Λακωνία 21/03/2010 
photo (c) Γιάννης Κοφινάς

Η Τουλίπα του Γουλιμή (Tulipa goulimyi Sealy & Turrill 1955) είναι ενδημική της ΝΑ Πελοποννήσου, των Κυθήρων και της Δ. Κρήτης.

Μολάοι Λακωνίας 


Γεράνεια 13/04/213

Η Βίνκα η χλοώδης (Vinca herbacea Waldst. & Kit. 1799) έχει εξάπλωση στην ανατολική Ευρώπη και την Ανατολία. Στην Ελλάδα ευδοκιμεί στην ορεινή χώρα και το ανατολικό Αιγαίο. Στα Γεράνεια όρη την Αττικής παρουσιάζεται μια ιδιαίτερη μορφή του είδους με πολύ τριχωτούς βλαστούς και φύλλα (Κωνσταντινίδης). Το φαινόμενο αποδίδεται σε οικολογική προσαρμογή των φυτών.


Δεκέλεια 19/04/2013 Πάρνηθα

Η Τουλίπα του Χάγκερ (Tulipa hageri Heldr. 1874) συλλέχτηκε από τον Φρειδερικό Χάγκερ ((Friedrich Hager, 1822-1902) κοντά στο φρούριο της αρχαίας Δεκέλειας (Τατόι) και περιγράφτηκε από τον Χελδράιχ το 1874, ο οποίος και έδωσε στο φυτό το όνομα του Χάγκερ. Η τουλίπα αυτή είναι βαλκανικό ενδημικό, με εξάπλωση στην Ελλάδα, την Βουλγαρία και την Τουρκία. Ο Ελβετός βοτανικός Εδμόνδος Μπουασιέ (Edmond Boissier, 1810-1885) αμφισβήτησε ότι η Τουλίπα του Χάγκερ είναι ξεχωριστό είδος και υποστήριξε ότι αποτελεί χρωματική παραλλαγή της Τουλίπας του Ορφανίδη (Tulipa οrphanidea), την οποία ο ίδιος περιέγραψε και είναι ενδημική της Κεντρικής Ελλάδας και Πελοποννήσου. Φαίνεται, πάντως, ότι στην Πάρνηθα συνυπάρχουν και τα δύο είδη.

Σκυρωνίδες Πέτρες (Κακιά Σκάλα ) 13/04/2013

Ο Στάχυς των Σκυρωνιδών (Stachys swainsonii Benth. 1834 subsp. scyronica (Boiss.) Phitos & Damboldt 1969) είναι στενότοπο ενδημικό φυτό των Γερανείων ορέων της Αττικής. Η τυπική του μορφή φύεται σε βράχους της Κακιάς Σκάλας (Σκυρωνίδες Πέτρες, στην αρχαιότητα), σε υψόμετρα 100-300 μέτρων. Εξαπλώνεται και ψηλότερα, μέχρι τα 700 μέτρα, σε ασβεστολιθικούς βράχους που ξεχωρίζουν σε πευκοδάση.



ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: