Ενδιάθετων λογισμών κατάθεσις...
απο τον Δημήτρη Περδετζόγλου
Σήμερα Κυριακή των Βαΐων. Ως καλοί (;) χριστιανοί προσήλθαμε στην Εκκλησία, "μετά κλάδων νοητώς...", ως λέγει ένα Κάθισμα της Ακολουθίας του ΄Όρθου.
Έκαστον έτος, την αυτήν εόρτιον ημέραν, μετά λύπης πολλής παρατηρώ την στάσιν τινών εξ ημών των "χριστιανών" της συμφοράς και του τακτικού τυπικότατου εκκλησιασμού της "Κυριακής", την άνευ μέτρου και ουσίας, στάση μας... Μετά βίας πολλής, σπρωξίματος, άναρθρων, εν πολλοίς, κραυγών, μετά θυμού και οργής, προσερχόμεθα να παραλάβουμε απο τα χέρια του ιερέως ή του επιτετραμμένου προς τούτο προσώπου, τα λεγόμενα "βάγια", εις ανάμνησιν της Βαϊφόρου εισόδου του Χριστού στην Ιερουσαλήμ.
Εν πρώτοις να πούμε, πως ο κλάδος φύλλων που παραλαμβάνουμε, ανήκει στο βοτανικό είδος Laurus nobilis L.
Στην Ελλάδα η δάφνη ήταν γνωστή από τα αρχαιότατα χρόνια και γίνεται μνεία γι' αυτήν στον Όμηρο. Ήταν ιερό δέντρο, αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Πρώτα οι Έλληνες και έπειτα οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των αγώνων. Έτσι, ακόμα και σήμερα η δάφνη ταυτίζεται με τη δόξα, τη νίκη και την υπεροχή. Στην αρχαιότητα ήταν επίσης γνωστές οι θεραπευτικές της ιδιότητες. Η δάφνη ήταν από την αρχαιότητα γνωστή για τις αντισηπτικές, αντιφλεγμονώδεις και καταπραϋντικές ιδιότητες των φύλλων και των καρπών της. Ο Ιπποκράτης τη χορηγούσε ως αναλγητικό μετά τον τοκετό, σε διάφορα γυναικολογικά προβλήματα και για πλύσεις της κεφαλής. Με δαφνέλαιο θεράπευε τη στειρότητα. Ο Διοσκουρίδης συνιστούσε το αφέψημα της σε παθήσεις της κύστης και της μήτρας, τους λιωμένους καρπούς της στο άσθμα και στη φυματίωση και το χυμό τους σε περιπτώσεις βαρηκοΐας και κόπωσης. Στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη ήταν επίσης φυτό αφιερωμένο και στο θεό Ασκληπιό (το θεό της Ιατρικής). Από τα παλιά κλαδιά έφτιαχναν στεφάνια για να δοξάσουν τους ήρωες και αργότερα πίστευαν ότι προστάτευε τον κόσμο από τον διάβολο. Όταν ξηραινόταν κάποιο δέντρο Δάφνης, πίστευαν ότι θα έρθει κάποιο κακό! Το χρησιμοποιούσαν επίσης για να τονώσουν τα μαλλιά αλλά και να σκουραίνουν το χρώμα τους (και των βλεφαρίδων) βράζοντας μαζί φύλλα δάφνης και καρυδιάς.
Μετά τις παραπάνω γενικές πληροφορίες, επιτραπήτω μοι, εν συντομία να σχολιάσω ολίγον την... ειδωλολατρική τακτική που ακολουθούμε και σε αυτό το θέμα...
Ως χριστιανοί, είμεθα (όχι όλοι, βέβαια) άνθρωποι της εύφορης κοιλάδος, της μετριότητας, της πνευματικής ασυδοσίας, της κοσμικής πολιτικής νοοτροπίας fast and easy! Δίνουμε σημασία σε απλά φύλλα, ενός απλού φυτού και όχι στα αδέσποτα πάθη μας, στην ξέφρενη σκέψη μας, στη πνευματικώς άκομψη και βάρβαρη γλώσσα μας, στην αισχρή ενίοτε συμπεριφορά μας... Αγιοποιούμε όχι τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας και τις ιερές Ακολουθίες, αλλά... το πανέρι με τα φύλλα! Μα καλά... Λογική, έστω ενδοκοσμικού τύπου, δεν υπάρχει; Κρίση; Στοιχειώδης ευλάβεια; Στοιχειώδης γνώση εκκλησιαστικής ιστορίας, αγιολογίας, Γεροντικών, ορθοδόξου λειτουργικής και δογματικής; Πότε επιτέλους θα σοβαρευτούμε, ως χριστιανοί; Διερχώμεθα περίοδον τεθνεώτων πνευματικών και οικονομικών "αγελάδων". Που εστίν η νήψις, η διαρκής προσευχή, η απαραίτητος προσοχή;
Επαληθεύεται λοιπόν το παρακάτω ψαλμικόν λόγιον...; ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΥΤΟ, ΕΔΩ:
-http://www.herbiotech-aroma.com/pdf/Laurus-nobilis.pdf
-http://www.herbsociety.org/factsheets/bay.pdf
-http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%AC%CF%86%CE%BD%CE%B7_(%CF%86%CF%85%CF%84%CF%8C)
-http://messiniwn-ithi.blogspot.gr/2012/04/blog-post_3117.html
-http://www.e-flowershop.gr/product.php?products_id=219
-http://www.phyto.gr/%CE%B2%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%86%CF%85%CF%84%CE%AC/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CF%86%CF%85%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B2%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BD%CF%89%CE%BD/299-dafni.html
Έκαστον έτος, την αυτήν εόρτιον ημέραν, μετά λύπης πολλής παρατηρώ την στάσιν τινών εξ ημών των "χριστιανών" της συμφοράς και του τακτικού τυπικότατου εκκλησιασμού της "Κυριακής", την άνευ μέτρου και ουσίας, στάση μας... Μετά βίας πολλής, σπρωξίματος, άναρθρων, εν πολλοίς, κραυγών, μετά θυμού και οργής, προσερχόμεθα να παραλάβουμε απο τα χέρια του ιερέως ή του επιτετραμμένου προς τούτο προσώπου, τα λεγόμενα "βάγια", εις ανάμνησιν της Βαϊφόρου εισόδου του Χριστού στην Ιερουσαλήμ.
Εν πρώτοις να πούμε, πως ο κλάδος φύλλων που παραλαμβάνουμε, ανήκει στο βοτανικό είδος Laurus nobilis L.
Στην Ελλάδα η δάφνη ήταν γνωστή από τα αρχαιότατα χρόνια και γίνεται μνεία γι' αυτήν στον Όμηρο. Ήταν ιερό δέντρο, αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Πρώτα οι Έλληνες και έπειτα οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των αγώνων. Έτσι, ακόμα και σήμερα η δάφνη ταυτίζεται με τη δόξα, τη νίκη και την υπεροχή. Στην αρχαιότητα ήταν επίσης γνωστές οι θεραπευτικές της ιδιότητες. Η δάφνη ήταν από την αρχαιότητα γνωστή για τις αντισηπτικές, αντιφλεγμονώδεις και καταπραϋντικές ιδιότητες των φύλλων και των καρπών της. Ο Ιπποκράτης τη χορηγούσε ως αναλγητικό μετά τον τοκετό, σε διάφορα γυναικολογικά προβλήματα και για πλύσεις της κεφαλής. Με δαφνέλαιο θεράπευε τη στειρότητα. Ο Διοσκουρίδης συνιστούσε το αφέψημα της σε παθήσεις της κύστης και της μήτρας, τους λιωμένους καρπούς της στο άσθμα και στη φυματίωση και το χυμό τους σε περιπτώσεις βαρηκοΐας και κόπωσης. Στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη ήταν επίσης φυτό αφιερωμένο και στο θεό Ασκληπιό (το θεό της Ιατρικής). Από τα παλιά κλαδιά έφτιαχναν στεφάνια για να δοξάσουν τους ήρωες και αργότερα πίστευαν ότι προστάτευε τον κόσμο από τον διάβολο. Όταν ξηραινόταν κάποιο δέντρο Δάφνης, πίστευαν ότι θα έρθει κάποιο κακό! Το χρησιμοποιούσαν επίσης για να τονώσουν τα μαλλιά αλλά και να σκουραίνουν το χρώμα τους (και των βλεφαρίδων) βράζοντας μαζί φύλλα δάφνης και καρυδιάς.
Μετά τις παραπάνω γενικές πληροφορίες, επιτραπήτω μοι, εν συντομία να σχολιάσω ολίγον την... ειδωλολατρική τακτική που ακολουθούμε και σε αυτό το θέμα...
Ως χριστιανοί, είμεθα (όχι όλοι, βέβαια) άνθρωποι της εύφορης κοιλάδος, της μετριότητας, της πνευματικής ασυδοσίας, της κοσμικής πολιτικής νοοτροπίας fast and easy! Δίνουμε σημασία σε απλά φύλλα, ενός απλού φυτού και όχι στα αδέσποτα πάθη μας, στην ξέφρενη σκέψη μας, στη πνευματικώς άκομψη και βάρβαρη γλώσσα μας, στην αισχρή ενίοτε συμπεριφορά μας... Αγιοποιούμε όχι τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας και τις ιερές Ακολουθίες, αλλά... το πανέρι με τα φύλλα! Μα καλά... Λογική, έστω ενδοκοσμικού τύπου, δεν υπάρχει; Κρίση; Στοιχειώδης ευλάβεια; Στοιχειώδης γνώση εκκλησιαστικής ιστορίας, αγιολογίας, Γεροντικών, ορθοδόξου λειτουργικής και δογματικής; Πότε επιτέλους θα σοβαρευτούμε, ως χριστιανοί; Διερχώμεθα περίοδον τεθνεώτων πνευματικών και οικονομικών "αγελάδων". Που εστίν η νήψις, η διαρκής προσευχή, η απαραίτητος προσοχή;
Επαληθεύεται λοιπόν το παρακάτω ψαλμικόν λόγιον...; ΠΡΟΣΧΩΜΕΝ!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΦΥΤΟ, ΕΔΩ:
-http://www.herbiotech-aroma.com/pdf/Laurus-nobilis.pdf
-http://www.herbsociety.org/factsheets/bay.pdf
-http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%AC%CF%86%CE%BD%CE%B7_(%CF%86%CF%85%CF%84%CF%8C)
-http://messiniwn-ithi.blogspot.gr/2012/04/blog-post_3117.html
-http://www.e-flowershop.gr/product.php?products_id=219
-http://www.phyto.gr/%CE%B2%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%86%CF%85%CF%84%CE%AC/%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CF%86%CF%85%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B2%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BD%CF%89%CE%BD/299-dafni.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου