Ο Πλάτων στους διαλόγους του χρησιμοποίησε πολλούς τεχνικούς και φιλοσοφικούς όρους για να περιγράψει την σκέψη του. Αυτό έγινε όχι μόνον διότι ήταν ανάγκη κάποια πράγματα να παραμείνουν άγνωστα στο ευρύ κοινό, αλλά και διότι η "φιλοσοφική δεοντολογία" (τρόπος του λέγειν) προέτασσε τα θέματα αυτά να παρουσιάζονται με τέτοιους όρους.
Την ίδια πρακτική βλέπουμε ότι τηρούν όλοι οι Έλληνες Φιλόσοφοι, οι οποίοι πολύ σπάνια αναφέρονται ονομαστικά σε συγκεκριμένους θεούς.
Για να μπορέσει κανείς να μελετήσει και να προσεγγίσει σε βάθος τα Πλατωνικά κείμενα, πρέπει να γνωρίζει το θέμα που διαπραγματεύεται κάθε διάλογος και να έχει την γενική εικόνα των φιλοσοφικών όρων που χρησιμοποιεί ο Πλάτων.
Ο Διάδοχος της Πλατωνικής Ακαδημίας Πρόκλος, αναφέρει επιγραμματικά τον σκοπό κάποιων Πλατωνικών Διαλόγων, το οποίο είναι πολύ χρήσιμο για όσους προτίθενται να ασχοληθούν με αυτούς.
Συγκεκριμένα αναφέρει για κάποιους διαλόγους τα παρακάτω:
•Φαίδρος: Δόγματα για τους νοερούς θεούς
–Ανεξάρτητοι κυβερνήτες σύμπαντος
–Θεοί που έχουν μοιράσει τον κόσμο σε κλήρους
–Νοητά-Νοερά Γέν
–Τάξη Απολύτων Θεών
–Με ποιό τρόπο από τη μία αρχή των πάντων έχει γίνει η πρόοδος των θεϊκών κόσμων προς το πλήθος των εγκοσμίων θεών
•Σοφιστής: Περί Όντος
–Υποσελήνια Δημιουργία και ιδιότητα των θεών που έλαβαν αυτόν με κλήρο
•Γοργίας: Τρείς Δημιουργοί
•Πρωταγόρας: Διευθέτηση θνητών ζωών από τους θεούς
•Πολιτικός: Ουράνια Δημιουργία
–Σχήματα 5 στοιχείων
–Διπλούς περιοδικούς κύκλους του Σύμπαντος και οι νοερές αιτίες τους
•Φίληβος: Γνώση για το Ένα Αγαθό
–Δύο Πρώτες Αρχές
–Τριάδα που προκύπτει από αυτές
•Τίμαιος: Θεώρηση Νοητών
–Θεόπνευστη Υπόδειξη για την Δημιουργό Μονάδα
–Ολοκληρωμένη Αλήθεια για τους εγκόσμιους θεούς
–Ολόκληρη η θεωρία για την Φύση
•Νόμοι: Ύπαρξη θεών
–Πρόνοια θεών για τα πάντα
•Παρμενίδης: Πρόοδος του Όντος από το Εν
- Τάξεις των θεών και πως συνδέονται μεταξύ τους
Ειδικά ο διάλογος Παρμενίδης είναι μυστηριακός διάλογος και αποτελεί την κορύφωση της Πλατωνικής Σκέψης. Ο ίδιος ο Πρόκλος στα Σχόλια του στον διάλογο αυτό δείχνει τον αμέριστο σεβασμό και δηλώνει ότι παρέχει το Ολοκληρωμένο και τέλειο φως της θεολογικής γνώσης.
Ο Διάλογος αυτός αποτέλεσε κομβικό σημείο για την Ελληνική Φιλοσοφική σκέψη και πολλοί φιλόσοφοι είτε έγραψαν σχόλια πάνω στον διάλογο αυτό είτε αναφέρονται εκτενώς στα κείμενα τους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα που δείχνει το μυστηριακό βάθος του διαλόγου αυτού είναι η αναφοράτου Ολυμπιόδωρου, που τον μεν διάλογο "Αλκιβιάδης" τον παρομοιάζει με τα προπύλαια ενός Ναού ενώ τον "Παρμενίδη" με το Άδυτον του Ναού. (Ολυμπιόδωρος – Σχόλια στον Αλκιβιάδη 10.18-11.6)
Πρόκλου Πλατωνική Θεολογία Βιβλίο Α 18.1-19.6, 25.4-31.15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου