«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Τετάρτη 2 Απριλίου 2014

Η απίστευτη ιστορία του Dobri Dobrev



Ο 99χρονος άντρας έχασε την ακοή του στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο…

Ντυμένος στα χειροποίητα ρούχα του, περπατάει 10 χιλιόμετρα κάθε μέρα,
από το σπίτι του στο χωριό μέχρι την πόλη της Σόφιας. Εκεί περνάει τη μέρα του “ζητιανεύοντας”.



Αν και γνωστός, εδώ και πολλά χρόνια, για τις ευχαριστίες του σ’ όλους τους ανθρώπους που του δίνουν λεφτά, πρόσφατα ανακαλύφθηκε ότι δώρισε κάθε δεκάρα που είχε μαζέψει -πάνω από 40,000 ευρώ- υπέρ αποκατάστασης Βουλγαρικών μοναστηριών και εκκλησιών, καθώς και για εξόφληση λογαριασμών ορφανοτροφείων.

Ζει με την κρατική σύνταξη των 80 ευρώ.

Ο Γέροντας Ντόμπρη (Dobri Dobrev) συμπληρώνει τα 99 του χρόνια φέτος
και συνεχίζει μεγαλόψυχα να μοιράζει στους ανθρώπους γύρω του την μοναδική του περιουσία, την καλοσύνη και την ανθρωπιά.

Ακόμη και στην προχωρημένη αυτή ηλικία, ίσως τον συναντήσετε στους δρόμους της πρωτεύουσας,
να αναζητά γενναιόδωρους ανθρώπους να τον βοηθήσουν στο θεάρεστό του έργο.



Ο Γέροντας Ντόμπρη εδώ και δεκαετίες συγκεντρώνει χρήματα για την αναπαλαίωση χριστιανικών ναών, σε ολόκληρη την Βουλγαρία. 

Απτόητος από το κρύο και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες, αδιαφορώντας αν θα μείνει νηστικός… 

Ακτινοβολεί καλοσύνη, έτοιμος να φιλήσει το παιδικό χεράκι, που θα ρίξει στον ‘κουμπαρά’ του ένα κέρμα, έτοιμος να συζητήσει για την Θεία Χάρη με τούς περαστικούς. 

Ο Γέροντας Ντόμπρη ωστόσο, δεν είναι ζητιάνος! Δεν ζητάει από του περαστικούς να τον βοηθήσουν να επιβιώσει, αποζητά, αντιθέτως, να σώσει τις ψυχές τους.

Δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ζητιάνο, άνθρωπο, που έχει απαρνηθεί τις υλικές του ανάγκες και συγκεντρώνει χρήματα για το θεάρεστό του σκοπό.


Να δωρίσεις χρήματα για έναν Ναό, σημαίνει να δωρίσεις ελπίδα, πίστη, αξίες στις επόμενες γενιές, να τους προετοιμάσεις να γίνουν καλύτεροι Άνθρωποι! Σε αυτό το μέλλον ελπίζει ο Γέροντας, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και τους δημοσιογράφους!




Αντιλαμβάνεται πόσο εγωιστικά σκέφτεται η σημερινή κοινωνία, σέβεται τους συνανθρώπους του,
δεν το βάζει κάτω και ευελπιστεί να αποτελέσει παράδειγμα για τους ανθρώπους, που θα ακολουθήσουν τον δρόμο του!

Με τα αυθεντικά του σκισμένα ρούχα και παπούτσια, τα μακριά του άσπρα μαλλιά και γένια,
ο Γέροντας φαντάζει για πολλούς, οδοιπόρος από το παρελθόν. Σαν να έρχεται να μας θυμίσει εποχές που η πίστη, η καλοσύνη, η αγάπη αποτελούσαν βασικές, αληθινές αξίες.

Ο Γέροντας Ντόμπρη είναι οδοιπόρος ακούραστος, γεμάτος ενέργεια, ταξιδεύει από την γενέτειρά του
σε ολόκληρη την χώρα, εκπληρώνοντας την θεάρεστη αποστολή του, την διατήρηση της εκκλησιαστικής, πνευματικής κληρονομιάς. ‘Οντας νεότερος, ο Γέροντας ήταν σε θέση να διανύσει πεζός την απόσταση Μπάηλοβο – Σόφια , περισσότερα από 25 χιλιόμετρα.

Τα γερασμένα, ταλαιπωρημένα του άκρα,
δεν τον κρατούν πλέον και χρησιμοποιεί λεωφορείο.


Η τωρινή κατοικία του Γέροντα βρίσκεται δίπλα στο σπίτι-μουσείο του συντοπίτη του Ελίν Πελίν. Ο «Άγιος» από το Μπάηλοβο, εδώ και χρόνια είναι αληθινός ασκητής και έχει παραχωρήσει τις ανέσεις του σπιτιού του στους συγγενείς και διαδόχους του.

Ο ίδιος κατοικεί σε ένα δωματιάκι-παράπηγμα στην αυλή της εκκλησίας Άγιος Κύριλλος και Μεθόδιος.
Παρόλο που διαθέτει κρεβάτι, προτιμά να κοιμάται στο πάτωμα, αρνούμενος πεισματικά τις ανέσεις της σύγχρονης κοινωνίας. Στο τραπέζι του σεμνού του δωματίου, ένα κομμάτι ψωμί και μια ντομάτα, του αρκούν για την ημέρα που έρχεται…

Δεν υπάρχουν σχόλια: