«Ἕλληνες ἀεί παῖδες ἐστε, γέρων δέ Ἕλλην οὐκ ἔστιν» (Πλάτων, Τίμαιος, 22b).


"Ὁμολογεῖται μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν ἀρχαιοτάτην εἶναι καὶ μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην· οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι μᾶλλον ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. 24. Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
οὐδ' ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ' οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ' ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν".
(Ἰσοκράτης, Πανηγυρικός, στίχοι 23-24).

Τα άρθρα που φιλοξενούνται στον παρόντα ιστότοπο και προέρχονται απο άλλες πηγές, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνον τις απόψεις των συγγραφέων τους.

Καθίσταται σαφές ότι η δημοσίευση ανάρτησης, δεν συνεπάγεται υποχρεωτικά αποδοχή των απόψεων του συγγραφέως.


ΕΑΝ ΘΕΛΕΤΕ, ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΑΡΘΡΟ-ΑΝΑΡΤΗΣΗ (΄κλίκ΄ στο "Δεν υπάρχουν σχόλια"). ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ.

Ακολουθήστε μας στο Facebook

Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Ο τάφος του Λαζάρου στην Βηθανία


Ο τάφος του Λαζάρου στην Βηθανία αποτελείται από μια υπόγεια κρύπτη, στην οποία οδηγούν 27 σκαλοπάτια σκαλισμένα στο φυσικό βράχο.

Επάνω από τον τάφο η Αγία Ελένη είχε ιδρύσει τον 4ο αιώνα τρίκλιτη βασιλική με αίθριο.

Το οικοδόμημα ήταν στρωμένο με πολύχρωμα μωσαϊκά δάπεδα.

Να αναφερθεί ότι ο 1ος τάφος του Λαζάρου στο χωριό Βηθανία ανήκει πλέον στους Μουσουλμάνους, το οποίο βρίσκεται νοτιοανατολικώς της Ιερουσαλήμ, στους πρόποδες του Όρους των Ελαιών.


... Ο Ιησούς Χριστός ανέστησε τον φίλο του Λάζαρο και φιλοξενήθηκε στο σπίτι του Σίμωνος του Λεπρού.

Σήμερα είναι επισκέψιμα ο τάφος, ο χώρος της οικίας, όπου κατοικούσαν ο Λάζαρος
με τις αδελφές του, αλλά και το μέρος στο οποίο ο Χριστός συνάντησε την Μάρθα και την Μαρία.


Ο τάφος του Αγίου στην Λάρνακα
Ο Άγιος Λάζαρος πέθανε το 63 μ.Χ. μετά από 18χρονη πλούσια φιλανθρωπική και Χριστιανική δράση στην Επισκοπή Κιτίου και θάφτηκε στο Ρωμαϊκό νεκροταφείο της πόλης που βρισκόταν στο σημείο του σημερινού Ναού.

Ο Τάφος του Αγίου Λαζάρου, που ανακαλύφθηκε κάτω από την Αγία Τράπεζα Αγίου Λαζάρου στην Λάρνακα το 1973, είναι αρκετά μεγάλος με 2 δωμάτια.

Εκεί βρέθηκαν παλαιοχριστιανικές σαρκοφάγοι (1ος – 3ος αιώνας μ.Χ.) που παρέμειναν εκεί και μετά την μετακίνηση του σκηνώματος του Αγίου στην Κωνσταντινούπολη το 890 μ.Χ. Τα δωμάτια του Τάφου είναι στη μορφή παλαιοχριστιανικής εκκλησίας, που φαίνεται να λειτουργούσε κατά την περίοδο των διωγμών από τους Ρωμαίους.



πηγή-romfea.gr





Το μνημείο στη σημερινή του μορφή έχει αρκετό βάθος και για να φθάσεις στο χώρο που βρίσκεται η κρύπτη θα πρέπει να κατέλθεις αρκετά σκαλοπάτια.


Ο τάφος του Λαζάρου βρίσκεται στο βάθος του μνημείου και έχει τη μορφή ταφικού δωματίου. Ο χώρος της σπηλιάς έχει διαμορφωθεί κατάλληλα για να δεχτεί το νεκρό σώμα.


Ένα ενδιαφέρον σημείο είναι ο τρόπος με τον οποίο έκλειναν οι τάφοι. Σε κάποιες περιπτώσεις υπήρχαν λίθινες θύρες.


Ένας άλλος τύπος θύρας ήταν αυτός που εικονίζεται αμέσως μετά. Επρόκειτο για μία πέτρα σκαλισμένη στο περίγραμμα της θύρας του μνημείου από τη μία μεριά και φαρδύτερη από την άλλη. Εφάρμοζε όπως μερικά πώματα σε μπουκάλια.


Στην περίπτωση του Λαζάρου, αν δεχθούμε ότι το μνημείο που σήμερα θεωρείται ο τάφος του μάλλον ήταν κάτι τέτοιο (αν ήταν στην έξοδο του τάφου) ή μία πλάκα (αν ήταν στην οροφή του ταφικού θαλάμου). 

Ο Χριστός, κατά τον άγιο Ιωάννη είπε “ἄρατε τὸν λίθον” (Ιω. 11:39). Μία καλή μετάφραση θα ήταν “σηκώστε την πέτρα” αλλά θα μπορούσε να αποδωθεί και “απομακρύνετε την πέτρα” ή “βγάλτε την πέτρα”. 

Στην πρώτη περίπτωση θα ήταν δυνατό να άναφέρεται στο λίθο της οροφής του ταφικού θαλάμου, ο οποίος θα ήταν οριζόντιος, στις άλλες περιπτώσεις, είτε στο λίθο της εισόδου, είτε στον λίθο που έκλεινε τον ταφικό θάλαμο.

Ο τρίτος τρόπος με τον οποίο έκλειναν τα ταφικά μνημεία φαίνεται ότι δεν ταιριάζει στην περίπτωση του αγίου Λαζάρου, αλλά στον τάφο του Χριστού.

Το μνημείο ήταν σκαμμένο σε βράχο και το έκλεινε μια κυλινδρική πέτρα, η οποία έπρεπε να κυλίσει για να αποκαλύψει το άνοιγμα του μνημείου. Ο ευαγγ. Ιωάννης και στην περίπτωση του τάφου του Χριστού χρησιμοποιεί το ρήμα “αἴρω”. Ο λίθος ήταν “ἠρμένος ἐκ τοῦ μνημείου” (Ιω. 20:1). Οι άλλοι ευαγγελιστές όμως αναφέρονται σε κυλινδρικό λίθο ό οποίος έπρεπε να κυλιθεί.

Ματθαίου 27:60 “προσκυλίσας λίθον μέγαν” κατά την ταφή.

Ματθαίου 28:2 “ἀπεκύλισεν τὸν λίθον” ο άγγελος.

Μάρκου 15:46 “προσεκύλισεν λίθον” κατά την ταφή.

Μάρκου 16:2 “τὶς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον;” αναρωτιούνται 
                         οι Μυροφόρες.

Μάρκου 16:3 “θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος” τελικά.

Λουκά 24:2 “εὖρον τὸν λίθον ἀποκεκυλισμένον ἀπὸ τοῦ 
                      μνημείου” οι Μυροφόρες.

Από τα παραπάνω χωρία πρέπει να θεωρήσουμε βέβαιο ότι ο τάφος του Χριστού, είχε καλυμμένη την είσοδό του από κυλινδρικό λίθο.


Στις προηγούμενες φωτογραφίες φαίνεται πως ακριβώς λειτουργούσε το σύστημα. 

Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στη δεύτερη, υπήρχε λαξευμένος οδηγός ό οποίος βοηθούσε να μην πέσει ο κυλινδρικός λίθος. 

Η φωτογραφία αυτή προέρχεται από τον τάφο της βασιλικής οικογένειας της Αδιαβηνής και βρίσκεται έξω από την Ιερουσαλήμ. Η οικογένεια αυτή, ηγεμόνες ενός μικρού βασιλείου, βορειοανατολικά από την Αγία Γη, προσηλυτίσθηκε στον ιουδαϊσμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: